Mwoahahaha ja dat ben ik ik dacht al dat ik jou naam ook herkende hihi. Het is bij jou dus ook niet vlekkeloos verlopen hier ook een spoedkeizersnede maar mn mannetje is gelukkig helemaal gezond. Hoe gaat het verder bij jou? Kom je nog wel eens op de site vd juli mama's. Ik eerlijk gezegd niet kon het allemaal niet meer bijbenen groetjes mini me
Ja hier alles goed, en gelukkig ook een gezonde knul na zo'n vreselijke bevalling. Hij is nu wel in een drama bui de laatste tijd. Janken om werkelijk álles. Hij is hele dag door moe. En dat sinds zijn BMR prik, dus ik ga van de week maar een keer naar de dokter. Hij is laatste tijd zichzelf niet meer. Ik kom nog regelmatig op juli forum. alhoewel het erg rustig is daar op t moment. Komt een 2de meeting aan, helaas kon ik niet naar de 1ste dus hoop dat de 2de meeting beetje snel is want heb er erg veel zin in om de meiden eens te zien
Hoi meiden, Bewust even niet meer actief op het forum geweest, paar moeilijke weken achter de rug. We hadden besloten om alle babyspullen, inclusief de grote spullen, te gaan verkopen, en toen gebeurde het...manlief ging heel erg twijfelen, dus avond aan avond diepgaande gesprekken gehad over wel of geen tweede, en zijn ook aardig wat tranen gelaten. Op zich lijkt het ons super nog zo'n kleintje, maar dan wel een kloon van onze lieve meid. Maar hoe graag we het eventueel wel willen, willen we beide geen stap terug doen, qua vrijheid, financieel gezien, we zijn naast papa en mama ook nog ons zelf. En als ik een paar nieuwe Uggs wil kopen dan wil ik dat ook kunnen doen (al zullen er genoeg mensen zijn die me hiervoor zullen veroordelen) Zijn gewoon bang dat we minder tijd voor elkaar zullen hebben, en het met een tweede financieel toch wat moeilijker zal worden, zouden dan eerst de zolder moeten verbouwen en daar begint het dan pas mee natuurlijk. Ik wil ook niet dat we onze kleine meid tekort moeten doen, niet dat ze zomaar alles krijgt, maar ook met zicht op de toekomst qua studie etc. Het zijn momenteel toch rare tijden, alles wordt duurder en duurder, en nu kunnen we het allemaal prima bolwerken, maar met een tweede...... Nee onze kleine meid blijft toch echt alleen, alleen spullen verkopen doe ik begin volgend jaar, ligt nu nog beetje gevoelig, is net of je een beetje afscheid moet nemen van een tweede kindje dat nooit zal komen, of meer het nooit meer zwanger zijn en het geheel nog een keer te beleven. Zo...moest het even kwijt. Liefs dushi
Hoi Dushi, Heel herkenbaar!!Ook wij kiezen bewust niet voor een tweede. Mede door wat ik heb meegemaakt na de bevalling (PND). Ik heb het er ook regelmatig nog moeilijk mee maar sta volledig achter onze beslissing. Wij vinden ook dat we met eentje nog redelijk wat vrijheid hebben, een tweede beperkt dat toch. Ons mannetje gaat regelmatig logeren bij opa en oma en met een tweede erbij zou ik dat niet meer zo snel doen. Ook financieel gezien idd we hebben het nu goed, en met z'n drietjes zijn wij ook compleet. Dat van de babyspullen opruimen dat begrijp ik ook heel goed, moeilijk is dat he? Nu mijn zoontje 2 jaar en 3 maanden is gaat het mij redelijk makkelijk af omdat ik iemand in mijn omgeving heb die zwanger is, de maxi cosi en wat babyspeeltjes zijn al naar haar toe. Hier heb ik nu niet zo'n hartzeer van. Tuurlijk is het wel fijn om wat kleertjes en andere spullen te bewaren die een speciale betekenis voor je hebben. Mijn advies: echt wachten met weg doen van spullen tot je eraan toe ben. Gr. MI78
