Mijn zoontje is nu 2 1/2 ruim geweest. In april wordt hij 3 jaar. Hij gaat sinds kort naar de peuterspeelzaal. Naar mijn idee ging alles goed, hij kwam thuis met leuke verhalen over vriendjes en spelen. Ik zag zelfs verbetering tussen zijn zusje hem hem met speelgoed delen. Alleen niets is minder waar. Ik ben vandaag zo geschrokken, ik kom hem van school halen en de juf neemt me apart en verteld me dat mijn zoontje bijna alle kindjes slaat en bijt en dus niet wil delen en ook dat hij niet goed luistert naar de juffen. Het is zo erg dat bijna alle kindjes nu bang voor hem zijn. Oh, mijn god. Ik dacht echt dat ik daar ter plekken ging huilen. Dat is zo erg om te horen als ouder. En ook omdat ik geen idee had. Maar goed nu is het dus zo dat ze kijken het nog even een paar keer aan en als er geen verbetering in komt dan komt er een ouder gesprek en moet hij misschien naar een andere speelzaal voor kinderen die moeite hebben met regels Zijn er ouders die dit herkennen en mij kunnen helpen met tips? Hoe krijg ik dit gedrag eruit?
Dat is enorm schrikken, ik kan het me helemaal voorstellen. Onze uk van bijna 2.5 gaat ook naar psz. Ze leert er veel heb ik het idee, en ze heeft het er enorm naar haar zin, maar "social skills" zijn echt nog behoorlijk pittig. In een gepsrek met haar juf kreeg ik te horen dat ze moeilijk met andere kindjes speelt, en eigenlijk maar 1 vriendje heeft, ze speelt voornamelijk met jongetjes, als ze samenspeelt. Ik vind dat geen enkel probleem, dat ze zo op zichzelf is, het is een kopie van mij eigenlijk, en ik functioneer toch naar behoren in de maatschappij heb ik het idee. Tja, ik ben inderdaad geen supersociaal figuur, die bij iedereen naar binnen loopt, so what? Maar toch is het even "verteren" dat je kindje niet het ideale kind blijkt te zijn. Wat is ideaal!? Dat is 1. Ten tweede: onze ukjes zijn pas 2.5. Op het gebied van sociale vaardigheden moeten ze heeeeel veel leren, en wordt er al heel veel geeist. 2.5! En zich dan al altijd netjes gedragen!? Er is een meisje hier in de buurt die voor ze naar de psz ging werkelijk een krengetje was, altijd gemeen tegen kindjes. Een jaartje op psz en ze was een ander kind. Het kostte echt wat tijd, maar ze leerder er heel veel. Vat het positief op dat ze eventueel wat meer in je zoontje willen investeren, het komt ten goede van de kindjes die bang voor je zoontje zijn omdat hij de regeltjes nog niet helemaal snapt, EN het komt ten goede van je zoontje, die nu nog beter gaat leren hoe je WEL fijn met andere kindjes om kunt gaan. Probeer het van je af te zetten meid, dat het iets negatiefs is, hoe moeilijk ook.
elk kindje reageert anders als ze voor het eerst in een grote groep komen en ineens moeten delen en samen spelen. Bij mijn zoontje in de groep zit ook een jongetje van dezelfde leeftijd als die van jou, alle kindjes deinsde binnen een week al weg voor hem zo van oh nee hij gaat me weer slaan. Hij heeft ook een keer een jongetje een blauwe wang gebeten heel zielig. Kan begrijpen dat je je eigen vreselijk voelt even dat moment, die moeder heeft ook wel 100 keer dr excuses aangeboden aan de mama van dat kindje met de kapotte wang ze schaamde zich kapot. maar goed het blijven kindjes. Hij zal het naar verloop van tijd echt leren hoor, maak je daar geen zorgen over de leidsters weten hoe ze daarmee om moeten gaan ze zal echt niet de eerste zijn die zo doet. Het jongetje bij mijn zoontje in de groep is nu na 2 mndn ook al een stuk meegaander geworden. Komt goed!
