Carmen; het is misschien wel zo dat er in dit topic veel gekletst wordt over zwanger zijn, worden, bevallingen en baby's. Maar ja is ntuurlijk wel een beetje logisch nu alle kindjes een beetje groter worden. Ik vind het gewoon fijn om hier vanalles te delen en tja nu midden in mijn zwangerschap voelt het gewoon goed om met een vertrouwd groepje erover te praten. Ik ben ook wel begonnen in een april 2011 groep, maar daar is het zoooo druk dat hou ik gewoon niet bij. En tja toch zijn er wel vragen e.d. of onzekerheden. Maar kan me ook voorstellen dat het vervelend is voor anderen. Ik zal dus proberen om niet teveel te kletsen over mijn zwangerschap hier. Gelijk even een dilemma van mij, Wie helpt??? Danique wil eigenlijk alleen maar drinken uit een flesje. Op kdv drinkt ze wel uit een beker, zijn we op visite kan ze wel prima uit een pakje ofzo. Maar zodra we in huis zijn en ik geef haar een beker dan is het drama en wil ze alleen het flesje. Ik weet het is vast gewenning en tja moet dus waarschijnlijk consequent geen flesje geven, maar vind drinken ook zoiets belangrijks dat ik eigenlijk dat niet wil onthouden. Of zou het vanzelf over gaan en moet ik me er niet te druk over maken?
Carmen, kan me heel goed indenken dat het voor jou en Juud en evt andere dames erg moeilijk kan zijn dat er veel over zwangerschap geschreven wordt. Maar het is wel een fase waar veel dames nu inzitten. Dus ook wel logisch dat er over gesproken wordt. Ik vind ook echt niet dat we er minder over moeten gaan praten omdat andere er misschien moeilijk mee heeft. Je mag hier alles zeggen, vragen dus ook over je evt. zwangerschap of bevalling. Dat neemt echt niet weg, dat wij niet aan jullie denken. Dat wij niet weten hoe moeilijk het voor jullie moet zijn. Tenminste daar ga ik wel vanuit. Ik wel in ieder geval.
Alieke, ik denk inderdaad consequent zijn, zal zeker niet makkelijk worden, maar ze zal toch ook thuis gewoon uit een beker moeten drinken.
Pffffff ik voel me toch gaar joh....ik moet ook eigenlijk nog slapen maar ik moet ook eigenlijk kerstshoppen :S dilemma.....
Juud; en bedankt he om ons kamerolifantjes te noemen En inderdaad hink een beetje op 2 gedachten met dat drinken. Vind het wel lastig hoor! Kijk eten heb ik geen moeite om haar gewoon te laten, ze heeft genoeg bij te zetten, maar drinken is toch wel heel belangrijk en vooral ook voor haar en haar poepproblemen ;D Happy; je hebt helemaal gelijk, dat wij bezig zijn met zwanger zijn wil niet zeggen dat we niet denken aan de anderen die maar niet zwanger worden of een miskraam hebben gehad. Ik denk dat we juist elkaar goed kunnen steunen doordat we weten wat een ander meemaakt.
Alieke nee blijf vooral kletsen over je zwangerschap! daar was mijn berichtje echt niet voor bedoeld. Ik vind ook dat je hier alles kwijt moet kunnen en dat dat ook zo moet blijven. Wou met mijn berichtje alleen aangeven dat dat voor mij een reden is om minder te komen, uit zelfbescherming zeg maar.
Weet je wat het is, zulkde dingen zijn supergoed bedoeld. Maar eigenlijk weten alleen de mensen die ook niet of met moeite zwanger zijn geraakt wat ik (wij ) doormaken. Klinkt nu mss even hard. En is zeker niet dat ik geen steun voel oid. Maar het gevoel wat het niet zwanger kunnen worden geeft is onbegrijpelijk voor iemand die hier geen moeite mee heeft. God wat een moeilijke dingen op de voor mij vroege ochtend. ik hoop dat ik niemand beledigd heb 8)
Had telefonisch gesprek gehad met de gyneacoloog en zij gaf aan dat het vruchtje onderzocht zou worden op een gen- defect omdat de zwangerschap van Tess ook zo moeizaam ging. Waarschijnlijk reageert mijn lichaam heel heftig op een bepaald iets dat een vruchtje/baby bij zich heeft en doordat het deze zwangerschap weer mis ging met de benauwdheid en de bloeddruk is bijna 100% zeker te zeggen dat een 3e zwangerschap weer gepaard zou gaan met ernstige benauwdheid, hoge bloeddruk, lange ziekenhuis opnames en de kans dat ik of het kindje zal komen te overlijden. Mark en ik hebben daarom besloten om niet meer voor een kindje te gaan, we willen niet het risico lopen dat Tess zonder mama opgroeit en dat Mark ineens geen vrouw meer heeft en ik wil het ons niet aan doen om weer een kindje te verliezen. 4 januari heb ik nog 1 afspraak bij de gyneacoloog en dan krijgen we ook de uitslag van het gen onderzoek maar eigenlijk hebben we onze keus al gemaakt.
