Ik weet soms even niet meer wat ik moet Ieder kind heeft zn eigen tempo en ontwikkeling maar hoe ga je daar als ouders mee om? Wat stimuleer je of help je bij, wat mag niet of moet je juist tegenhouden en wat komt vanzelf?! Voorbeeld: Zo wil mn zoontje al vanaf 4 maanden alleen maar staan, hij ligt in een deuk als ie staat, gaat springen en direct stappen (ja echt ene beentje een stap dan andere beentje.. ) vindt ie helemaal geweldig! maaaarrr dat mocht niet van t CB. hij was er te jong voor.. Ok dus dan probeer je t niet te doen, maar zodra we zn handjes pakte en m lieten optrekken tot zitten ging meneer ook meteen staan. We hebben t geprobeert zo min mogelijk te doen maar echt tegenhouden ging ook niet omdat je m niet op kon pakken of hij gaat staan zelfs op mn buik, borst of schouders zelfs! (als ik m steeds hoger pakte om staan te voorkomen..) Ondertussen is ie dus (morgen! jeej! ) 6 maandjes en vindt ie staan nog steeds t mooiste wat er is.. ook rolt ie soms als ie ligt maar op zn buik liggen vindt ie niks dus dat doet ie dan ook eigenlijk niet.. maar wat moeten we nu? Help je een kindje met zitten door ze neer te zetten zittend? leer je ze staan en lopen door ze aan tafel te zetten of zet je een baby in t midden van een kamer en wacht je tot ie alles zelf gaat doen? We hebben hier veel en grote dieren dus Brayden zomaar op de grond leggen op een boxkleed gebeurd niet vaak, maar hoe leert ie dan kruipen? of zich optrekken? of uit zichzelf zitten.. Ik kan me gewoon echt niet voorstellen hoe ie die dingen kan gaan doen dus vraag me af, speel ik er niet een rol in?
Ach.. tegenhouden ga ik echt niet doen hoor! Te veel stimuleren ook niet.. Meneer rolt hier al om, staat ook op mijn schoot als ik hem onder zijn okseltjes pak.. maar ik doe dat alleen even voor het afleiden.. Ik moet meneer helaas echt entertainen.. dus hij zit al rechtop.. tja.. als hij dingen wil zien ga ik niet dingen anders doen! ik hou van een gelukkig kind.. als hij belachelijk snel ontwikkeld, jammer dan
Het meest gezonde voor zijn ontwikkeling is de baby toch vrij op de grond leggen, op zijn buik, zodat hij zichzelf op een juiste manier verder kan ontwikkelen. Dan moeten de dieren maar even afwijken, je kind gaat even voor. Je kunt een baby motorisch, niks 'aanleren', hij moet het zelf doen, en daar gelegenheid voor krijgen. Baby leren tijgeren, zitten en kruipen vanuit de buikliggen, zonder dat ook geen kruipen. Het is belangrijk dat je kindje nu niet vanuit zijn benen gaan strekken (dus dat 'staan'), maar vanuit zijn buik en rugspieren. Die sturen een lichaam aan en houden die sterk. Ik ben geen voorstander van kinderen neerzetten om te zitten (en elke kinderfysio overigens ook), of tegen een tafel om te leren staan. Je baby is daar klaar voor als die zelf vanuit buikligging kan gaan zitten, en als die zichzelf optrekt tot staan (dus aan de tafel, of bedspijlen oid). Ons kinderfysio heeft het heel duidelijk uitgelegd. Probeer je baby 'na te doen' in hoe hij nu gaat staan. Dus bijv dat jouw vriend je 'optrekt' aan je handen en dat je dan hetzelfde doet als je baby. Welke spieren voel je dan? Waarschijnlijk trek je je bovenbenen strak en duw je je heupen naar voren en trek je je lichaam zo omhoog. Is dat een juiste manier om te leren opstaan? Je 'traint' dan je beenspieren en belast je heupen, waar een baby van 4-5-6 maanden nog niet klaar voor is lichaamlijk. Daarom heeft het CB ook gezegd dat het nog niet 'mag'. Deze tip hebben wij in meerdere situaties toegepast, en dan zie je vanzelf wel dat de adviezen niet voor niks zijn. Dus ik zou inderdaad een groot speelkleed kopen en de kleine daarop neerleggen, om lekker te leren rollen, rijgeren, kruipen, zitten enz.
@Adi: Thanks voor je antwoord, maar wat doe je als je kleine absoluut niet op zn buik wilt liggen? Brayden heeft t nooit leuk gevonden en wordt dus snel erg boos/verdrietig.. en dat lijkt me nou weer niet stimulerend voor t ontwikkelen..
