Oh je gaat naar het Radboud. Dat had ik niet begrepen. Daar ken ik alleen dr. Spaanderman via de telefoon. Ook zo'n dokter waar iedereen over roept. Hij was inderdaad erg aardig.
Hoi mimi, Ik loop bij gemini ziekenhuis in den helder. Heb daar ook een functieonderzoek gehad naar herhaalde miskramen en dit was heel erg uitgebreid. Ze denken echt mee en zijn bereid extra onderzoek te doen als je hierom vraagt. Ik vind het persoonlijk een goed ziekenhuis. Geen nare ervaringen gehad ermee. Welk ziekenhuis loop je zelf?
Ik sluit me aan bij mimi, je bent geen moordenaar. Als voelt het soms. Het is zo een zwaar *&&% traject waar we inzitten, bah. Bij ons het zkh willen ze het vruchtje ook niet onderzoeken.
Kaboutertje ze is echt geweldig.Het zkh is wel een oud geboud en we hebben een 30 min voor een parkeerplek moeten zoeken. Met veel geluk stonden we gewoon voor de ingang. Volgende week gaan ze verhuizen naar een nieuw gebouw. Heb jij dat niet soms, dat je het even niet meer trekt. Mijn man en ik bespraken tijdens de terug weg, dat dit wel onze laatste poging is. Dit willen we nog wel afronden en we hopen wel op ivf, maar dan bij mck gewoon. Ik ga mck een mail sturen met mijn verhaal en ik hoop dat ze met dr sutter willen samenwerken. Hoe hebben jullie dat gedaan? ben misschien beetje depri, maar als je zo om je heen kijkt, is het toch zo oneerlijk dat wij meiden zoveel er voor moeten doen. Ik heb het er wel voor over, maar het is best zwaar.
Lieve Angelica, je berichtje is dan wel tot kaboutertje gericht, maar ik reageer er toch even op. Ik snap je gevoelens zo goed. Het is ook gewoon zo oneerlijk dat het lijkt alsof iedereen maar kinderen "neemt", inclusief de mensen die zelfs slecht voor ze zijn, terwijl je zelf zooo graag wilt en er alles voor over hebt en het dan niet lukt (tot nu toe dan). Ik denk, of weet eigenlijk wel zeker, dat alle meiden hier je gevoelens heel goed begrijpen en misschien dat dat een beetje een troost is. Je staat er niet alleen in, helaas zijn er veel meiden die hetzelfde voelen en meemaken. Ik hoop dat je snel weer kracht vindt en hoop en dat jullie snel een lief klein kindje in jullie armen mogen sluiten! Knuffel!
lieve marjolein, mijn laatste regel was ook voor jullie. Gisteren zagen we samen het even niet meer zitten. Je moet naar belgie om verder geholpen te worden, het is toch van zotte hier in nederland. Je moet toestemming van je verzekering krijgen. Je relatie krijgt op sommige momenten ook even een klap, omdat je er toch mee bezig bent. Wilde altijd 2 kinderen en nu hoop je op 1 gezond kindje. het is idd een troots dat je er niet alleen voor staat, maar ik vind het ook zo erg voor jullie meiden. Idd gelukkig heb ik jullie nog. Het was gewoon heel emotioneel gisteren.
Heel begrijpelijk lieve Angelica, een zwangerschapswens is allesoverheersend. En als het dan niet lukt, dan heeft dat invloed op alle facetten van je leven, je emoties, je relatie, je werk, eigenlijk gewoon op alles. En dan willen die eikels van een gyn in Nederland je ook nog eens niet helpen en in sommige gevallen werken ze je zelfs tegen. Het is echt schandalig en verdrietig... Ik hoop dat je na een nachtje slapen weer wat energie hebt kunnen krijgen en dat je weer met volle energie het volgende traject mag instappen (ondanks dat je er natuurlijk ook tegenop ziet en het liefst zou willen dat dit allemaal helemaal niet nodig zou zijn...) En in de tussentijd, vooral hier blijven posten, want ik weet dat het delen van verdriet, angst, machteloosheid en frustratie met meiden die hetzelfde meemaken, al kan opluchten en je beter kan doen voelen. Nog een hele dikke knuffel meis!!!
