Mijn zoon werd 4 keer per nacht wakker en was bang dat als hij straks 6 maanden is hij gaat beseffen dat ik altijd kom als hij huilt. ik wil hem daar niet aan laten wennen en dat ik over een jaar nog 4 keer per nacht eruit moest. ik wilde hem niet verwennen daarin. Nu had ik onderstaande geadviseerd gekregen in vond ik nogal hard. De meningen waren erover verdeeld. Maar het heeft geholpen en misschien voor sommige ook de moeite waard te proberen. (denk dat je wel even moet opletten dat je het niet te vroeg doet. Let op het sprongetje van 3,5 maand/4 maanden, dan is het heel normaal dat ze even een periode hebben van veel wakker worden. dat is een periode dat ze ook veel liefde en aandacht nodig hebben. dus vor de 22 weken dit nog niet doen) Oorspronkelijk geplaatst door Hansje123 het is lastig en ons eerste kindje dus dan weet je het echt niet precies. En uiteraard is het dat elk kind weer anders is. ik heb inmiddels een ervaringsdeskundige gesproken in de vorm van mijn zus. 2 jongens en een meisje. Zij heeft dit ook gehad bij haar jongens. en moest op een gegeven moment toch over naar het laten huilen. Ze zegt het duurt 2 a 3 dagen en dan is hij eraan gewend. ze adviseerd oordoppen in en zelf gaan slapen. Ik vond het wel erg hard, maar zij zegt hij moet er aan wennen dat jij 's nachts niet gelijk komt en dat 's nachts bedoeld is om te slapen. en dat dan als hij om niets huilt mama niet gelijk komt. Als hij na die 2 a 3 nachten hieraan gewend raakt dan zal hij alleen nog gaan huilen als er echt iets is. zoals honger, bang, pijn etc. ze zegt het is even die 3 nachten doorbijten. om het jezelf makkelij te maken doe je oordoppen in. Want anders dan doet het pijn aan je hart om hem te laten huilen. sommige mensen brengen hun kind even naar opa en oma. Die horen het vaak niet eens omdat ze niet ingesteld zijn op de gebroken nachten en slapen veel dieper. Vaak komen kinderen na deze logeerpartij terug en kunnen ineens veel beter slapen. Let wel op dat als hij rond een uurtje of 5 wakker wordt hij waarschijnlijk wel klaar is met de nacht. Dan moet je aan komende weken dat lachzaam proberen te rekken met elke keer 10 min. Elke keer 10 min langer laten huilen. Dan gaat hij ook steeds later huilen. en kun je het in een paar weken al naar 6 uur 's ochtend rekken. dat is al heel wat. Wij gaan het proberen. Mijn man wordt nooit gelijk wakker en zei dat Vanacht hij om 5:00 huilde dus ik was helemaal blij. hij heeft waarschijnlijk tussendoor wel gehuild maar niet zo erg dat mijn man er wakker van werd. Ik had oordoppen in dus werd niet wakker daarvan. Het is een harde manier maar als het werkt en het is maar 2 a 3 dagen dan teken ik er toch voor. Als mijn kleintje 's ochtends gelijk tegen mij begint te lachen ben ik mijn schuldgevoel weer kwijt want hiij is alweer blij. dus 3 nachten de doppen in en daarna klaar. ik hoop het We hebben het toch geprobeerd, omdat er verschillende mensen in mijn omgeving dit aangaven. Ik vond het erg lastig en zielig. de eerste twee nachten was hij rond 4:30 erg overstuur. Toen hebben wij allebij na een half uur hem toch eruit gehaald. en getroost. De derde nacht was heel erg dramatisch. Hij werd 3 keer wakker. de eerste keer hem een half uur laten huilen en toen sliep hij weer , daarna 20 minuten en toen sliep hij weer en vervolgens werd hij wakker en was na een uur nog aan het huilen. ook helemaal overstuur. Toen heb ik hem getroost en wat water gegeven en sliep vervolgens tot 8:00. de 4de nacht sliep hij ineens door en werden wij wakker om 8:00. Helemaal