Angelina sorry dat komt misschien door mij over dat 20 uur bij je dragen dat dat zo over genomen is, omdat ik las dat jij schreef dat jij jouw kindje 20 uur bij je had ofwel in doek of in bed, dus dat vatte ik zo op. Maar hoe zou jij dan in mijn geval hebben gedaan? En dit bedoel ik oprecht omdat ik daar benieuwd naar ben en het is on-topic want daar heeft ts ook wat aan wil ze een bepaalde aanpak proberen. Ik snap bijv. het antwoord dat je dan een draagdoek zou aanraden. Ik heb dat geprobeerd en ja in het begin viel ze daar wel van in slaap, maar na een tijdje sputterde ze ook weleens tegen als ik haar daar in had en ik vond het dan niet respectvol om haar dan toch te blijven dragen. En in bed nemen, zoals ik beschreef werkte dat de eerste weken wel maar daarna ook niet meer, dan bleef ze wakker en ging uiteindelijk ook huilen. En wanneer ze in bed lag en begon te jengelen/huilen heb ik haar vaak getroost en opgepakt en werd ze bijv. stil en wanneer ik haar weglegde begon ze weer. Het gebeurde na een tijdje ook wel eens dat ik haar oppakte en ze juist nog harder begon te huilen. Daardoor vatte ik het ook op als: Wat doe je nu? ik was er bijna! en koos ik er de volgende keer voor het wat langer af te wachten. Het rondlopen op de arm werkte in het begin ook wel, maar na een tijdje viel ze daar echt niet meer van in slaap. Ogen op steeltjes had ze, doodmoe en maar gapen, maar slapen Ho maar. En toen vond ik echt dat ze moest slapen, omdat ze hartstikke ongelukkig werd van dat wakker zijn, gewoon helemaal overprikkeld. En ja ze viel ook vaak door vermoeidheid aan de borst in slaap (en dus weer niet genoeg gegeten), maar als ik haar dan weg wilde leggen omdat ik naar de wc moest, was ze weer wakker. Daarom ben ik wel benieuwd hoe jij dat had aangepakt, misschien dat daar iets bij zit wat ik niet heb geprobeerd.
Oh sorry we schreven tegelijk zie ik nu. Heb dus al gereageerd op dat 20 uur bij je dragen, lees jouw reactie net pas. Maar ik heb toch niet de discussie naar mijn hand gezet door te benoemen dat ik bij BJZ werk? Die snap ik even niet, want dat zegt volgens mij niet iets over bij je dragen, gaf ook aan dat dat verder niet de discussie was, was iig niet mijn bedoeling en misschien ook overbodig. Er is geen absolute waarheid in deze. Opvoeden is ook aan trends onderhevig. Wat nu gepromoot wordt daar komt over een aantal jaar weer een tegenbeweging op. En die is dan ook niet de absolute goede . Zoveel mensen zoveel verschillen namelijk. Watvoor 10.000 kindjes goed werkt, werkt er voor 5000 misschien niet en dan moet je flexibel zijn. Zolang je je kindje maar verzorgt met warmte, liefde en respect en ik denk dat wij die hier nu geschreven hebben dat allemaal proberen. Ik heb iig niks bedoeld om jou belachelijk te maken. Ik vind het gewoon een boeiende discussie en daarom vraag ik ook zonder bijbedoelingen hoe jij het in mijn situatie had aangepakt. Niet omdat ik dat bijv. mocht ik nog een kindje krijgen die hetzelfde heeft, dat ook zo zou doen, maar misschien heb ik er wel wat aan.
Dat mijn visie niet het meest maatschappelijk geaccepteerd is, maakt jouw visie dan niet per definitie de beste, Babebabe. Leonizzy, mag ik daar op terugkomen? Ik heb mijn handen vol, en alleen mijn android, wat vreselijk lastig typt, waardoor ik niet nauwkeurig kan schrijven en misschien fout begrepen word.