Ja ik heb gisteren heel hard gehuild op de terugweg. Ik denk nl echt dat onze droom niet bewaarheid gaat worden. Dat gevoel heb ik nu eenmaal. Maar dan denk ik ook: man z... niet zo, er is er al een. Denk aan die meiden die nog niets hebben en dan mag ik van mezelf niet meer huilen. Maar moet zeggen, merkte wel dat er veel opgekropt verdriet zit. Maar goed dat is weer terug geduwd in zijn laatje. Heel herkenbaar dit... Wat doe je jezelf eigenlijk toch aan he... Ik denk ook soms (steeds vaker) misschien is dit het wel en moeten we genoegen nemen met 1 wonder. Waarvan ik weet dat veel meiden hier ontzettend gelukkig en dankbaar voor zouden zijn. Dus inderdaad, ik moet ook niet zo zeuren denk ik dan... Maar het gevoel is er nou eenmaal. Ik loop nu bij de psych, juist om dat laatje open te zetten en leeg te ruimen. Hopelijk lucht het op en kan ik er dan ook weer beter tegenaan. Las net op mijn hyves, dat een meisje dat ik ken weer zwanger is. Zij liep gelijk met mij met Luna* (haar dochterje heet ook Luna*) en daarna haar zoontje ongeveer even oud als Mayra. Toen ik dat las, voelde ik gewoon echt een steek van pijn en ook nu nog kan ik het niet van me afzetten. Tis soms zo oneerlijk he...zucht...
wat kan ik er nog aan toevoegen het is gewoon soms zwaar kl*** Ik laat het over mee heen komen en dan zien we het wel weer geloof ik
ik loop in het mca in alkmaar hier doen ze weinig onderzoeken alleen cromosomen onderzoek en immuum onderzoek. de rest word bij mij afgestreept omdat we al een kindje hebben. misschien dat ze anders dus wel meer onderzoeken doen. fijn dat ze in den helder wel met je mee denken
Poe, ik heb echt een rotdag. Temp is gecrasht, maar nog steeds niet ongesteld. Niet echt normaal voor mij, meestal is het andersom. Het is zo zwaar, vind ik. Niet meer alleen de angst niet zwanger te blijven, maar het misschien ook niet meer te kunnen worden vanwege de Asherman. Misschien zit ik wel weer dicht? Misschien is er helemaal geen opbouw van het slijmvlies? Hopelijk is m'n vrees ongegrond en word ik gewoon goed ongesteld. Suus
ojee suus ik hoop dat je toch snel ongesteld ben (ookal had je dat natuurlijk eigenlijk niet willen worden) zou het dan kunnen dat het weer dicht zit?? niet zwanger blijven is inderdaad al erg zat als je je dan ook nog druk moet gaan maken over het zwanger worden dat is helemaal erg. ik weet dat ik me daar altijd aan vast hield van het is nu mis maar ik heb er gelukkig niet lang over gedaan dus we zijn vast snel weer zwanger. moet ook zeggen dat ik niet kan wachten tot deze maand om is en we het weer kunnen gaan proberen. heb altijd heel erg met mijn miskramen gezeten maar nu we even moesten stoppen ben ik helemaal een emotioneel wrak. ik las al dat je anders ivf kreeg in januari ik ga natuurlijk heel hard duimen dat dat niet nodig is en je 'gewoon' volgende maand zwanger bent
Dank je Mimi, ik ben net ongesteld geworden. Dat is tenminste iets. Hopelijk is het niet zo'n lullig beetje bloed, zoals vorige maand. We willen in Düsseldorf een afspraak maken als ik in januari nog niet zwanger ben, de echte ivf zal dan nog een paar maanden duren. Je kunt niet meteen terecht. Maar hopelijk is het niet nodig. Al geloof ik er niks van, ik voel m'n ei altijd rechts, daar waar geen werkende eileider zit. Het is gewoon moeilijk om positief te blijven. Ik kon me ook altijd optrekken aan het idee dat ik snel weer zwanger werd, dus ik weet hoe je je voelt. Zo zie je maar: 1 noodlottige curettage en het kan er ineens allemaal totaal anders uitzien. Ik word er zo moe van dat de strijd voor ons steeds moeilijker en minder hoopvol lijkt te worden. Niet alleen voor ons natuurlijk, maar ons verhaal is weer zo anders dan de verhalen van anderen. Er is ook een ander forum waar ik kwam, daar zijn er al velen zwanger inmiddels. Zij hebben ook heftige verhalen. Hele heftige zelfs, maar toch krijg ik daar vooral het gevoel dat ik achterblijf... En dat gevoel kennen we eigenlijk allemaal hier. Suus
oh suus, klinkt raar, maar ik hoop dat je ongi doorzet. Krijg je nog een controle echo? ja, suus het gevoel van achterblijven ken ik ook. Ik wil je zo graag opbeuren, maar ik loop ook met dat gevoel rond. Ben blij bij dankzij jullie, dat ik dokter de Sutter heb leren kennen. Hoe gaat het nu met je? Ik ben gisteren met vrienden wezen stappen, heerlijk aan de baileys gezeten en we kwamen pas 5 uur thuis. zo lang niet gedaan, omdat het beter is om het niet te doen. Maar we hebben genoten hoe was jullie weekend?
