Lieve anne Wat een confrotatie Maar toch ook wel weer positief dat jullie met iui verder kunnen Ga je maar lekker te buiten vandaag met shoppen veel plezier saampies xxx
anne wat confronterend moet dat zijn geweest voor jullie.... Fijn dat jullie nog niet aan ivf hoeven te beginnen. en wat heerlijk dat je man heeft vrij genomen... lekker shoppen meis! denk aan je hoor... dikke knuffel van mij
Lieve Annedore Ik heb 1x eerder gereageerd op je topic en wilde kijken hoe het nu met je gaat. Wat vreselijk dat je jullie kindje bent verloren... *Super dikke knuffel* En dan krijg je ook nog zo'n gevoelloze reactie van je moeder en van een collega die zo stom is om per ongeluk zwanger te worden en het nu wil weghalen 'omdat het even niet uitkomt'. Ik kan zo ontzettend boos worden op zulke mensen, grrr. Maar terug naar jou, ik vind je een hele sterke meid en geef je gevoelens en verdriet de ruimte. Jouw verdriet over het verlies van jullie kindje verdient een plekje! Hopelijk heb je binnenkort toch een beetje een gezellige verjaardag en wordt 2011 jullie jaar! Dikke knuffel, Caitlin
Dankje Caitlin en andere meiden voor jullie reacties. Merk wel dat ik nu, nu mijn man de deur uit is, het moeilijk heb. Dan is het me, myself & I Dan ga ik nadenken, sippen en is er niemand om tegen te praten of mee te knuffelen... Vandaag was een fijne dag samen, maar zoveel confrontaties. In de La Place een kersverse moeder met pasgeboren dochtertje komt naast ons zitten *slik*. Mijn man ziet mij wegtrekken, legt zijn hand op mijn knie, ik klok in recordtempo mijn chocomelk weg en vlucht zowat de tent uit Handschoenen afrekenen bij scapino-mevrouw met babybuik. Gelukkig stelletje in bus dat zwijmelend en glimlachend in kinderwagenbak staat de kijken. Zo gelukkig, zo'n mooi plaatje! En het enige wat ik kon was denken aan mijn eigen lege buik Ik ben zo blij dat ik ook nog de positieve kant van deze nare ervaring kan zien. Als ik alleen maar deze negatieve dingen kon, dan zou ik vast helemaal instorten Nu trek ik me nog op aan de positieve dingen, zoals dat ik zwanger kan raken, dat het pure pech was, dat er genoeg reden is om te vetrouwen in een goede zwangerschap in de toekomst. Maar ik merk wel dat ik misschien iets te snel weer met het normale leven verder wil gaan. Ik weet niet... Voel me een aansteller als ik er (te)veel bij stilsta...ik bedoel ik was maar 4,2 weken... Maar toch voelt het zo klote. Die blijdschap na zo'n lange tijd, die dan zo snel weer wordt afgenomen... Ik hoop dat ik snel een manier vind om dit een plekje te geven. En dan te bedenken dat ik me tijdens mijn opleiding in de vrije delen heb toegelegd op het onderwerp 'rouw en verlies'. Theoretisch gezien weet ik er veel van, maar blijk er nu voor mezelf niet zoveel aan te hebben Ik moet ook bijtanken aan energie. Ik ben zo ontzettend moe Gisteren ging ik om 20.00 slapen en dat zou ik nu wel weer kunnen... Ik zal het wel even nodig hebben, denk ik. Nu weer even orde van alledag...ben toch een verjaardagsweekend aan het plannen voor mezelf. Moet mezelf niet gaan afsluiten voor familie...
Heftig Anne als ik het zo allemaal lees,......weet niet zo goed wat ik moet schrijven. Een hele dikke knuffel voor jou! Ik heb wel iemand gezien met een rood vest en een bril. Ben jij rond de 1.80? Zelf had ik een spijkerjas aan met een tuniekje met hele felle kleuren en blond lang haar (in een staart) (die dr. die ik had was een oudere vrouw)
Ja, ik ben 1,79. Spijkerjasje...kwam jij met meerdere mensen tegelijk binnen? Zo rond 16:00 uur? Tuniek was met groen en geel? Dan had jij dr. B! Hoe was het bij haar? Ik moest eigenlijk ook bij dr B, maar had hier veel problemen mee en heb geweigerd. Iemand uit het PCO topic waar ik ooit schreef vertelde hoe dr. B haar had behandeld nadat zij een mk had gehad. Heel tactloos en het kwam er op neer dat ze zei dat het haar eigen schuld was door haar overgewicht. Als ik nou voor een FM moest, okee....maar in dit geval wilde ik echt niet bij haar. Dus bij dr. C geweest. Das een keilieve vrouw! Ik accepteer je knuffel Knuffels doen me veel goed de laatste tijd Ook al zijn ze digitaal! En ik ben me er bewust van dat het heftig overkomt, dat is het ook. Maar zoals ik al schreef: er zijn ook positieve dingen aan deze ervaring en die moeten net zo zwaar tellen als de verdrietige kanten! Ach...het is ook nog maar 3 dagen geleden. Tegen de kerst ben ik vast een heel ander mens, daar heb ik wel vertrouwen in 8)
Meisie, denk alsjeblieft niet dat je je zo snel mogelijk weer helemaal de oude moet voelen hoor. En laat anderen wat je hebt meegemaakt niet bagitaliseren. Je was zwanger, eindelijk, na 4 jaar en nu is het alweer voorbij. Jij hebt recht op je verdriet en ik begrijp heel goed dat al die confrontaties met het geluk van een ander moeilijk zijn. Ik vind je niet aanstellen in ieder geval! Heel veel sterkte en een dikke knuffel, Caitlin
Ik geloof dat we met nog een stel binnen kwamen, idd rond een uur of 4,.....we hebben later in die linker ruimte gezeten. Volgens mij heb ik je daar gezien,.......wie weet treffen we elkaar nog eens,....maar voor nu,...ga je "lekker"aan jezelf denken en eerst alles rustig op een rijtje zetten, laat je vooral niet gek maken. Ik wens je toch alvast een hele fijne verjaardag
He Anne, Dat is effe slikken he, als je echt het bewijs in beeld ziet dat het echt weg is. Toen ik de controle-echo kreeg na mijn miskraam was de dokter helemaal blij en tevreden dat het er zo mooi schoon uitzag... Ik was helemaal ondersteboven. De week daarvoor zat daar nog mijn 'kindje', nu was het weg... Neem de tijd meid. De boekjes kunnen het allemaal zo mooi vertellen, verlies en verwerking... Maar je moet toch een beetje naar je eigen lijf luisteren. Je hoeft niet binnen een paar dagen de draad weer op de pakken. De 1 kan dat misschien wel en de ander doet er wat langer over. Neem gewoon je tijd. Dikke knuf!
