Pfff ik schaam me ervoor maar ik kan niet ontkennen dat ik al weer heel erg bezig ben met het zwanger worden en dan vooral de angst dat het niet gaat lukken Dacht dat het nu met een 2e wel mee zou vallen omdat we al een heerlijke dochter hebben maar integendeel. Ik zou het zo geweldig vinden om weer zwanger te mogen zijn, en natuurlijk dat mijn dochtertje een grote zus mag worden Bij mijn dochtertje duurde het 8 maanden om zwanger te worden en ook toen was ik zo onzeker. Achterf is 8 maanden natuurlijk helemaal niet lang maar als je iets heel graag wil duurt alles te lang. Dit is pas de 4e ronde maar heb nu al het gevoel dat het niet raak is, mijn NOD is eerste kerstdag Ohja wat ook heel erg meespeelt nu is het leeftijdsverschil, wil er het liefste niet heel veel jaar tussen hebben al heb je dat natuurlijk niet in de hand maar merk dat het ook voor extra druk zorgt. Het gekke is dat ik nu weer denk waren we maar wat eerder begonnen terwijl we er toen niet klaar voor waren en ook dachten straks is het gelijk raak. Sorry voor het gezeur lucht soms een beetje op
Heey Lara, Ik heb precies hetzelfde. Grappig genoeg had ik het bij de 1e helemaal niet; nu lijkt t opeens van supergroot belang om zo snel mogelijk een 2e te krijgen. Raar he, hoe dat werkt...
Hey! Las net jouw topic hihi bijna tegelijk gestart Ja echt bizar en ik denk dat het met het leeftijdsverschil te maken heeft, mijn dochtertje is nu bijna 2. Weet nog dat ik er toen ook wel veel mee bezig was en was altijd bang dat dat invloed zou hebben op het zwanger zijn. Toen dacht ik altijd kan ik wel zwanger worden, nu ben ik zwanger geweest en toch maakt het bijna geen verschil. Let ook weer heel erg op mijn lichaam, ieder steekje, krampje etc vreselijk vind ik dat. Wat betreft een keizersnede (om maar ff antwoord te geven op jouw vraag) heb ik geen idee. Lijkt me vreemd als je daarna minder vruchtbaar bent hoor? Maar kan me goed voorstellen dat je er wel aan denkt.
meid ik vind het geen gezeur maar daar zullen het een aantal wel niet met me eens zijn... Bij mijn dochter was het de eerste maand raak. Deze 2e heeft (maar) 8 maanden geduurd maar omdat ik zo een bizarre cyclus heb heb ik wel onderzoeken en medicijnen gehad. Ik was er elke dag mee bezig...
Heey Lara, Leuk; mijn dochtertje wordt begin februari 2 en het is precies daarom dat ik graag een 2e kindje zou willen. Heeft dus toch denk ik met dat leeftijdsverschil te maken. Ook ik zit rond ronde 4 trouwens; we zijn in augustus begonnen (schreef net ergens ronde 6, maar ik overdrijf het kennelijk al in gedachten). Hopelijk gaat het lukken voor je! Ergens vind ik het van mezelf wel heel raar dat ik er zo op gefocust ben. Er is nl. een hele tijd geweest (bijna 1,5 jaar) dat ik er niet aan moest denken. Ook ik let nu op ieder krampje, pijntje hahaha; laatst vergat ik iets en dacht ik zelfs opeens; 'zie je wel, dat is zwangerschaps-vergeetachtigheid'. Toen heb ik mezelf maar eens tot de orde geroepen. Wat een onzin. En idd; vandaag ongesteld. Hahaha; gelukkig ben ik niet de enige die er (te)veel mee bezig is. Ben benieuwd hoe het bij jou afloopt; ik hoop het te lezen. Groet van Jolene
Ja ik laat het zeker weten hoor al heb ik er nogmaals weinig hoop in want voel nu alweer een hoofdpijn dat heb ik altijd een paar dagen voor dat ik ongesteld ga worden Jij ook veel succes!
