hallo lieve meiden, ik zie het even helemaal niet meer zitten! ik ga dus scheiden, na de zoveelste ruzie hebben we besloten om maar niet meer door te gaan. na een week alleen vond ik het eigelijk alweer wel genoeg en wilde ik best moeite doen hem terug te krijgen! maar na het geprobeerd te hebben hem terug te winnen is me dat toch nie gelukt. en hij mist me niet eens, wat voor mij erg aankomt omdat ik heel veel van hem hou. ik kan heel slecht alleen zijn, en elke nacht in bed alleen is dan eigenlijk ook wel het ergste. ik wil niet scheiden want ik hou van hem en heb 2 kindjes van hem. maar hij vind dat ik hem al die jaren niet goed behandeld heb en teveel aan mezelf dacht. naja misschien heb ik niet altijd alles gedaan voor hem. ik ben zeker ook fout in deze relatie geweest maar ik vind da we allebei fout zijn. en niet alleen ik. al komt dat nu zo over omdat hij mij geen sec. mist. hij heeft het nu naar zijn zin bij zijn ouders zegt ie. naja moeilijk te begrijpen maar t is nou eenmaal zo. wat betreft de kinderen, er valt geen regeling te treffen. ik wilde hem de even weekende de kinderen gunnen, wilt hij perse de onevenweekende omda ik die anders wil enz enz enz erg kinderachtig. zijn hier meer meiden die gescheiden zijn? en hoe verliep dat? ik ben zo ontzettend bang me hele leven alleen te blijven... en ik kan eigenlijk helemaal niet alleen zijn!! vind ik zo erg!! straks als me kindjes de eerste keer naar hem een weeekend gaan lig ik denk ik heel de avond te janke tot ze terug zijn. (klinkt kinderachtig bmaar ik kan niet zonder ze) verder is het zo dat ik doordeweek werk, en hij ook. aangezien ik dus nu niet minder kan werken omdat ik het waarschijnlijk hard genoeg nodig zal hebben maar hij regelt niks. ik moet maar kijken waar ik de kinderen laat als ik ga werken, hij gaat niet zijn werk opgeven. of een dag ofzo.. valt dus weinig mee te praten, hij wilt wel alles met 1 advocaat regelen! maarja. mensen met succes verhalen na een scheiding.. ik ben er kapot van.. en dit is nog maar het begin. en hoe zit het met jullie huisje? wij hebben nu een koopwoning. die word verkocht. maar zal misschien wel lang doen over een huur huisje. urgentie kan ik wel aanvragen maar dat zal misschien nog wel lang duren.. ben na zo feestdag. waar ik niks om gegeven heb echt toe aan seccesverhalen.. maar ik mis hem zo. wou het liefst dat hij nu hier was en me terug nam., maar daar word onze relatie niet beter van.. alleen maar om me niet alleen te voelen.. dikke knuffel voor al die lieve dames hier!!
Ach meid toch. Ik heb er (gelukkig) geen ervaring mee, maar wil je wel heel veel sterkte wensen. Wat een verdriet, ik kan het me heel goed voorstellen. Ik hoop dat jullie er uit gaan komen hoe het nu verder moet en dat dat niet ten koste van jullie kindjes gaat. Liefs Puck.
Ik heb zelf een scheiding meegemaakt, maar niet echt te vergelijken met jouw situatie. Ten eerste hadden we niet enorme ruzies, zijn neus stond de ene kant op en de mijne de andere kant en dan houd het soms gewoon op. Ten tweede waren er bij ons geen kinderen in het spel. Wel hadden we een koopwoning die verkocht moest worden. Ik wil je heel veel sterkte toewensen de komende tijd met het regelen van allerlei zaken. Daar zal best veel tijd en energie in gaan zitten. Maar vergeet niet, je bent niet de eerste, en ook niet de laatste die zoiets mee zal maken. Als al die anderen het kunnen, waarom jij niet! Over het alleen blijven, soms ben je gewoon heel erg gewend aan het samenzijn met iemand. En dat is het inderdaad erg wennen om het alleen te rooien, maar ook dit zal je lukken! Je hebt je kindjes waar je veel liefde mee kan delen, en ik denk dat zij dat ook hard nodig zullen hebben de komende tijd! He je mensen in je omgeving die je kunnen steunen, of een luisterend oor kunnen bieden. Daar heb ik zelf heel veel aan gehad (voornamelijk omdat mijn ex niets uitvoerde). Heel veel sterkte de komende tijd!
