wat ongelovelijk kortzichtig zeg omdat ik niet in staan ben om te werken (op het moment of voor altijd) zou ik geen kinderen mogen krijgen? Hoe doen mensen dat dan die gezond zijn als ze kinderen krijgen en door een ongeluk of welke rede dan ook niet meer in staat zijn om te werken? kinderen uit huis plaatsen oid?
en kinderen zijn geen KEUZE maar een Gift en mensen die een wajong krijgen kiezen daar doorgaans niet voor hoor en die krijg je ook niet zomaar gaan een hele molen aan vooraf en dat wil niet zeggen dat je dan niet voor kinderen kan zorgen wat zeg je zelf tegen jou kinderen als ze niet zouden kunnen werken? "neem"maar geen kinderen want je kunt er niet zelf voor zorgen ? Ik leer mijn kinderen dat sommige dingen in het leven niet lopen zoals je gehoopt had en dat je dan moet roeien met de riemen die je hebt en dat ik met mijn uitkering ook prima voor ze kan zorgen! mss worden jou kinderen afgekeurd (wat ik niet voor je hoop) en mss worden mijn kinderen (met een afgekeurde moeder) wel arts of hoogleraar oid!
Blijkbaar heb je dus wel een vooroordeel je roept namelijk dat mensen met een wajong maar geen kinderen moeten krijgen om dat je volgens jouw misschien wel om een of andere reden geen een meer krijgt (wajonguitkering) nou ga ik je ff zeggen een wajong uitkering heb je vast tot je 65ste tenzij je goed gekeurd word en weer aan het werk gaat....dus kom niet met onzin dingen roepen van dat mensen maar geen kinderen moeten nemen als ze een wajong hebben,... en mensen kunnen de kinderen best goed onderhouden...en die kinderen krijgen net zoveel liefde als iedere ander kind wat wel gezonde ouders heeft.....
Ik denk dat ze het meer heeft over de vanzelfsprekendheid die 'we' hebben als het om de verzorgingsstaat gaat. Wie zegt dat een uitkering als de WAJONG blijft bestaan? Het is een feit dat er steeds meer mensen gebruik maken van een uitkering, al dan niet terecht. Stel dat icm de vergrijzing en werkeloosheid er over een tiental jaren geen geld meer is om de uitkering voor iedereen die dat nodig heeft te betalen? En dan? Ik zeg niet dat ik de mening van Bammetjebam deel hoor, maar snap wel dat je als ouder met een handicap meer afhankelijk bent van de verzorgingsstaat dan wanneer je zelf voor een inkomen kunt zorgen.
Als je verder had gelezen dan die ene post van mij, dan had je duidelijkheid gekregen in mijn verdere uitleg op de reactie van een andere die precies hetzelfde zei als jij. Ik ga me daarom dus niet herhalen, lijkt me redelijk nutteloos
Inderdaad. Sweetlady82, ik vind het niet zo verstandig om ervan uit te gaan dat je tot je 65e op rozen zit als je nu een Wajong uitkering ontvangt.
Zo! Dat vind ik een vrij heftige reactie moet ik zeggen. Zeker aangezien ik al zwanger ben. Ik hoop dat je het geinteresseerd bedoeld en niet als vraag waar ik in vredesnaam aan begonnen ben. Ik ken mensen waarbij ik me meer afvraag of ze het opvoeden van kinderen gaan redden, maar dat even terzijde. Hoe ik dit voor me zie wil ik je best vertellen. Op 'normale' dagen zal het kindje inderdaad een aantal uur per dag slapen en zal ik in die tijd bij proberen te tanken. Daarnaast zal ik mijn kind van jongs af aan aanleren zich ook een tijdje zelf te kunnen vermaken (ja, dat kan wel degelijk). Ook zal zij van jongs niet beter weten dan dat mama haar niet altijd kan tillen (tenzij ze natuurlijk verdrietig of ziek is) en dat ik niet altijd mee kan rennen als het niet 'nodig' is. Je kunt je kind heel goed spelenderwijs leren rekening te houden met mama's beperkingen (bijv zelf haar benen omhoog houden bij het verschonen). Als het moet kan ik wel rennen, tillen etc, maar ik probeer dat te beperken om mijn energie te sparen. Ik heb vanaf mijn 10e tot een half jaar geleden regelmatig opgepast, ook wel eens een hele dag en het is vermoeiend voor me, maar ik red het wel. Daarnaast heb ik een lieve vriend die in elk geval in de weekenden en een dag doordeweeks voor het kindje gaat zorgen. Wanneer ik ga werken, zal het kindje misschien wel een hele dag naar de opvang/oppas gaan (ipv de +/-5 uur die ik werk) zodat ik ook op die momenten wat bij kan tanken. Als het MOET kan ik alles wat gezonde mensen kunnen, dus ook een dag mijn zieke kind rond moet dragen, dan kan dat. Ik moet het later alleen waarschijnlijk dan wel bezuren, maargoed, dan kan ik altijd nog een beroep doen op mijn 'vangnet'.
nou gelukkig in nederland in de 2dekamer zijn der potjes omdit soort dingen te voorzien....ik heb zelfs op papier staan dat ik deze uitkering tot mijn 65ste zal blijven ontvangen dus zoiets kunnen ze niet zomaar terug draaien..daar zal altijd een oplossing voor zijn dus noods gaat ene ieder de wao in maar ik vind jouw reacties als het over wajong gaat erg negatief er is al eens eerder een discussie geweest en toen reageerde je precies zo...
