Iedereen bekijkt nu mijn topic niemand durft meer te reageren haah Jullie mogen best reageren hoooooor
Je moet me niet verkeerd begrijpen hoor: als werkhervatting voor jou echt niet aan de orde is, dan is dat zo. Maar ik vind wel dat een leidinggevende daarnaar hoort te informeren. Als het niet kan, dan weet zij ook weer waar ze aan toe is. Misschien moet ze wel vervanging gaan regelen, als het ernaar uit ziet dat je lang afwezig zult zijn. Maar dat moet ze dan wel even van jouzelf gehoord hebben. Niet meteen het slechtste ervan denken, dan word je misschien (onnodig) defensief. Daar wordt het geen prettiger gesprek van...
Denk niet dat ze het verkeerd bedoelde .. Ze bedoeld ermee te zeggen dat je leidinggevende met die vraag zal gaan komen .. Als je huisarts aangeeft dat je rustig aan moet doen dan moet je dat ook gewoon doen .. Laat die gewoon aan je leidinggevende weten misschien is het ook handig haar op de hoogte te stellen van je situatie zodat ze er meer begrip voor krijgt Heb dat ook al bij mijn leidinggevende gedaan kon ook niet anders meer want kan mijn buik niet meer verbergen En hij zei al gelijk tegen me als het niet meer gaat geef dit tijdig aan ! Dus meid niet zo druk maken is niet goed voor je alles komt goed liefsss
Ja ik snap het , ze gaat dat vast ook wel vragen maar ja ik ga gewoon zeggen dat ik het niet zie . En ow ja ik had gehoord dat ze al iemand anders voor me hebben aangenomen. Maarja ze zal het vast moeten vragen , zodat ze later kunnen bewijzen naar het UWV toe dat ze wel moeite hebben gedaan om me aan het werk te krijgen ofzoo.
Je bent toch ziek Als de trainingsbroek en het t-shrit gewoon netjes zijn, waarom niet? Enne wat voor vragen? Nou voornamelijk over hoe het nu met je gaat verwacht ik. Mogelijk zal ze ook proberen te polsen wanneer je weer aan de slag wilt/kunt gaan... maar kan ook zijn dat ze het eerst zo laten. Sorry beetje mosterd na de maaltijd.... maar ik werd in de tussentijd door wat klanten gestoord
Ow dat geeft niks haha. Nou ik zat eraan te denken om wat info over ziekte van HG uit te printen en als ze komt dat aan haar te laten zien. Of mee te geven. Maar is dat wel verstandigg?
Meis, ik ben een beetje bang dat je jezelf die stress een beetje aan doet. Probeer eens te ontspannen. Je leidinggevende is geïnteresseerd in jou en hoe het met je gaat en dus wil ze een keer bij je langs komen. Dat is toch alleen maar aardig? Maar jij schiet meteen in de stress (ohw nee ze wil me thuis komen opzoeken) en ziet direct allerlei moeilijkheden (mag mijn moeder mee, wat moet ik aan, wat moet ik haar te drinken geven).... Je weet prima wat je wilt: nog niet werken! En dat idee wordt ondersteund door je huisarts. Dat kun je haar gewoon heel rustig vertellen. En stel nou hè, stel nou dat ze het er zelf niet mee eens is? Nou vette pech voor haar, dan plant ze voor jou een afspraak met de arbo-arts, want die heeft er verstand van en niet zij... Wat ze wel verplicht is te doen is om elk contact dat jullie gehad hebben op papier te zetten, of dat nou telefonisch of in real life is. Gewoon, omdat het moet van het UWV.
inderdaad is de wet poortwachter. Vind het heel netjes dat je werkgever bij je langskomt als je aangeeft dat het jou niet lukt om naar het werk te komen. En niet teveel stressen, niet teveel in de verdediging schieten van te voren.
Belangrijk is (denk ik) ook dat je leidinggevende weet dat je zwanger bent, en dat je ziekte daardoor is ontstaan. Zij kan dan een volledige vergoeding krijgen via UWV, zodat ze ook een vervanger kán aanstellen zonder dat het veel geld kost voor het bedrijf. Sterkte in elk geval, hopelijk wordt je misselijkheid gauw minder (bij mij was het het ergst bij 10-11 weken en na ongeveer 14 weken was het over, maar ik had 'gewone' zwangerschapsmisselijkheid en geen HG...).
Wat ik nog mis in dit verhaal is de bedrijfsarts. Je hoeft je naar je leidinggevende niet te verantwoorden waarom je niet kunt werken. Die heeft niets te maken met medische dingen. Medische dingen kun je met de bedrijfsarts bespreken, die eventueel als jij toestemming geeft informatie kan krijgen van je huisarts of andere behandelend arts. De bedrijfsarts kan dan inschatten of en hoe je kunt werken. Tussen volledig werken en thuiszitten zitten nog een hoop mogelijkheden, zoals gedeeltelijk thuiswerken, op arbeidstherapeutische basis een paar uur werken, of kortere dagen werken. De bedrijfsarts kan dat inschatten en daarover je leidinggevende informeren.
