Stress....hoe slecht??

door stress kan je kindje (veel) te vroeg geboren worden. Ik heb zelf veel stress gehad tijdens de zwangerschap en mijn zoontje is geboren met 27 weken en 6 dagen. daarnaast zijn er ook andere dingen waardoor het zou kunnen komen, de oorzaak is nooit vastgesteld. Maar stress kan een vroeggeboorte veroorzaken.
Je zou bijvoorbeeld bij je werkgever kunnen aangeven dat je het niet meer aankunt en je deels ziek melden.

 

Tja, mijn eerste gedachte was ook "meld je ziek", maar als dat geen optie is...
Ik vind het allemaal niet erg goed klinken, als ik heel eerlijk ben..
Het lijkt me echt niet bevorderlijk voor je kind (zowel je zoontje als het kind in je buik) als je maar door blijft stomen totdat je er op bepaald moment zelf aan onderdoor gaat; dan zijn je kinderen nog verder van huis.
Heb je geen partner van wie je ondersteuning krijgt? Kun je niet om hulp vragen binnen je familie- of vriendenkring?

 

heel lastig,
Ik heb de vraag ivm stress bij het vk topic gesteld omdat ik ook even in de zware stress heb gezeten, maarja even.. ivm met overlijden schoonmoeder vorig jaar...dus heel erg emotioneel geweest..alleen bij mij heeft het maar 1 dag en nacht geduurd en dat moet geen kwaad kunnen..bovendien helpt veel praten erover het beste..en het toch relativeren denk ik dan...een overleden persoon krijg je toch niet meer terug hoevaak je er ook over huilt...
Maar als je maanden achter elkaar stress hebt kan het misschien wel kwaad..
Het lijkt mij dat je eerst je relatieprobleem moet oplossen..veel steun van je vriend/man helpt natuurlijk wel enorm.. weet niet of de problemen tussen jullie weer te maken heeft met het financiele gedeelte? Maar je moet zelf overwegen wat belangrijker voor jezelf is...het financiele gedeelte of de stress? Ik zou echt voor rustiger aan doen gaan hoe moeilijk ook..want rustig aan doen op werk..werkt meestal niet...ik kon het nooit iig...ookal geef je het aan of je baas geeft het aan..het lukt niet! want wat af moet, moet af..zo ben ik dan..en de enige manier is dan toch rustig aan doen door nog minder te gaan werken..
Als dat echt niet lukt, kun je misschien hulp vragen in het huishouden? Van een bekende bijv...zodat je zelf ff lekker kan rusten thuis..ik weet niet wat voor financiele problemen je hebt lopen..maar misschien dat je wat in termijnen kan betalen? Misschien kan je vriend wat meer werken of 1 van jullie opslag vragen? pfff lastig..

 

Weet niet of je kindje door stress eerder komt, weet wel dat hij een groeiachterstand kan krijgen... ik heb tussen de 20 en 30 weken t veel te druk gehad plus emotionele stress teveel ruzie met paps van beeb etc.. en daardoor is mn kindje minder gaan groeien...
Doe nu vooral rustig aan en dat heeft geholpen. Zou me proberen niet teveel te stressen al die energie gaar van je baby af heb ik me door gyn laten vertellen.

Succes

 

Ik weet niet wat voor werk je doet, is het mentaal of lichamelijk zwaar? je zou kunnen vragen of je tijdelijk andere werkzaamheden mag doen? bijvoorbeeld kantoorwerk? of val je dan terug op de 16 uur denk je?
Vervelende situatie, ik begrijp hem wel hoor, rekeningen niet kunnen betalen geeft ook stress.
maar 30 uur werken en zwanger lijkt me ook zwaar.
aan de andere kant, mocht je nu ziek worden door je zwangerschap (bijv ziekenhuis opname ivm dreigende vroeggeboorte, ik lag vanaf 26 weken opgenomen en ben 5 dagen na het termijn wat jij nu hebt bevallen), dan krijg je ook hetgeen wat je zou krijgen wanneer jezelf nu uit voorzorg ziek zou gaan melden. dan zou ik toch liever het heft in eigen hand nemen, dan dat er doordat je nu stress hebt, iets met jouw kindje kan gebeuren. Financiële steun door familie?