Ik snap helemaal wat je bedoelt Juud. Daarom ze ik net ook, kan me inleven en niet kan me voorstellen. Ik heb het onwijze geluk gehad dat ik bij beide zwangerschappen direct zwanger was (1e en 2e maand) dus kan me helemaal niet voorstellen hoe het is om te moeten wachten tot je eindelijk een positieve test hebt. Maar kan me wel inleven in hoe vreselijk moeilijk dat moet zijn. En inderdaad, alleen mensen die het ook zo meemaken weten wat het is en wat het met je doet. Maar door alle berichten en de openheid denk ik dat wij allemaal wel een beeld hebben bij wat zoveel onzekerheid met je doet. En daar doelde ik dus op toen ik het had over steunen.
@ Alieke, dat bedoel ik met vroege morgen had inleven niet gezien @ Carmen.....ik ben fg :S pffff bij mij is er tenminste nog hoop bij jou dus niet :S...heel moeilijk om dit te accepteren?
@Tesske, misschien dat deze vraag moeilijk of hard aankomt, maar das niet de bedoeling. Zou je nog openstaan voor een volgend kindje op een andere manier? @Juud, ben bang dat je helemaal gelijk hebt! Alleen lotgenoten zullen alles begrijpen. Zeg je moet hier ook gewoon niet komen op de vroege ochtend @Alieke, tja gewoon een beker geven en anders niet, maar kan me voorstellen dat je twijfelt omdat ze ook slecht naar de wc gaat. Of een keuze, wil je de fles prima, krijg je water. Ander drinken in een beker... geen idee of het helpt....
vreselijk moeilijk...we willen zo graag een broertje of zusje voor onze kleine meid. Ik probeer maar te kijken naar de positieve dingen die het met zich mee brengt dat ze alleen zal blijven om het verdriet te verzachten.
Lique; ja dat is misschien wel een idee. Drinken wat ze lekker vindt in een beker (dan maar een beetje extra fristi de komende tijd) en water in haar flesje. Maar ja madam is eigenwijs dus ben bang dat ze gewoon gaat weigeren
Carmen; *knuffel* Vind het een hele moedige beslissing die jullie hebben genomen. Maar dat had ik volgens mij al gezegd. En verstandelijk weet je dat dit de juiste beslissing is, maar je gevoel zegt vast heel wat anders.
@ Alieke, ik ben er mee gestopt haha, pap drinkt ze alleen ui t de fles uit een beker of bord lust ze het niet haha Ook qua eten, ze eet alleen wat ze lekker vindt. Ze moet wel een minihapje proeven van wat anders. Maar over het algemeen krijgt ze soepballen met brood en soep. Of ei. Of vissticks met spinazie erop gesmeerd (ze denkt dat het sambal is)
Lique we hebben het gehad over pleegzorg maar zien daar toch van af omdat zo'n kindje niet voor altijd is (tenzij je zoveel geluk hebt als Puck!). Adoptie hebben we ook weer overwogen maar dat is weer zo'n lang proces dat we waarschijnlijk 7 jaar verder zijn mocht het kindje eindelijk komen, we kunnen alleen eerder een kindje krijgen uit polen maar dan moet je ook een kindje accepteren met een handicap (mate is niet bekend) en we hebben natuurlijk ook al Tess met al haar medicatie en zorgen waarbij we niet weten hoe dat zal gaan in de toekomst dus zou ik niet snel bewust kiezen voor nog een kindje met een handicap. Het meest ideale zou een draagmoeder zijn, maar zie die maar eens te vinden...
Tsja het gevoel dat je zwanger wil worden is zoiets natuurlijks wat je niet zo uit je hoofd krijgt, mannen kennen dat gevoel niet en leggen zich er eerder bij neer. Dus ik kan me wel voorstellen dat het enorm moeilijk en deprimerend is!
Ik weet eigenlijk niks te zeggen waardoor je beter gaat voelen, waarschijnlijk voel je je gewoon ff driedubbel k*t!!! Dikke knuffel meis!!!