Ik kan me voorstellen hoe je je voelt hoor, maar ik zou me inderdaad niet te druk maken. Je moet zeggen dat je niet kunt werken en dat de huisarts het je ook afraadt. Je moet ook geen toezeggingen doen over wanneer je misschien wel weer kunt werken, want dat weet je gewoon nog niet. Ik heb nu ook voor de 2e keer HG en ik zit in een project voor kwetsbare zwangeren bij het ziekenhuis. Dat betekent dat ik een eigen coach heb, een psycholoog en 1 gynaecoloog. Als ik ergens mee zit kan ik direct contact opnemen en we maken afspraken over medicijngebruik en wat de gevolgen zijn van evt. complexe situaties. Ook een bevallingsplan valt er onder en een plan voor ná de zwangerschap (nazorg). Mijn psycholoog heeft mij nu aangeraden om voorlopig aan mezelf te denken; eerst mezelf, dan m'n gezin, dan m'n huishouden en op het allerlaatst pas m'n werk. Het werk veroorzaakt een bepaalde stress wat de misselijkheid weer verergerd en dat is voor HG niet bevordelijk. Ook mijn bedrijfsarts zei dat ik maar eens eerst aan mezelf moet denken. Ongeveer met 16 weken moet ik terug naar de bedrijfsarts en dan kijken we verder. Ik denk ook dat ze zo voorzichtig zijn, omdat het met de 1e helemaal niet goed ging. 8x opgenomen geweest met uitdroging in het ziekenhuis en heel m'n zwangerschap 100% in de ziektewet. En na mijn zwangerschap weer na 3 maanden aan het werk, maar toen kwam pas de echte klap!! Dat wil ik nu voorkomen.. Een heel verhaal, maar ik hoop dat je er wat aan hebt..... Cindy
misschien dat ze idd het 'verplichte'contact combineerd met het kijke/overleggen of het gaat om een 'gewone' zw.misselijkheid of dat het om hg gaat.. voor het eerste kan ik me voorstellen dat de bedrijfsarts niet inschakelen(kost best veel geld geloof ik) en in in het laatste geval idd begeleiding van de bedrijfsarts erbij vragen.. ook is het wel fijn om bvb van je leidinggevende te horen dat er bvb iemand jouw werk tijdelijk overneemt, of je nog dingen hebt waar zij/hij op moet letten in ou functie en gewoon om je te laten weten dat ze je niet vergeten zijn... dat kan nl ook heel anders.... ik hoorde nl helemaal neits van mijn baas toen ik thuis kwam te zitten... en das ook neit alles... maak je dus niet te druk en laat het over je heen komen... mocht er wel ellende zijn, vraag dan gewoon om een bedrijfsarts... want die kan het beoordelen en zij niet!
thnx voor de reacties allemaal , ik zit nu al in de spanning over dinsdag, misschien valt het helemaal mee maar ik zit me nu al druk te maken.
@ bosi ja ik wist het ook niet dat dat dus ook kan. Maar aan de ene kant beter , want als ik daarheen zou gaan zou ik tig collega' s tegenkomen en die zouden ook 1 voor 1 vragen hoe het gaat etc. Thuis is beter eigenlijk
Als jij er geen problemen mee hebt is het natuurlijk prima. Ik zou dat echt niet willen. Gaat het over ziekmelden omdat je misselijk bent? Ik weet van mijn zwangerschap van Julian dat ik zo misselijk was dat ik niks meer kon doen in de ochtend, middag en avond. Ik weet hoe je je voelt. Houd voet bij stuk dat je echt goed ziek bent. Mensen kunnen dat pas begrijpen als ze het zelf hebben meegemaakt. Het is niet alleen misselijk zijn en overgeven maar constant moe en ziek voelen. Succes dinsdag
@ bosi natuurlijk heb ik het liefst dat ze niet langskomt maarja het is niet anders. Ik ruik nu alles 100 x sterker en daardoor moet ik ook steeds kokhalzen en als ik daarheen ga en het ruikt daar sterk dan ben ik bang dat ik ga overgeven. Thuis kan ik tenminste het huis de hele tijd laten luchten etc. Ik ben nu wel gewend aan de geurtjes thuis. Ja het gaat over misselijkheid en idd ik voel me constant moe en ziek hierdoor. Jij begrijpt me echt helemaal!! Je moet het echt meegemaakt hebben om het te begrijpen idd, want in mijn omgeving ( vriendinnen etc.) merk ik ook dat ze mij niet begrijpen ze zijn zelf nooit zwanger geweest maar ze zeggen steeds ja mijn buurvrouw die was ook zwanger maar die stond ramen te lappen met 9 maanden etc. Van dat soort opmerkingen word ik echt gek van. Ze begrijpen me niet, ze denken dat ik me aanstel ofzo.
O meid, ik weet dat je je niet aanstelt. Wat kun je ziek zijn van die hormonen. Ik dacht soms dat het nooit meer over zou gaan. Het gaat over, geloof me. Maar o wat is het vervelend. Heb je er al iets voor? Ik heb wel baat gehad bij pilletjes tegen de misselijkheid. Verder heel veel op bed liggen.
Ja ik heb emesafene gekregen van de huisarts, maar dat helpt bij mij niet. Ik gebruik nu homeopatische gembercapsullen en naar mijn idee werkt dit beter. Ik ben nog wel misselijk maar in vergelijking met eerst minder.