@Julia: Ja, hij zit twee keer per week bij mij in de klas. Maar hij noemt me juf! En zijn vriendjes/vriendinnetjes die wel eens bij ons over de vloer komen om te spelen soms "mamavan...naam..." Deze klas is inderdaad enkel, er gaat wel een groep 0-1 van start na de kerstvakantie. Het is een Christelijke basisschool, wel regulier. Vive la Fete de band. Nog nooit ook maar één noot muziek van deze lieden gehoord. En ik vind dat ze me ook wel om toestemming hadden mogen vragen om deze naam te voeren Maar hoe is het nou met je misselijkheid? Of had je al geantwoord? Zo ja; overheen gelezen! Pina: wat leuk, dat het al wat opviel aan je bewegingen. En een nekplooimeting; voor jezelf of val je in en risicogroep? Lijkt me wel spannend hoor! Veel plezier iig v.h weekend met rondbellen. Da's leuk! Bd81: Ja dan weet je waarvoor je het doet. Maar weet er alles van, die misselijkheid. Pff, nog effe dan daalt de hormoonpiek weer! Supernova: Gezellig! Uitslapen. Ehm. Dat is toch dat je langer in bed blijft liggen met gesloten ogen ofzoiets? Nou ja, in een ver verleden wel eens gedaan, maar nu doe ik dat niet meer. LoveKees: Leuk! Wanneer precies? Hier: ik heb me in ee zwangerschapsbroek gehesen. Ik zit blijkbaar minder strak in de lak dan bij de vorige, want broeken knellen flink!
Hallo allemaal, Bedankt voor jullie steun. We wachten maar af nu, ik ga er echt vanuit dat het niet goed is en ga me niet meer halstarrig vasthouden aan de laatste kleine hoop, zoiets zeggen ze niet voor niets, denk ik maar. Ik vond onderstaande zin trouwens best hard overkomen,mijn inziens een beetje dom gepost als je weet dat sommige schrijfsters van (mogelijke) miskramen/vlindertjes nog meelezen. Want de reden van het kleiner worden van het clubje is wel een heel erge... liefs tante
@ Tante: ik denk dat het idd goed is om niet tegen beter weten in je vast te houden aan een heel klein beetje hoop. Heel veel sterkte meis! Ik weet wel zeker dat Bibo het niet zo bedoelde als jij het geïnterpreteerd hebt. Ze bedoelde dat veel mensen afhaken/minder meekletsen omdat ze het vergeten of er niet meer zoveel behoefte aan hebben om mee te praten. En dit gaat natuurlijk absoluut niet over de moeders van vlindertjes. Die staan er juist nog wel bij omdat we die juist niet willen vergeten! Maar puur het feit dat het groepje kleiner wordt is mijns inziens ook wel fijn, omdat je dan beter kunt onthouden wie wie is en wat meemaakt, en het wordt dan ook iets minder algemeen. Maar zie het echt niet als iets negatiefs hoor meis, want dat is echt absoluut niet zo bedoeld! @ Bibo: ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik jouw zin 'verdedig', als ik iets verkeerds heb gezegd of niet volledig ben geweest, hoor ik het wel he
@Tante, ik denk dat Bibo nog reageert op een berichtje van mij alweer een aantal dagen en 4 pagina's terug. Zie bovenstaande. Hier heb ik het uiteraard niet over de juli mama's die niet meer mee schrijven omdat hun zwangerschap niet goed is gegaan. Ik heb zelf een * in de lijst bij de april 2011 mama's en spiek daar ook nog altijd mee soms. Mede daarom opperde ik een aantal weken geleden na het eerste * in dit clubje om deze vlindertjes onderaan de lijst te zetten en ze zo niet te vergeten. Waar ik in mijn berichtje en zo denk ik dat ook voor Bibo geldt, over spreek is puur het aantal meiden die actief meeschrijft. Zo begonnen we met een groep van wel 25 dames waarvan er nu een stuk of 10 actief meeschrijven. Dit heeft niks met vlindermama's te maken. Ik vrees dat je het iets verkeerd opgepikt hebt, ik kan je eerlijk zeggen dat iedereen het hier vreselijk vindt wat jou overkomt. Net zoals wat bijv. MMM is overkomen die nog onderaan in het paars in de lijst staat. Ontzettend verdrietig gewoon en ik spreek, zoals helaas wel meerdere onder ons uit ervaring. Nogmaals heel veel sterkte en voel je welkom om ook hier je hart te luchten.
Hey meiden Sorry ik ben alweer een weekje niet komen kijken bij jullie. Goeie smoes ervoor hoor. Ik ben zo ziek als een hond. Zelfs met de pilletjes ben ik zo misselijk en duizelig als wat. Heb nu echt het gevoel dat ik mijn tijd uit zit tot week 16. Toen was het tijdens mijn zwangerschap bij Danny ook een stuk beter aan het worden. We wachten dus nog gewoon 5 weken af. Met beebje gaat alles goed. Ga straks even alles terug lezen. Hoop tot snel.
