ik leef erg met je mee net wat ik al eerder zei een miskraam is al erg zat als je dan ook nog eens niet verder kan met zwanger raken of het niet lukt is het een hel. ik denk inderdaad dat ik wacht tot ik de uitslag binnen heb als het goed is heb ik de uitslag een paar dagen voor ik ongesteld moet (liever niet natuurlijk) worden. stel dat de bloed uitslagen goed zijn en ik blijk hopenlijk zwanger heeft het dan nog zin om te beginnen vanaf een positieve test of is dat te laat??
Dat zou ik in jouw geval wel overleggen met de arts gezien het bloedverlies bij vorige zwangerschappen. Suus
Suus, Angelica en alle anderen ik wil jullie weer van een extra dosis kracht en succes voorzien! Ik herken jullie problemen. Ik heb het in aanloop naar de baarmoederonderzoeken ook moeilijk en ben het vertrouwen volledig kwijt. Vandaag naar Gent geweest voor de mri, woensdag een gesprek over de uitslagen van de mri en bloedonderzoek met dr. De Sutter. Ik ben de laatste weken al niet te genieten voor mijn man, dat zal tot de uitslagen bekend zijn nog wel erger zijn. Ik herken wat geschreven werd over je geen goede vrouw voelen. Mijn man reageert daar heel lief op, maar soms ben ik bang hem kwijt te raken door dit alles. Het heeft inderdaad een grote inpact op je relatie. Mijn man voelt dat niet zo zegt hij, maar ik ben bang dat hij zich niet voldoende uit om mij te sparen. Poeh, het valt niet mee allemaal. Willen jullie voor me duimen woensdagmiddag. Ik probeer het niet te doen, maar ik ben behoorlijk aan het piekeren over de uitslagen.
Lieve Meleka, bedankt voor je lieve berichtje. Ik stuur jou ook kracht toe. Heb gisteren met mijn man zitten praten en hij wil graag onder behandelijk blijven van dr de sutter. ze werken met een ander zkh samen in Nederland dus dat komt goed uit. Ik werk op pz en ik werk nauw samen met onze tussenpersoon, zij heeft al het een en ander opgezet bij onze verzekering. we blijven hoop houden. Meiden we kunnen hier toch wel iets positiefs gebruiken Meleka mijn duimen draaien voor je
Meleka, ook dat is weer heel erg herkenbaar. Ik ben eigenlijk nergens te genieten. Niet op m'n werk, niet tegenover m'n vrienden, en al helemaal niet thuis. Zondag ben ik maar aan het werk gegaan en om acht uur naar bed, omdat ik m'n eigen gedachten en sombere gevoelens niet meer trok. Soms kan ik echt niet anders meer dan naar bed gaan en maar proberen te slapen omdat ik echt niet meer weet wat ik met mezelf aan moet. Ik heb zo lang geprobeerd positief te blijven, ondanks de vaak krankzinnige omstandigheden, maar het lijkt wel of ik het allemaal echt niet meer aan kan nu. Ik ga heel erg voor je duimen, nu al. Wie weet valt het allemaal mee, dat hoop ik voor je. Maar als het al zo lang tegenzit, dan is dat soms eigenlijk nog nauwelijks te geloven. Soms besef ik dat mijn somberheid niet per se een voorspellende waarde heeft, maar gevoelsmatig gaat het voor ons gewoon niet goed aflopen, omdat er al zo lang helemaal niets goed af lijkt te lopen voor ons. Lieve Meleka, ik zal aan je denken. Gelukkig hoef je nu niet al te lang meer te wachten op uitsluitsel. Suus
ik woon ook in noord holland en tessme ook zal dat het zijn?? dan gaan we maar verhuizen. loop jij nu alleen in gent?? of loop je ook nog in een ziekenhuis hier in de buurt die samen werkt met gent?? ik heb wel alvast aspirine gekocht kan ik me altijd nog bedenken wat ik doe. de gyn kan ik het wel vragen maar weet haar antwoord al heb het daar namelijk de vorige keer al over gehad en zij vind het onzin tenzij er wat met mijn stolling is. en anders zal ik het vast toch wel krijgen als ik volgendjaar een afspraak maak in gent. meleka natuurlijk gaan wij duimen kan me voor stellen dat je het toch een beetje eng vind aan de ene kant zou je willen dat er wat uit het onderzoek komt (het liefst behandelbaar) dan weet je toeminste waardoor het komt maar aan de andere kant is het ook fijn om te horen dat alles in orde is.
