Dit vond ik een heel fijn forum. Heel veel aan gehad. Ik heb het betreffende topic uitgeprint, zodat ik regelmatig terug kan lezen. Paniekaanval.nl :: Benadering van angst door een dokter
Zo herkenbaar al jullie verhalen. En toch ergens ook wel fijn om te lezen dat er meer met deze problemen zijn. Je weet wel dat ze er zijn, maar spreekt ze eigenlijk nooit. Ik heb sinds een jaar of 9 ook last van paniek aanvallen. Bij mij is het begonnen toen ik geopereerd was en terug moest voor de hechtingen..daar ging ik dus flauw. Tijdens mijn zwangerschap moest ik opeens voor controle naar het ziekenhuis, oepsie..daar was ik toch al 9 jaar niet meer geweest. Alles is goed gegaan en eigenlijk sinds ik bevallen ben heb ik er bijna nooit meer last van. Alleen vanmorgen lichte paniek, zat vast in de lift, pfffffff... Ik heb trouwens NLP gedaan. Durfde daar natuurlijk niet heen, gelukkig deed hij ook aan telefonische consults.
het is niet leuk die paniekaanvallen, en bij elk pijntje ofzo in je lichaam kan je ook helemaal in paniek raken, dat is ook gewoon erg vermoeiend!
Ja het kost je zoveel energie om om te gaan met die aanvallen, dat je aan het eind van de dag helemaal kapot bent. Vind het stomme ook altijd, dat je weet dat het onzin is en toch komt het elke keer terug hoe hard je ook wilt dat het niet gebeurd. Onze hersenen zitten raar in elkaar.
idd je weet dat het onzin is en er niks kan gebeuren maar toch word je iedere keer bang. en het kost zoveel energie ben ook gewoon bekaf s'avonds idd. ik probeer dan s'middags wel uit te rusten.
ik heb van de huisarts vanmorgen een pilletje voorgeschreven gekregen zodat ik me wat rustiger voel. ik hoop dat het helpt en dat ik het dan weer aandurf om naar de winkel te gaan.
Hoe gata het nu met je? Mijn tips is om de plekken waar je het krijgt niet te vermijden. Ik heb het ook gehad en door die plekken juist wel te blijven opzoeken is het overgegaan. Kun je er ook met anderen over praten? Dat helpt ook, even je hart luchten. Ik heb wel eens wat laten vallen bij familie/schoonfamilie maar daar werd/wordt niets mee gedaan Gelukkig heb ik wel een hele goede vriendin waar ik altijd terecht kan.
het gaat nu wel goed met me hoor, die pillen die ik gekregen heb ga ik niet nemen omdat je er verslaafd aan raakt en dat wil ik niet, ook zijn de bijwerkingen niet leuk. ik kan er gelukkig goed over praten, en ga van de week samen met mijn schoonmoeder naar de winkel toe.
ben nog niet naar de winkel geweest, durf het nog niet aan helaas ik word er zo verdrietig van, waarom heb ik dit?
Ik heb je een pb teruggestuurd. Onze kinderen zijn ook bijna even oud zie ik nu. Zo uit mijn hoofd gerekend scheelt het vier dagen....