misschien is het wat om hierbij professionele hulp te zoeken. ik vind het goed dat jullie er uit proberen te komen. en denk dat het wel goed zou kunnen komen en je er misschien zelfs sterker uit kan komen. maar dan wel met begeleiding denk ik.... en tja.. die reacties moet hij voorlopig maar ff voor lief nemen idd geen medelijden mee hebben. hij heeft t zelf veroorzaakt. ik hoop dat jullie er uit kunnen komen
ja dat hadden we al, maar toevallig in de tijd dat we dat even stil gelegd hadden is dit dus gebeurd... maar goed, ik ben door de huisarts ook naar maatschappelijk werk gestuurd om ook een plekje te hebben waar ik even alles kwijt kan. ook voor dingen voor dit drama. en wie weet komen we er idd beter uit.......maar baal er wel van dat het zo'n gruwelijk smerige, gore en ranzige harde les moet zijn..... had ook al vanaf het moment dat ik het hoorde van die wraakgevoelens, zo van: ik ga hetzelfde doen, maar aan de andere kant, ga ik me daar beter van voelen, nee denk het niet en dan verlaag ik me naar het niveau waar hun op zitten. kan beter de eer aan mezelf houden.
ok nou hoop dat men jullie goed kan helpen. idd.. t zelfde doen ga je je alleen maar vuil van voelen denk ik. Nee. snap ook niet dat hij t gedaan heeft zeker als hij zo'n oordeel er over had. Ik vind het ook gewoon weg helemaal goor en onacceptabel. maar heb nooit gezegd dat als zoiets zou gebeuren ik mijn vent niet zou vergeven. hangt van de situatie af. hoe lang is t aan de gang geweest. is hij er zelf mee gekomen. of ben jij er achter gekomen. voelt ie zich echt schuldig of niet.. is hij bereid keihard te vechten en eventueel wat te verduren van je zeg maar.. vind dat die dingen wel meewegen. zeker met kinderen weet ik niet of ik t allemaal zo zou weggooien. hoop dat het ons nooit overkomt maar zo zie je maar garanties heb je nooit.. dikke knuffel voor jou meid!
Ik heb het meegemaakt, mn exman met een werkneemster. Ik kwam erachter toen ik hoogzwanger van m'n oudste was. Toch bij hem gebleven, in de hoop dat het over was en we een gezin waren. Vervolgens kwam er een tweede kindje. Maar het wantrouwen bleef, ook omdat hij 20 van de 24 uur per dag van huis was en zij voor hem werkte. Ook prive ondernamen ze dingen met een hele groep ander personeel. Na 4 jaar ben ik eindelijk bij hem weggegaan, omdat ik geen enkel geloof meer in ons had en het vertrouwen niet meer terug kwam. Achteraf bleek dat het nooit gestopt was en ze al die tijd met elkaar geweest zijn. Inmiddels ben ik hertrouwd met een nieuwe partner, en vanaf dag 1 weet hij dat als hij me zoiets flikt het per direcht over is en hij z'n spullen kan pakken. Nooit zal ik me nog eens zo erg laten vernederen en belazeren. En helaas heeft het ervoor gezorgd dat het vertrouwen naar (vnml) mannen zo goed als weg is, en ik er maar bij voorbaat van uit ga dat mannen meerdere potjes hebben om in te roeren, dan valt het alleen maar mee als het idd zo is. Dus ts, ik hoop dat jij en je man er uit komen samen en dat je je volledige vertrouwen in hem terug krijgt, maar blijf vooral wel trouw aan jezelf en ga je grenzen niet verleggen alleen maar om het goed te houden.
Meid, wat het allerbelangrijkste op dit moment is, is dat hij volledig de verantwoording voor zijn daden neemt. Bovenstaande zinnen wijzen erop dat hij dat niet doet. Het is gemakzuchtig denken dat het 'je overkomt'. Ik geloof best dat het moeilijk is als je gevoelens krijgt voor een ander, maar tóch heeft hij bewust een keuze gemaakt om actie te ondernemen. Zolang hij dat niet onder ogen wil zien, is de kans ook aanwezig dat hij het weer doet. Wie zegt dat het hem niet nog eens 'overkomt'? Hij heeft er blijkbaar niet veel over te zeggen gehad in zijn visie? Zo werkt het niet.