Had de juf zelf geen tips of ideeën? Ik zou zeker nu al aandringen om een gesprek op korte termijn: wat is er precies aan de hand etc. Hoe gedraagt hij zich thuis? Naar andere kindjes in de buurt? Zn zusje? En hoe reageer jij bij wangedrag? Luistert hij dan goed? Misschien kun jij de juffies uitleggen wat zijn handleiding is Wat betreft spelen met andere kindjes: kindjes gaan meestal pas écht samenspelen vanaf 3-3,5. Dus dat ze dat nog niet doen met 2,5 is echt niet zo gek hoor!
samenspelen is voor kindjes van 2,5 nog echt heel moeilijk hoor! slaan, bijten, schoppen e.d. zijn normale uitingen voor kinderen van die leeftijd om frustratie te uiten. Wat normaal is, is echter nog niet oké. Hij zal het af moeten leren, maar daar hebben de leidsters en ouders samen een taak in. Het klinkt alsof zij er voorlopig erg bovenop moeten zitten in de groep zodat ze in kunnen grijpen voor het mis gaat en dan een alternatief kunnen gaan aanbieden zodat hij ook positieve ervaringen krijgt. Ik zou inderdaad wel zelf initiatief nemen voor een gesprek, want nu maak je je heel veel zorgen (en terecht als je zoiets even hoort) terwijl er misschien in gezamenlijk overleg wel een ruimte komt voor een gezamenlijke aanpak en jij ook kunt aangeven hoe jullie zelf hem corrigeren of hoe jullie zien dat hij iets gaat doen wat niet mag en daar kunnen zij dan ook op inspringen. Hier begon Chris toen hij 2,3 was op de psz. Het was een groep met veel nieuwe kindjes waarvan er veel 'stout' waren in de zin dat er geslagen, gebeten en haren getrokken werd. Ik was daar niet blij mee, omdat Chris hier zelf ook een handje van heeft en ik juist hoopte dat hij dit af ging leren....Ik moet zeggen dat het ondanks de andere kindjes die het doen, bij hem nu wel in korte tijd (hij is nu bijna 2,6 jaar) minder is geworden, dus het kan ook zo ineens veranderen. Op de psz groep van Chris hebben ze overigens gezien de vele kindjes die zo aan het 'stout' doen waren er wel voor gekozen om er tijdelijk een extra leidster bij te plaatsen om dit gedrag eerder te kunnen corrigeren. Maar goed daar ging het ook om een stuk of 6 kindjes van de 14-15 die een handje hadden van slaan, bijten, knijpen en haren trekken. Sterkte ermee en ik hoop dat het snel beter gaat!
Beetje rare manier van doen. Hebben ze jou ooit verteld over deze voorvallen? Uit jouw verhaal begrijp ik van niet en dan vind ik het wel raar dat ze nu ineens hier mee komen En volgens mij kunnen ze jouw kindje niet zomaar weigeren op de PSZ. Eerst moet er een protocol opvallend gedrag gestart worden. Ze zullen je zoontje dan moeten gaan observeren. Dmv van die observaties moeten ze een plan van aanpak maken om jouw zoontje zo goed mogelijk te kunnen begeleiden. Pas als het dan nog niet beter gaat en jouw zoontje een 'gevaar' zou zijn voor de groep hebben ze het recht om jouw zoontje te weigeren. En een peuterspeelzaal voor kindjes die moeite hebben met regels???? Nooit van gehoord...
Ik heb ook geen supersociaal kind, en ben zelf ook niet supersociaal Maar ik vind het wel een snelle conclusie dat je zoontje dan maar naar een andere psz moet. Dat zou ik niet zomaar accepteren. Eerst maar eens proberen wat de leidsters kunnen doen. Het is vast niet het eerste kind wat bijt, dat doet ieder kind wel eens.
Dat van die 'andere psz' heb ik helemaal over het hoofd gezien. Sorry maar dat vind ik echt belachelijk, hadden ze jou maar eerder moeten informeren dan had je misschien je kindje wat kunnen toespreken en beetje uitleggen. En dan nog is het nog zon jonge leeftijd, is toch normaal voor zon jong kindje. Als de begeleidsters zo zijn zou k mezelf daar al niet meer prettig voelen moet k zeggen
Ik moet zeggen dat ik me al een stuk beter voel na jullie verhalen. Nee, dit was inderdaad de eerste keer dat ik er van hoorde. Ik vond het zelf ook nogal een snelle conclusie, aangezien hij net pas een paar keer geweest is en hij is inderdaad nog geen 3. Ik moet er nu maandag weer heen, ik zal toch nog eens met die juffen gaan praten. Thuis doet hij dit gedrag ook wel eens tegen zijn zusje natuurlijk. Alleen ik zet hem meteen in de hoek en leg hem uit dat het pijn doet, en na 2 min moet hij sorry zeggen tegen zijn zusje. Misschien moet ik maandag ook eens zeggen dat ze dat ook op school moeten doen.
