Wow, morfine! Ik heb het 6 keer gedaan met alleen het verdoven van de baarmoedermond. Is ook te doen, trouwens .
Ja, ik merk echt dat dat allemaal wel in beweging is en er steeds meer iets komt van: afsluiten allemaal en verder kunnen gaan. En steeds minder van: zou het toch niet fout gezien zijn, zou er toch niet heel stiekem nu ineens wel een leventje zitten, enz enz. En tegelijk merk ik dat ik dat hele ding van echt loslaten niet kan. Mijn moederdrang is te sterk om m'n ijf eigenlijk toestemming ofzo te geven van: laat het er maar uit. Heb dus vandaag ook bedacht dat dat gewoon bij mij hoort, bij wie ik ben, en dat het ook dan gewoon verstandig is om mijn lijf een handje te helpen met medicatie. Praktisch gezien wordt het trouwens ws toch niet eerder dan volgende week ergens dat ik bij de gyn zit, (hoe snel konden jullie terecht: houden ze voor dit soort dingen ruimte over, zodat je bijvoorbeeld daags erna al een afspraak kunt hebben?). En dan denk ik dat ik daarna ook even rustig de tijd neem om alles te gaan doen: medicatie inbrengen op een dag dat Thirza bij de gastouder zit, (een dinsdag of een donderdag), en pas als de BV afgebouwd is. Vanavond heeft ze dan toch nog wel even gedronken, maar ze dronk zelf maar heel kort. Of dat da is omdat zij aanvoelt van: het is klaar, of dat er gewoon niet veel meer uitkomt, omdat mijn lijf de energie aan het gebruiken voor dit hle MA-proces.... iig is het wel prima zo. @Ellaa en jingi: heftig allemaal he? Ellaa, wij zitten wel een beetje op hetzelfde punt in dit hele proces, zo te horen!
pff Jingi, wat een geduld heb jij zeg. Wil je niet graag weer gewoon met een schone lei opnieuw beginnen? (misschien een beetje lomp verwoord zo) Ik heb vandaag de gyneacoloog gebeld en kon eigenlijk morgen al langskomen, dat ging me wel erg snel, dus heb nu voor a.s. maandag een afspraak staan. Ik heb voor mezelf nog geen beslissing genomen, wil eerst even afwachten wat de gynaecoloog zegt en wat ik op de echo zie. pff, ik ben er teveel mee bezig op moment, ik merk dat mijn andere werk eronder lijdt, bah. Ik ben benieuwd hoe het jullie verder vergaat! @ Rm: We zitten idd allebei op hetzelfde punt. En ook ik heb al een dochtertje van 2.
Hier dinsdag een afspraak bij de gyn. Toen de VK belde, hadden ze in eerste instantie 25 januari pas plek. Ja, ammehoela...! VK heeft dus komende dinsdag weten te regelen, zit dan in de spoedpoli. Waarom ze me daar niet direct in plaatsten...? Dit lijkt me toch wel redelijk spoed, (ja, ik snap geen medische spoed, maar dat maakt niet zo ontzettend veel uit toch?)
De assistenten van Gynaecologie behoren tot de lompste en minst-invoelende soort medisch personeel waarmee ik in de afgelopen paar jaar geconfronteerd ben. Laat je nooit, maar dan ook nooit afschepen door die types. Als ze je weigeren, gewoon nog eens bellen. Als ze je weer weigeren, laat dan je man bellen. (Als de man belt, moet het kennelijk wel heeeel erg zijn.) Jemig, je hebt te horen gekregen dat je een miskraam krijgt, hoezo geen spoed???? Zo, dat was even een brokje persoonlijke frustratie. Fijn dat je er volgende week terechtkan... Lfs, Suus
Gelukkig heeft mijn VK dat allemaal geregeld. Die vertelde toen ze me terugbelde ook dat ze inderdaad zowat van haar stoel gestuiterd was bij 25 januari. Hoezo, ik kom niet om eens een controletje uit te laten voeren ofzo, of omdat ik -hoe vervelend ook dat je dan moet wachten- voor een vruchtbaarheidsbehandeling in aanmerking kom... Maar goed, asseertieve VK dus, die me ertussen heeft laten zetten Gelukkig maar! Maar ook als ik zelf gebeld had, dan was ik daar echt niet mee akkoord gegaan en dat had de assistente dan geweten dan ook! Nou, 1 lichtpuntje aan de afspraak: is dinsdagmiddag en daardoor ga ik de helft van onze maandelijkse, vreselijk gaar-makende vergaderdag missen. Geluk bij een ongeluk, zullen we maar zeggen.... Half twee moet ik er zijn, en dan ka ik daarna nog even tot 6 uur tijd voor mezelf hebben, bijkomen, enz, voor ik Thirza op moet halen bij de gastouder... ook wel even fijn!