@Mejon, ik wil even zeggen dat ik je super dapper vind! Het gaat voor veel mensen het begrip te boven dat je iemand kunt vergeven die zoiets gedaan heeft, maar het getuigd ook van veel kracht en karakter. Ik hoop dat jullie er samen uit komen en zo niet, dan heb jij er in ieder geval alles aan gedaan.
Eens met bovenstaande, wat Caitlin zegt.. Vind je man echt laf en gemakzuchtig over komen hoor! Zo erg. Hij doet je zoveel pijn, en durft geeneens zijn verantwoordelijkheid te nemen.
MOoi gezegd. Ben het eigenlijk wel met je eens. Ookal kan ik me ook indenken in de andere reacties, maar dat is puur en alleen omdat, zoals jij al zegt: Het gaat je begrip te boven.. Je weet nooit, maar dan ook nooit hoe je gaat reageren zonder dat je het hebt meegemaakt.
Moeilijk, meid. Sterkte! Over de baan... Als het andere tijden waren geweest, was het makkelijker om te zeggen: Zoek maar wat anders. Daarnaast... op die nieuwe baan kunnen ook vrouwen zitten. Nu weet je in ieder geval wie je vijand is... Ik hoop dat jullie er samen uitkomen.
Hij heeft gezegd dat hij verliefd op haar is geworden, dus wel even wat meer dan bv een slippertje. Verliefdheid gaat niet zo even over normaal gesproken. En dan nog dagelijks met haar geconfronteerd worden? Lijkt me geen goede zaak.
Hij wordt toch niet dagelijks met haar geconfronteerd? Ze hebben toch eigen ritten? En de planner houdt er al rekening mee. Het is nu niet makkelijk om even een andere baan te vinden. Ik wilde zeggen dat bij een andere baan ook wel een hele leuke, flirterige meid kan zitten, dus dat dat geen oplossing kan zijn. Nu weet je in ieder geval al waar deze meid toe in staat is.
in november begon het dat ze elkaar vasthielden en kusten (zonder tong), maar niet lang daarna wel tongzoenen. en in december zijn ze met elkaar naar bed gegaan. en hij heeft het zelf verteld. ik had wel vermoedens omdat ik vond dat ze wel erg goede collega's waren, maar hij heeft het me zelf verteld. zij had gewoon altijd haar mond gehouden, wilde het nooit vertellen. zij zei ook tegen hem als hij zei dat hij het aan mij ging vertellen: ik zal alles ontkennen. maar dadelijk wel in juli trouwen!!!!
op hun werk worden ze uit elkaar gehouden voorlopig. zodat ze aan hun relatie kunnen werken en het gevoel verwerkt kan worden. mijn man wil zo snel mogelijk van het gevoel af. hij wil dit niet meer voelen.
ja precies!! en of ik het in de gaten ga houden, voorlopig tenminste wel. dat is logisch. maar mijn man zegt ook: het hele verhaal is te omschrijven in 1 woord....zinloos!!! het is nergens goed voor geweest en het was alle ellende niet waard. het was gewoon iets zinloos.
Ja.. Zeker.. En nu zit je met de ellende! En moet je grote moeite doen om het weer goed te laten worden en hem te vertrouwen e.d. En heeft hij je verschrikkelijk veel pijn gedaan. En moet hij proberen niks meer voor haar te voelen. Lijkt me verschrikkelijk! Ik zou zo echt niet meer kunnen leven met hem
pff jeetje zeg meis dit is echt klote maar ook gemeen zien ze het ff niet zitten gaan ze maar vreemd bah bah bah laat je niet gek maken denk aan je kindje en gooi dat varken gewoon eruit! heel veel sterkte
ik vind dit ook wel het meest zielige wat ze in dat geval kunnen zeggen "het is me overkomen" jaja....hij is toch echt zelf bovenop dr gekropen :x en dat hij haar nog op zn hyves heeft getuigd ook niet van veel respect voor jou :x
Mijn maag draait vierkant om bij het lezen Ik wens je echt sterkte. Hoop voor jou dat jullie er samen uitkomen!! knuffel!