Mja op zich kun je ook moeilijk verwachten dat je meteen een modelpeuter hebt als hij voor het eerst naar psz gaat. Maar inderdaad.. ik zou proberen er in ieder geval regelmatig over te praten. Niet eens perse in een oudergesprek.. maar gewoon bij het afhalen even bespreken wat er is gebeurd en of de juf er zelf ook tijd/moeite in wil steken om het hem af te leren. Anne heeft rond die tijd ook een periode gehad dat ze kindjes beet en volgens onze kdv-juffen was dat helemaal niet ongewoon. Wel zeer ongewenst natuurlijk Kindjes die ze beet hadden daarna echt tandafdrukken in hun arm staan namelijk. Toch hadden ze dt haar vrij snel afgeleerd. Vind het wat cru om meteen te dreigen met naar een andere psz sturen overigens. Voor mijn gevoel vertel je eerst tegen ouders dat je kind toch niet zo makkelijk is als de andere kinderen.. en probeer je er wat aan te doen. Voordat je begint met dreigen en zeggen dat er iets mis is met je kind. Subtiliteit ontbreekt wel een beetje bij dat gesprek van jou Hoelang gaat hij al naar psz? Wellicht meteen een gesprek vragen waarin je aangeeft dat je graag wil weten hoelang ze het willen aankijken en wat ze van plan zijn er zelf aan te doen. Plus wat jij er aan zou kunnen doen en wat je er zelf aan doet natuurlijk. Lijkt me dat het allemaal met wat meer overleg moeten kunnen dan dat het nu gaat. En dan weet je zelf voorlopig ook waar je aan toe bent.
Wat een ondeskundige leidster dan! Er bestaat ook nog zoiets als wenperiode. Brrr ik kan echt niet tegen dit soort dingen. Als je er geen verstand van hebt, moet je niet met kinderen gaan werken.
Raar, juist omdat je verteld dat hij thuis beter omgaat met zijn zusje en speelgoed. Blijkbaar heeft hij er toch al veel geleerd. Heeft de juf niet verteld hoe vaak hij slaat en waarom? Want misschien is het verhaal wel veel genuanceerder. Misschien doet hij het juist omdat andere kindjes speelgoed afpakken. Het slaan en bijten is dan misschien wel een uiting van onmacht, zoals je ook vaak hoort bij jongere kindjes. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het zomaar geaccepteerd mag worden, want hij moet wel leren dat dat niet de oplossing is. Maar om dan te zeggen dat hij naar een ander psz moet vind ik wel erg voorbarig.
Ik vind dat de leidster het goed heeft aangepakt. Ze neemt je even apart en vertelt dat er nu al zichtbaar is dat er een probleempje is. Ze gaan het nog even verder aanzien en als er geen verandering/verbetering optreedt dan komt er een officieel oudergesprek, dus nu is het een gewone informele mededeling.( Je hoort even na schooltijd van de juf dat het niet helemaal lekker loopt.) Verder lees ik in je verhaal dat als het probleem aanhoudt ze een formeel oudergesprek willen en dat als dat allemaal geen zoden aan de dijk zal zetten dat er een psz is voor kinderen die moeite hebben met regels en dat hij dan daarvoor in aanmerking komt. Zover is het allemaal nog niet. Ze kijken het nog aan en gaan proberen of ze de omslag met je zoontje kunnen maken zodat hij meekan in de klas waar hij nu in zit. Geen gedreig , gewoon op de hoogte gebracht. Je kunt als moeder dit nu even laten bezinken. Je zou zelf terug naar de juf kunnen gaan en vragen of ze tips hebben om je zoontje op de psz in het gareel te krijgen. Kijk of jullie samen tot een oplossing komen waar ook jij je goed bij voelt. Vergeet niet dat het ook de taak is van psz om de andere kindjes het gevoel te geven dat ze "veilig" zitten daar. Als mijn kindje iedere dag zou vertellen dat er iemand is die niet luistert en slaat, knijpt en bijt zou ik op een gegeven moment ook verhaal gaan halen op school. Neemt niet weg dat dit als mama vreselijk is om te horen. Maar laat het even bezinken en bespreek het op school.
ik vind het niet goed handelen, sorry hoor, maar als hij dat de hele tijd daar al doen had ze ook vanaf dag 1 al kunnen zeggen hij heeft gebeten, of geslagen... en na dat een paar keer gedaan te hebben moeten ze een behandelplan opstellen, samen met de ouders, HOE gaan we dit oplossen, wat vinden jullie dat wij mogen doen, en als hij thuis gaat slaan of bijten en wij doen het zo of jullie het dan thuis ook zo willen doen, dat moet een inwerk/wenperiode zijn van een paar weken, want dat veranderd niet zoals dag naar nacht. en als dat nog niet werkt kunnen ze indd zeggen dat hij weg moet van die psz maar dit vind ik onproffesioneel, ( mijn zoontje loopt achter met praten en ze hebben daar op het kdv een behandelplan voor opgesteld, en hij beet ook veel op het kdv, ik heb ze daar gevraagt of ze daar ook een behandelplan voor moesten maken en dit hoefde niet, want het was een uiting van zijn gevoelens en hij kon er al steeds beter mee overweg, nu 2 weken later doet hij het helemaal niet meer, maar ik heb ze wel gevraagt of ze voor dat soort kindjes ook een behandelplan op moesten stellen met een bepaalde periode waarin hun doel bereikt was of dat het kind dan weg moet naar een ander kdv, de reactie die ik kreeg was dus dat elke "school" dus kdv,psz bso basisschool middelbare school ) dat ze dus een behandelplan moeten opstellen en nooit zomaar mogen zeggen dat het kind maar weg moet.