Ons is door de fysio heel simpel geadviseerd om het vol te houden. Gewoon elke keer een paar tellen, daarna een paar minuten enz. Het kost natuurlijk wat meer moeite om het hoofd op de buik rechtop te houden, dan zo lekker ontspannen op de rug leggen. En daar hebben sommige babys geen zin in. Wij hebben onze babys vanaf 7 maanden (gecorrigeerd 5 maanden) ALTIJD op de buik neergelegd. In de box, op het kleed, op de bank enz. Als ze terug op de rug wilden, moesten ze maar draaien. En ja, in het begin kost dat wat frustratie, maar zo hebben ze geleerd hoe te draaien, en begonnen ze buikligging leuk te vinden. Tot een maand of 7-8 is rugligging wel interessant, en zal een baby het heel leuk vinden om te zitten. Maar rond 7 maanden komt de baby in een fase dat ie meer wil, van de nature wil de kleine dan vooruit, wil ontdekken, ergens bijkomen enz. En tja, als je op je rug ligt, of stil zit kun je geen kant op. En dan hoor je vaak dat de babys die in eerste instantie niet op de buik wilden, in deze fase helemaal boos en gefrustreerd raken omdat ze geen kant op kunnen. Want leren kruipen kan toch alleen maar vanuit de buik. Net zoals leren zitten enz. Om te leren staan moet een kindje eerst op zijn knieën enz enz enz. Daarom is het zo belangrijk om die buikligging te stimuleren. Voor de rest komen alle ontwikkelingsfases vanzelf.
Bedankt voor je uitgebreide antwoorden en dat klinkt idd logisch, ik denk dat we dat dan maar gaan proberen en kijken of we t leuk kunnen maken om op de buik te liggen En leren tijgeren en kruipen, kan dat op een boxkleed ook als dat steeds wegglijdt? Ik merk idd dat ie meer wilt dan ie kan en daarom wil ik m zoveel mogelijk op de juiste manier helpen dat te leren..
Hier wordt nog steeds niet gekropen, maar mijnheer schuift vrolijk op zijn buik de kamer door. Soms op het boxkleed en dat schuift dan weer vrolijk mee de kamer door onder zn buik. Zelf heb ik bij ikea een vloerkleed van twee tientjes gekocht. Wij hebben nl een grindvloer en dat voelt nogal koud aan. Dit schuift dus ook niet weg en elke avond rol ik het op en zet ik het in een hoek weg. Ow en elk kindje ontwikkelt in zijn eigen tempo. Nu is mijn zoon wat ouder als jouw kindje, maar hij kruipt dus nog steeds niet. Wel wil hij alleen maar staan en stapjes doen. Ik help hem hier dus wel bij. Niet altijd hoor. Maar 2 of 3 keer per dag zet ik hem wel bij de tafel of tegen de bank aan. Nu scheelt het al wel dat hij zich in de box wel weet op te trekken en dit dan zelfstandig doet. Nog even een toevoeging (bedacht ik me toen ik mn bericht al gepost had): Ik vind dat het ook wel leuk moet blijven voor het kind zelf. Als je merkt dat je kind gefrustreerd raakt van het op de buik blijven liggen, dan zou ik hem zeker niet op zijn buik laten liggen. Tuurlijk hoef je niet bij elk piepje bij te springen, maar hij moet er zeker niet overstuur van raken. Volgens mij creeer je dan alleen maar het tegenovergestelde.
Je kunt misschien een antislip kleedje halen, of van die foampuzzels waarmee je een speelkleerd in elkaar kunt zetten.
Nogmaals thanks voor de tips allemaal! en idd, ik denk ook dat t wel leuk moet blijven voor zowel hem als voor mij, als hij echt geen buikkindje is dan is dat maar zo Ik weet toevallig van mezelf dat ik nooit gekropen of getijgerd heb.. ik kon al t hele huis door lopen aan de spullen die er stonden (had een hele route van tafel naar die stoel naar de eettafelstoel naar de bar etc etc ) maar kruipen? nee hoor.. als mijn moeder me in t midden van de woonkamer op de grond zette, bleef ik daar zolang ik me niet kon optrekken aan iets verroerde ik me niet En ik ben er ook prima mee groot geworden hoor Maar ik wil m gewoon alle kans geven en niet m onbewust tegen houden door m veilig in de box of wipper te hebben steeds..
Ik ben van mening dat je niks moet doen zolang ze het niet zelf kunnen. Dus, niet laten zitten als ze dat nog niet zelf hebben geleerd te doen, niet laten staan als ze dat nog niet kunnen. Daarbij is het heeeeeel belangrijk om een uitdagende leeromgeving te creeëren. Kun je de honden een poosje in een andere kamer/deel van het huis doen, zodat hij los op de grond kan spelen? Juist voor het staan is een box dan weer heel handig, omdat ze zich dan van beneden naar boven vast kunnen houden. Ik zou hem dus niet al te actief stimuleren, maar juist in kleinere dingen: lokken met speeltjes, speelkleed met knispertjes en spiegeltjes zodat het op z'n buik leuker is, genoeg ruimte om verder te willen komen, etc. Bied het aan, en laat hem dan lekker gaan.