Hallo allemaal, Ik wil me graag bij deze club aansluiten. Heel onverwachts ben ik zwanger van nummer 4!!! Ik heb al 2 echo's gehad, 1 met 5 weken en toen dacht de gyneacoloog dat het een miskraam zou worden. Afgelopen donderdag de tweede echo en daar was een mooi boontje te zien met kloppend hartje! Ik ben 27 juli uitgerekend. Voor mij is het allemaal wel erg dubbel, ik ben super blij maar ook erg bang voor de toekomst. Door lichamelijke redenen mocht ik eigenlijk niet meer zwanger worden... Maar goed, daar zal ik jullie nu niet mee lastig vallen. Iedereen in ieder geval van harte gefeliciteerd met jullie wonder!!!
Heb net even teruggelezen, maar niet zo'n zin om te reageren. Zullen de zwangerschapshormonen maar zijn, maar ik voel me wel aangevallen door het berichtje van tante. Ik reageerde idd nog op het berichtje van Julia en bedoelde gewoon de mensen die in het begin meegeschreven hebben en later het forum zijn vergeten. Ik bedoel niet de vlindertjes, daar is niks moois aan als die afvallen en daardoor het groepje kleiner wordt.
ik denk dat je mensen zoals mij bedoelt.. ik lees soms nog even mee. Ik haak af vanwege andere redenen. Ik wilde nog even zeggen dat ik het vreselijk voor jou vindt Tante.. die onzekerheid die erbij komt. Ik hoop dat alles goedkomt! en the cat sterkte met je parasiet. Hier nog alles prima, maandag een echo.
Ik ook niet, maar ik dacht: ga eens even googelen op jouw naam Wat goed dat zoontje je gewoon juf noemt in de klas zeg! @Supernova, gezellig dat je mee komt kletsen! @Roandyja, jij ook! Van de vierde! Wow, gezellige boel bij jullie thuis! Hopelijk verloopt de zwangerschap goed en zul je geen lichamelijk klachten krijgen of eraan overhouden. Mag ik vragen waarom je eigenlijk beter niet meer zwanger mocht raken? @Tante/Bibo, lijkt me een duidelijke zaak, misunderstanding.... Met een schone lei beginnen? @Bibo, heb ik erover heen gelezen, of niet? Welke kinderwagen hebben jullie besteld? @Droppie, wat balen van de misselijkheid meid! Even volhouden nog! @Ons kleintje, leuk weer even van je te horen en fijn dat het goed met het duo gaat! Spannend weer, echo! Geniet ervan! @Meid, waar hang jij uit? @Bd, Pina, hoe gaat het met jullie? @Jem, lang niet meer gezien hier, gaat het een beetje met de misselijkheid? Hoop snel weer van je te lezen meid! @Meid, en wie wilde ookal weer nog meer op vakantie april/mei, al iets geboekt of besloten?
Hoi hoi, Hier gaat het sinds een paar dagen een stuk beter met de misselijkheid, gelukkig... Heb wel iedere keer meegelezen hoor maar niet veel puf gehad om te reageren en ook druk geweest met het werk en we hebben een paar aannemers over de vloer gehad omdat we aankomend jaar voor de bevalling toch nog de aanbouw willen doen bij de woonkamer en eventueel een nieuwe keuken. Dinsdag en woensdagavond ook weer aannemers... Wel erg leuk hoor om er plannen over te maken. Misselijkheid is hier dus een stuk minder maar sinds vorige week zondag soms heeel erg duizelig. Zondag was het zo erg dat ik alleen maar kon liggen. De moeheid is nu wel weer wat meer maar genoeg liggen als het kan en dan redden we dat ook wel weer... Ik lees dus wel bij en probeer zo af en toe wel weer aan te haken! Groetjes, Jolanda
Heee Jolanda! Fijn weer van je te horen! En gelukkig gaat het de goede kant op met de misselijkheid! Houden zo! Spannend, uitbouw, keuken, groot project, wanneer willen jullie dat alles klaar is?
@ julia6, Ja een drukke boel word het zeker, dat is het nu al! En ja, waarom. Een beetje een lang verhaal maar zal het proberen kort te houden... Bij de tweede zwangerschap kreeg ik al vroeg last van bekkeninstabiliteit (zaols helaas zoveel vrouwen), ik kwam met krukken te lopen en eindigde in de rolstoel. We hoopten dat het na mijn bevalling voor een groot deel over zou zijn zolas vaak het geval is maar helaas, er werd me toen al aangeraden of niet meer zwanger te worden,of nog minimaal 5 jaar wachten. Toen werd ik na ruim 1 jaar door de pil heen weer zwanger, super gewenst maar lichamelijk dus niet te doen. Heb de hele zwangerschap bijna niks kunnen doen en na mijn bevalling heb ik de eerste maanden bijna alleen doorgebracht op bed, niet leuk, want genieten van de kleine kon ik niet goed, en kon mijn eigen kinderen niet eens verzorgen en dat is vreselijk! Doordat ik ook fybromialgie (weke delen reuma) heb verergerd het het allemaal. Ik loop al ruim 3 jaar bij de fysio, ben al in een revalidatiecentrum geweest, heb pijnbehandelingen in het zieknhuis gehad, niks helpt. Na de laatste zwangerschap is me dus echt op het hart gedrukt niet meer zwanger te worden! Hoe trouw ik de pil ook heb geslikt (en niet ziek ben geweest) ben ik toch weer zwanger geworden, iets waar we absoluut geen rekening mee hebben gehouden! Ik kan nu al bijna niet voor mijn 3 kinderen zorgen, dus weet ook echt niet hoe ik dat de komende maanden moet gaan doen, en de tijd na mijn bevalling. En er is een kans dat is blijvend in de rolstoel kom, geen fijn vooruitzicht... Maar hoe dan ook, ik bprobeer zo positief mogelijk te blijven!!! En jij, hoe voel jij je? Is dit je eerste?
