Toen ik net zwanger was, ben ik beginnen zoeken naar kinderopvang. De grootouders werken nog allemaal dus kan ik maar 2 dagen beroep doen op hen. Nu is onze kleine al ingeschreven in een crèche maar hoe dichterbij de dag komt dat ik terug moet gaan werken...hoe meer het begint te spoken in mijn hoofd Zo vraag ik me af of ze wel met hem gaan bezig zijn of het wel goed gaan doen. (Ben gaan kijken en het leek me allemaal in orde) Maar toch denk ik soms van...goh, als hij honger heeft, dan moet alles wijken om hem eten te geven...en als ze hem dan lang zouden laten wachten. Of jah...nog van die andere vragen... Hebben jullie dit ook gehad en hoe is het uiteindelijk meegevallen?
ja ik had dit heeeeeeeeeeeel erg. Bij de tweede erger dan de eerste. Ik bestierf het echt bij de gedachte hem daar achter te laten, terwijl mijn dochter daar keer op keer de tijd van haar leven heeft. Op de dag zelf zitten janken in de auto. Nu gaat hij een week of 6 en het gaat super hoor. Hij slaapt wel minder, maar is altijd vrolijk als ik hem ophaal. Het is een kwestie van vertrouwen krijgen. Nog steeds ga ik wel eerder weg om hem op te halen (16:30), maar dat vertrouwen groeit met de dag groter. Geef het tijd! Geef het ook aan daar, dan kunnen ze je wat extra info geven over hoe de dag verlopen is.
Ja, ik denk dat ik hetzelfde gevoel heb als jij ... Idd het zal moeten groeien vrees ik... Het is ook zo...je kent uw kindje het beste hé... Leuk dat jou kindje vrolijk is, dan zal hij het wel leuk vinden Hopelijk gaat het ook meevallen bij ons
Ik ken het gevoel! Mijn zoontje gaat in februari en kan er nu al tegenop zien.........maar het komt vast goed (dat hou ik mezelf voor)
even vanuit de andere point of view: de afleiding en activiteiten vinden de kindjes vaak zo leuk, dat het toch anders loopt dan thuis en dat het vaak helemaal niet uitmaakt. Op eet-en slaaptijden na enz. die worden als het goed is van thuis overgenomen bij kleine baby's. Zeg iig tegen de leidsters hoe je je voelt, dan kunnen ze daar rekening mee houden. Ik vind het altijd erg fijn als ouders eerlijk zijn. En geef je kindje een doekje of knuffeltje van huis mee. Hij doet er misschien niet zo veel mee, maar voor jezelf is het ook een fijn idee als je kindje iets van thuis bij heeft. De eerste dag tussendoor gewoon even bellen hoe het gaat. Dan ben je iig wat gerustgesteld.
Ja ik vond dat ook lastig en nu met de jongste weer! Huilen op een KDV is volgens mij niet te voorkomen, niet zoals thuis. En mijn jongste huilt bijvoorbeeld ALTIJD als hij naar bed gaat (behalve als ik hem in slaap wieg dan, maar dat doe ik niet meer). En dat is op zich niet erg, het duurt vaak ook maar 2 minuten ofzo, maar het idee dat ie dat ook op het KDV zal moeten doen voordat ie gaat slapen... Dan ben ik er niet bij en dat voelt dan toch anders. Niet leuk! Maar goed, deze gedachten plus nog een heleboel meer had ik ook bij de oudste. En dat is ook goed gekomen De jongste lijkt alleen nog veel kleiner wanneer ie naar het KDV gaat dan toen bij de oudste, omdat ie in vergelijking met de oudste nu zo klein is
Ik zie er ook heel erg tegenop. Isabelle zal vanaf half januari naar 't kdv gaan (2 dagen in de week, van 9 tot 4 uur ongeveer, dus niet eens zo heel vaak). Maar voor mijn gevoel is ze dan nog maar zo klein (4,5 maand), Milan ging pas toen hij al 1,5 jaar was namelijk. Ik ben heel bang dat ze veel moet huilen, ze heeft heel veel aandacht nodig overdag en ligt absoluut niet graag alleen. Ik heb haar nu altijd zo veel mogelijk bij mij, maar op 't kdv kan dat natuurlijk niet. Ik ben heel benieuwd hoe 't zal gaan!
Ja dat is ook weer waar. Ik weet wel dat hij daar veel zal leren etc. Volgende week ga ik nog eens langs de crèche en gaan we wat praten
Onze jongen huilt altijd een beetje voordat hij gaat slapen omdat hij zich niet wilt geven. Op de crèche heb ik dat verteld gehad en ze zeiden dat héél veel kids dit doen maar dat het uiteindelijk wel voorbij gaat. Ik weet eigenlijk wel dat het goed zal komen maar die stap zetten he...8)
Onze jongen zal 3 d in de week moeten gaan van 8.30 tot 5u en hij zal dan 4m en 1 week zijn. Ergens ben je altijd wel ongerust denk ik omdat je toch uw kindje het beste kent hé, misschien zal het allemaal wel meevallen (hoor mij ) Ik zal gewoon moeten afwachten hoe het gaat. Het is ook een beetje de opvoeding van uw eigen kind een paar dagen uit handen geven eh...