Bedoel je dan dat een kindje zelf in zithouding moet komen? Mijn zoon zit al maanden perfect, maar hij weet nog niet hoe hij zelf moet gaan zitten. Ik zet hem dus gewoon neer.
Het is altijd lastig om een goede balans te vinden tussen wat je denkt dat je kleine wil en wat verantwoord is. Ik weet nog bij de oudste dat hij elke keer wilde zitten (echt vanaf 3,5 maand ofzo) en ik dus zoiets had van: als hij het aangeeft waarom niet. Totdat een wijze vriendin tegen mij zij: Als hij op z'n 14de een brommer wil om naar de kroeg te gaan voor een biertje, doe je het dan ook omdat hij het aangeeft? Ik vond m wel goed Nu met de kleine meid merk ik dat ik d'r meer zelf laat doen. Als ze echt wil zitten/kruipen/staan zal ze het zelf moeten proberen. Natuurlijk wel met al het mogelijke aan aanmoedigingen van papa, mama en grote broer! Om een lang verhaal kort te maken: Zoals meerdere aangeven: rekening houden met de fysieke capaciteiten van je kleintje werkt op de lange termijn het beste. Veel plezier met het samen ontdekken van alle nieuwe mogelijkheden! Gr Heel76
Ik heb mijn zoontje nooit neergezet, ik ben van mening dat ze dat zelf gaan doen als ze er aan toe zijn. N.oah zat dus ook pas toen hij over het jaar was, maar wel gelijk goed en stevig. Zo was het bij alles, hij was er vrij "laat" mee , maar deed het gelijk goed. Op zijn buik liggen was ook niet zijn favoriete houding, ook omdat hem de kracht ontbrak om zijn hoofd goed omhoog te houden. Toen hij 3 a 4 maanden was en dit nog niet goed kon, heb ik een handdoek opgerold en onder zijn armen gelegd. Hierdoor werd hij gesteund en getraind. Na een aantal weken dit te doen, kon hij wel zelf zijn hoofd omhoog houden en werd het leuk. Vanuit daar is hij gaan rollen. Ik zou zeggen: laat je baby lekker baby zijn en wil niet zoveel. Klinkt misschien een beetje hard maar zo bedoel ik het niet. Leg hem lekker naar en laat zich ontwikkelen en help hier en daar een handje. Liefs Suzanne
Alles op hun eigen tempo hoor, iedere baby ontwikkelt zich anders! Mijn zoontje kon al tijgeren en nog niet rechtop zitten, maar een vriendje net andersom. Ik legde hem wel op de buik iedere dag, maar neerzetten deed ik niet. Ze gaan vanzelf zelf zitten vanaf buik, zij en dan zitstand. Maar ik vind 4 maanden erg vroeg hoor! Ik heb zelf ook grote dieren, maar als dat niet samen gaat, kan je die toch in een andere ruimte zetten? Een van mijn honden wou altijd op het speelkleed tot vervelens toe, dus die ging dan lekker naar buiten.
oooo is alsof ik de beschrijving van onze kleine hoor!! lioggen op z'n buik vindt ie niks, en hij is met 5 1/2 maand omgerold 3 keer van buik naar rug en daarna niet meer haha! hij vindt het wel ok op z'n rug lekker te rollen en z'n voeten zijn z'n alles hahaha! maar echt omrollen, nee hoor! hij wil SPRINGEN!!! op z'n knietjes zitten bovenop ons en dan van daauit springen! hij is nu ook 6 maanden en springt als een kikkertje...! ik probeer wel een beetje te stimuleren maar wat hij zelf aangeeft laat ik gewoon toe hoor! dan is hij daar aantoe denk ik...
Zoals je dit neerzet komt t over alsof ik zo graag wilt dat ie alles gaat doen en morgen nog loopt ofzo begrijp me niet verkeerd hij hoeft van mij niks!! en ik wil dat ie alles op zn eigen tempo doet al loopt ie pas als ie 4 is bij wijze van maar aangezien de handleiding bij de bevalling ontbrak vroeg ik me gewoon af wat ik moest doen. hoor je m als ouder te stimuleren of juist niet, dat wist ik gewoon niet en daarom mn vraag zn koppie omhoog houden is totaal geen probleem, rondkijken kan ie en hij kan rollen sinds eerste kerstdag van zn rug naar zn buik, een week ervoor rolde ie tijdens een fotoshootje van zn buik naar zn rug zonder problemen allemaal. zelfs zn arm zat m niet in de weg.. maar hij vindt op zn buik liggen gewoon niet leuk. ondanks een leuk speelkleed om wat speeltjes om m heen.. ik ga vaak bij m zitten en probeer t leuk te maken en m vrolijk te houden maar hij vindt t echt heel kort leuk voordat ie begint te huilen. kan t niet gewoon niet zijn ding zijn?
ik heb nu de beesten uit de woonkamer en als ze er wel zijn houd ik ze bij t kleed weg dus das t probleem niet zo zeer.. de box had hierdoor gewoon de voorkeur