vanaf 10 dpo KAN je al posi testen... uit eigen ervaring.... hihi dus maandag KV voor test dinsdag!!!!!!!!!!
tja dan zit er niets anders op dan morgen op koopzondag de KV leeg te halen en iedere dag een testje te wagen
Dankjewel lieve meiden, voor de lieve berichtjes. Ik weet het gewoon allemaal even niet meer zo goed nu. (Zit ook gewoon te janken nu.) Ik zie meiden als Eternity en Leonieke hier altijd zo sterk zijn en dan moet ik dat van mezelf ook en dan wil ik eigenlijk liever niet hier zitten klagen en negatief zitten zijn, maar over koetjes en kalfjes praten lukt me al helemaal niet. Nou, toch een update dan maar... Ik ben momenteel nog steeds aan het wachten op mijn menstruatie en het duurt ook maar, terwijl ik al een verplichte rustmaand heb gehad. Ik heb de afgelopen tijd ook heel veel geprobeerd om mezelf wijs te maken dat ik geen kind wil en mijn kop in het zand gestoken. Maar er is altijd wel weer iets dat me met mijn diepe verlangen confronteert. 'Like WHAM... in your face!' Zoals op oudjaarsavond, toen ik en mijn lief bij lieve vrienden van ons waren. Zij is na 6 jaar op natuurlijke wijze zwanger geworden, wat ik fanatastisch voor hun vind. Ik kon het dan ook prima hebben -dacht ik- om daar met oudjaarsavond te zijn. Toen ik haar begroette ging mijn hand automatisch naar haar buik om 'm te aaien en realiseerde ik me plots dat ik dat eerst moest vragen, maar het mocht gelukkig. Maar toen ik later op de avond zag hoe haar man vertederd zijn hand op haar buik legde kreeg ik het te kwaad. Ik moest mijn tranen verdringen en toen dat niet meer lukte ben ik zogenaamd door het raam naar het vuurwerk gaan kijken. Het zijn allebei echt vréselijk lieve mensen en ik weet zeker dat het -voor zover mogelijk- perfecte liefhebbende ouders zullen zijn, maar <voeg ernstig scheldwoord in> waarom ik niet... En ik heb het nog gejinxed ook, want toen zij nog niet zwanger was, heb ik bij mezelf gewenst dat zij in mijn plaats eerst mocht, omdat ik het haar zo gunde... Hoe harder ik probeer mezelf wijs te maken dat ik geen kind wil, hoe harder het bij me terug komt lijkt het wel. Nooit gedacht dat zo'n groot verlangen nóg groter kan worden met de jaren. En ik voel me zo oud. Het voelt écht alsof ik mijn kans gemist heb en me er maar beter bij neer kan leggen. En toch ga ik nog door, op de automatische piloot. Het is alsof ik afstand heb genomen van het bewust ermee bezig zijn, om mezelf te beschermen tegen de teleurstellingen die waarschijnlijk nog gaan komen.
vaak gebeurd t op een onverwacht moment dat t toch raak is.... spannend... Weet je nog dat ik vertelde dat manlief een paar maandjes wilde wachten met proberen zw te raken ivm de reis naar amerika.... precies in die maand werd ik spontaan verrast ver voor mijn ei met een vrijpartij en je raad t al RAAK... ook totaal niet verwacht. dacht echt dat t niet mogelijk was, omdat dat ook de enige keer was rond mijn ei. maar toen kreeg ik net als jou ook die verschijnselen rond mijn tepels op 7dpo. toen voelde ik me gewoon ook meteen zwanger 9 dpo zelf knalposi getest....... DUSSSSSSSSSSSSSSSSSSS morgen kv dus
Alex, ik ga niet zeggen dat ik weet dat er ook ooit een kindje op jou wacht. Dat het nog maximaal 2 jaar gaat kosten voor jullie gelukkige ouders zijn. Ik ga ook niet zeggen dat ik je ongelofelijk sterk vind en dapper en moedig en geweldig. Ten eerste niet omdat je weet dat ik je zo vind en ten tweede ik ga je geen dingen beloven die ik niet na kan komen. Ik kan alleen maar zeggen dat ik aan je denk. DAt ik het heel erg hoop. Dat ik je probeer te begrijpen en dat ik je probeer te snappen. Wat jij meemaakt is met geen pen te beschrijven. Wat jij meemaakt is voor niemand te doen. En jij... jij flikt het gewoon om door te gaan met je leven. Je schrijft zo mooi over je eigen gevoelens en laat zien dat je geen koudbloedig wezen bent. Jij bent een fantastisch, gevoelig mens en ik hoop met heel mijn hart dat je ooit een geweldige moeder zult worden. Maar nog meer hoop ik dat je ooit, al is het maar heel even, gelukkig zult zijn.
