Mag ik eerlijk zijn? Ik vind eigenlijk dat je zelf de ruzie hebt uitgelokt door te zeggen dat hij je dus niet zo'n lieve, perfecte vrouw vindt zoals hij altijd zegt.... Dat hij boos is dat je niet meeluistert kan een irritatiepunt zijn en dat jij het er niet mee eens bent ook, maar door zoiets te zeggen lok je gewoon ruzie uit in mijn ogen... Ik vind het echt geen reden tot ruzie hoor, dit! Zonde om daar je kerst door te laten vergallen! Ik zou er op zijn hoogst even een woordenwisseling over hebben en dan is het echt klaar! Zonde om daar dagen boos over te blijven, ook voor jezelf, want zelf heb je er volgens mij het meeste last van!
Eerlijk gezegd vind ik wel dat je van een mug een olifant maakt. Maar dat is met de meeste ruzietjes zo toch? Gewoon even tegen je man zeggen wat je dwars zit en erover praten. Dan is alles straks weer goed.
Ik denk nu achteraf dat het gewoon een combinatie van alles is geweest waarom ik zo boos was en dat het niet zozeer het voorval is geweest van de hoofdreden maar dat was waarschijnlijk voor mij de bekende "druppel" Ik mag me gelukkig prijzen dat we het bijna altijd wel fijn en gezellig hebben met elkaar. Ik heb het dus weer goed gemaakt vandaag
Anice, fijn om te horen! Soms heb je dat weleens, dat je er ff klaar mee bent en je om niks ontploft. Gelukkig dat jullie nu lekker kunnen genieten van elkaar en kerst! En veel plezier met kadootjes uitpakken
Ik kan wel begrijpen dat je heel boos kunt worden en geirriteerd kan blijven door iets...maar als je kinderen hebt en het is kerst moet je jezelf wel even een schop onder je kont geven. Je man probeert het goed te maken, maar jij wil boos blijven. Kan je dan niet denken van ok ik ben het niet eens met hoe het gegaan is, we praten het uit of laten we het gewoon vergeten en er een leuke dag van maken. Ook niet leuk dat je kinderen kerst hebben met zo'n sfeer...kinderen hebben veel door hoor. Maar ik moet eerlijk zeggen dat toen ik zwanger was, ik ook onredelijk kon zijn. En vooral niet tegen kritiek kon...Ik hoop dat je er nog een leuke week van kunt maken.
Hier ben ik het echt helemaal mee eens. Hij had van te voren moeten zeggen dat hij graag samen met jou wilde luisteren. Datzelfde geldt ook voor televisieprogramma's die jij niet leuk vindt. MAAR: soms zegt de ander niet precies dat ie iets van je wil, maar kun je wel zelf vragen of de ander graag wil dat je blijft. Vervolgens moet je een middenweg vinden: soms met hem meekijken/-luisteren, maar soms ook niet. En dat moet hij dan ook accepteren, want hij kan jou niet dwingen om naar iets te kijken/luisteren wat jij niet interessant vindt. Als je echter nooit met hem zou meekijken/-luisteren, dan zou ik inderdaad vinden dat je die moeite wel voor hem zou mogen doen. Die opmerking van hem dat jij nooit iets voor hem doet heeft jou volgens mij het meest gekwetst. Ik vind wel dat je dat aan hem duidelijk moet maken en waarom het je kwetst. Dat je best veel voor hem opgeeft. Ik snap dat je je niet meteen over je gevoelens heen kunt zetten. Ik ben zelf ook iemand die in zichzelf gekeerd kan gaan zitten mokken. Maar ik heb wel geleerd om dat niet te lang te doen, want met elke minuut dat je het conflict in stand houdt, terwijl hij het goed wil maken, maak je het conflict erger. En dat was eigenlijk niet nodig, want zoals sommigen hier ook al hebben gezegd: eigenlijk stelt de aanleiding eigenlijk niet heel veel voor...
Dat je even boos bent en je mening geeft snap ik maar je kan je er ook overheen zetten en het weer gezellig maken met kerst al is het voor de kinderen... Ik vind dit nog niet zo'n issue om lang over boos te blijven...
nou ga even op de bank zitten leg hem uit waarom je weg bent gegaan en waarom je er liever niet bij zit,, geven nemen is het hierzo hij moet toegeven aan dat jij er niet altijd bij hoeft te zitten en jij moet toe geven om een enkele keer even te moeten doorbijten door bij de kerkdienst waar hij waarde aan hecht.. mannen zien niet een twee drie wat er aan de hand is en soms moet je het dan letterlijk zeggen wat je dwars zit en op een rustige toon.. wordt je weer boos ga even lekker bekoelen in bad, of werk kamertje. ben het grootste deel wel met je eens trouwens jij mag ook doen wat je wilt net als hij. xx
Fijn om te lezen meid! Een ruzie is niks aan Enne je hormonen zullen daarbij idd een grote rol spelen hoor!
Ik snap je wel, hoor. dit komt ook rauw op je dak! En waarom zou je naar iets moeten luisteren/kijken als het jou totaal niet boeit? Wat voor toegevoegde waarde heeft dat dan? Wel jammer dat je zo lang boos blijft, maar ik ben ook zo! Dus ik weet hoe vervelend het kan zijn, ook voor jezelf!
Trouwens, wat je hier zegt vind ik niet een mug. Ik zou er zeker met hem over gaan praten, maar probeer dat met een gesprek te doen en niet via een conflict of als er een conflict is. Dan lopen gevoelens hoog op meestal en kan je nog niet duidelijk maken waar de schoen wringt. Ik kan me best voorstellen dat je dit moeilijk vind, ik zou het je zeker niet na doen. Te veel gehecht aan mijn familie.
Dat zie ik wel anders dan hoe jij het omschrijft. Je bent niet je woede. Het is een keuze om dat gevoel te laten bestaan of het los te laten, hoe moeilijk ook.