Heey meis wat vervelend allemaal!! Als eerste een dikke knuffel! Ik lig op dit moment nog in scheiding, al vanaf maart bezig en het is nu bijna rond. Ook ik was bang om alleen te zijn en het is ook helemaal niet leuk om s avonds alleen op de bank te zitten. Maar onthou 1 ding heel goed: je bent NOOIT alleen! Je hebt je ouders/vrienden/buren etc... Oh ik heel wat af gehuild en zielig zitten zijn, maar daar bereik je niets mee. Hem smeken terug te komen bereik je ook niets mee, hij wilt je niet terug dus doe geen moeite meer. Je moet sterk zijn voor je kindjes en voor jezelf. Het zal echt een hele zware tijd gaan worden, scheiden is gewoon klote.. Mijn advies, neem een eigen advocaat. Scheiden kan niet zonder ruzie(tjes). Of kies voor een mediator, hebben wij gedaan voor het ouderschapsplan. Je moet je nu nog helemaal niet druk maken om de omgangsregeling! Als je gaat scheiden ben je verplicht een ouderschapsplan op te stellen, daarin komen al die zaken aan bod. Als je gaat werken zullen je kinderen naar de crèche gaan en de belasting helpt met betalen daarvan. Probeer voor nu jezelf rustig te houden, ophouden met smeken en wees sterk voor je kids. Als je vragen hebt pb me maar. Knuff!
dank je meiden! maar hoe zit dat met kinderbescherming/bureau jeugzorg. ik kreeg een mail van ioemand die zei dat die echt komen als je nie uit kijkt en dan wij als ouders niks meer te zeggen hebben want hun beslissen? nou ik ben hier echt bang voor hoor!!!! maar we regelen alles voor de schatten!!! ik wil nie da ze daaraan komen :'(
Kinderbescherming??? Waarom moeten die komen dan? Heb ze hier nog nooit gezien hoor... Zodra je een advocaat hebt wijzen ze je gelijk er op dat je het ouderschapsplan moet opstellen, anders kan je niet scheiden. Maar kinderbescherming is echt bull shit, of er moet een reden zijn zoals verwaarlozing of mishandeling etc, scheiding is geen reden om je kids weg te halen bij je.
Plus daarbij beslist de rechter bij wie de kinderen gaan wonen. Normaal gesproken is dat de moeder of er moet een duidelijke reden zijn dat je niet voor je kinderen zou kunnen zorgen. Bijv alcohol/drugs verslaving of geen woonruimte.
nou waarom maakt iedereen me dan zo bang... pfff iuk ben juist hartstiukke goed voor me kinderen en ze komen nooooit iets te kort.. we maken samen een regeleing en daar houden we ons aan. maargoed.. degene die me mailde maakte dat 100 keer mee in een week dat de jeugdzorg kwam ofzo.. naja zal wel.. maar ze blijven van me kinderen af hoor !!!!
Sterkte zeg! Vwb de kinderbescherming.... die komen alleen als je er een zooitje vanmaakt en dan vraagt de rechtbank om onderzoek bij de kinderbescherming om te kijken naar de verblijfplaats en/of bezoekregeling. Dus alleen als je er een puinhoop van maakt! Zo lang je er samen uitkomt is er niks aan de hand.
Ik werk zelf in de jeugdzorg maar er wordt echt niets bij je gedaan / gekeken als je gaat scheiden; dan kunnen ze wel bezig blijven... Het is wat anders als jullie elkaar letterlijk het huis uitvechten waar de kinderen bij zijn, maar dat spreekt denk ik voor zich.
nou we hebben weleens ruzie gehad ja en da zullen de kinderen misschien weleens mee gekregen hebben. maar we gaan er nu voor en lossen alles samen op. ook regelen we samen wanneer de kinderen bij hem zijn. ik zal altijd goed voor me schatten zijn, en hij ook wel. daar ben ik niet bang voor. alleen klikt het tussen ons niet. wat ik erg jammer blijf vinden
ach lieve meid wat rot om dit nu mee te moeten maken ik wil je al het goeds wensen en onwijs veel sterkte luister niet naar mensen die je bang willen maken is het niet waard en niet eens waar dikke knuffel
aaaah dankje wel lieverd.. nou weet je.. dat ene mailtje maakte me bang.. gewoon omdat ik er geen verstand van heb. en iedereen zegt maar.. zonde van de kinderen. ja klopt. maar als het niet gaat? ik heb er veel verdriet van. en wou da ik een maand terug kon draaien da we die laatste ruzie niet gehad hadden maar ja. ik was ook niet echt gelukkig. we leefde meer als broer en zus.
