@Babe , je bestelt gewoon 80 en 86 , dan kijken hoe de maten uitvallen en dan er weer eentje terugsturen ! @Marjan ,wij gaan ook op zondag !! zitplaatsen op 2e rang volgens mij !
Mijn opa had precies het zelfde. Het ik echt een kl*te ziekte. En jammer genoeg komen ze er vaak te laat achter.
Ja idd. Ik zou zelf wel ieder half jaar gekeurd willen worden... Voor hem kan het het beste zsm over zijn.... klinkt misschien hard maar dit is ook niets....
moet zeggen dat het bij mij opa ook snel ging. Maar gelukkig was het geen lijdens weg. ALleen heb ik het er nog steeds moeilijk mee. ME opa was mijn maatje en we besproken alles met elkaar (Ik wist het bijv ook altijd als eerste als hij weer een date had enz hihihhi) Alleen hij is gestorven toen ik op rondreis in Amerika was en ik kon niet optijd terug zijn voor de begravenis. Jammer genoeg. Ik heb dus noot afscheid kunnen nemen
Heftig hoor frommel .. Ik was laatst speelgoed aan het uitzoeken en kwam een hout liedjesboek tegeb van een vriendin van me , die is overleden aan kanker toen ze 32 was...Zij en haar vriend wilde aan kindjes gaan denken en zij was zo goed als genezen verklaard.Ze had een hersentumor en was net 5 jr kankervrij , maar wilde nu toch nog voor de zekerheid 1 scan voor ze aan kindjes begonnen , toen bleek dat het terug was met uitzaaiingen .....Alsof dat nog niet erg genoeg was is haar vriend toen zij in het ziekenhuis lag bij te komen van operatie er met een ander vandoor gegaan ....Toen is ze nog kleine 2jr ziek geweest en toen overleden ...... Wat mag ik mezelf dan toch ondanks ik ook al het een en ander op mijn pad heb gehad , toch erg gelukkig prijzen ...
Ben ik het absoluut mee eens Marjon.... Ik heb het ook niet altijd makkelijk gehad en moet zeggen dat het nu ondanks het goed gaat met nog weleens mindere dagen heb nog steeds wel heel bewust ben van het geluk dat ik ook heb! Het is lastig als je niet kan en durft wat een ander wel kan en dat je niet de mama bent die je dacht te zijn.... maar ik ben voor Frommel goed en zij is mijn nr 1! En ik ben op de juiste weg!!! Ik probeer heel vaak bewust te zeggen en dan ook hardop hoe blij ik ben met sommige dingen! Bijv. Frommel, ik heb geen moeite hoeven doen of gehad met zwanger worden, sterker nog ze was een complete verrassing, goede bevalling gehad (oke een bevalling is nooit echt tof maar goed), het is een leuk kind, ik ben gezond (geestelijk een beetje maf maar daar heb je pillen en therapie voor!), ik heb een leuke relatie, heb een mooi huis, lieve diertjes..... Soms moet je wel even stilstaan bij het geluk... vooral als ik dan aan mijn oom denk of aan die vriendin van Aszz...
Klopt helemaal hoor !!.. Ben heel lang verdrietig geweest dat mijn moeder er niet meer was , vooral toen ik ging trouwen en kindjes kreeg , maar besef ook dat het eigenlijk nog erger is voor haar dat zij er niet bij mag zijn ..... Net als de zus van manlief , is in 2001 overleden ,en Marit is helemaal dol op foto's die er van haar hangen ,en dan vind ik het ook zo zielig , dat ze nooit echt tante heeft mogen zijn ..
Wow dat is echt eeuwen geleden dat ik bij de Griek heb gegeten.... ben meer van het Indonesische... hmmmm, of Italiaans.... ook hmmmm
Idd zo is het ook, maar het kost heel veel moeite, tijd en tranen voordat je het zo kan bekijken. Maar snap jou heel goed hoor. Ik ben nooit iemand in mijn directe omgeving (als in gezin) verloren... wel tante, oma,opa en zo maar allemaal "verder" weg! Knap dat je het zo kan bekijken..
indo: MIjn vader is in indonesie geboren. Dus oma kookt vaak indonesies. Moet zeggen dat ik niet alle indonesische restaurants lekker vind die in dordt bijv. DIe goot over al visolie in. Dus alles smaakt naar vis :s