Ellaa, ja ik wil inderdaad zsm met een schone lei beginnen. Ben al wat ouder en we willen graag nog een kindje. We hebben 2 zoontje van 3 en 1 jaar. Misschien ga ik inderdaad morgen met de vlk, om te vragen over de pillen. Ben er klaar mee en wil door. Maar het staat me zo tegen om het ziekenhuis in te moeten. Als het echt moet dan ga ik wel maar vrijwillig....nee RM, Het is echt heel heftig allemaal ja, al ben ik er nu wel wat rustiger onder.
Ik besef hoe langer hoe meer hoeveel mazzel ik heb met mijn zkh. Omdat ik vaste klant ben, en een interessant geval voor de hoog risico poli, kan ik altijd terecht. Ik kon de volgende dag al voor een curettage op komen, maar heb besloten te wachten op een dag dat L. op de opvang zat. Verder laat ik me meestal via het zogeheten observatorium opnemen, en dat is makkelijker als je al direct bij de gyn loopt. Dan hoef je er niet tussen op de poli, maar kun je direct bij de dienst doensde zaal arts terecht. Die is wel een arts assistent, maar met mijn achtegrond en ziektebeeld gaan ze toch altijd even checken bij de gyn, en dan is het cirkeltje weer rond Als je uit de eerste lijn komt (HA, VK) is het veel lastiger, en moet je idd via de secretaresses op de poli. En die zijn vaak knap lomp.
Jaaa, megalomp! Bij miskraam 5, dat werd curettage 6, in 1 jaar tijd in hetzelfde ziekenhuis: Zij: Gaat u maar naar huis mevrouwtje, we bellen nog wel wanneer u de curettage krijgt. Ik: Nee, ik wil liever hier wachten, want jullie bellen nooit terug. Zij: Vrouwen met een grote mond helpen we hier niet. En toen liep ze weg. Serieus echt waar heus meegemaakt. Maar ook meegemaakt dat ik na curettage baarmoederontsteking kreeg (3 keer!) en niet op de poli terechtkon, dat kon zogenaamd pas een week later. Ik had hoge koorts en bloedde helemaal leeg. Er bleek toen trouwens ook nog een rest te zitten. (Ook drie keer gebeurd.) Echt, ik kan boek volschrijven. Een heel treurig boek. Juul, jij loopt zeker niet in een Amsterdams ziekenhuis? Toevallig? Suus
Jingi, veel sterkte. Met de cytotec hoef je doorgaans niet te worden opgenomen, dat scheelt weer. (Een beetje.) Het is heel naar, het ziekenhuis. Zeker bij een miskraam, zit je daar weer tussen de bolle buiken. Heel erg verdrietig is dat. Veel sterkte! Suus
Daar bereid ik me idd voor dinsdag ook maar op voor, op de bolle buiken... Maar jemig suus: dat is echt om tranen met tuite te huilen, die reactie van de assistente! Heb je een klacht ingediend daarover? Ik zou echt zo ontzettend op hoge poten naar haar baas zijn gerend! (Heb ik hier laatst al eens gedaan toen ik in een broodjeszaak een koemelkvrij broodje probeerde te krijgen en na een boel uitleg de koe achter de balie TOCH nog ROOMboter op m'n broodje ging smeren.... Zei ik daar wat van, werd ze me toch chagrijnig!!!! Ehm.... pardon? Die heeft, nadat ik 'r even uitgelegd had hoe onbeschoft ik haar vond (applaus van de andere klanten in de rij ), haar baas ook nog op d'r dak gehad . Wraak is zoet dan ). Laat staan wat ik zou doen als een assistente van een gyn, die toch dagelijks verdorie in aanraking komt met vrouwen die vreselijk teleurgesteld zijn, zich daar niet op in weet te stellen en daar geen enkele rekening mee houdt! En Jingi: ook hier wil ik liever niet het ziekenhuis in. Speelt ook mee in mijn voorlopige voorkeur voor opwekken met cytotec...
