Eternity, las op het andere forum dat je toch de puregon gaat spuiten en dus weer voor de volgende IUI ronde gaat. Ik wil je voor vrijdag veel sterkte wensen met het begin van deze nieuwe IUI ronde!! Marjolein heel veel sterkte en succes morgen met het prius onderzoek!
Dank je wel meid!! Ik ga vrijdag inderdaad starten met puregon spuiten. En hopelijk gaat het dan wel lukken met IUI nummer 3.
Even voor de meiden zonder kinderen: Ik vroeg me af of iemand zich herkent in mijn verhaal. Ik heb, vanaf ik me kan herinneren, altijd al het gevoel gehad/bang geweest dat ik geen kinderen kan krijgen. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik ooit zwanger zou zijn. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een positieve test zal hebben. En dat is niet omdat ik negatief denk ofzo. Maar ik kan het me gewoon niet voorstellen. Hoe dat zou voelen, hoe het zou zijn om zwanger te zijn. Dat ik ooit een kindje zal hebben. Nee, op de een of andere manier denk ik dat het me niet zal gebeuren... Herkent iemand dit??
Ja ik herken dit, heb het ook al heel lang. Ik heb ook nog nooit gedroomd dat ik zwanger ben en/of kinderen heb. Ik heb zelfs toen ik mijn spiraal liet verwijderen en dat lukte de huisarts niet gedacht ach zal ik hem nog een jaartje laten zitten?? Ik ben nu nog heel gelukkig en als straks blijkt dat ik niet zwanger kan worden. Echt waar. Ik heb het heel vaak gedacht, toen ik een veulen kocht, wat mijn groot paard nu is, dacht ik moet ik dat wel doen, straks wil ik zwanger worden en dan heb ik een jong paard. Toen dacht ik ach straks kan ik niet zwanger worden en heb ik en geen paard en geen kind. En zo kan ik me nog heeel veeel gedachten herinneren mbt zwanger worden. Ik heb ook altijd heel erg meegevoeld met ongewenste kinderloze stellen en dat liedje; all I wanne do is making love to you (weet niet of dit de daadwerkelijke titel is) greep me ook altijd aan, gaat nml over een vrouw die een man heeft die haar niet zwanger kan maken en dan op pad gaat en met een ander slaapt en daar zwanger van wordt....(niet dat ik dat dan van plan was, maar het greep me zo aan dat je zo van iemand houdt en dat die nou net niet dat kan geven waar je zo naar verlangt) En ga zo maar door. Maar ik heb het ook tegen mijn moeder gezegt en die zei, tja als je het dan zo zeker weet waarom laat je je spiraaltje dan niet weer zetten, heb je ook niet zoveel last meer van de hormonen. Ja had ze wel een punt, dus ergens geloof ik er toch nog wel in denk ik en ja met mijn mannetjes zaad is ook niks mis dus ik heb ook niks gemeen met het liedje, maar toch ik vind het ook heeeel onwerkelijk dat ik ooit zwanger zou mogen zijn. mmm lang verhaal, ik denk dat er wel meer zijn die dit gevoel ook hadden en wel gewoon makkelijk zwanger werden, het blijft hoe dan ook natuurlijk een bizar en groot wonder, je doet iets ->)samen en 9 maand later is er een kindje. Dat is ook niet te bevatten.
Meiden, ik heb dan wel een geweldige dochter, (of eigenlijk 2), maar ik herken jullie gevoelens wel heel goed. Ook ik heb die angst gehad, en nu trouwens weer voor een tweede.. Dus ik zal er verder niet op ingaan, omdat jullie wellicht denken ja zij kan makkelijk praten, ze heeft al een kindje, maar ik wilde wel even laten weten dat ik jullie gevoelens wel heel goed herken!
@jippiejee: ik zie het ook idd echt als een bizar en groot wonder! Maar blijkbaar zijn er zoveel mensen die WEL kinderen krijgen. En ik kan het me toch gewoon echt NIET voorstellen dat ik zelf ooit zwanger zal raken. En ergens ben ik wel blij dat jij ook die gevoelens hebt. Dan ben ik tenminste niet zo'n freak. En het is echt niet dat ik er negatief over denk, maar ik kan dat gevoel gewoon niet van me afschudden. Soms ga ik zelfs wel eens naar dat topic waar mensen hun positieve zwangerschapstesten in zetten, zodat ik kan zien hoe zo'n positieve test er eigenlijk uit ziet, omdat ik veel te bang ben dat die voor mij niet zullen komen... Bah! @marjolein: ik denk niet dat ik ooit tegen jou zal zeggen dat je "makkelijk praten" hebt! Het is voor jou misschien ietsje anders dan voor meiden die nog nooit zwanger zijn geweest. Maar misschien dat de meiden met kinderen deze gevoelens ook herkennen van VOORDAT ze zwanger raakten.
maar dat je ook echt dacht en het gevoel had dat je niet zwanger zou kunnen worden?? Dat het gewoon TE onwerkelijk is dat je zwanger zou zijn??? Ik hoor daar namelijk echt NOOIT iemand over. Vandaar dat ik 't gewoon even zo hier neer heb gezet...