Jawel, je werkt bij BJZ. Hetzelfde effect als wanneer we het over getallen zouden hebben en ik bleek een wiskundige te zijn . Men ziet BJZ als deskundige als het over opvoeden gaat uiteraard. Waarom is dat geen optie? Op dit zinnetje is mijn eerste post in dit topic gebaseerd, en kwam de discussie op gang. Ik kijk daar dus anders tegenaan. Ik wieg, en sus net zo lang als dat mijn kind nodig heeft. En dat gaat voorbij, ik kan het weten, ik heb 6 kinderen. Zes kinderen die ik in mijn ogen een veilige basis geboden heb door er te zijn wanneer ZIJ dat van mij wilden, en door ze te "laten" wanneer zij daar aan toe waren en dat aangaven. Ik heb aan hun behoefte van mamacontact/huidcontact voorzien zo lang mijn kinderen daar behoefte aan hadden. In de latere discussie ben ik jouw eerste post uit het oog verloren ( android) en wist ik even niet meer hoe deze ontstaan was. Zo dus. Wat je anders had kunnen doen? Nu, in deze situatie? Geen idee. Ria Blom past perfect bij de stelling uit jouw eerste post, dus ik denk dat het weer op visie uit komt. In de toekomst? Gewoon, hetzelfde, als je visie hetzelfde is, heeft het geen nut om buiten dat kader te kijken toch? Uiteindelijk draait het altijd om de visie waarop je de opvoeding baseert, vanuit deze visie zoek je oplossingen. (Ik heb je naam inmiddels tig keer fout geschreven zie ik ineens, sorry . ) Wat ik TS zou aanraden: Lekker bij je houden, je baby, zo lang het kan, en luister naar je gevoel! De enige echte goede raadgever is je hart!
Sinds 2 dagen "jengelt" onze zoon ook 2 min voordat hij in slaap valt... heb 'm nog nooit laten huilen, hij huilde ook gewoon niet. Het was zo simpel, wieg in, oogjes dicht en slapen! Maar sinds 2 dagen heeft hij het dus blijkbaar wat moeilijker met "in slaap komen". Ik hou 'm voor het slapengaan 5 min dicht bij me en wieg een beetje.. Ik weet helemaal niet of ik het goed doe, maar ik blijf gewoon (ui het zicht) naast z'n wieg zitten.(in de woonkamer) Hierdoor heb ik ook gezien dat hij met z'n oogjes dicht nog een kreuntje geeft en dan gewoon in slaap valt. Dit alles duurt max. 5 min. Wààrom hij ineens niet meer zo makkelijk in slaap valt? Geen idee... ik zou het graag weten, maar hij kan het niet vertellen. Doe gewoon wat je gevoel je ingeeft, zo geraak je het verst denk ik.
Ik kan héél moeilijk de concentratie opbrengen in deze discussie, dus sorry als ik iets over het hoofd zie, er is zoveel geschreven dat er vast iets is wat mij wederom ontgaat. Wijs mij er maar op dan Note to myself: Nooit meer discussieren via android!
Ik heb ook liever dat hij helemaal niet jengelt, maar als ik 'm bij me hou dan wordt ie gewoon doodmoe... iemand een idee? Is het gewoon de leeftijd/fase?
Als je net bent bevallen van je eerste ben je nog zoekende, en helaas kom je dan heeeeeeel vaak uit op laten huilen. Met mijn eerste post wilde ik aangeven dat er echt wel meer is dan deze oplossing! Ria Blom, en de maatschappelijk geaccepteerde methodes hoeven echt niet het antwoord te zijn. Er is meer! Dat was mijn bedoeling met mijn eerste post
Hmm mijn gevoel zegt; misschien moet ik de wieg maar eens in een andere hoek van de kamer zetten. haha... neen, ik denk eerder dat m'n zoon gewoon een grote speelvogel is die wat moppert als hij het ff wat rustiger moet doen. Hij zou spelen totdat ie misselijk wordt van moeheid. Ben al heel blij dat hij niet huilt...
Thelady, kan best dat het een fase is. Zit ook rond het sprongetje van 8 weken en dan kunnen kindjes ook vaak wat moeilijker slapen. Als het werkt met dat jengelen op deze manier zou ik er even niets aan veranderen en het zo laten. Ook kan je kijken of er de afgelopen dagen iets anders is dan anders. Is er veel bezoek geweest, ben je veel met hem weggeweest? Allemaal nieuwe indrukken die hij moet verwerken en het slapen kunnen bemoeilijken. Angelina ik ben geen opvoedexpert hoor, in de zin dat ik de wijsheid in pacht heb en het allemaal weet. Er zijn verschillende manieren van opvoeden zoals er verschillende wegen naar Rome zijn. Daarbij vind ik dus dat je moet kijken naar het kind dat je hebt en wat past en werkt. Ik ben jeugdbeschermer en werk dus in het gedwongen kader; dus wanneer de ontwikkeling van een kind op lichamelijk, sociaal, emotioneel of cognitief niveau wordt bedreigd. En dan kijk ik ook welke aanpak bij welk gezin past en haalbaar is. Zolang de veiligheid maar gewaarborgd wordt. jij met 6 kinderen bent pas echt een ervaringsdeskundige. Petje af. De eerste weken na de geboorte dacht ik echt; Zo die 2e gaat er dus niet komen! Ondertussen loopt het hier aardig lekker en geniet ik dus, hopelijk is een 2e ons ooit wel gegund En mijn visie was/is dus ook dat ik mijn kind niet zou laten huilen. Uiteindelijk heb ik hem iets aangepast. Daarom was ik dus benieuwd hoe jij het zou doen omdat ik het belangrijk vindt juist wel af en toe buiten je kader te kijken. Wie weet leer ik weer wat nieuws. Eigenlijk dus aardig hetzelfde als dat ik de eerste weken heb gedaan, alleen had het bij mij uiteindelijk niet veel resultaat en waren zowel ik als mijn kind oververmoeid en besloot ik toen dus anders te gaan doen. En het klopt, alleen bij ons in bed kunnen slapen is voor ons niet echt een optie. Nou ja het is misschien wel een optie, maar liever niet voor een hele lange tijd. Ik slaap iig rustiger wanneer er geen kindje tussen ligt. Zeker omdat ze gewoon niet sliep dan en ook huilde. En dat is dan wel weer een verschil van visie, maar er is er niet 1 beter dan de ander....
