en toen... was het over

meid,

wat naar allemaal maar probeer positief te blijven! Het is eerder gebeurd dat je net niet hoefde in te schrijven..dus wie weet!

Ik weet als geen ander dat het niet makkelijk is.. ook jaren in de mmm gezeten en ga er nu weer in...

rouwproces is lastig en vooral ook erg zwaar! Ik heb er 2 gehad, 1 van een mk en 1 van azoöspermie. Het is iets wat nooit meer weggaat, je zult het altijd bij je blijven dragen..

Probeer er lekker uit te gaan! Lekker naar buiten de natuur in. Ik ben helemaal niet zo een natuur mens, maar merkte wel dat ik er van opknapte..

 

Hey Kaboutertje,

Ik denk dat ik hier zelf echt pas over na zou denken indien ik alle mogelijke behandelingen heb gehad en er verder niets meer is.
Aan jou onderschrift te zien heb je 1 IVF behandeling gehad, jullie mogen er nog 2 doen toch?

Alles zat zijn heel herkenbaar, ik wil je alleen even zeggen dat je de moed niet op moet geven! Elke kans is er een en zolang je ze nog niet allemaal hebt benut kan het nog steeds!!!

Mijn arts heeft wel eens tegen mij gezegd dat de vrouw vanaf haar hersenen een signaal afgeeft naar haar eierstokken om het proces van zwanger worden in gang te zetten. En dat stress en spanningen ervoor kunnen zorgen dat dit signaal dus niet wordt afgegeven. Natuurlijk is dat bij iedereen anders en kunnen er duizenden redenen zijn waarom het niet lukt maar ik geloof er wel in wanneer je positief bent je op de een of andere vreemde manier het positieve op je afroept.

Dikke cyberknuf voor jou en ik hoop dat je hoe moeilijk ook toch positief kunt blijven tot er echt geen behandeling meer mogelijk is.
En uiteraard hoop ik dat het niet zover hoeft te komen!

Liefs Genesis

 

Ik zou inderdaad de moed en hoop nog niet opgeven. Je hebt hierna nog twee IVF-behandelingen te gaan en eventueel nog cryo-terugplaatsingen. Ik snap wel dat het einde steeds dichterbij komt, dat hadden wij ook. Maar er zijn genoeg vrouwen die na de tweede of derde IVF/ICSI-behandeling zwanger worden, hoor!

Succes & sterkte verder!

 

Kaboutertje, niet de hoop opgeven, niet definitief tenminste. Het is ook wel eens nodig om het er allemaal uit te gooien, om even niet dapper te zijn, niet positief te zijn en niet het zonnetje in huis. Om daarna de de schouders er weer onder te zetten en het toch nog maar een keer te proberen.
Als je pas 1 ivf hebt gehad dan is nog niets verloren. Niemand wordt vrolijk van de spuiten en de behandelingen, en soms wordt je er letterlijk doodziek van.
Hou vol, meisje. Voor de meeste van ons is dit de enige manier. En ik begrijp je verlangen naar nog een kindje als je er al een hebt, kijk maar naar mijn onderschrift.
Schrijf hier de ellende lekker van je af, gooi het er allemaal maar uit, hier is begrip voor je hoop en je wanhoop.

 

Kabouterje, Ik sluit mij aan bij de andere meiden. Alhoewel de medische molen soms loodzwaar kan zijn, probeer de moed nog niet op te geven! De tegenslagen worden na elke negatieve test steeds zwaarder, maar probeer positief te blijven en vertrouwen te houden. Ookal is dat soms heel moeilijk! Het is zooo herkenbaar. De wens voor een tweede kans soms nog veel sterker zijn, maar ik sluit mij helemaal bij Genesis aan en probeer ontspannen te blijven. (tja, het is makkelijker gezegd als gedaan).
Niet opgeven, hoor. Jullie hebben nog steeds kansen.
Heel veel succes en sterkte toegewenst!

 

Hoi..

Hier zat ik dus laatst ook over te piekeren. Ik heb nu 4 keer iui achter de rug, nu nog 2 keer iui en daarna ivf (als het dan nog niet gelukt is). Nog maar 5 kansen dus! Dat betekend dat het dit jaar erop of eronder is..krijg rillingen als ik eraan denk maar ja moet natuurlijk positief blijven.