verrast waren we. En vannacht weer niet wakker geworden. hij werd nu om 7:00 wakker het heeft dus geholpen en hij lijkt nu ook veel blijer, omdat hijzelf ook beter slaapt. Ik begrijp dat mensen vinden of denken dat het traumatisch is voor het kind, maar denk ook dat er soms bepaalde manieren nodig zijn om een kind te doen beseffen dat het zo niet kan en dat hij wel moet. Een kind moet leren wat de nacht is en dat de nacht er is om te slapen. Je kan als je bang bent dat er iets kan gebeuren bijvoorbeeld stikken het uiteraard zonder oordoppen doen. Dan moet je je voorbereiden op drie nachten zelf niet slapen en bovendien gaat het verdriet dan door merg en been. ze raken namelijk erg overstuur en dat ik verschikkelijk om te horen. Je moet wel beseffen dat het de enige manier is voor een baby om te communiceren. harder gaan huilen en gilllen is de enige manier. Dat wil niet altijd betekenen dat hij ook echt werkelijk overstuur is. bij een kleuter wel maar bij een baby niet. Het voordeel is dat als je kind goed slaapt en hij/zij gaat dan snachts huilen je echt weet dat er iets niet goed is. en dat je hem dan wel gaat troosten. Sommige kinderen slapen heel onrustig en gaan dan huilen als het niet lukt. Door ze te laten leren dat ze uit eigen kracht weer kunnen slapen leer je ze op een eigen manier te laten ontspannen ipv dat ze daar altijd mama voor nodig hebben. Ik vond het ook heel moeilijk en hard, maar het heeft wel geholpen. ik ben meer uitgerust en hij ook. Dat merk je ook aan alles overdag.
Niet om vervelend te doen maar hiermee heb je je kind dus geleerd dat jij niet komt als het jou nodig heeft. Dat het werkt, weet ik en snap ik ook: je kindje heeft het gewoon opgegeven. Laten huilen onder de 6 maanden is gezien de psychologische ontwikkeling helemaal niet OK....
Dat vind ik echt onzin... Sommige kinderen moeten leren om zelf in slaap te vallen. Ik ga ook echt niet gelijk heen als mijn zoontje huilt; hij valt vaak na een paar minuten weer in slaap. Je geeft hem de hele dag heel veel liefde en als hij pijn heeft of je echt nodig heeft, ga je wel naar hem toe. Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan. Nu valt hij zelf weer in slaap. Hij komt dus ook meer toe aan zijn nachtrust. Het zal niet makkelijk geweest zijn, maar het is echt beter.
Ik denk dat een moeder moet doen waar ze zich goed bij voelen! en verder niks. fijn dat het heeft geholpen. de meningen zijn er gewoon over verdeeld. bij jullie werkte het. en bij een ander weer niet. ieder zijn ding denk ik dan. dus om nu gelijk te zeggen dat t voor de psychologische ontwikkeling niet ok is.. tja.. 22 weken of 26 weken.. maakt wel 1 mnd verschil. als je je er niet goed bij voelt moet je t niet doen. Al denk ik niet dat een kind persee dit voor 6mnd MOET leren om er niet tot 4 jr elke nacht uit te hoeven. maar nogmaals. ieder zijn ding ( ik zou t zelf niet doen dat terzijde)
Ik ben het dus helemaal met rozemarijke eens, hij weet nu dat je 's nachts dus niet komt. Snap ook dat sommige kindjes het echt even nodig hebben om in slaap te huilen, maar als ik lees dat hij na een half uur, of zelfs een uur nog steeds overstuur aan het huilen is vind ik dat ook niet meer "even in slaap laten huilen". En dat lijkt me ook geen goede methode voor een kindje van 26 weken hoor! Maar jullie hebben de goede nachtrust weer terug, en als jullie je er goed bij voelen.
Nou je kan mij echt niet wijs maken dat het voor een kindje "beter" is om een uur overstuur te huilen alvorens eindelijk eens een keer getroost te worden...
