wat erg dat ze jou laat koken terwijl je in je kraamtijd zat! die kan je beter kwijt dan rijk zijn!!! onbeschoft is nog zacht uitgedrukt en snap heel goed dat je er helemaal klaar mee bent...
goed dat je voor je opgekomen bent meid, dan ben je die stress kwijt, je kunt je energie beter bewaren voor jezelf en dat kleine wondertje in je buik.
ik schrok haast toen ik mijn topic weer bovenaan zag staan, joh Lief dat je aan me denkt. 19 december ben ik dus mooi niet mee gegaan. Mijn dochtertje en ik bleven mooi thuis. Geen haar op mijn hoofd die er nog zin in heeft om die vrouw in de watten te leggen of uberhaupt te zien. Ik ben nog steeds klaar met haar en dat zal niet veranderen. heb me zooo lang ingehouden. Alleen valt het kwartje bij mijn vriend niet helemaal, denk ik! hij beseft niet hoe ik nu tegen zijn moeder aan kijk en ik denk ook niet dat hij het op de 19de bij haar heeft aangekaart. Lekker alles verdoezelen.. Maargoed, mijn vriend zit waarschijnlijk ook in een ontkenningsfase. Zal me niks verbazen als zijn moeder doodleuk op bezoek wilt komen binnenkort. Maar daar zit ik absoluut niet meer op te wachten. En dat zal ik ook duidelijk maken. Ik blijf er bij; ben klaar met haar en haar stokerij en gelul achter mijn rug om. En inderdaad, het is ook te gek voor woorden dat ik 5 dagen na mijn bevalling stond te koken voor haar en mijn eigen huishouden moest doen terwijl zij doodleuk toe keek. Maarja......zo is zij!
goed van je!!! En dat je het hebt laten gebeuren... tja dat overspoelt je op zo'n moment zeker als je net bevallen bent. Dat kun je jezelf niet kwalijk nemen hoor. Hopelijk snapt je vriend het binnenkort ook.
Als ik mijn muil niet open trek, gebeurt het nooit. Mijn vriend weet ook goed hoe zijn moeder is, maarja, het blijft zijn moeder. En hij mag haar zo vaak zien als hij wilt, als ze mij maar met rust laat. Alleen al als ik aan haar denk, word ik rusteloos. En sja, dat voorval in mijn kraamtijd... ik zat er toen ook onwijs mee, maar elke keer hoopte ik dat mijn vriend er iets van zou zeggen. Niet dus! Doet hij nooit.
Ze laat jou koken met 8 hechtingen in je onderste 5 dagen na de bevalling! Heb hier echt geen woorden voor! Mijn schoonmoeder zou kwaad zijn als ik zou koken dan, die wil me in bed of op de bank rusten! Goed dat je voor jezelf bent opgestaan je bent het waard meid!
Jeetje zeg, ik lees dit verhaal net pas, maar wat een irrirante sm heb jij zeg! Ik moet zeggen dat het wel een beetje herkenbaar is. Mijn sm is op een heel andere manier geschift (letterlijk), maar in de kern denk ik dat het er ook om gaat dat je het als vriendin van hun zoon toch nooit goed kan doen. Tenminste, dat zat er bij ons wel achter. Mijn vriend deed altijd alles voor zijn moeder, en toen ik kwam, was dat natuurlijk over. Het lijkt een beetje alsof dat bij jullie ook zo was (met die leningen e.d.). Jij bent natuurlijk een enorme bedreiging. Het verschil met jouw verhaal is alleen dat ze het mij ook heel duidelijk recht in mijn gezicht heeft verteld (meerdere malen) dat ze me niet zag zitten, asociaal vond, etc. Wij hebben na een aantal jaren geen contact, nu weer oppervlakkig contact met mijn schoonmoeder. Met de nadruk op oppervlakkig. We doen niets voor haar, zien haar heel weinig (voornamelijk op neutraal gebied) en houden haar ook emotioneel op afstand. Dat werkt prima voor ons. Voor haar natuurlijk niet. Laatst stuurde ze een kwaad briefje dat ze zwaar teleurgesteld was dat ze niet was uitgenodigd voor Sinterklaas en de verjaardag van onze zoon. Best begrijpelijk, maar wij hebben daar gewoon geen zin in. Alleen de manier waarop ze dat doet, is dus precies wat er bij jou ook gebeurt. Ze stuurt de brief niet aan ons, maar aan mijn vriend. En ze schrijft dat hij maar aan mij moet vragen waarom ze niet mag komen. Alsof ik overal achter zit en de kwade genius ben! Het ergste was nog dat ik er wel aan gedacht had haar uit te nodigen, maar dat het van mijn vriend niet zo nodig hoefde. Van mij ook niet, laat dat duidelijk zijn, maar ja, ach, we kunnen haar ook wel eens een lolletje gunnen, dacht ik toen. Met andere woorden: het blijft altijd zo. Ik probeer er tegenwoordig maar om te lachen. Natuurlijk kook ik na zo'n briefje. Maar eerlijk gezegd hebben we wel ergere dingen met haar meegemaakt. En uiteindelijk is zij de zielepiet in dit verhaal. Ik kijk eigenlijk ontzettend op haar neer en daarom kan het me ook niet zoveel meer schelen. Mijn advies voor jou is: afstand, afstand, afstand, en heel duidelijk zijn in je grenzen. Zie haar gewoon een hele tijd niet. En misschien is het zo dat je haar op een gegeven moment weer wat contact met haar kleinkinderen gunt. Maar dan moet je heel duidelijk zijn in je grenzen. Enige dat wel cruciaal is, is dat je een lijn trekt met je vriend... Anders wordt het wel moeilijk... Sterkte!!!