Ik heb nog geen eerste kindje maar kan me er wel alles bij voorstellen...Ik zlu er dolgraag één willen hebben en ben er ook elke dag mee bezig. Ik ben nu 24, nog erg jong maar toch bang dat het nog jaren kan gaan duren...en het verlangen is nu al zo groot. Heel veel succes meis....ik hoop dat je snel zwanger zult worden
Hey Lara ik vindt het ook niet zo raar hoor. Met mijn zoontje zijn we 1,5 jaar bezig geweest voordat hij bleef plakken. En toen was je er toch minder bezig. Ik denk dat dat komt doordat we nu weten hoe het is en voelt om een baby in je buik te hebben het is zo magisch en wat heb ik dat gemist na de bevalling vaak nachten gehuild, maar dat kwam ook doordat het er naar uit zag dat het er bij 1 zou blijven ivm gezondheid. Mijn zoontje was ook net 2 geworden toen het spiraaltje eruit ging. Ik had me ingesteld op 1 jaar zeker proberen maar wat wilde ik het graag en wat denk je gelijk de 1ste ronde zw. Helaas is de beeb met 9wk overleden en met 13wk eruitgehaald, we hebben nog 2 goede echo's gehad wat was dat een schok. Nu zijn we dus al weer een half jaar verder en ik sta weer te springen om met oud en nieuw een test te doen. Wat hoop ik dat het weer raak is. Ik hoop voor ons allemaal dat het snel mag gebeuren
Ik begrijp je ook! Ben bij beide jongens binnen 3 maanden zwanger geworden en toch, nu ik voor de 3e ben begonnen en dit pas mn 1e ronde is, ben ik nu al zooo onzeker! Zoek afleiding in leuke dingen/// is het enige advies wat ik kan geven!
Ik snap heel goed wat je bedoeld hoor Lara! hier momenteel bezig met ronde 12 voor een eerste kindje... Hopen dat de pendels bij mij gelijk krijgen..zowieso wachten we deze ronde nog af en gaan daarna naar de HA voor vervolgstappen..ben nu 28 en mijn vriend 32 en wil niet nog eens 2 jaar (hopelijk) moeten wachten op een kleine!
En ik sluit me hier ook bij aan. Wat een herkenning zeg!!! Ik ben zelf in februari bevallen van ons zoontje. We hebben er 10 rondes over gedaan, inclusief 3 miskramen rond de 6 weken iedere keer. Dus zwanger worden lukte wel maar ik was bang dat ik niet zwanger kon blijven. Gelukkig is mijn zoontje na de laatste miskraam blijven plakken. Maar wat miste ik mijn buik na de bevalling, ik miste het geschop in mijn buik. Ik wilde eigenlijk direct weer zwanger worden want ik was helemaal nog niet klaar met het zwanger zijn. Tuurlijk hebben we een paar maanden voorzichtig gedaan om mijn lichaam een beetje rust te gunnen maar wat was ik jaloers op alle zwangere vrouwen die ik zag. Belachelijk he? Ik liep zelf met een wandelwagen met een kleine prul erin. Nu ben ik 10 maanden verder en het gevoel is nog niet helemaal verdwenen. Afgelopen juni zijn we weer voorzichtig begonnen en sinds september weer echt serieus. Om 3 redenen: - ben zo bang dat het om de een of andere manier niet gaat lukken - zou graag een niet al te groot leeftijdsverschil willen hebben tussen de kindjes - ben bang dat mijn leeftijd mee gaat spelen (35) ivm vruchtbaarheid - de eerste heeft ook 10 rondes geduurd.
Mijn bericht was nog niet klaar hihi. Maar kon op een of andere manier niet meer verder typen. Maar ik heb dus 4 redenen, zie bovenstaand bericht. En ik ben er dus ook weer veel te veel mee bezig. Meer dan goed voor me is. Ik denk idd dat het komt doordat je nu weet wat het is, het zwanger zijn, het moeder zijn, een kindje te hebben. Soms denk ik 'dit is vast niet een 2e keer voor me weg gelegd'. Of 'waarom zijn we niet eerder begonnen?'. Maar dan moet ik eerlijk tegen mezelf zijn: ik was er eerder gewoon nog niet aan toe. En ik weet zeker dat mijn zoontje nu een leukere moeder aan me hebt. Pfff, sorry voor het lange verhaal maar ik moest het ook even kwijt. Nog een paar dagen tot mijn ei hihi. Daar gaan we weer!!
Pascale, wat jij zegt over een niet te groot leeftijdsverschil vind ik ook een hele goeie reden! Mijn zoontje is nu alweer 7 en een broertje of zusje zit er voorlopig nog niet aan te komen, dat is toch al een flink verschil en samen spelen zal er dus niet echt inzitten!