Ik heb dat heel erg gehad. Dat je het je gewoon NIET kon voorstellen zwanger te worden en te blijven en dan een kindje te krijgen. Zo onwerkelijk zo onhaalbaar leek het wel. En als ik eerlijk ben heb ik dat gevoel nu weer. Het lijkt iets om van te mogen dromen, iedereen om je heen zie je zwanger worden, zwanger zijn, maar je kan je gewoon niet voorstellen dat het jou ook mag en zal gebeuren. Ja echt hoor meis, die gevoelens had ik en heb ik nog steeds!!
Dat is 'fijn' om te horen, je hebt toch wel 2 dochters! Dus er is hoop voor ons allemaal, het gevoel zegt niks, nieuwe mantra hiet op het forum!!! Ik denk ook dat er veel meer zijn die dat hebben hoor, alleen spreek je het niet zo gauw uit. Ook bij mij toch een diep geworteld gevoel, maar die opmerking van mijn moeder heeft me erg goed gedaan, ook al deed het toen wel even auw, mijn moeder kent me ook door en door hè... @Marjo, zat even een post van je te lezen bij `al langer dan 4 jaar bezig' niet echt vriendelijk ontvangen die goed bedoelde woorden zeg, tjonge beetje jammer. Ben dus weer extra blij met jullie kippies, dat een opmerking niet gauw verkeerd valt, omdat we weten dat iedereen het beste met iedereen hier voor heeft, ben zo blij hier bij te mogen horen
Ben jij ook het typje alles zelf in de hand te willen houden??? Ik wel, kan me wel voorstellen dat het een soort zelfbescherming is, kan het alleen nog maar meevallen.
Ja, zo ben ik wel ja!! En misschien is het wel een soort zelfbescherming. Maar dan vind ik het geen goede manier van zelfbescherming hoor. Ik wil heel graag, en ik wil ook niet negatief denken. Maar ik kan er ook niks aan doen wat ik voel. En dat ik 't me gewoon niet kan voorstellen dat ik ooit zwanger zal worden. Ik probeer het wel, maar ik ben gewoon zo bang dat het allemaal voor niks is.
Ja, dat ben ik ook hoor!! Hier kun je tenminste gewoon je ei kwijt, zonder meteen veroordeeld te worden! Ik word altijd zo moe van die opmerkingen als: "komt wel goed" en "natuurlijk ga jij ook zwanger worden". Dat zijn geen feiten, en daar heb ik dus niks aan! Hoe goed bedoeld ook.
maar jij WEET dat je zwanger kan worden! Het is mogelijk! Hou dat vooral in je achterhoofd! Maar ik vind het wel "fijn" dat jij dat gevoel ook had voordat je kinderen kreeg. Dat geeft de burger weer een beetje moed!
Ach ik probeer er maar niet te lang in te blijven hangen, gewoon jezelf weer een schopje voor je kippebibs en gaan voor het goede doel, als het echt niet lukt komen we er nog wel achter en hebben we nog tijd zat om ons er druk over te maken (zei ze dapper)
Eternity: ik heb dat gevoel niet. Vanaf mijn 16de is mijn allergrootste wens moeder te worden. Nooit stil gestaan dat het wel eens niet zou kunnen lukken. In mijn wat minder opgewekte periodes begin ik nu wel eens te denken: zou het ooit wel lukken? En dan raak ik af en toe in paniek. Wat nou als het niet lukt, hoe moet ik dan verder met mijn leven? Kan me namelijk geen leven voorstellen zonder kinderen. Maar dat is wel een beetje doemdenken van mezelf want we zijn pas bezig met de 16de maand......
Getver eternity, toch ongi geworden. Marjolein, wat extreem balen!! Second opinion is nooit weg. Maar je kunt ook de prius uitslag afwachten en dan voor een second opinion gaan. Ik maak me wel zorgen. Hoe zal het bij ons gaan als we volgende week naar de ha stappen. Hier riante plek op de wachtbank. Maar helaas weer een puistje, dus waarschijnlijk mwha, mwha, mwha. Ondanks dat m'n bb's wel iets gevoeliger zijn maar dat is eigen lijk elke keer wel. (wat kan je jezelf veel wijs maken.)