'gelukkig' suus dat je toch ongesteld bent. wij lopen vlak achter mekaar ik word als het goed is vrijdag ongesteld dan kan ik voor mijn volgende ei sprong nog even bloed prikken en dan kan de gyn van mij de pot op want volgende maand gaan we dan zeker weer proberen zie geen reden waarom niet. ik heb inderdaad ook al op andere site's gelezen en sommige verhalen zijn inderdaad erg heftig. ik vond de curretage heel anders als een spontane miskraam van de curretage heb ik al een hele tijd rare kwaaltjes terwijl ik na de spontane miskraam veel sneller mezelf was. zeg ook steeds tegen mijn man als ik nu niet snel zwanger ben komt het door de curretage dat kan je natuurlijk nooit bewijzen maar zo voelt het wel.
Ha Angelica, de OG houdt niet echt over, maar het is geloof ik wel ietsje meer dan vorige maand. Ik ga maar even overleggen met het ziekenhuis in Hoofddorp om te kijken of er weer een hysteroscopie nodig is. Een echo heeft niet zo veel zin, helaas. Goed om te horen dat je het ervan genomen hebt zaterdag. Daar kun je echt van opknappen, hè. Mijn weekend was echt heel vervelend, ik zit weer helemaal in de put. Elke keer is de put weer dieper, dus iedereen die zegt dat je dit soort dingen moet 'verwerken', die kan ik wel wat aandoen. Daar ben ik nog lang niet, maar ik weet ook niet hoe het verder moet en wat ik met m'n gevoelens van verdriet, wanhoop en woede moet. Ik ben gisteren maar om acht uur naar bed gegaan, ik wist niet meer wat ik met mezelf aan moest. Suus
Ha Mimi, fijn dat je weer vooruit kunt gaan kijken binnenkort. Je hebt groot gelijk dat je het weer gaat proberen, elke maand is er één. Ga je na de bloedafname met aspirine beginnen of wacht je de uitslagen even af? Ik heb eigenlijk altijd curettages gehad, omdat de mk's (behalve 1 hele vroege) nooit vanzelf kwamen en de pillen bij mij ook niet voldoende deden. Dat schijnen sommige vrouwen te hebben, dat het placentaweefsel zich meteen diep in de spierlaag van de baarmoeder innestelt waardoor een miskraam (of bevalling) niet zelden met complicaties verloopt. Daar doe je niet zo veel aan, kennelijk. Hopelijk was het voor jou de laatste en ben je binnenkort goed zwanger. Suus
Suus, wanneer ga je bellen? Ik hoop dat je snel een hysteroscopie krijgt. Sommige mensen denken echt niet na hoe zwaar dit is. Ik hoop eigenlijk dat je ook verder kan, maar dan met IUI of IVF. Volgens dokter de Sutter heeft zij het dan beter onder controle, qua medicijnen enzo. Het is zo belachelijk, dat je zoveel moeite moet doen om zwanger te raken/ blijven terwijl er zoveel andere gekken of kinderen zo zwanger raken en niet voor een kind kunnen zorgen (sorry wel heel zwart wit, maar soms voelt het wel zo) Laat me even weten of je al gebeld heb. Medisch centrum kinderwens is echt een gewelidg kliniek en daar laten ze je niet langer doorlopen, dus misschien heb je wel wat aan hun Vandaag was de dag dat ik uitgerekend was. Niet te veel aan denken.