Heej meiden, Ik had me al eens aangemeld hier... nu toch even een kleine update. We zijn nog steeds zeker van onze keuze en Sil blijft dus echt lekker ons enige knuffel-kind Ik geniet ook elke dag meer van hem nu hij groter wordt (ondanks dat we steeds meer in de uitprobeer-leeftijd zijn beland: GRRRR!) We hebben sinds vorige week wat spullen op marktplaats staan (MC, badje, kleertjes, etc.) en vandaag zijn de eerste dingen opgehaald. Wat ik niet helemaal had voorzien was dat het me nog zoveel zou doen. Vind het ineens zo moeilijk dat ik nooit meer zwanger zal zijn (al vond ik dat toen helemaal niet zo heel leuk, want van begin tot eind moe), nooit meer bevallen (al had ik een regelrechte horrorbevalling van 63 uur), nooit meer zo'n nieuw klein mensje in mijn armen (al vond ik die eerste weken een nachtmerrie), en al het andere wat erbij hoort wat ik dus nooit meer zal meemaken. Zit er gewoon keihard om te janken Misschien is het meer dat ik moeite heb met hoe groot mijn kleine man al wordt ofzo, maar ik ben er echt even door van slag... Bah! Iemand die me een beetje moed in kan praten..?
hey meis, ik weet precies hoe je je voelt. ook hier hellse bevalling gehad maar jezus wat mis ik dat getrappel toch in mn buik. nooit meer een echo, nooit meer, zo'n lief klein hopeloos wondertje in je armen. ja is heeel moeilijk! ook hier dus geen 2de kindje. en heb het er héél erg moeilijk mee, moeilijker dan ik dacht. ik jank hier regelmatig om.
Hey meiden, Ik was een beetje rons aan het neuzen en vond gelukkig dit topic! Wij zijn bezig voor ons 1e (en enigste) kindje. Ook wij willen er maar 1! (als het ons gegund is natuurlijk!) Ook om de diverse redenen die ik hier lees!Heerlijk om te weten dat wij niet de enige zijn! Om mij heen krijgen veel vriendinnen al de 2de en als ik dat zo zie; zij liever dan ik. Met 1 kindje is het nog leuk,nog wat tijd voor jezelf en elkaar maar nu ze er 2 hebben veranderen ze in fabriekjes. De ene ophalen van school,de andere moet naar bed,dan de kleine weer fles en de oudste naar paardrijden etc. Een gezellig bakkie doen staat in het thema van naar de oudste luisteren en er met geen woord tussen komen. Ondertussen vliegen de flessen/pampers etc. weer voorbij en heeft de oudste weer iets omgegooid/nodig etc. Nou ik wordt er bij voorbaat al moe van.. Niet dat ik die kids niet leuk vind,maar 2 is niet voor mij weggelegd.. Fijn dat ik f kan spuien hier!
Welkom naamgenootje-Wendy 'fabriekjes' haha ja inderdaad, zo zie ik het ook. kinderen dit, kinderen dat, kinderen zus en zo. ben blij dat ik nog wat tijd voor mezelf en man heb.
Hoi meiden, Ik wil me ook aansluiten.. Al twijfel ik soms wel om de volgende redenen.. -is het niet zielig enig kind?Maar daarintegen heb ik een broer,waar ik nu nog niet mee door 1 deur kan!Wel een jong broertje waar ik heel veel van hou,we schelen 17 jaar. -ze worden nooit tante/oom.. -wat als ik en mijn vriend later wegvallen?? Maar dan zullen ze ongetwijfeld zelf een gezinnetje hebben,en veel vrienden/vriendinnen.. redenen waarom ik het niet meer zou doen zijn. -ik ben heel erg ziek geweest in mijn zwangerschap..9maanden lang overgeven,in het begin 2 weken aan het vochtinfuus. -Ik heb nog steeds teveel overgewicht. -ik heb al jaren dat ik me niet echt gelukkig voel,ik ben een hele erge piekeraar!!Heb daar wel hulp voor maar de ene zegt borderline "trekken"en die man waar ik nu loop zegt ADHD,ik moet dat gewoon nog goed laten uitzoeken,al zijn ze daar al sinds 2002 mee bezig! Ik voel me trouwens met mijn dochtertje wel heel erg gelukkig hoor! ze is me alles,en ik doe ook alles voor haar! Ook wil ik haar alles kunnen geven.. Maar ik denk vaak kan ik het Qua psyge wel aan?? Ik kan al niet tegen drukke mensen,en krijg het dan echt enorm benauwd.. Mijn dochtertje is een heel lief en rustig meisje! Graag adviezen,en wie is hier zelf enigs kind,die mij eens zou kunnen vertellen hoe dat is? En hebben jullie veel vrienden/vriendinnen?