Nou maak je echt niet druk hoor.. ik werk zelf nl bij de kinderbescherming.. en we houden ons echt niet met dit soort dingen bezig. degene die je bang heeft gemaakt zal er zelf een zooitje van maken.. anders komen 'ze' niet zo vaak... Het is zoals jezelf zegt, je kids hebben er ook niks aan als je steeds ruzie hebt.. dan beter met een goeie regeling uit elkaar! Al is het nog zo moeilijk om nu alles te overzien...
Kinderen merken ruzies altijd zelfs als ze op bed liggen. En dat is super erg, dat wil je nooit voor je kids. Maar zodra dit achter de rug is en ze merken dat papa en mama gelukkig zijn zullen ze zich ook weer gelukkig gaan voelen. Daarom moet je ook proberen extra sterk te zijn, geef ze extra aandacht dikke knuffels en wees eerlijk! Vertel ze dat het niet hun schuld is en dat jullie heel veel van ze houden. Probeer ook de ruzies en onenigheden voor bij de advocaat te houden, zo bewaar je de rust in jezelf. Laat je vooral niet gek maken door mensen, zodra je gaat scheiden hoor de meest achterlijke dingen.... Allemaal onzin. Mijn ex ging weg bij mij toen ik 30 wkn zwanger was, en we hebben ontzettende ruzies gehad, zelfs een x de politie moeten bellen! Ik hate hem tot op het bot! En nu? Is hij een prima papa voor zn zoontje en ziet hem elke zaterdag, volgende maand gaat de kleine zelfs een nachtje slapen bij hem! Echt dat had ik me een half jaar geleden echt niet kunnen bedenken!
Wat een rotsituatie! Kan me voorstellen dat je er kapot van bent, en zeker als jij er nog wat van wilde maken. Dat je nu bang bent om alleen te zijn dat gaat wel over. Dat blijft een tijdje zo, maar het slijt en je went er aan. Zelf geen scheiding meegemaakt, maar ik herken het wel van het beeindigen van een relatie. Daar begon ik heel erg te twijfelen omdat ik hem toch mistte. Maar ja, je bent een hele poos bij elkaar en ineens sta je er alleen voor. Niet te vergelijken met een scheiding waar ook nog eens kinderen bij betrokken zijn natuurlijk, maar het gevoel van alleen zijn herken ik wel. En na een poosje wen je daar echt aan! Sterkte met alles, vind het heel naar voor je, en hoop dat je er heel sterk uit komt. Hoop ook dat de scheiding een beetje rustig verloopt en jullie een goede regeling kunnen treffen. Dikke knuffel in ieder geval.
ja wat mensen nu zeggen en zo.. ik zal anders dat mailtje hier eens weg zetten.. kunnen jullie oordelen, en dat mailtje maakte me bang. hier komt ie: Hoi Sandra, was in Engeland toen jij smste. Hoe heb jij je dagen doorgekomen? En weet je zeker dat Dennie geen hulp wil? Want dat is het ergste. Jullie DENKEN dat je alles hebt gedaan, maar dat kan niet als je zo kort getrouwd bent, geen enkele vorm van hulp inschakelt. Ik weet dat jij dat misschien wel wilt, maar Dennie niet. Nou kan ik wel gaan zeuren, maar ik zet toch in de mail wat hele dagen door mijn hoofd gaat. Echt ik sta er mee op en ga er mee naar bed. Omdat ik je nog niet gesproken heb, weet ik ook niet hoe je te bemoedigen. Dus hieronder mijn gedachten. En die zijn op dit moment niet erg positief, maar ik zie dit wekelijks in grote getale voorbij mijn ogen komen. Daarbij wil ik niet een indicatie vanuit bureau jeugdzorg tegen komen van Yurre en Yenthe Denken jullie: die komen niet. Je weet niet hoe snel je zoiets op je kap hebt. Dan hebben jullie geen zeggenschap meer. Dat maken namelijk niet de ouders uit maar zij. Maar als je niet een goed onderbouwd plan hebt hoe je kinderen op te voeden gaat het vroeg of laat spaak. Stel dat 1 van jullie 2 een partner tegen komt. Die heel anders over opvoeden denkt dan de ex-partner (jij of Dennie) Nou, dan is het gauw gebeurd. Maar het allerergste is dat jullie kinderen NOOIT een normaal gezinsleven zullen kennen als je dit doorzet. Die kinderen die hebben later in relaties altijd problemen. Zij hebben nooit geleerd ergens voor te gaan. Weet je dat bijna 100 % van deze kinderen later zelf hun relatie verbreekt? Je ontneemt ze ouders. Ik hoop zo ontzettend dat het belang van de kinderen het wint van de eigenwijsheid. Je zit met kleine kinderen in de moeilijkste fase van je leven. Jullie zijn er gelijk mee begonnen. Dat kost zoveel energie. Maar ik vind het ook heel erg omdat ik veel van je houdt. Je lief vindt. Het doet me zo zeer .. Dus een hele dikke knuffel van mij, Anny