Alleen al dat je zegt "op rozen zitten" geeft al aan dat je één en al vooroordeel bent in mijn ogen. Denk maar niet dat je zelf op rozen zit omdat je nou eenmaal een werkende ouder bent. Dat jou kind later succelvol is, is net zo min een garantie als dat bij het mijne zal zijn. We zullen er beide alles aan doen om dat te laten gebeuren, maar leven betekend onzekerheid, dat is de enige zekerheid die we hebben naast dat we ooit een keer dood zullen gaan.
op rozen zitten sorry hoor.... maar die reactie slaat nergens op..... weet jij wel hoe het is om *elke dag thuis te moeten zitten.... tussen 4 muren, *geen vrienden meer omdat ze je allemaal laten zitten..... * geen sociale contacten meer omdat je dus niet werkt *en het belangrijkste.... ZIEK moet zijn om geld te krijgen, ik zou zo ontzettend veel over hebben om gewoon te kunnen gaan werken, mensen zien, me niet ziek voelen, sociale contacten op doen genieten van de frisse buiten lucht en uren lopen in het bos !! ik zou zo graag WERKEN voor MIJN geld, dan ziek te moeten zijn voor mijn geld, zoals ik mensen weleens heb horen zeggen : een gezond mens heeft 1000 wensen...een ziek mens heeft er maar 1 met een wajong uitkering leef je echt niet op rozen.
Op rozen zitten is het helaas echt niet. Inderdaad is heel frustrerend om niet alles wat je zou willen doen te kunnen, maar ik vind het ook vervelend mezelf niet volledig te kunnen onderhouden, financieel gezien. Denk trouwens maar niet dat Wajong vetpot is. Je krijgt, als je VOLLEDIG afgekeurd bent en boven de 21 jaar 75% van het minumumloon. Dat komt neer op zo'n 900 euro per maand. Niet iets waar je bewust voor kiest lijkt me, zelfs als putjesschepper verdien je meer met een paar uur werken. Ik denk dat dit soort voordelen ontstaan door mensen die zich erbij neerleggen niet te kunnen werken. Ik zal altijd blijven vechten om te kunnen werken, net als dat ik keihard gewerkt heb om mijn studie (zonder vertraging!) af te ronden. Ook daarbij had ik kunnen kiezen voor de makkelijke weg (''lekker'' thuis want ik kan toch niet werken). Gelukkig zijn er genoeg Wajongers die dat niet doen.
Denk trouwens maar niet dat Wajong vetpot is. Je krijgt, als je VOLLEDIG afgekeurd bent en boven de 21 jaar 75% van het minumumloon. Dat komt neer op zo'n 900 euro per maand. Niet iets waar je bewust voor kiest lijkt me, zelfs als putjesschepper verdien je meer met een paar uur werken. Zelfs (??) een putjesschepper. In mijn ogen is dat echt zwaar werk dat gelukkig gedaan wordt door enthousiastelingen. even los van alle individuele casussen een oprmerking: voor 900 moet een cassiere, dokterassistente en intercedente (HBO) echt 2 tot 2,5 dag per week buffelen. plus kosten kwijt aan kdv en reizen, Het is echt niet zo dat werkenden het zo riant hebben. De bruto bedragen lijken misschien leuk, maar je draagt een smak belasting af dat wil je niet weten en als dank mag je flink bijdragen in de kosten van de kinderopvang. verdien je net iets teveel dan kan je het schudden met alle netto toeslagen.
Het gaat niet om het vak wat zij bedoeld, het gaat erom dat zelfs iemand zonder studie met vrij eenvoudig werk, beter verdiend dan wat je ooit in de wajong zal krijgen. Persoonlijk vind ik dat ook terecht, maar het is dus geen luilekkerleven zoals sommige misschien denken. Geloof me, je wil er niet mee ruilen. Het is niet lekker makkelijk, God ik zou willen dat mijn leven er makkelijker uit zag. Dat kan ik je in geen enkel woord uitleggen.