Ik was er zó zeker van dat ik absoluut géén 2de kindje wil. Maar... Van de week is Damian zn eerste neefje geboren, genaamd Milan. Dit was wel even moeilijk vond ik. Heel raar. Toen ik het hoorde kreeg ik vanuit het niets een soort jaloers gevoel 'ik wil ook' Misschien kreeg ik dit gevoel omdat het jongetje Milan heet, en dit was bijna de naam van Damian geweest. Toen met manlief wel over gehad dat als er ooit om wat voor reden dan ook nog een kindje bij zou komen (tja je weet maar nooit) en t zou een jongen worden, dat hij dan zeker weten Milan zou gaan heten. Toen ik dus hoorde dat ons kleine neefje Milan heet, was het een soort gevoel 'sjit, nu kan ik die naam niet voor een 2de zoontje gebruiken' en betrapte mezelf op dat moment dat ik toch nog wel ergens gevoelens had voor een 2de kindje... Ik baal eigenlijk best wel want ik wist zeker dat ik geen 2de kindje wilde en dat was makkelijk want je hoeft niks te gaan zitten afvragen. manlief wil héél graag een 2de kindje maar heeft zich erbij neergelegd dat die er nooit zal komen. Nu dus het dilemma dat ik onwijs zit te twijfelen nu. Manlief weet niet wat hij moet doen en ontwijkt beetje mijn gesprekken over een 2de kindje. Dit omdat hij te bang is dat hij dus weer hoop gaat krijgen voor een 2de en dat die in gruzelementen zou vallen als ik toch maar geen 2de wil, en dat is voor hem dan heel moeilijk. begrijp ik helemaal. Gelukkig kan ik er met een goeie vriendin over praten, maar de keuze ligt nog steeds bij mezelf. 1 ding weet ik wel, als er ooit een 2de kindje bij komt, dan pas als Damian naar school is. Dit geeft me dus nog wel even wat bedenk tijd wat ik nou echt wil. maar vind het zo ongelovelijk moeilijk nu Waarom wel: - Ik geniet vollop van Damian, genoeg liefde voor nog een wondertje in ons leven. - Damian heeft dan een bruusje waar hij lekker mee kan spelen. Waarom niet: - Ben al 10jaar rugpatient, ben bang dat ik 2kids niet aan kan - financieel - iemand beschreef het hier heel mooi als 'Fabriekje' Ik wil niet zo'n robot moeder worden, fles hier, broodje daar, luier hier, dutje daar, dan weer eten, dan weer huilen, gillen, boodschappen doen met 2 kids aan mijn zijde. oppas proberen te regelen voor 2 kinderen, 1 is veel makkelijker. ruimte in huis, hebben maar 2 slaapkamers. Als ik het zo opschrijf zijn er nog best veel redenen waarom niet... Maar de twijfel gaat maar niet weg Sorry moest dit gewoon echt even kwijt
Roozjuh, ik snap wel wat je bedoeld.. Maar je weet toch nooit wanneer je de juiste beslissing maakt.. Jullie kleine man is ook nog niet zo oud, dus je hebt nog tijd genoeg om erover na te denken.. Misschien denk je er over 2 jaar wel weer heeeel anders over en zou je nog heel graag een kindje willen.. Ik zeg voor nu ook heel duidelijk dat ik niet nog een kindje wil, maar je weet het nooit zeker.. gewoon voor nu niet teveel over na denken en twijfelen! Lekker van je kindje genieten
Hallo iedereen! Ik heb alweer een tijdje niet meer gepost hier.. Roozjuh, ik snap je twijfel helemaal. Ik heb dat ook soms (dit weekend nog). Ik vind het ook wel moeilijk, want eigenlijk is ons gezinnetje compleet nu en vind ik het ook soms wel best zwaar. Maar ik hou zoveel van mijn kleine mannetje en het lijkt me ook heerlijk om nog eens zo'n klein frummeltje te hebben. Maar vooralsnog komt er hier toch geen tweede. De praktische bezwaren wegen voor mij op dit moment toch nog het zwaarst. En mensen die zeggen dat het zielig is, weten niet waar ze het over hebben. Ik kan me zo wel 10 dingen verzinnen die zieliger zijn voor een kind.