ik heb tot pas geleden als eva ging huilen haar lekker bij me gepakt en op den duur ga je echt merken wanneer er met huilen echt iets is en wanneer niet...ik zou me als ik jouw was niet ernstige zorgen maken en doen wat je gevoel zegt dat goed is ieder kind is anders... wij wilden eerst niet aan een speente beginnen maar toch wel gedaan en het is ideaal want ons kind heeft erg veel zuigbehoefte en daardoor sliep ze ook niet zo goed... Nu moeten we 2 a 3 keer opnieuw het speentje erin doen mar dat vind ik niet zo erg als 2 of 3 keer terug na ernstig huilen..Ik kon het niet aanhoren maar misschien jij wel... Doe wat je eigen gevoel zegt en waar jij je lekker bij voelt!
oh? is er een sprongetje met 8 weken dan? Onze kleine man heeft gisteren een slechte dag gehad, de hele dag jammeren en ontvreden zijn. Heb dan ook de hele dag met 'm op de bank doorgebracht.. verder zien onze dagen er altijd wel een beetje hetzelfde uit Relax, chill en vooral lekker warm binnen nu!! 's nachts slaapt hij overigens wel supergoed... naast ons bed. En slaapt gewoon 8u aan een stuk, geef 'm eten zodra hij wil. Denk dat we op dat gebied echt veel luxe hebben.
OMG Leonizzie, we zijn het eens, hoera . Ik zie BJZ niet als opvoedexpert, maar MEN zou dat wel zo kunnen zien, wat logisch is . Je zou het niet verwachten, maar ik heb vóór mijn thuisblijfcarriere ouders begeleid bij jeugdhulpverleningstrajecten, ik heb dus ook gezien hoe het fout kan gaan. Opvoeden is een leerproces. Je kind leert jou, en jij leert je kind. Daarom ben ook ik geen expert, maar ik ben bereid om te leren!
Thelady, ja met 8 weken is er een sprongetje, weet alleen niet zo uit mijn hoofd welke ze dan maken. Zal zo mijn boek eens even zoeken. en het ene kindje heeft daar wat langer en meer last van dan de andere. Dus het kan heel goed dat het hierdoor komt, zeker als je ook beschrijft dat hij gisteren zo jammerig en ontevreden was. Dan lijkt mij jouw manier van lekker op bank hangen en wat extra aandacht helemaal prima. En kan hij zo in slaap komen met een jengeltje dan zou ik dat zo even laten aangezien hij het eerst ook goed kon, zalo dit vanzelf wel weer goedkomen. Dit omdat ik anders bang zou zijn dat mijn kindje het anders weer nodig zou hebben om steeds in slaap te worden geholpen. Maar zoals je leest kunnen anderen daar een andere visie op hebben of niet de ervaringen hebben dat hun kind dat dan steeds meer nodig zou hebben.
Haha Angelina toch nog op iets overeengekomen! alleen jammer dat het gaat over dat ik geen opvoedexpert ben of iig BJZ . We hebben gelukkig wel degelijk veel kennis in huis, helaas af en toe ook wat mindere medewerkers, maar over het algemeen toch veel betrokken passievolle mensen. Maar ben jij het dan met alles wat ik zeg pertinent oneens? of zijn er ook stukken die je wel kan begrijpen alleen dus zelf niet voor kiest omdat het op jouw manier wel bij jou werkt. En je zegt; je zou het niet verwachten maar...." Hoezo? Ik zie jou niet als ondeskundig of gek overkomen hoor. En als moeder van 6 kan je jezelf zeker wel een ervaringsdeskundige noemen lijkt me.