Ik ben het er helemaal mee eens dat iedereen zijn eigen gevoel moet volgen en wil hiermee ook geen enorme discussie opgang helpen. doe wat jijzelf denkt te kunnen. ik ben wel een beetje van mening dat we de laatste jaren wel erg overbezorgt zijn geworden. Onze ouders komen soms uit gezinnen van 10 kinderen. oma ging echt niet al die jaren s nachts eruit. dat had ze nooit volgehouden. en vraag ook maar eens aan je eigen moeder, die zal misschien ook wel zeggen dat jij wel eens in bed moest blijven huilen. maar inderdaad doe waar jij jezelf goed bij voelt. ik wilde alleen ook mensen die twijfelen mijn kant van het verhaal vertellen, omdat ikzelf ook twijfelde en nu blij ben dat ik het wel heb gedaan. omdat ik soms van mening ben dat er op de forums ook heel erg overdreven overbezorgt wordt gedaan en ik ook wel eens andere verhalen wil lezen of laten horen. als hij in zijn ontwikkeling nu is aangetast zou hij nu toch ook nog huilen en overstuur zijn. hij gaat niet naar de creche en heeft de hele dag aandacht van mij. het is een vrolijk mannetje, maar moet wel al meekrijgen, vind ik . dat de nacht is om te slapen en dat hij ook zelf rustig kan worden. en dat kan hij nu. en laten we wel wezen het is maar 3 nachten. geen hele maand!!!!
Het enige wat ik wil zeggen is, fijn dat het voor jou geholpen heeft maar het komt op mij over alsof jij het wiel hebt uitgevonden en dit in elke situatie gaat werken.. dat is dus echt niet zo en sommige kinderen kunnen hier heel anders op reageren (lees: totaal gestressed, bang en erg aanhankelijk). Edit, daarbij was mijn dochter s'nachts ook erg huilerig en was veel wakker s'nachts. Met ruim 5 maanden kwamen we erachter dat er iets medisch achter zat, dus houdt dat aub ook in je achterhoofd!
Edit, daarbij was mijn dochter s'nachts ook erg huilerig en was veel wakker s'nachts. Met ruim 5 maanden kwamen we erachter dat er iets medisch achter zat, dus houdt dat aub ook in je achterhoofd![/QUOTE] uiteraard tuurlijk. Daarom moet je het inderdaad zelf weten. want een moeder weet als geen ander wat het beste is voor hun eigen kind. Ik weet zeker dat er niets medisch is, dus vandaar. Maar dat moet je zeker wel serieus meenemen. begrijp me niet verkeerd ik ben het helemaal met je eens
@ Rozemarijke: ik heb het je vaker zien beweren, maar ik betwijfel het toch. Gevoelsmatig geloof ik gewoon niet dat een kind na 3 nachten het al op heeft gegeven en het in die zin al verwaarloosd is (mijn term ja). En hier zodoende schade aan ondervindt. Bovendien vraag ik het me af of dit uberhaupt wetenschappelijk voldoende wordt ondersteund, of dat dit gewoon weer het zoveelste "geloof" is. Ik zou er zelf niet voor kiezen om mijn baby een uur lang aan zijn lot over te laten hoor, begrijp me niet verkeerd.
Ja ik dacht namelijk ook dat er niets medisch was, het cb ook niet, de kinderarts ook niet, de huisarts ook niet.. ze groeide goed was alleen huilerig en sliep slecht. Het was ook mijn eerste kindje en wist niet meer wat nou het beste was en tientallen mensen gaven me advies om haar maar te laten huilen/wiegen/bij me in bed te laten slapen enz. Ik hoop dat je zoontje zo goed blijft slapen.