Denk dat ik me hier ook wel kan aansluiten, had dit topic nog niet eerder gezien dus bij deze Wij zijn ontzettend blij met onze vrolijke meid Chloé en ons gezinnetje is helemaal compleet zo. Ben zelf ook enigst kind en om die reden zou ik misschien kunnen gaan twijfelen omdat ik het niet altijd als superleuk heb ervaren maar goed dat was dan ook een heel andere tijd! Ik heb mijn vriend pas 2 jaar geleden leren kennen, hij was de ware waar ik graag kindjes van wilde en andersom ook maar ook i.v.m onze leeftijd vinden we het helemaal goed zo en zijn we superhappy Hoop hier dus gezellig mee te kunnen kletsen
Welkom Palmie! Misa Misa: Ja hier ook nog steeds absoluut geen 2de maar de twijfels zijn er helaas wel. En dat maakt t zo moeilijk. En ook hier zijn er inderdaad te veel redenen waarom geen 2de, onderandere financieel en dat moet toch wel helemaal goed zitten voordat er een 2de wondertje bij komt. Ik wil mijn kind(eren) alles kunnen bieden wat hij/ze nodig hebben/heeft. En het feit is gewoon dat met 1kind het gewoon makkelijker is op dat gebied. Iedereen lekker Sinterklaas geviert zondag? Wat hebben de ukkies allemaal gehad? Hier geen Sinterklaas, alleen gourmetten wat erg lekker was maar geen kadotje voor Damian ofzo. Met kerst zal dat het zelfde zijn. Financieel hebben we t even niet zo breed
Welkom Palmie! Wij vieren geen Sinterklaas, dat leeft hier in sommige delen van zuid-Limburg niet zo. Als Nathan wat groter is, mag hij wel zijn schoen zetten, maar verder geen grote cadeautjes of een feest. Wij vieren wel Kerst met cadeaus. Dat is hier echt een groot feest met de hele familie.
Wij hebben siterklaas gevierd met mijn schoonouders en schoonzusje, zij heeft 2 kids van 5 en 2.5! Was erg gezellig en de kids zijn enorm verwend, wij hadden Chloé niks gekocht omdat ze al zoveel heeft en het nog helemaal niet beseft, ze weet niet eens wie sinterklaas is hahaha en mijn schoonmoeder was helemaal geschokt, niet eens iets voor 2 euro Hahaha schoonmoeders...
Mensen die roepen dat het zielig is, die sporen niet. Wat als je door medische omstandigheden geen 2e kunt krijgen? dan is dat tot hartstikke lullig om te zeggen? Maar ja mensen zeggen de stomste dingen natuurlijk das oud nieuws. Hier was de Sint ook leuk, alleen is ze zich al dagen aan het afreageren bij wijze van verwerken, dat is iets minder leuk. Hopenlijk is dat gauw klaar haha.
Een collega van mijn man vroeg laatst waar de tweede bleef, toen hij zei dat we het waarschijnlijk bij 1 laten zei ze: "ach gossie, is het jullie zo tegengevallen?":x Ik vind dat werkelijk niet normaal meer. Hoe kom je erbij om zo te redeneren?