dank je wel voor de lieve reacties.. morgen komt hij verder met me praten en hoe verder te doen. ik kom nik te kort want hij betaald het huis tot het verkocht is. hij is wel weg maar betaald dus mij voor alle rekeningen. das wel weer mooi anders kojn ik het weer opgeven. ik hoop gewoon niet me hele leven alleen te blijven. ik hou van warmte en gezelligheid.. maar ik was aan hem gewend.. en da zal ik bij een ander misschien zien als irritatie. wat hij wel deed en de ander niet doet. was het maar een jaar verder !!! gelukig gaat me dochter en goed mee om. we knuffelen veel en ze krijgt alle aandacht vd wereld!!! mij lijkt het ooit ook zo moeilijk als hij een ander krijgt.. da da "mens"dan aan mijn kinderen zit. bedoel het nie kwaad. maar da wil ik helemaal niet.. maargoed. het is besloten door hem. en het zal moeten. hoe vaak ik ook vraag te vechten, zijn antwoord blijft nee
Sorry voor mijn taalgebruik.... Maar ik vind die mail van je "vriendin" echt dikke shit! meent ze nou echt dat jullie bij elkaar moeten blijven vanwege de kids? En als je niet eens wordt over de omgang dat dan de kinderbescherming op je stoep staat.... Sorry hoor.. maar hier kan ik echt kwaad om worden!! Bij elkaar blijven vanwege je kids is wel zo DOM! je kids groeien dan juist op in een oorlog tussen ouders die niet van elkaar houden telkens ruzie maken en diep ongelukkig zijn. Ja echt TOP! Wat een kut advies! Je kan niemand dwingen in therapie te gaan, wou mijn ex ook niet. Dan niet hoor! De groeten! Als hij dat al niet voor je over heeft donder dan maar op, dan is hij je niet eens waard! En bijna 100% van de kids met gescheiden ouders gaan later zelf ook scheiden???? Dat zou betekenen dat over 50 jaar NIEMAND meer getrouwd is onderhand! Kom op zeg! Onzin... Je leert je kinderen nu juist om voor hun geluk te vechten, om sterk en onafhankelijk te zijn! Mijn ex heeft ook een nieuwe vriendin. Is echt klote om te weten dat zij mijn kind "opvoed" maar wat zijn nou die paar uurtjes in de 2 weken? Okay het is niet fijn nee, maar denk er eens aan dat jij straks een nieuwe vriend krijgt, hij zal jou kinderen vaker zien dan je ex. En daar moet hij ook mee leren leven. Als ik jou was zou ik die domme mail snel wissen en haar duidelijk maken dat jullie hiervoor kiezen omdat jullie geen andere keus hebben. Kindjes die opgroeien in een leven vol haat is erger dan Kindjes die opgroeien in een leven met gescheiden ouders!
Meis, ik heb wel ervaring met een scheiding (mijn 1e huwelijk), maar bij mij waren er geen kinderen en zijn wij met een flitsscheiding gescheiden, dus totaal niet te vergelijken. Maar jouw "vriendin" lult uit d'r nek. Die spoort niet hoor. Wat zij schrijft is werkelijk lariekul. Ik heb geen idee wat zij die "wijsheid" vandaan haalt, maar laat je niet gek maken hoor. Mijn ouders zijn ook gescheiden ... trust me, in mijn optie werkelijk het beste besluit dat zij ooit samen hebben gemaakt (naast mij en mijn zusjes op de wereld zetten natuurlijk ) Ik heb er enorm veel van geleerd, omdat mijn moeder ons drieen altijd kon geven wat wij wilden (en dat was echt niet makkelijk). Ik heb geleerd om door te gaan en vooral niet op te geven, dus wat zij hier zegt is duidelijk niet waar. Neee, iedere avond ruzies hebben is zeker goed voor de kinderen ... uhuh ... tuurlijk ... Meid, laat je niet bang maken, vertel die "vriendin" dat als ze niets zinnigs te melden heeft, dat ze dan gewoon haar mond houdt . Het is in het begin niet makkelijk, maar je hebt je kindjes en van lieverlee wordt het makkelijker.