ook waar ik me zo voor schaamde! Ik was 15 weken zwanger. ik was thuis met manlief plots kreeg ik hele erge buik krampen ze ging weer weg en kwamen weer terug. Op een gegeven moment zo erg dat ik het uit gilde! wij dachten natuurlijk van ojee dit is niet goed toch maar even de vk bellen.. nou manlief gebeld we moesten gelijk naar het ziekenhuis gaan. daar aangekomen hebben ze een inwendige echo gedaan er was niks aan de hand. toen nog even inwendig onderzocht. ik bloedde wat maar dat kon de oorzaak niet zijn! nou zegt de gynacoloog dan ga ik even overleggen en dan ben ik zo terug! Van te voren hadden ze gevraagd of ik die dag gewoon had gepoept en ja dat had ik ook! ah fijn de gyn was weg en ik liet me toch een scheet!! moest er echt uit! en wat denk je stinken daar binnen niet normaal. op dat moment kwam de gyn binnen lopen en die keek me echt van oke! nou zegt ze ik denk dat ik wel weet wat het is! wij gaan jou laxeermiddel geven en dan kijken of de pijn daarna weg was. Ik op me zij gaan liggen laxeer middel gekregen en ja hoor.. ik kon rennen naar de wc daar. eerste half uur niet meer van af gekomen. kom ik terug zegt ze heb je nog buikpijn ik nee tis weg! Nou echt waar ik schaamde me dood! Me vriend maar lachen in de auto
Haha sorry jij kon natuurlijk op dat moment niet lachen maar nu ik het zo leeg lig ik helemaal dubbel
dacht n scheet te laten maar op t laatste moment voelde ik gewoon, dit gaat te slecht aflopen, met mn witte werkbroek. KEIHARD naar de plee gerend en ja hoor, als ik mn scheet had doorgezet was dat echt verrot geweest
whahahahahaaaaaaaaaaaaaaa ge-wel-dig!!! Ben iig heel blij voor je dat 't niet heeft door gezet meid...
Whahaha.. Dit is mij dus wel een keer overkomen. Ook niet bij een ha en ik was alleen... tenminste, manlief stond onder de douche. Hij kwam uit de badkamer (was op vakantie in een hotel ook nog notabene!) en hij riep... wat ben jij aan het doen?! "nou... de vloerbedekking aan het boenen met shampoo. te erg gewoon.
Waar ik me voor schaam is dat ik soms gewoon voor jan l*l naar de huisarts ga. Dan heb ik ergens echt serieus last van, zoals vorige week dat ik bijna niet meer kan slikken van de keelpijn en dat ik eigenlijk nog steeds last heb van mijn keel vanaf oktober al. En dan krijg ik te horen dat ik gewoon veel koud moet drinken en dat het van zelf echt wel over gaat. Vind het dan zo nutteloos dat ik dan bij een huisarts binnenloop. En toen ik ging bevallen, werd ik op de verloskamer ontvangen en zei de verpleegkundige dat ik haar zo bekend voor kwam, ze was een kleindochter van een bewoonster van me. En die heeft toen ook de catheter enzo gezet, nou dan voel je je ook niet echt op je gemak moet ik zeggen. En toen ik op de kraamafdeling lag kwam mijn overbuurvrouw binnen om de kleine te verschonen, was toch wel blij dat ik niet echt veel hulp voor mezelf nodig had.
Hmm ik weet niet of ik me er echt voor schaam,ik moet nog steeds lachen namelijk...Ik lag in het ziekenhuis op mijn rug en de dokter stond voor me. Ik merkte dat ik moest overgeven en kon het echt niet tegenhouden en spuug de man echt recht in zijn gezicht! Hij zat helemaal onder de kots. Zegt ie tegen me: 'bedankt maar ik heb al gedoucht' En toen raakte ik bewusteloos doordat ik pijn had. (lag daar niet voor niets)
oh ik vind het zo zonde dat je zoveel pijn had, maar ik val bijna van mijn stoel van het lachen het is goed dat ik alleen ben dan die opmerking van de dokter ook nog
goed, het was niet bij de huisarts, maar kreeg op mijn 18e een spiraaltje omdat ik geen pil kon verdragen tegelijk met mijn anti-epileptica. dus beentjes wijd. op zich geen moeite mee als je het ziet inde zin van het is hun werk en zien het wel vaker maar en stond een gyn, een verpleegkundige, een stage verpleegkundige, 2 stagaires co schap.. ik geloof dat ik wel 7 man erom heen had en die gyn maar uitleggen hoe het allemaal ging tussen mijn benen,.,, nou dat vond ik zeer beschamend