Maar ze sturen hem nog niet weg, ze gaan het nog even aankijken en hebben moeder daarvan op de hoogte gesteld. Gewoon informeel. Ik begreep dat het kindje nog maar enkele keren op de psz is geweest. En omdat bijten,slaan ed een ongewenste, normale uiting van gevoelens is, zullen ze het niet meteen de eerste dag hebben gezegd. Of misschien deed hij het de eerste dag nog niet. Is het iets wat pas de tweede of de derde keer is begonnen. Ze maken nog geen olifant van iets wat nu nog een mug is.
Ja na 1 maand pas !!! terwijl het dus al wel langer speelt, mij werd het meteen verteld dat hij een kindje gebeten had, maar dat hij daarna lief sorry zei en een kusje gaf aan het des betreffende kindje, en ik vind het niet leuk dat de moeder van het kindje wel weet wie hem gebeten heeft.... maar ik niet weet dat het MIJN zoon was die dat dus gedaan heeft, en ookal zijn het kinderen zou ik het ook fijn vinden dat wanneer het toch uit de hand gelopen is.. IK naar die vader of moeder zou kunnen gaan om sorry te zeggen, en ze te laten weten dat er aan gewerkt word. ik vind het fijn om te weten wat er gebeurd is op zo'n dag, zoiets kunnen ze in mijn ogen niet achterhouden, en na 1 maand opeens de bom maar gooien van hier heb je het maar, stel het gebeurt maar 1 keer in de week... heeft moeder er nog recht op om te weten... vanaf dag 1 !!! en niet na 1 maand, ze zeggen toch bijv ook :dag 1 : we zijn begonnen met oefenen van veters strikken, dag 7 hij komt al een heel eind, raakt nog wel gefrustreerd als het niet leuk... maar het gaat steeds beter dag 18, JAA gelukt !! dan is het toch ook niet vna : goh we zijn al 3 weken bezig met oefenen en nu kan hij het. tenminste.... niet waar wij ons zoontje hebben, gelukkig maar, en ze kunnen niet maarzo zeggen zonder behandelplan dat hij dan misschien maar weg moet, als ze zelf niets geprobeerd hebben, waneer er problemen in een relatie zijn zeg je toch ook niet, als dat binnen een maand niet veranderd is het over... dan zeg je toch ook : WAT moet je veranderen HOE gaan we het veranderen maargoed stomme voorbeeldjes maarja zo denk ik erover
Jammer dat je hier niet naar de PSZ kunt. Isabella haar leidster ( ook mijn peuterleidster geweest, erg leuk) kan juist met moeilijke peuters omgaan. Nou ja moeilijk. Volgens mij hoort het ook echt bij de leeftijd. Ben benieuwd hoe het gesprek gaat. Succes.
Ik vind persoonlijk dat ze het nog even moeten 'aanzien' en niet meteen gaan 'dreigen' met overplaatsing oid., hij is nog maar zo kort op de psz. Vorige week had ik ook een (intake)gesprekje met een leidster en zij vertelde ook dat er kindjes op de groep zaten waar in het begin geen land mee te bezeilen viel (om het maar even plat uit te drukken), die ook speelgoed alsmaar afpakten, sloegen en slecht luisterden. Maar na een paar maanden zag je al verbetering en het ging steeds beter, die kinderen moesten echt 'leren' om met andere kinderen om te gaan in een groep. Prima als ze het je verteld hebben, al kon het mijn inziens wel wat eerder, maar vind wel dat ze snelle conclusies trekken uit een relatief korte periode. ff verhaaltje van toen ik op de psz zat. Het was een warme dag en we zaten allemaal op de rand van zandbak op het speelplein. Iedereen netjes op een rijtje... Ineens om één of andere reden gaf ik het kindje naast me een lel om de oren en dat kindje begon natuurlijk te huilen. Dat vond ik blijkbaar nogal interressant en opmerkelijk, want het kindje wat dáárnaast zat gaf ik ook een tik... die dus ook huilen. En zo ging ik de hele rij af. In afwachting of iedereen ging huilen. En dat was gelukt! ik dacht héé.. leuk spelletje Ik kreeg het wel even te horen van de juf hoor én van mijn moeder. Maar ja.... actie=reactie.