Ik heb het advies van het CB ook wel eens gehad. heb t wel 1 keer 2 uur geprobeerd en zat zelf te janken! werkte hier dus totaal niet .. maar daar kwam bij dat ik enorm t gevoel had dat ze gewoon ergens last van hadden en heb t daarna dus ook niet meer geprobeerd. JA bij de oudste toen hij 10 mnd was en ik t strontziek was dat hij niet zelf ging slapen! dat heeft totaal 2 avonden geduurd waarvan de eerste avond 12!! minuten (shock) en de 2de avond 7 hahaha. blijkbaar waren we er toen beide wel aan toe. sindsdien never nooit meer een slaap probleem gehad. dus ik denk dat een ouder gewoon zijn gevoel moet volgen. en kijken wat werkt (uitzonderingen daar gelaten)
BIj mij was t dus niet echt "medisch" maar wel hadden ze gewoon last van de voedingen. en ik had gewoon sterk t gevoel dat t geen aanstellen was. (is dan toch een ander soort huiltje) maar heb t idd ook 1 avond geprobeerd.. puur omdat je zoooo gaat twijfelen of je t wel goed voelt en ziet als "professionals" zeggen dat t niks is en t geen kwaad kan en t beter wordt. dus snap beide kanten. maar gelukkig heeft mijn gevoel t daarna weer overgenomen en voelde dat veel beter voor mij. wel zwaarder in de zin er uit en helpen in slaap te komen. maar heb ook geen idee hoe lang ze t volgehouden hadden met huilen dus.. ja.
als jij dan t gevoel hebt dat t goed is zo en dat t past bij jullie moet je het gewoon doen. Ik zou alleen wel voorzichtig zijn met dit advies geven aan andere jonge moeders die misschien met een soort gelijk probleem zitten. Het enige advies wat je kan geven is volg je gevoel. die zit het vaakst goed. dat wil ik je dan nog wel even mee geven. Fijn dat jullie iig goed kunnen slapen nu
Fijn dat het bij jou zo goed gewerkt heeft. Maar ik kan je wel zeggen dat het hier niet gaat werken. Ik heb het eens een keer overdag geprobeerd want Tycho wilde echt niet slapen maar was wel moe.Maar na een uur was hij ZO over zn toeren dat hij onderhand lag te stikken in zn bedje. Nou dat vind ik dus gewoon zielig !!! Ik heb hem toen bij me genomen en nog geen 5 minuten later was meneer in dromenland! Wij hebben ook deze periode gehad en ik ben er ELKE keer uit gegaan als hij wakker werd( stond niet meteen naast zn bed hoor, liet hem wel even 2 minuutjes gaan om te zien of het zou stoppen), even speentje erin en een aai over zn bol en dan viel hij weer in slaap en nu: Het gaat al een week echt SUPER! Ik leg hem in bed om 19uur en hij wordt de volgende dag weer vrolijk en uitgerust wakker om 7uur. Dus zo kan het ook gewoon hoor en dan hoef je het niet te laten huilen! Liefs Sassie
nee inderdaad iedereen moet goed naar zijn eigen gevoel luisteren. En als je denk dat er iets met je kleine aan de hand is, dan weet vaak de moeder dat het beste. Met mijn kleine is niets aan de hand. Alles gaat ook goed. eet goed. komt goed aan. ontwikkelt zich goed en huilt nooit. Behalve als hij 's nachts wakker wordt. Bij ons was het naar mijn idee wel aanstellen en gewoonte voor hem, omdat hij er een patroon in kreeg en altijd op dezelfde tijdstippen wakker werd. ik kon de klok erop gelijk zetten wanneer hij wakker werd. dus daarom denk ik dat het een gewoonte van hem is geworden en dat dat doorbroken moet worden. begrijpen jullie mij niet verkeerd. Ik hou normaal de 10 minuten regel aan bij het inslapen. Dus niet langer laten huilen dan 10 minuten. En als hij nu halverwege wakker word of overdag wordt hij gewooon getroost. Dit was enkel om zijn patroon te doorbreken. en dat heeft geholpen, want hij wordt niet meer wakker. ik heb het gecheckt. hij slaapt nu gewoon door. En als dit niet had geholpen dan was er misschien iets anders aan de hand waar ik rekening mee moet houden en dan kan je alsnog naar de dokter om te laten onderzoeken. iedereen moet zelf aanvoelen wat het beste is. Maar in mijn geval denk ik dat ik zijn vaste patroon heb ontdekt en doorbroken en dat hij nu hierdoor een betere nachtrust krijgt. Wat weer beter is voor zijn groei en ontwikkeling
Ben ik blij dat ik af en toe nog ff met mijn zoontje mag knuffelen 's nachts. Ik maak er zelf niet zo'n probleem van als hij honger heeft heeft hij dat en krijgt hij een flesje. Kijk naar je kind en beslis wat goed voor hem is. Het enige wat ik echt niet kan aanhoren in je verhaal is dat hij na een uur huilen pas getroost werd ... zo zielig ... Stel je zelf eens voor je kan nog niet veel en je word een uur!!! alleen gelaten ... In mijn ogen zou dat niet moeten mogen ... maar goed wie ben ik?