Alweer dank jullie wel lieve meiden! Merah...hoe is het nu in jouw koppie na je laatste nieuws? Al gewend aan het idee en vrede met het nieuwe strijdplan? Vertrouwen in 2011, of (nog) niet? Rissy: in die linkerruimte heb je me dan waarschijnlijk alleen gezien toen ik bij dr. C naar binnen ging en/of weer naar buiten kwam. Ik heb normaal een iets vrolijker hoofd Maar dr. B is jou goed bevallen? Heb je een goed gevoel bij Geertgen? (Tuurlijk! ) Zo, ik heb net voor het eerst in de hele week iets van huishouden gedaan. Even de keuken aan kant en gesopt. De rest doe ik morgen. Moet morgen ook weer naar de stad voor een nieuw kerstcadeautje. Onze hond, die nu toch echt wel puppy-af is- heeft vannacht 3 cadeautjes onder boom vandaan gehaald en aan stukken geknabbeld Gelukkig is er alleen een body scrub van 10 euro echt kapot, dus die moet ik nieuw kopen. Had voor mijn moeder ook nog een (dure) pen gekocht en daar heeft ie alleen het doosje van kapot gemaakt. De pen is ongeschonden. En nog een face scrub waar alleen het inpakpapier van kapot is... Pakjes gaan vannacht dus mee naar boven! Hond ligt al de hele dag op zijn mand, als ie opstaat mag ie van mij gelijk rechtsomkeert. Als ik straks (weer) een film ga kijken mag ie bij me komen liggen op de bank en moet ie heeeeeel lief voor me zijn, dan kan ik hem wel vergeven
Pfff, effe schrijven hier. Kennisje, was 31 weken zwanger. Voelde zich niet zo lekker. Kindje was wat stil. Naar de verloskundige. Kindje dood...
hihiii hondje had ook zin in cadeautjes wat een geluk dat ''alleen'' de body scrub echt kapot is en de andere cadeautjes nog wel te redden zijn!
O mehah wat verschrikkelijk, echt kippenvel krijg ik hier van Wij hebben het ook van dichtbij meegemaakt bij een neef van mijn man Het kindje was 38 wkn en alsnog gedraait De navelstreng is om zijn nek gekomen en dat was funest De dag dat hij gehaald zou worden is nu de begravenis geworden Echt zoooo heftig
Wat afschuwelijk Merah, zo'n dingen zouden niet moeten kunnen gebeuren...bah, krijg er kippenvel van.
@annedore: hond wilde je misschien gewoon een beetje afleiding proberen te geven. Je moest weer opnieuw naar de winkel, dus het is hem/haar gelukt! Wij hebben ook zo'n hondenbeest die niet snapt dat hij ECHT geen puppie meer is. Sloopt ook met grote regelmaat de boel als we even niet opletten! Schatjes zijn het toch.....
@Merah,.....gatver, wat een vreselijk verhaal,.......ben er ff stil van,................................................................
@Anne,....ja was idd heel erg kort dat ik je daar zag,.......dat "iets minder" vrolijke hoofd is je vergeven Dat kan ik me volledig voorstellen,.....het is niet niks wanneer je zo'n nieuws te horen krijg. Dr.B. is me in zoverre goed bevallen,......er werd voor het eerst echt moeite voor me gedaan, in het vorige ziekenhuis moest ik maar terug komen zodra ik ongi was en dan werd er ff bepaald wat er gebeurde, nu werd het met de andere artsen ter plekken afgestemd,......echt super!!! Nu moet ik nog wel wachten tot ik ongi word, maar ik weet wat er staat te wachten. Jullie hond wilde gewoon even kijken of er voor hem ook wat bij zat Nu heb je iig een goede rede om nog een ff lekker te gaan shoppen
Ja, ik was (ben) echt helemaal van slag. Te bedenken dat als het kind met 31 weken gewoon (te vroeg) was geboren, dan was het gewoon levensvatbaar geweest. Het lijkt me echt een vreselijk trauma om mee te maken... Hier alles verder goed. Ik voel me ook goed. Zit nu rond mn eisprong. Hieraan merk ik wel dat het toch niet helemaal goed zit binnen. Reeds een paar dagen van te voren voelt het niet prettig binnen. Pijn kan ik het niet noemen, meer ongemakkelijk. Ik kan met niet denken dat ik dat altijd gehad heb. Maar verder voel ik me goed. Met manlief voelt ook alles goed. Het lijkt of de rust weer een beetje terug komt in mijn lijf...