Ik ben niet jaloers, althans, normaal niet. Nu had mijn man een collegaatje , zon modeprop in strakke jurkjes en de voorgevel bloot tot op de knieen, en die belde hem elke dag urenlang. Dat deed ze al voor wij trouwden, en hij single was. IN het verleden vond hij haar erg leuk, maar ze wees hem af, en begon pas echt toenadering te zoeken toen wij een relatie kregen. Ik werd er strontziek van, hij was nog niet thuis, of dan belde ze al, en dan altijd met zon kwelerige stem van hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii, met T............................., en echt altijd uur of langer. Ik was niet jaloers in de zin van bang dat hij haar leuker vond dat mij, het jaloerse kwam af van het feit dat hij in het verleden wel in haar geintresseerd was. Hij heeft contact afgekapt, want gelukkig begon het hem ook te irriteren. Verder ben ik niet jaloers, al kan ik me wel enorm ergeren als hij hier sjaggie rondloopt, en hij dan telefoon krijgt van bedrijf met zon griet aan de lijn, en hij dan zo overdreven vrolijk kan doen, je weet wel, zo joviaal gezellig..
Helemaal mee eens! Vrienden van manlief maken vaak grappen omdat er met vrijgezellenfeestjes weleens naar amsterdam word gereden. En dan proberen ze mij op te jutten met "dan gaan we ook naar de wallen." Ik zeg steevast "als hij het een keertje met minder wil doen, dan trakteer ik!"
Ik was in het begin van deze relatie wel jaloers, ook omdat mijn ex vreemd is gegaan. Dit hak er behoorlijk in. Zelfvertrouwen is dan behoorlijk gekeldert en vertrouwen is weg. Ook werd er in de omgeving van mijn huidige vriend veel verteld hoe gek hij wel niet met zijn ex was enz... Nou geloof me dat doet je ook geen goed hoor. Maar nu na twee jaar heb ik er geen last meer van, en ben ik zover als hij beter kan krijgen moet hij gaan..
Ik kan af en toe wel eens jaloers zijn, terwijl het nergens voor nodig is. maar laat dat ook niet merken hij kan ook wel is jaloers zijn en verbloemt dat dan met een grapje.. dan denk ik oeeeh lief
in het begin van onze relatie zijn 5 jaar geleden, was ik erg jaloers, maar nu.... nee totaal niet, ik durf hem gerust in een kamer vol blote naakte vrouwen te zetten.... en indd, als hij denk dat ie het elders beter heeft, moet ie maar gaan, hij komt er gauw genoeg achter dat aan de overkant het gras echt niet groener is.
nee wij zijn allebei NIET jaloers.. zelfs zo NIET dat we (voor we kinderen hadden en nog gingen stappen met vrienden) we wel s onze trouwringen afdeden thuis om in de kroeg te kijken wie het eerst stond te dansen met een andere vrouw of man..(verder ging dat uiteraard niet hoor).. als 1 van ons dan won hadden we de grootste lol..erg eigenlijk..whahaha.. maar goed.. Kijken mag, als je je handen maar thuis (lees bij mij) houdt.. ik vertrouw hem volkomen en hij mij...en zo hoort t ook.. misschien als er aanleiding toe zou zijn..als constant ineens zou overwerken of vaak op stap zou gaan of ineens zijn telefoon voor me verborgen zou houden dan zou ik wel achterdochtig en ook jaloers worden denk ik.. ik ben niet volkomen wereldvreemd
Oh ja zeker wel... En als een vrouw tegen mijn man aan het rijden zou zijn zijn zou ze de wind van voren krijgen. en thuis mijn man ook
Nee gelukkig niet jaloers aangelegd, m'n man ook niet! Denk dat je relatie er ook niet beter van wordt als je erg jaloers bent..
Jaloers, niet echt. Ik zoek vaak wel overal wat achter, maar dat heeft vriendlief aan zichzelf te danken.
Hm.. Ik kan af en toe jaloers zijn.. Maar dat ligt dan meer aan hoe ik me die dag voel.. Vooral nu met al die hormonen wil dit wel eens wisselen Maar echt jaloers.. Nee.. Ik (en hij) weet wat wij samen hebben en dat zullen we beide niet snel opgeven..
Nee hoor, we gaan zelfs een weekendje naar zijn ex toe eind februari En hij gaat met zn andere ex nog vaak skieen. Ook met stappen en flirten enzo zijn we nooit jaloers gelukkig
Ziekelijk jaloers En na jaren proberen er iets aan te veranderen, neem ik nu gewoon alleen nog maar genoegen met een man die er rekening mee houdt en ermee om kan gaan