sorry hoor maar zich aanstellen op die leeftijd geloof ik niet, maar goed als jij je er goed bij voelt. zou het geeneens kunnen oordoppen in omdat me kindje huilt brrr krijg er gewoon kippenvel van.
@TS: Goed dat het heeft gewerkt, je gaf zelf al aan dat je het moeilijk vond om je kindje te laten huilen voor een half tot zelfs 1 uur, maar het heeft wel geholpen blijkbaar. Ik heb mijn dochtertje ook een aantal keer een half uur huilen, en dat is dan ook echt het uiterste voor mij. Dat het psychologisch gezien niet ok zou zijn, gaat er bij mij ook niet helemaal in, hiervan wil ik weten of dat wetenschappelijk onderzocht is. TS zegt dat haar kindje een blije baby is overdag, als dat huilen echt zo erg zou zijn voor de mentale gesteldheid van een baby, dan zou ze overdag toch geen blije baby hebben lijkt me. Zoals TS ook al aangeeft, onze (groot)ouders lieten ons ook langer huilen, en ik ben er persoonlijk niet slechter van geworden. Is het aangetoond dat de psychologische gevolgen waarover wordt gesproken, verlatingsangst/aanhankelijkheid, gegarandeerd zullen optreden als je je kindje laat huilen, is er überhaupt verband met het laten huilen of is er een andere oorzaak zoals erfelijke mentale ziekten? Het is net als met wiegendood, bij bepaalde elementen treedt er een verhoogd risico op, het betekent niet dat je kindje dan gegarandeerd zal overlijden in bed. In mijn ogen verschilt het per kindje, laten huilen, op de buik slapen, en andere "foute" zaken. Ik ben dan wel een nieuwe moeder, dit is mijn eerste kindje, maar ik heb gezond verstand, ik lees een hoop over opvoeding en verzorging, en ben ondanks mijn onervarenheid prima in staat te bepalen wat ik wel of niet wil toepassen. De methode van TS mag dan als radicaal worden beschouwd door een aantal moeders, maar dat vind ik geen reden om het dan maar niet kenbaar te maken aan de rest. Opvoeden kan op de in mijn ogen zweverige manier, of op de realistische manier. Mijn dochtertje laat ik op haar buik slapen, vindt ze fijner dan op haar rug of haar zij. Eerst overdag uitgetest, waarbij ik af en toe bij haar ging kijken. Ook laat ik haar wel eens huilen, en ik geloof dat ze daardoor nu in 95% van de gevallen erg snel in slaap valt zonder te huilen en zich 's nachts alleen laat horen voor een voeding. Ik heb een enorm tevreden en blije meid, ze kijkt me geïnteresseerd aan, en ze lacht zo veel en zo breed dat ik het bijna eng ga vinden
Ik slaap met oordoppen in, maar dat is eigenlijk omdat mijn vriend heel erg snurkt. Ik kom gewoon niet in slaap van zijn gesnurk. Zo hard gaat het. In het begin was ik bang dat ik Sven niet zou horen, maar ik heb zijn slaapkamerdeur open en die van ons ook en ik word altijd wakker van hem. Verder zou ik mijn kindje ook niet kunnen laten huilen, ik zou er zelf alleen maar wakker van liggen en me hartstikke schuldig voelen. Maar ik geloof niet dat als het 1 of 2 nachten gebeurd een kindje daar iets van overhoud. En als je net als TS al tijden niet meer hebt kunnen slapen en het je zelf begint op te breken, dan snap ik dat je alles wel wilt proberen om je kindje goed te laten slapen. Ben blij voor haar dat het geholpen heeft.