Mijn zoontje van bijna 2 1/2 is momenteel gek op het woord 'verdomme' (en bedankt oma...). Iemand tips hoe ik hier het beste mee om kan gaan?? Als hij het zegt, negeer ik het, maar vraag me af of dat de juiste aanpak is. Ben bang dat als ik het ga verbieden, hij het alleen maar leuker gaat vinden, of zie ik dat verkeerd? Graag jullie tips!
Hier werkte het negeren en zorgen dat het woord even niet meer voorkwam... Zo vergat hij het woord weer Als wij erop in gingen zei hij het nog een keer extra...
1. Compleet negeren. Als het een (posi of nega) reactie oproept wordt het nl. een spelletje 2. Oma vragen of ze wilt stoppen met schelden waar de kleine bij is, of dat ze zich een nieuw grappig scheldwoord aan went. (mijn neefje heeft een tijdje "gescholden" met "sperzieboon" en andere groenten).
Wat ik hier doe is uitleggen dat het niet netjes is om dat te zeggen. Toevallig zei ze het gisteren voor het eerst... Wij zeggen hier meestal verdorie en dat gebruikt ze al langer, ben ik ook niet helemaal blij mee, maar zo erg is 'verdorie' niet. Bij Eva werkt uitleggen heel goed en ze krijgt niet de neiging om het dan juist vaker te zeggen, ze luistert dan gewoon naar ons
Hier gebruikt ze gvd al een tijdje. We hebben het in eerste instantie genegeerd, maar het kwam toch steeds weer terug. Ze zegt het ook altijd op een 'juist' moment (als ze iets laat valen, zichzelf stoot). Nu hebben we gezegd dat ze 'gvd' niet mag zeggen, maar dat ze dan 'potverdrie' of 'potje vol met koffie' (oma) moet zeggen. Dus als ze nu iets laat vallen, kijkt ze ons met een smile aan en zegt 'potje koffie!'. Tot nu toe geen gvd meer gehoord..
Wij hebben het hier met ka uu tee ... Ik vind het echt vervelend. Soms horen we het een hele tijd niet, maar dan ineens weer wel. En op 1 of andere manier lijkt hij nu ka uu tee boom te zeggen ipv kerstboom...
Is bij ons net zo. Uitleggen werkt beter dan negeren. Het is nu zo dat als papa per ongeluk zo'n woord zegt (gebeurt nogal eens helaas) dat ze tegen hem zeggen dat hij dat niet mag zeggen
Hier proberen we het eerst te negeren, gaat hij dan toch door dan mag hij 5 minuten lang (wekker wordt gezegt) alleen dat woord zeggen. Tot nu toe helpt dat.
Wij negeren het (ik ben zo blij om te lezen dat wij niet de enigen zijn... alhoewel 'blij' natuurlijk niet echt de juiste omschrijving is). Hier uit pure boosheid een keertje heel hard gvd geroepen en nu zegt ze dat ook weleens, wij negeren het en beginnen gewoon over iets anders of gaan een liedje zingen ofzo. Het is trouwens wel opvallend -nu dat ik erover nadenk- dat ze het steeds in de auto zegt... Ik zal me dus netter moeten gaan gedragen in het verkeer en niet het verkeerde voorbeeld moeten geven (maar das offtopic). Negeren, geen aandacht aan schenken en afleiden zijn hier remedies die het beste helpen.
Hier zegt hij het ook in de juiste context. Ik zat dus achter de Wii te vloeken, en als hij nu de wii remotes ziet gaat hij het roepen... Wij negeren het ook, maar het lijkt nog niet erg af te nemen. Het zal wel slijten hoop ik. Een tijdje terug riep hij de hele tijd Hopla! omdat ze op het kdv toen vaak een boekje voorlazen waar dat in zat. Nu heeft hij het nooit meer over hopla, dus ik hoop dat het met het vloeken ook zo gaat.
Tjonge, ik vind het wel treurig dat kindjes zoiets van hun oma moeten horen! Pfff, die horen toch beter te weten! Maar goed, als het zo is, dan is het niet anders. Ik zou m'n moeder daar toch wel es over aanspreken, als ik hoorde dat m'n kinderen zoiets van haar overnamen! Maar gelukkig is dat niet nodig... Onze oudste leerde de jongste laatst z'n tong uitsteken en dan pfffffffff doen. Nou, lekker dan! Kin nat en als je een beetje pech hebt zit je zelf ook nog onder de spetters. Aangeleerd in een halve minuut, en om het af te leren duurt wel een maand! Nu ben ik aan het proberen om hem met z'n tong te laten klakken alstie het doet. En dat lukt aardig. Zodra ik zie dat hij z'n tong naar buiten doet en zit te sputteren, ga ik klakken met m'n tong, en probeert hij dat na te doen. En sputteren doetie momenteel al bijna niet meer. Afleiding helpt dus echt!
