Hallo meiden, Laatste tijd ben ik er steeds meer over gaan nadenken om hulp te zoeken bij het zwanger worden. Onze kinderwens bestaat inmiddels meer dan 2 jaar en in de tussentijd heb ik 4 miskramen gehad. Allerlei onderzoeken zijn inmiddels de revue gepasseerd maar daar is niks uitgekomen. Feit is dus dat ik zwanger kan worden (en mijn vriend heeft al een dochter uit een vorige relatie, dus bij hem zou het ook goed moeten zitten) maar nu ben ik voor het laatst in juni 2010 zwanger geweest. Het gaat me nu dus een beetje lang duren.... En aangezien in bijna 39 jaar ben, wordt het zwanger worden er ook niet makkelijker op. Is dit een reden om terug te gaan naar het ziekenhuis en voor bv IVF te gaan? Het lijkt mij dat de kans om op die manier zwanger te worden inmiddels groter is dan op de natuurlijke manier. Alleen al omdat ze zo de goede eitjes en zaadjes bij elkaar kunnen brengen en de kans op een afwijking dus kleiner is. Of zie ik dat verkeerd? Zijn er meiden die hier ervaring mee hebben? liefs, Vlijtigliesje
Hoi Vlijtig Liesje, Het feit dat het zo lang duurt... ja dat kan ik me voorstellen... hier zijn wij ook al een hele tijd bezig. Maar het gaat allemaal niet zo makkelijk als jij denkt. Voordat je in de MMM komt, zal je eerst via de huisarts een verwijzing moeten vragen voor een gyn. Dan zullen er allerlei vooronderzoeken plaatsvinden bij jou en je man. Uiteindelijk komt daar wel of niet iets uit. Op basis daarvan wordt er een plan gemaakt. Dat kan ook heel goed zijn, nog even zelf proberen óf IUI. Het is niet zo dat je automatisch voor IVF in aanmerking komt. Het is NL en die houden zich aan standaardprotocollen. Daar heb ik mijn buik inmiddels vol van. Dat is ook de reden dat wij nu uitwijken, we hebben nl. al een hele geschiedenis achter ons liggen. Er is iui en ivf gedaan, terwijl dat helemaal niet de bedoeling was. Maar goed, ik wens je veel succes. Hoop dat je wens gauw in vervulling gaat hetzij natuurlijk, hetzij via de wetenschap. Groeten Jose
Hoi Jose, Bedankt voor je reactie! Wij zitten sinds de 3e miskraam echter al in de mmm, dus ik heb geen verwijzing of iets meer nodig. Ik denk er dus zeker niet te makkelijk over. Heb al tig onderzoeken achter de rug (alle bloedonderzoeken waaronder chromosomen, echo's, waterecho, hysteroscopie). Maar jij hebt IUI en IVF gehad terwijl dat niet nodig was? Dat is ook heftig... Waarom hebben ze dat gedaan dan?
Dan heb ik je verhaal verkeerd gelezen, sorry daarvoor!!! Bedoelde het ook niet zo natuurlijk. Hoop dat je gauw terecht kunt en dat je gauw een poging met positief resultaat mag afsluiten. Het feit dat wij eerst IUI hebben gedaan, kwam doordat ik nog niet klaar was voor het 'grote' werk. Zag er ontzettend tegenop. Achteraf wel spijt van natuurlijk, maar goed.... Het moment dat wij de MMM binnen stapten, werd al meteen duidelijk dat wij voor ICSI in aanmerking kwamen. Het 'probleem' ligt bij de man, bij mij is er tot nu toe niets gevonden. Daar wij de puncties en tp's in een ander ziekenhuis hadden, moest er wederom een onderzoek gedaan worden. Daar zaten we net op de grens van van IVF. Hoe was dit mogelijk? De voorgaande 7 onderzoeken waren barslecht. We hebben nog steeds onze twijfels over deze ene keer. Dus dan kun je praten als brugman, maar zij hanteren hun protocol. Uiteindelijk heeft dat de 2e keer geresulteerd tot geen enkele bevruchting. Toen mochten we toch doorgaan met ICSI en hadden we voor het eerst 2 cryo's. Daarvan raakte ik zwanger, helaas is dit niet goed afgelopen. Daarvoor heb ik ook alle onderzoeken gehad, hiervan krijgen we bijna de uitslag. Wel heel spannend. Nogmaals, ik wens je heel veel succes!
Maakt niet uit hoor, ik had het misschien duidelijker moeten omschrijven. Jullie hebben ook al een gedoe achter de rug zeg... En wat sneu dat je tweeling het niet gered heeft Wat is nu de volgende stap voor jullie? Jij ook heel veel sterkte er mee in ieder geval! Zijn er nog meer dames die na herhaalde miskramen in aanmerking zijn gekomen voor een vruchtbaarheidsbehandeling?