Hallo allemaal, Na een slechte uitslag van de combinatietest (1:15) en een nog slechtere uitslag van de vruchtwaterpunctie hebben wij besloten om de zwangerschap te beëindigen. Ons meisje heeft het syndroom van Down. Ik heb het hier ontzettend moeilijk mee, ook omdat we verplicht 5 wachtdagen kregen. Mijn gevoel wordt iedere dag sterker terwijl ik weet dat dit toch het beste voor iedereen is. Er zijn veel momenten dat ik denk: ik wil en kan dit niet, het is mijn eigen vlees en bloed. Daar kan ik toch niet zomaar een einde aan maken!!! Maar verstandelijk kan het gewoon niet anders. Mijn vriend kan het niet aan en ons leven zou totaal op zijn kop komen. De volledige uitslag van de punctie is er nog niet, maar waarschijnlijk heeft ons Sabientje nog meer afwijkingen. Ik hoop eigenlijk in contact te komen met vrouwen die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt. En hoop hier ook steun te vinden. Nog vier lange dagen....... Groetjes van een verdrietige moeder
ik heb dit zelf nooit meegemaakt maar wil je wel ontzettend veel sterkte wensen! Ik snap dat je gevoel heel dubbel is, het is tenslotte iets van jezelf waar je al echt een band mee opgebouwd hebt! Maar voor jullie is het inderdaad beter om het nu af te breken, als je kleine er na 40 weken zou zijn, en ze dan ineens zou overlijden zou het verlies nog veel erger zijn! Ik hoop dat je deze dagen een beetje goed doorkomt.
Ik heb het niet meegemaakt, maar jeetje, meid, wat moet dit een moeilijke tijd voor jou (jullie) zijn! Natuurlijk kan ik me niet in de verste verte voorstellen hoeveel pijn dit moet doen, maar ik wil jullie wel heel veel sterkte wensen voor de komende periode. Ik vind het heel sterk dat jullie zo'n zware beslissing hebben durven nemen, niet alleen in jullie eigen belang, maar ook in dat van jullie meisje. Ik hoop dan ook dat jullie veel mensen om je heen hebben die jullie door deze tijd heen kunnen slepen... *knuffel*
oh wat erg dat dit moet gebeuren.Wij hebben in juli de zwangerschap afgebroken na een slechte 20 weken echo mannetje had een hartafwijking. Ik wist het meteeen toen we de uitslag hoorden, al mochten we toen nog geen beslissing nemen het gevoel werd alleen maar sterker dat dit niet eerlijk was. Wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd er komt een hoop op jullie af. Praat vooral veel met mekaar zodat je weet wat jullie allebei willen naam, crematie, kindje zien ed. Zal je topic in de gaten houden knuffel.
Hier ongeveer eenzelfde verhaal. Na een slechte echo met ruim 15 weken een week later de zwangerschap afgebroken. Ben toen bevallen van een mooi klein meisje. Onze Eline* bleek trisomie 13 te hebben en geen overlevingskansen buiten mijn baarmoeder) Ik wens je heel veel sterkte met alles de komende tijd, als je iets wilt weten of gewoon va je af wilt praten mag je me best een pb sturen. gr. Nicole
Helaas weer iemand die deze vreselijke keus moet maken. Wij hebben eind augustus de zwangerschap ook na de 20 wk echo voor de keus gestaan (open ruggetje). Heel veel sterkte met het nemen van de beslissing. Ik heb veel gehad aan deze site : je ongeboren kind verliezen Heel veel sterkte de aankomende tijd
wat een verschrikkelijk nieuws. En o zo bekend. Wij maakten 3 jaar geleden hetzelfde mee. Ook ons kindje had het syndroom van down, en ook wij hebben toen de zwangerschap beëindigd. Ik was 17 weken ver op dat moment. Heel veel sterkte, en als je graag hier over praat kan je me vinden via een pb.
Wat gruwelijk wreed om voor zo'n keuze te komen staan. Dit gun je niemand. Heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd.
Ik hoop dat jullie je met z'n 2'en volledig achter één en dezelfde keuze kunnen plaatsen, wat moet dit moeilijk zijn. De twist tussen je hart en je verstand... Heel veel sterkte !!!
Allemaal heel erg bedankt voor jullie reacties. Het doet me goed om zoveel medeleven te krijgen. Het komt nu wel steeds dichterbij, dinsdag, en aan de ene kant ben ik daar blij om maar aan de andere kant ben ik ontzettend bang voor wat komen gaat. En het besef dat ik nu nog maar 3 dagen zwanger zal zijn, is zo onwerkelijk. Ik krijg ook steeds meer momenten dat ik het gewoon niet meer wil. Het druist zo erg tegen je moedergevoelens in, ik heb nog nooit in mijn leven zo hard moeten vechten tegen mijn gevoel. Ik zei gisteren nog tegen mijn vriend dat als hij de keus aan mij had gelaten dat ik het dan gehouden had. Dat is natuurlijk niet reëel, maar op die momenten wil ik echt alles afblazen en mijn kindje voldragen. Gelukkig kom ik dan ook wel weer terug in de realiteit en besef dat dit toch echt de beste oplossing is. @Petra83....heel fijn dat ik je mag pb-en en ga dat ook doen, want jij het tenslotte hetzelfde meegemaakt @onskleintje........een vruchtwaterpunctie geeft inderdaad 100% zekerheid op chromosoomafwijkingen en/of andere afwijkingen Nogmaals erg bedankt voor jullie medeleven en ik blijf jullie op de hoogte houden. Groetjes, Snoopy
Goed dat je me gaat pb'en! Ik heb gemerkt dat ik er erg veel behoefte aan had om erover te praten. Mijn man minder, maar die krijgt nu pas die behoefte, waarschijnlijk omdat we nu een gezonde dochter hebben, dat dat gemis weer boven komt.