Zo dat is nogal heftig!!! Moeilijke keus ook zeg! Heeft iemand een idee wanneer misselijkheid zijnhoogtepunt bereikt? Ben het nu toch wel erg beu...
@Roandyja, jeetje meid dat is heftig allemaal! En hoe gewenst zo'n kleintje ook is, je eigen lijf is je natuurlijk ook heel wat waard. Poeh, moeilijk lijkt het me. Heb je nu al last, of kwam dit de vorige keren in zo'n beginstadium (ook) nog niet ter sprake? Hoe oud zijn jullie andere kindjes? Ik hoop voor je dat de pijn je deze keer bespaard zal blijven. Is er een kans dat deze zwangerschap makkelijker zal verlopen dan de vorige, of kan je er eigenlijk gif op innemen dat het verloop er ongeveer hetzelfde uit zal zien? Heb je misschien rexht op enige soort van thuishulp in jullie situatie? Heel veel sterkte alvast, lijkt me inderdaad moeilijk om balans te vinden nu tussen in blijde verwachting en vrezen voor wat de toekomst zal bieden op lichamelijk vlak voor jou. En emotioneel natuurlijk! Ik ben zwanger van de derde en nog nooit bekkenklachten gehad, kan daar dus (gelukkig) niet over meepraten... hou je taai!
Nou bij Jem en bij mij al stukken minder. Die hormoonpiek waar Vivelafete het ookal over had zou zo onderhand eens moeten gaan dalen. Ik had er bij de 2de alleen tussen de 7de en 9de week last van. En als ik nu even denk, lijkt het erop dat dat deze keer weer het geval is geweest, voel me nu namelijk helemaal niet meer misselijk, wat een verademing! Hoop hetzelfde voor jou, en dan heeeeeel spoedig! Sterkte meid!
@Roandyja, een beetje een tricky vraag, maar absoluut niet lomp bedoeld, puur uit interesse... Hebben jullie overwogen om een abortus te laten plegen? Nu kan ik mij ontzettend goed voorstellen dat dit een NO-GO is, helemaal ook sinds je weet wat je zou moeten missen nadat je al 3 kanjers op de wereld hebt gezet. Maar toch zou ik de overweging kunnen begrijpen. Het is niet mijn bedoeling om hiermee een mega abortus discussie te openen hoor Ik ben gewoon nieuwsgierig
ik heb ook wel me misselijkheids hoogte piek gehad...het is nog heel weinig aanwezig en niet zo maar misselijk meer bij geuren
Heftig is het zeker... Ik kan er helaas al helemaal vanuit gaan dat het dit keer hetzelfde word, en de kans is zelfs heel erg groot dat het nog veel erger gaat worden. (waar ik het meest bang voor ben is dat ik nooit meer uit de rolstoel kom..) Onze andere 3 kinderen zijn 7, 2,5 en 11 maanden. Erg druk dus! De pijn is nog nooit weggeweest, maar de pijn word nu wel duidelijk al erger. En recht op hulp is er helaas bijna niet.... Bij mijn vorige zwangerschap ook heel veel mee bezig geweest, maar omdat ik samen woon met mijn vriend heb ik daar geen recht op, hij kan dan wel thuis blijven..., ja echt te belachelijk voor woorden, als ik dus hulp zou willen moet ik mijn vriend de deur uitgooien.... Maar goed, dinsdag ga ik weer naar de huisarts om te kijken of we dit keer wel wat kunnen regelen, want in mijn eentje ga ik het niet redden. Voor jou ook de derde!! Leuk hoor!!! Heb je al een echo gehad?!
Ik begrijp je vraag heel erg goed hoor! Voor mij was abortus absoluut geen optie, het is en blijft een wonder! Mijn vriend dacht er in het begin wel heel erg aan. Die is ontzettend bang hoe de toekomst zal worden, en vind het ook erg moeilijk voor de andere 3 kinderen. En ja, ik voel me ook vreselijk schuldig tegenover de andere kinderen, ik kan nu al niet de moeder zijn die ik graag zou willen zijn, en straks al helemaal niet! Dus ja, het is echt heel erg dubbel allemaal!!! Geestelijk is het wel een enorme puinhoop op het moment