Gr. W

 

Pff lijkt me inderdaad wel moeilijk zeg ...
Ookal heb je al een kindje, de wens voor een wondertje is een wens voor een wondertje, of je er nu 1,2,3 of 4 hebt...
Ik denk dat t voor allemaal moeilijk is te verwerken...
het enigste wat ik kan zeggen is: praat veel met je partner, lucht je gevoelens en emoties en krop het niet op.
En van mij, een hele dikke knuffel!

 

Ik weet niet goed wat ik moet zeggen...........

Maar weet dat ik aan je denk, en als er iets is mag je altijd pben!

Knuffel KANJER!!

 

Hoi meiden,

Helaas kan ik hier ook helemaal over mee praten helaas wij hebben besloten om te stoppen na 5 jaar in de MMM te hebben gezeten en 8 mislukte IUI s en tussen door de nodige problemen in december de 28 was ik weer ongi geworden en hadden wij al besloten we stoppen is reuze moeilijk maar het sloopte mij vooral door alle hormonen en lichamelijk werd ik een wrak ook geen kracht om door te gaan voor IVF en daarbij komt ook kijken dat ik niet de jongste meer ben.
De keus is moeilijk en het valt me toch wel zwaarder dan ik dacht maar zie wel dat ik nu lichamelijk heel langzaam weer klein beetje beterder word het blijft moeilijk we hebben gelukkig een zoon zoals jullie kunnen zien en daar zijn wij heel blij en dankbaar voor maar gewoon waarom mogen wij geen tweede kindje nu moeten wij dit echt gaan verwerken.

Ik hoop dat dit ook bij jouw kabourtje gaat lukken wij zijn ook best veel buiten en dat is zalig en praten samen best wel veel ik denk dat mannen hier toch anders mee omgaan dan wij niet dat ze het niet erg vinden maar hoop dat jullie dit begrijpen.

Ik stop er weer even mee want moet nou alweer de waterlanders weg halen komt af en toe ook zo op zetten hoop dat wij en alle andere dit toch een plaatsje kunnen geven ook al blijft het moeilijk.

Sterkte meiden en probeer positief te blijven ik weet het is zo mega moeilijk.

Knuffel van babyborn....:x

 

Kabouter,

Ja dat zit wel goed hoor ik kreeg deze pagina van iemand anders ze dacht misschien is dit wel wat voor jouw ik zat eerst op een ander zp nu nog maar minder wie is er bezig met iui/ivf en kreeg pb met deze pagina lief toch vind ik wel hoor.

Wij hebben 1 zoon en die word zoals je kan zien al 10 jaar in april dus vind dit echt wel een erg groot verschil hoor en ik ben nu niet meer zo piep dus helaas ga ik de volgende maand wel weer aan de pil anders blijf ik er echt heel erg mee bezig mezelf kennende is ook niet zo raar hoor en anders blijf ik de hoop houden en wil en moet het nu echt gewoon proberen af te sluiten is makkelijker gezegd dan gedaan.

Wij zeiden altijd de maximum verschil van leeftijd is 5 jaar nu is het al het dubbele en onze zoon is gewoon normaal verwekt raar is dat hoor dat het nu niet lukt en echt een rede is er niet te vinden.

Jeetje joh ben jij nog 6 keer zwanger geweest nou dat is me dan gelukkig bespaart gebleven dat lijkt me zo verschrikkelijk echt waar.

Ik ga even bij me zoontje zitten die is ziek thuis en hij is al groot maar nou wel zielig hoor hij heeft astma en was vanacht erg benauwd dus is nu helemaal af erg moe dan maar even thuis hoor dat ene ochtendje ik kijk straks wel weer even.

Sterkte meid misschien heb je hier weer even wat aan.

Mag ik vragen hoe oud jij bent......

Knuffel babyborn....