 

Ja, door stress heb je teveel aan het stresshormoon cortisol in je bloed. Hierdoor kan je kind slechter groeien.
Het kan, maar hoeft niet perse. Zelf ook een kind met groeiachterstand, die is begonnen bij veel stress op werk.
Hoe meer rust je neemt, hoe beter je kind kan groeien idd.
En de doorbloeding van de placenta/navelstreng kan ook minder worden door cortisol. En let op dat je bloeddruk niet te hoog wordt.

 

tijdens vorige zwangerschap, vanaf het begin flinke zorgen omdat oudste kind ongeneeslijk ziek bleef en waarschijnlijk niet ouder dan 6 maanden zou worden. Met 38 weken zwangerschap heeft de oudste ook een ademstilstand gehad, zelf kunnen reanimeren, maar toch natuurlijk het hele trauma heli/ambu/ehbo circus. Mijn zoontje is een week erna geboren (de eerste was met 38 weken geboren). Dit is dus de hele zwangerschap flinke stress geweest, maar volgens mij heeft mijn zoontje er totaal niet onder geleden. Gezond, vrolijk manneke. Uiteindelijk is mijn dochter 6 weken later alsnog overleden.
Wat mij zelfs in die stress tijd heel erg heeft geholpen, zijn ademhalingsoefeningen, niet gaan hyperventileren in dit soort situaties, maar bewust ontspanning zoeken.

 

Bij mij zijn mijn vliezen met 36 weken gebroken, doordat er een bijna sterfgeval in de familie was. Ik was zo bezig met de hoop, dat die persoon het zou redden. Uiteindelijk is onze zoon met 36+4 weken geboren en heeft hij een hele slechte start gehad, wat te wijten valt aan zijn leeftijd.

Ik zou toch echt proberen om je stress behoorlijk te verminderen, want ik heb wel eens gelezen dat het net zo slecht is als roken!

 

De stress die ik heb gehad tijdens mijn tweede zwangerschap heeft me bij de gyn doen belanden en ik moest onder controle blijven omdat mijn kleine meissie niet goed groeide.
Mijn relatie was stukgelopen, hierdoor liep ik zwaar onder stress, de gyn vertelde mij dat ik al mijn eigen reserves tot mij nam en daardoor had de baby niets meer over ofzo.
Uiteindelijk hebben ze mij ingeleid op precies 39wk, want de kleine zou buiten de buik veel beter kunnen groeien dan wanneer ze zou blijven zitten. Ik werd ook 3x in de week in de gaten gehouden met een ctg en om de week een groeiecho.
Uiteindelijk is alles goedgekomen, ze woog bij geboorte 2770gr en was 48cm lang. Nu is ze ruim 5 kilo met 11wk. Dus gaat prima.
Maar pas goed op jezelf en de kleine. Ik heb veel rust genomen tijdens het slaapje van mijn eerst, dan sliep ik altijd mee. Volgens de gyn heeft dit in het voordeel van de kleine gewerkt.
sterkte meis!

 

Hier ook erg veel stress tijdens de zwangerschap, man kreeg geen contract verlenging (ondertussen leuke nieuwe baan), kleintje heeft een zware hartafwijking, mijn vader had een hersentumor (gaat goed nu) en mijn zus baarmoederhalskanker(geen uitzaaiingen gelukkig).
Kleintje is met inleiding geboren met 39 weken en woog 3500 gram.
Dus stress hoeft geen groeiachterstand of vroeggeboorte te geven.
Als je je veel zorgen maakt vraag of je een groeiecho kan krijgen, zeker als ze dat zelf kan doen zal ze niet moeilijk doen lijkt mij. Als je zo snel moet huilen geeft meestal aan dat je er door heen zit en moet je echt om jezelf en de kleine denken. Ik ben voor de bevalling wat minder gaan werken en zal straks langer thuisblijven. Ik merk dat ik nu even verder niets aan mijn hoofd moet hebben.
Heel veel succes met alles en het geregel.

 

Wat sneu!
heel veel sterkte en ik hoop dat je een extra echo mag, en een goede oplossing vindt voor alles!!