Ha Rozemarijke, ik ben reuze assertief in het dagelijks leven, maar na de vijfde miskraam met complicaties was ik totaal ingestort. Ze hebben een paar zwangerschappen ervoor in hetzelfde ziekenhuis een vruchtje met kloppend hartje over het hoofd gezien en me met cytotec naar huis gestuurd, met de diagnose 'windei', terwijl de volgende dag in een andere kliniek dus een levend kindje werd gezien. En er zijn nog een paar dingen heel erg mis gegaan in dat ziekenhuis. Ik heb het nog steeds niet kunnen opbrengen om daar een klacht over in te dienen. Op een gegeven moment ben je helemaal murw en alleen nog maar bezig met overleven... Maar treurig is het wel. Rotziekenhuis is het! Suus
jeetje wat een verhalen allemaal over lastig ziekenhuispersoneel... hadden jullie niet even kunnen wachten met vertellen tot ik er ben geweest? @ Rozemarijke: echt vreemd zeg dat je in eerste instantie pas de 25e terecht kon! Ik kon eigenlijk vandaag om 11.30u al terecht (heb zelf gebeld met de poli). Maar ik wilde liever nog even wachten en maandag kan mijn man ook mee, dat vind ik wel fijn. (en hij ook). Ik ben dan om 11 u aan de beurt. @ Jingi: veel succes met je beslissing. Ik zit er ook sterk aan te denken om voor de medicijnen te gaan. (zeker na alle horrorverhalen )
Wat moeten jullie lang wachten zeg, pff. Snap niet dat het niet eerder kan. Het is al zo heftig wat er gebeurd (of eigenlijk niet) en dan mag je ook nog wachten totdat je naar een gyn kan, echt belachelijk. Zelf kreeg ik op maandagavond te horen dat het niet goed zat. op woensdagmorgen zat ik bij de gyn en heb vrijdag een curretage gehad (kon ook al donderdag maar had toen geen oppas). Ik wil jullie heel veel sterkte wensen met alles wat op je afkomt en wat er gaat gebeuren. @Rozemarijke, ben je nog aan het werk? Of ben je inmiddels ziek gemeld?
Nee, ben nog aan het werk. Valt me wel zwaar, met met mijn leidinggevende dus afgesproken dat ik het wat rustiger aan doe dan normaal en sommige dingen mag laten zitten. En moet er ook niet aan denken nu hele dagen niets te doen... (alhoewel er thuis genoeg is om op te ruimen ). Heb met m'n werk afgesproken dat ik me ziek meld zodra de miskraam inzet, of als ik het eerder toch niet meer trek... Maar goed, nu eerst aftellen naar dinsdag maar. En idd: dat duurt echt lang hier. Nou wilde ik in eerste instantie zelf ook afwachten, kon ik ook nog even aan het idee wennen. Maar als er dan vervolgens 3 weken zou zitten tussen de afspraak maken en 'm ook hebben... dat zou idd puur belachelijk zijn in deze situatie. Dinsdag wil ik sowieso natuurlijk ook weer kijken hoe het ervoor staat. Want mijn buik is toch echt wel een beginnend zwanger buikje, en vandaag be ik bijvoorbeeld met een client naar de Ikea geweest om wat meubeltjes te halen, (ik heb niet getild hoor! ), en da heb je dus een paar uur gelopen, (my, ben echt helemaal kapot. Alsof ik de nijmeegse vierdaagse gelopen heb zeg ). En dan puilt m'n buik echt uit en kijk ik naar beneden en kan dan alleen maar bedenken: hoe kan dat, dat er niets inzit? Ja, een zakje met vruchtwater van 2 cm doorsnede... Daar wordt je buik toch niet zo dik van? (Ja, ik weet het wel... maar dat gaat er dan dus door me heen). @Suus: jij gaat nooit meer naar dat ziekenhuis, of wel? My, wat een verhalen zeg! Daar zou ik absoluut zeker weten nog een klacht over indienen trouwens!
Nee, van m'n leven niet meer. Ik loop inmiddels in Gent En ja, die klacht moet ik indienen. Je hebt gelijk. Suus
Hier (helaas) ook cytotec ervaring. Hadden een MA. Vruchtje was gestopt met 9,6 weken. Eerst een paar weken afgewacht. Met 12 weken cytotec met moeite gekregen. Om 14.00 ingebracht en om 19.00 kwam het vruchtje af. Had wel wat krampen, maar was heel goed te doen. Helaas bleken er bij de controle echo toch nog wat placentaresten te zitten waardoor ik toch nog gecurreteerd moest worden. Cytotec was absoluut geen vervelende ervaring zeker omdat de miskraam dan gewoon thuis is, daar voel je je toch het meest veilig. Rozemarijke, heel heel veel sterkte de komende tijd! Als je nog vragen hebt, stel ze gerust.
nou de weeen zijn nu weg meis gelukkig en verlies ook niks meer dus ben der nou wel klaar mee eigenlijk heb 1 week gepufd en pijn gehad en kan t nu niet opbrengen om die zooi weer te pakken, en dit doe ik NOOIT meer in me leven dan gewoon meteen curretage ben je er ineens vanaf me baarmoeder stond open en is denk ik nu pas dicht want de weeen zijn weg dus dan moet die slijmvlies ook weg gaan!