Ook ik ben zeer zeker bevooroordeeld... Na een heftige burn out heb ik zelf mijn reintegratietraject geregeld en ben ik begonnen bij een reintegratiebedrijf waar ook een sociale werkplaats is. In mijn reintegratieklas ben ik de enige !!!! die zelf heeft gekozen voor een reintegratietraject. Lees: alle aanwezigen zijn verplicht te verschijnen en er aan mee te werken omdat ze anders de uitkering verliezen. Werken ze niet mee, dan is het "geen geld" Omdat ze dat niet willen komen ze dus 's ochtends sloffend de groep binnen, doen geen ene f*ck. Lopen de hele dag te gillen dat ze hier alleen maar aan meewerken omdat ze anders geen uitkering meer krijgen en zinnen als "knappe kop die mij ooit nog aan het werk krijgt" hoor ik meerdere malen per dag. Ook ben ik op de hoogte wat je moet doen als je naar een "keuring" gaat, hoe en waar je je uitkering aanvraagt en tot op de cent nauwkeurig krijg ik voorgeschoteld hoeveel geld ze weer vangen. Over het algemeen zijn dit de gezonde mensen...die plotseling heel veel pijn in de rug schouders hoofd en gewrichten krijgen als de leidster binnen komt. Als ik in de pauze aan de koffie ga zie ik heel veel gehandicapte mensen..hetzij lichamelijk, hetzij geestelijk..en zelfs allebei. Met rollators, rolstoelen... Maar ze werken wel! Aangepast werk is mogelijk...werk op een bepaald niveau... mogen zelfs hun eigen uurtjes kiezen. Gisteren sprak ik een meneer... Altijd fulltime gewerkt, vorig jaar uitgevallen met een slaap apneu (slaapt met zuurstof 's nachts) heeft suikerziekte en ook nog eens COPD. Deze meneer werkt 5 halve ochtendjes per week. Zijn collega is een spastische mevrouw, ook zij krijgt alle hulp die ze maar wil om maar te kunnen werken. Als je echt wil werken..dan is er werk voor ieders niveau. Omdat ik in de ziektewet zit krijg ik 70% van het laatstverdiende loon... en da's echt geen 900 euro.... (ik werkte parttime)
Precies Suenne, jij begrijpt mij. Natuurlijk ben ik heel blij dat putjesscheppers (vuilnismannen, rioolwerkers etc.) bestaan. Dat is een hele andere discussie. Ik heb misschien een hogere opleiding behaald, maar het werk dat zij doen zou ik absoluut niet kunnen . Ik denk echter wel dat het een van de minst goed betaalde baan is. @Luckybird, ik ben geen halve gare die niet begrijpt hoe salaris in elkaar zit. Mijn vriend werkt fulltime en zelf heb ik ook gewerkt. Nu, tijdens mijn zwangerschap, lukt dat helaas niet (moest stoppen vanwege te hoge bloeddruk, te snelle polsslag en B.I.) maar ik weet dus prima hoe het werkt. Uiteraard ben ik dankbaar voor de 900 euro die ik krijg en zal ik ook nooit zeuren dat het te weinig is. Ik wilde hiermee alleen maar zeggen dat het geen ''op rozen zitten'' is, zeker als je alleenstaand bent (ik heb wat dat betreft helemaal geen klagen vanwege het salaris van mijn vriend). Ik ben het met Suenne eens dat het ook geen vetpot hoeft te zijn, en dat mensen (hoe ziek/gehandicapt ook) altijd gestimuleerd moeten worden om aan het werk te gaan. @Brigges, wat jammer dat jij in zo'n klasje terechtgekomen ben. Ik kan me ontzettend kwaad maken om dat soort mensen. In mijn ogen heb je geen zelfrespect als je niet WIL werken maar liever op een uitkering teert. Wat mij betreft mogen dat soort lakse mensen veel harder aangepakt worden, want ze verpesten het voor mensen die wel proberen te werken.
Tuurlijk is er een potje nu, maar weet jij echt zo zeker dat dit potje er over 40 jaar nog steeds is? Daar heb je gelijk in dat ik toen precies zo reageerde, ik weiger gewoon om mijn mond te houden en mee te praten als de meerderheid een andere mening erop na houdt. Iedereen heeft recht van spreken. Opmerkingen als "reageer dan niet" leg ik dan ook naast me neer. Misschien heb ik het verkeerd verwoord met "op rozen zitten", maar er wordt hier beweerd dat je zeker goed zit tot aan je 65e. Ik vind het absoluut niet verstandig om ervan uit te gaan dat de uitkering zal blijven bestaan en je ervan zal kunnen blijven leven tot aan je 65e.
@firerose: Ik hoop dat het je allemaal gaat lukken, als je baby eenmaal geboren is. Mijn vraag vroeg ik met oprechte interesse, omdat je aangaf dat je 5 uur achter elkaar werken niet volhield en een kind opvoeden wel vergelijkbaar is daarmee.