Het is natuurlijk van de zotte dat jij voor je schoonmoeder stond te koken, maar ik zou dat soort dingen niet voor me houden en haar in het ongewisse laten. Ik zou gewoon recht voor haar raap zeggen wat je van haar vindt op dit moment (wel tactisch blijven natuurlijk) en een gesprek aanknopen.
Nou zoals ik het zie is dat wel lastig hoor. Mijn schoonmoeder heeft 7 jaar in Sicilie gewoond en moest haar schoonmoeders hand kussen elke keer als ze haar zag. En wee haar gebeente als ze iets ervan zei tegen haar man want het enigste wat ze van hem kon verwachten was een paar knallen voor haar kop. En zeker in Aziatische culturen dien je respect te hebben voor ouderen en zeker je schoonouders en ouders. In Korea is het precies hetzelfde verhaal. TS, ik vind dat je het zo heel goed oplost hoor. De band schoonouders/ouders kinderen in andere culturen is veel lastiger dan hier in NL.
@ Lindangel, wat een rotte situatie voor je! Het is ook niet makkelijk om het contact met je schoonmoeder te verbreken. al is het alleen maar vanwege je vriend.. Maarja, ooit is de grens bereikt. En sja, samen op 1 lijn zitten is wel zo wenselijk, maar ik verwacht niet dat hij zijn moeder opzij zet. Zolang ik er maar niks mee te maken heb.....
@Assi: verbreken wordt inderdaad erg lastig als je vriend het contact wel onderhoudt. Wij hebben daar gelukkig wel 1 lijn in. Maar je kan wel voor jezelf bedenken waar je grenzen liggen, waar je mee kan leven. En hierover duidelijk zijn, ook naar je vriend toe. En naar je schoonmoeder.
@ Botiwo, met het respect voor ouderen valt het nog mee binnen hun cultuur. Er is wel veel respect, maar je laat niet over je heen lopen. Het is de oudere generatie die nog denkt dat ze je alles mogen maken en wel respect verdienen. Mooi niet dus. zijn moeders heeft duidelijk ook zo een instelling. Maar gelukkig weet ik dat het niet aan mij ligt aangezien zijn nichten en tante mij een paar jaar geleden al hebben gewaarschuwd voor mijn schoonmoeder.
Ik ben hierin straks heel duidelijk als hij het niet begrijpt. als ik haar niet in mijn huis wil, komt ze niet. Mijn vriend zou het wel erg vinden, maar zou me niet forceren om dan 'leuk' bij zijn moeder te gaan zitten. En als ze me zgn. zo onbeleefd vindt, hoeft ze ook niet meer in mijn huis te komen. En als dit ruzies gaat opleveren, dan moet dat maar, maar ik wil niet meer iets doen waar ik niet achter sta.
Kijk, dat is duidelijke taal! Gewoon volhouden hoor! Weet je wat het is? Misschien draait ze daardoor zelfs wel een beetje bij. Niet dat dat nou per se je doel is, maar bij ons heeft het wel gewerkt, 'die afkoelperiode'. Mijn sm kent nu heel duidelijk haar plek. Ze mag blij zijn met de aandacht die ze krijgt, en het contact dat we hebben. En na zo'n irritant briefje zijn wij er weer even klaar mee. Maar dat doet ze dan mooi zelf. Waar het denk ik om draait, is dat jij de touwtjes in handen krijgt. Eerst even strak aantrekken, en dan kan je ze later misschien laten vieren. Het allerbelangrijkste is dat je zelf de regie hebt. Dan voel je je een stuk beter. You go girl!
Thanks! Inderdaad, ik heb me al jaren rot gevoeld door haar. En al helemaal sinds ik een kind heb want zij lijkt mijn vriend ineens veel meer te claimen sinds we een kind hebben !?! zo frustrerend. Alsof ze het middelpunt wilt zijn... Vreselijk! Ik kan zelfs niet eens normaal genieten van deze zwangerschap omdat ik het al benauwd krijg van haar bemoeienissen. En ik wil WEL genieten! Daarom blijf ik erbij; ze kan de pot op!
Join the club! Is niet leuk hè! Mijn zoontje gaat ook 3 uurtjes per week naar hun voor op te passen en heb dan zooooooon buikpijn vind het verschrikkelijk!