 

Helaas kan ik hier ook over meepraten, als zaten wij niet in de mmm voor een 2e, maar voor een 3e wondertje.
Sinds begin 2006 zaten wij in de mmm voor een 3e wondertje en wij hebben onze wens helaas los moeten laten.
4 jaar lang zijn we ziekenhuis in en ziekenhuis uit gelopen om onze wens te vervullen. Maar na 4xIUI, 4xIVF/ICSI en keer op keer verlies, weten we dat het niet zo heeft mogen zijn en dat onze wens voor een brusje helaas altijd een onvervuld verlangen zal blijven.

Na een heel goed gesprek hebben we echt besloten, dat we niet meer verder gaan met zwanger worden...meer verdriet kunnen wij niet aan.
Nog een keer verlies zou ons echt helemaal uit het veld slaan en dan lukt het ons waarschijnlijk niet meer om er samen bovenop te komen. Ik ben dankbaar voor de twee prachtige meiden die wij hebben mogen ontvangen, het was al een wonder dat ze na zulke moeilijke wangerschappen, gezond ter wereld zijn gekomen, daar ben ik nu nog dankbaarder voor!
Ik moet afscheid nemen van van mijn diepe verlangen nog eens zwanger te worden, ik moet het hoofdstuk zwanger worden/zijn echt afsluiten.
Sinds september 2010 hebben wij ons gezinnetje uitgebreid met een puppy, geen vervang, maar we zijn een andere weg ingelagen. De pup neemt de teulerstellingen, het grote verdriet en het gemis niet weg. Ik weet dat mijn verlangen er altijd op de achtergrond zal zijn maar ik weet ook dat ik het echt moet loslaten, hoe moeilijk ook.

kaboutertje, probeer moed te houden, hoe moeilijk dat soms ook is.
Wat je schrijft over leeftijd verschil tussen de kinderen, in het begin hadden wij dat ook, maar later hebben we dit laten varen. Als ik onze laatste zwangerschap had mogen uitdragen, dan had er ruim 10 en 12 jaar tussen gezeten en wij en onze meiden waren daar helemaal happy mee geweest.
Ik hoop dat jullie in de toekomst een prachtig kabouterbrusje mogen verwachten en dat je nooit op het punt hoeft te komen waar je nu zo bang voor bent.

Voor de andere meiden, heel veel succes en sterkte meiden!

 

Hoi beehappy,

Heel veel sterkte meid het is allemaal erg oneerlijk verdeeld allemaal en geniet inderdaad lekker van je 2 meiden het blijft heel bijzonder.
Vind het wel leuk om te lezen dat jullie ook een puppy hebben genomen wij krijgen in de derde week van februari ook een puppy ook om het echt af te sluiten en dit word ons tweede kindje klinkt een beetje raar maar wij kijken er erg naar uit onze zoon ook en meteen een hoop afleiding voor ons allemaal we kunnen niet wachten.
We hadden het altijd al over een hondje maar dachten ja eerst nog een kindje en dan daarna kijken we wel voor een hondje we waren ook al een paar keer wezen kijken bij een nestje maar tot eind december dat het echt zo was dat we gaan stoppen kregen we een mailtje van de fokker dat er een nestje was geboren moest trouwens nog wel nog wachten op me ongi en zij wist dat we hier mee bezig waren toen we het eenmaal zeker wisten hebben we gekozen om een pup te nemen.



Groetjes babyborn.....

 

ik zit met ongeveer hetzelfde behalve dat wij nog 3 ivf pogingen hebben. mijn gevoel zegt al heel lang dat wij zelf niet zwanger kunnen worden! ik ga wel door (nu moet ik eerst afvallen, moet een paar kg maar wil meer zodat ik een gezonder gewicht heb met IVF) maar het blijft moeilijk!
Overigens als je niet meer kunt adopteren kun je eventueel wel voor pleegzorg kiezen! hebben wij inmiddels gedaan en hebben morgen ons laatste gesprek hiervoor! Met een beetje geluk hebben we snel voor de weekenden een kindje thuis...

dikke knuffel!

 

babyborn, wat leuk dat jullie ook een puppy gaan krijgen...ons gezin doet het echt heel erg goed om dat kleine beestje erbij te hebben. We genieten echt van onze kleine Mike! Het was voor ons ook echt een bewuste keuze nadat we definiteif de knoop hadden doorgehakt om te stoppen.