ik woon in zuid-holland. Wij gaan nu naar gent en die werken samen met een zkh vlak bij Rotterdam ongeveer 30 min, maar die a4 is een drama
Ik zou dat van de aspirine toch overleggen. Ik meen dat De Sutter het een van de meiden ook heeft afgeraden omdat ze erge bloedingen had (nog voor de miskramen). Ik koop bij verschillende ziekenhuis. In Hoofddorp voor de Asherman, voor de antistollingsmedicatie bij een vaatarts in het AMC, en voor de prednison en utrogestan in Gent. Ivf zouden we waarschijnlijk in Düsseldorf gaan doen, vanwege de goede reputatie. Suus
Ik weet er alles van, wij nemen ook de A4 naar Hoofddorp, maar dan vanaf Amsterdam. Zou ook een half uur moeten zijn. Suus
Ja, het is zwaar irritant. Ik heb ook nog bij het OLVG en het VU gelopen, dus dit is al een hele vooruitgang.
jeetje suus wat een wereld reis. gent is voor jou dus ook een aardig stukje rijden. ben jij te vreden over het vu en amc?? ik hoorde dat daar een miskramen poli was het is voor mij een goed half uurtje rijden dus dat hebben wij ook nog al optie staan
Nee, ik was niet zo blij met het AMC. Ik heb een prima vaatarts, maar die herhaalde miskramenpoli, daar had ik weinig aan. Ik vond ze star in hun eigen theorietjes en ze wilden niet meedenken, ook al had ik toen ook al 4 miskramen gehad in nog geen jaar tijd. Ik moest het maar blijven proberen, het zou vanzelf wel goedkomen. Na mijn laatste mk wilden ze wel even snel naar het vruchtje laten kijken, maar chromosomenonderzoek had geen zin en dat werd niet gedaan in Nederland. Ik kreeg zelfs te horen dat de genetica van het AMC 'daar niet meer aan begon'. Dat heb ik toen via een ander ziekenhuis laten doen op het vruchtje, en broeha, het onderzoek is toen in het AMC uitgevoerd, door dezelfde genetica die het zogenaamd nooit deed, zeg maar. Wat ze wel goed doen is het standaard-onderzoek, plus nog wat hele globale schildklier en immuundingen. Verder is het het standaardwerk: homocysteïne, stolling et cetera. Dat heb jij al laten doen nu. Ze doen ook vaak een waterecho om te kijken of je verklevingen hebt of een tussenschot. Zo'n schot kun je wel zien, maar verklevingen en poliepen lang niet altijd. Ik wilde een hysteroscopie, maar daar wilden ze per se niet aan meewerken. Na miskraam 5 bleek ik een placentagezwel te hebben. Het vermoeden is dat dat bij de waterecho over het hoofd is gezien. Bovendien willen ze niets voorschrijven. Geen progesteron (alleen in onderzoeksverband, dus dan krijg je misschien een neppil/placebo), geen aspirine en al helemaal geen prednison. Ik zou dus linea recta naar Gent gaan. Daar zijn ze grondiger, het bespaart je een hoop wachttijd en onzinnige onderzoeken, en je kunt gelijk de medicatie krijgen die je misschien nodig hebt. Suus
Hoi meiden. Hoe gaat het hier? Suus is lees dat je bij een vaatarts loopt en stollingsproblemen hebt met je bloed? Als ik het goed begrijp? Hoe zijn ze daar achter gekomen? Ik heb zelf namelijk echo's gehad van me vaten en is me bloed zelf hierop onderzocht. Want lees namelijk veel over vrouwen met miskramen die asperine slikken.. Vraag me af of dat voor mij ook zou helpen? Hier is het een dode tijd. De rest van de uitslagen krijg ik februari pas. Ik wil zelf in de tussentijd niet meer zwanger raken en eerst de uitslagen afwachten allemaal. Dat betekend weer sex met condoom. Ook ben ik vorige week naar de maatschappelijk werkster geweest. Er zit bij mij nog hoop onverwerkt verdriet. Daar gaan we onder andere aan werken.
Mijn zus heeft een herseninfarct gehad en toen ben ik ook onderzocht. Stollingsonderzoek dus. Had jij dat nou ook gehad? Ik heb een latent stollingsprobleem (heterozygoot voor Factor V Leiden) dat niets met het infarct van mijn zus te maken heeft. Ik heb een tijdje gedacht dat het de oorzaak van de miskramen was, maar aangezien antistolling totaal niet heeft geholpen, geloof ik er niet echt meer in. Ik vind het knap dat je een paar maanden kan wachten. Ik word elke keer alleen maar somberder als ik maanden moet wachten, maar ik ben ook al een dagje ouder, niet zo geduldig van nature en een fervent hater van condooms . Hopelijk doet de rust je goed. Suus