Dat zou toch wel heel bijzonder zijn!! Ik hoop het voor je! En net zoals de andere meiden al zeggen, zou maar morgen naar de kv gaan om testen te halen
Lieve Alex, ik kan het niet zo mooi onder woorden brengen als de anderen, want ik ben niet zo'n schrijfster...... Ik wou dat ik een glazen bol had en kon zegen of en wanneer het raak is bij je. Met opbeurende woorden schiet je denk ik ook niets op........Ik vind het kut voor je (sorry voor degene die hier aanstoot aannemen, maar moest er even uit) en hoop net zoals Femme al zegt dat je ooit met of zonder kleine heel geukkig wordt en dat je rust vindt in en met jezelf. Je bent niet uit mijn gedachten, dus hoop echt dat je in het hok blijft. Ik heb ook bijna geen privecontacten met anderen, maar ik vind het wel heel fijn om te lezen hoe het met iedereen gaat....
vervelend dat je je zo voelt! maar ik herken het ook wel een beetje hoor! ben hier ok niet zo veel als een aantal andere en heb geen prive contact met andere. Vind het absoluut niet erg dat andere dat wel hebben hoor! Hoop dat je wel blijft komen hoor! Jouw verhalen en gevoelens zijn ook erg belangrijk hier in het hok!
ik ben blij dat ik toch nog een update van je lees alex. En ik kan me zo voorstellen hoe dat voelde bij die vrienden. Nooit helemaal zoals jij het voelt natuurlijk.. Ik weet verder ook niet wat ik moet zeggen om je een hart onder je riem te steken. Behalve dat ik hier niet alleen ben om de leuke verhalen te lezen en de ellende over te slaan. En ik vind je even sterk als leo enz... Meis jij maakt meer mee dan een mens mee zou mogen maken en je bent er nog steeds en je gaat er voor! Dat is pas sterk!!
even een nieuwe post.. wanthet past niet zo goed bij bovenstaande stukje Net met manlief gehad over eventueel zwanger zijn.. schijnt hij ook al zo'n vermoeden te hebben.. Maar beide hebben we zoiets van "als het zo is zal het toch wel misgaan" En dat is wel een beetje de angst die ik heb om zwanger te zijn.. niet dat ik fatalistisch ben.. maar toch... Maar goed.. eerst volgende week maar eens kijken of het echt wel zo is en dan kijken we weer verder
tok tok.... heb wel heel veel bijgelezen maar ben te moe om te reageren. Heb iig weer een aanknopingspunt @Alex, speciaal voor jou meis, ik vind jou heel erg dapper en sterk!! het moet je moeite kosten hier zo open te schrijven over wat je bezig houdt terwijl je zo worstelt voor een plekje. Weet dat jij niet onder doet voor de anderen, kijk eens wat jij op je bordje heb gehad de laatste paar maand en je staat er nog!! natuurlijk zijn er tranen gevloeid, en hallo zeg wat een confrontatie ben jij aangegaan met oud en nieuw, maar toch doe je het!! Meis, laat je niet van je eigen pad afstoten, geef de moed niet op want het enige wat jij nu kan verliezen is het vertrouwen in jezelf en in jou droom en dat moet nooit mogen!! Hou je taai lieve meis, en weet dat je hier op stok of je er nu bent of niet altijd een plekje voor je voorverwarmd is... want laten we eerlijk zijn, zo een koud stokje is ook geen lekker plekje om op neer te ploffen. Grote stevige knuffel!!!
Goedemrogen.. wat zijn we lekker laat voor ons doen!! Veel/weinig online, prive contact of niet.. wat maakt het uit!!?? We zijn hier met elkaar en voor elkaar.. dat is waar het om gaat!! Ik hoop zelf dat ik nooit meer de 'noodzaak' zal krijgen om iemand prive te bellen voor advies en informatie.. (1000x thnx Mar!!!) en ook dat ik met ingang van deze week weer wat minder online kan zijn omdat ik weer ga werken ipv bed/bank hangen.. Dus meiden.. ga je niet rottig of schuldig voelen omdat een ander meer tijd hier doorbrengt of prive iemand om raad smeekt.. Maar koester je collega kippies.. Dit zijn hele waardevolle vriendschappen!!
Jeetje meis.. ik kan me het dubbele gevoel wel een beetje voorstellen.. Veel ts spannend allemaal.. natuurlijk hoop ik dat die test knalroze uitslaat, maarja dan beginnen bij jou de stressy dagen/weken pas weer.. denk aan je!
Femmel, Hoe gaat het met jou? Voel je je wat rustiger in je zwangerschap, of zet je nog regelmatig de echo op Pluis??? Zijn ook wel heel roerige weken geweest he zo.. lfs
Leo wat lief dat je er naar vraagt. En ook wat toevallig ook. Gisteren een heel gesprek gehad met vriendlief. Het gaat super goed en ik ben super blij en super dankbaar. Ik ben wel wat zekerder. Heb de echo er al minstens 3 weken niet meer opgezet. Dus wat dat betreft denk ik dat het goed gaat. Ik voel nu ook wat kleine plopjes op dezelfde plaats steeds. Dus dat moet Pluis wel zijn. Maar ik ben ook doodsbang. Nomraal gesproken zie ik alles voor me en neemt mijn fantasie een loopje met me. Toen ik bijna tegen mijn slagen aanzat zag ik elke keer voor me hoe ik mijn diploma kreeg en hoe ik dan zou reageren. Hetzelfde met samenwonen en nieuw werk en nou ja noem maar op. Alles wat nieuw is. Maar nu kan ik me er geen enkele verbeelding mee maken. En dat maakt me bang. Ik hoop dat je het snapt hoor wan vriendlief had al moeite met me te begrijpen dus laat staan een buitenstaander.