Ja, die potjes krijgen ineens grote oren. Hier hoorde ik ineens shit naast me. Ik betrapte me erzelf op, dat ik dat dus regelmatig zegt. Niet meer doen en hopen dat ze het afleert.
Ik zou ook gewoon blijven negeren. Als de jongens dat bij ons deden en ze bleven het doen 'straffen' we hen gewoon door hen buiten te zetten. En dan probeerden we hen af te leiden met andere 'leukere' scheldwoorden (vb: pot-vol-koffie).
Haha hier begint het ook, het nazeggen van 'gekke' woorden. Ik heb dan steeds een beetje een maffe methode. Bijvoorbeeld zei ze een tijdje 'fuck' (geen idee van wie ze het had, volgens mij ben ik best braaf maar misschien ook niet?), en dan zei ik: 'hè wat? 'Vak'? Wat voor vak? Een babyvak (en wijs op m'n buik; ben zwanger)?' Kijkt ze me gek aan: 'Eeehhh... jah!' (bij babyvak, want ze vindt de baby leuk). Dus toen is ze fuck weer vergeten omdat ik niet adequaat reageerde erop denk ik. En ze noemde m'n buik een tijdje een 'babyvakje', maar ook dat hield gauw op. En toen ze een tijdje 'shit' ging zeggen, toen heb ik daar op die manier 'sint' van gemaakt. 'Bedoel je sint? Ja sint is lief hè! Kun je zeggen 'sint'?' En zij precies hetzelfde als hoe ze 'shit' zegt: 'sit!'. Jaaah goed zo, sint! Ook meteen afgelopen met shit en toen zei ze het alleen als ze het ook echt over de sint had haha Met 'verdomme' zou je dan 'dommie' kunnen doen. Wat zeg je? Dommie? Wie is er een dommie? Jij, of mama? Nou ja, zoiets. Want dommie is miss ook niet leuk haha
mmm ik kreeg van de week te horen van het kdv dat mijn zoontje met de auto's aan het spelen was en dat ie toen ineens riep, doorrijden trut. Tja dat wil mama en papa inderdaad nog wel eens zeggen in de auto. Dus we zeggen nu dat het grotenmensen woorden zijn en dat hij dat niet mag zeggen. Het woordje shit hebben we nu snel veranderd in shoot. Het is in iedergeval opletten geblazen.
hihi hier tegen dochterlief gezegd dat als oma "shit" zegt.. ze dan dus gewoon tegen oma mag zeggen dat dat niet mag van mij dus nu is het "shit mag je niet zeggen he?" zegt ze het wel.. (kind blij) maar niet om te vloeken/schelden.. dus papa en mama ook blij enige lastige is dat oma vaak niet door heeft dat ze het zegt.. en tja dan is het natuurlijk al te laat.
Nou ik zeg dus vaak chips (ipv shit) en dat heeft de jongste dus overgenomen. Zit ik bij het cb en zegt ze steeds chips waarop de dokter redelijk bezorgt vroeg of ze dat vaak te eten kreeg Waar ik een hekel aan heb is dat zowel mijn vader als mijn schoonmoeder skoen,. skool enz enz zeggen ipv schoen en school. (ze spreken dus dialect) Heb ze dus ook duidelijk gemaakt (omdat juist de oudste dit overneemt) dat ik wil dat ze het op zijn nederlands uitspreken, dat ik het niet erg vind als de kinderen dialect leren maar dat ik het veel belangrijker vind dat ze het nederlands eerst onder de knie hebben.
Buiten zetten vind ik zelf erg ver gaan hoor.Wij leggen gewoon uit,als ze stom zeggen,dat we daar heel verdrietig van worden.Suus heeft de fase al gehad,maar Tessa wil het nu weleens zeggen.Als ze zien dat we daar erg verdrietig van worden,worden ze zelf ook verdrietig.Hier helpt dat ontzettend goed. Maar...er komen dadelijk nog veel ergere woorden als ze op de basisschool zitten denk ik.
ik zou ook een alternatief aanbieden... hier weet een tijdje: oh Jit! geroepen, telkens als er wat mis ging bij haar (mijn stopwoordje was indertijd shit.. ) . Wij corrigeerde dat naar 'o jee!' in plaats van 'o jit!' en dat pakte ze vrij snel over... nu hoor ik hier af en toe weer 'potverdorie' , maar eigenlijk vind ik dat niet zo erg... maar oke: negeren werkte hier dus ook niet zo. Dat ze iets overnemen van oma - vind ik niet zo'n ramp... Tja, kan gebeuren. Ze hoeft het maar één keer gezegd te hebben nét waar je kindje bij is. Zelf sta ik ook niet stil bij ieder woordje wat ik zeg of wat er uitvliegt op het moment dat ik een glas kapot laat vallen ofzo