jalou: wat wij hebben gedaan is toen ze geboren was en nog heel klein was hebben wij haar in de box laten slapen. gewoon tot we wij zelf naar bed gingen. daarna ging ze pas mee naar haar eigen bed. Ik heb haar altijd te klein gevonden om haar al overdag en zo in bed te leggen. vanaf een maand of 7 is ze pas overdag in haar eigen bed gaan slapen en ik moet zeggen wij hebben eigenlijk nooit problemen gehad met het in bed laten slapen. wel was het zo dat ik haar soms liet huilen pas als het echt panische was dan ging ik er naar toe om haar te troosten. maar meestal lag ze wat te murmeren en dan viel/valt ze in slaap. ik denk dat je moet doen wat je zelf goed vind. ik weet ook dat het lastig is of ik vond het lastig want mijn moeder gevoel voelde ik nog niet. dat heeft even geduurt. op den duur hoor je wel wanneer je kinje in de stres is en wanneer je moet gaan kijken of troosten. nu vraag ik nog wel advies bij het cb maar ga toch mijn eigen gang. veel sterkte
Ik vind het eigenlijk wel sneu om te lezen dat je dit soort gevoelens hebt. En dat bedoel ik niet op een vervelende manier hoor. Maar je bent mama geworden. Dat is het mooiste dat er is. Wat ik heel goed vind is dat je zelf er absoluut niet goed bij voelt dat je je kindje zo lang moet laten huilen. Dat is je moeder gevoel. en dat moet je volgen!!. Als het niet goed voelt dan doe je dat niet. Pak je je kindje lekker bij je en knuffel je toch lekker met hem. Geniet van hem. Bedelf hem met liefde en knuffels als ie huilt omdat je kindje het misschien wel koud heeft bij het cb of zich ongemakkelijk voelt. Ga je vooral geen zorgen maken over wat anderen denken want die kennen het gevoel van een kleine baby en een nieuwe moeder zijn allemaal... Verwennen kun je je kindje al helemaal niet. Daar zijn ze nog veel te klein voor ze zijn uit hun beschermde omgeving gehaald en willen graag bij een vertrouwd iemand zijn. Als je hem op bed legt zou ik idd kijken of zijn temp niet teveel daalt. Mike heeft nog best lang met kruikjes in zijn bedje geslapen. En een mutsje op gehad (daar zijn de meningen ook over verdeeld) En wat ik zelfs tot 5 maanden heb gedaan is hem in de kinderwagen bak in de box laten slapen. En toen ik na een maand of vijf in de gaten kreeg dat hij overal wakker van werd en onrustig werd ben ik hem in zijn bedje gaan leggen om te slapen en sliep hij zomaar in.. Veel succes.. En geniet gewoon lekker van je kleine meneertje!.
Ik heb niet alle reacties doorgelezen, dus misschien is dit wel dubbel. Ik ben niet meteen tegen laten huilen, maar jouw kindje is nog wel heel klein/jong. Ik vind dat er sowieso eerst goed gekeken moet worden of er geen andere oorzaken zijn van het huilen. Die van ons bleek namelijk het kiss-syndroom te hebben, dus die had gewoon pijn waardoor ze niet kon slapen. Ben wel benieuwd hoe het nu gaat. Want kan zomaar zijn dat je kindje, doordat je het nu een paar keer hebt gedaan (en als hij geen andere klachten heeft) nu wel snel inslaapt. Tja en dan is het alleen maar mooi meegenomen. Probeer dicht bij je gevoel te blijven en te doen wat goed voor jou voelt.
Je kindje is nog erg jong. Alle baby's zijn aanhankelijk en willen graag bij papa/mama zijn. Bij mijn oudste vond ik het ook moeilijk om hiermee om te gaan, omdat de onzekerheid dan meer meespeelt. Het is heel natuurlijk gedrag wat je kindje vertoont. Neem dus lekker bij je. Er kan dan toch niets verkeerd gaan? Waarom mag je niet ingaan op de behoefte van je kind? Net zoals voeding heeft een jonge baby veel aanraking nodig om zich veilig te voelen. Daar groeien ze van .
Auw, auw auw krijg pijn in mijn hart als ik dit lees... Zoonlief wilde ook nooit op die leeftijd zelf in slaap vallen, wilde niet alleen zijn, alleen op de arm slapen enz. Lekker aan toe geven! Geniet van die momenten dat hij bij je wil liggen. En ik begrijp echt wel dat het dan lastig is om iets in huis te doen (ik heb niet alles gelezen hoor) of je eigen ding te doen, maar laat hem aub lekker bij je liggen.. Hij heeft het kennelijk nodig! Schaf anders een draagdoek aan als je die nog niet hebt en gebruik die, maar please, laat dat kleintje niet meer zo huilen alleen.. Wordt er helemaal droevig van
@Jalou, Ik herken je gevoelens helemaal. De onzekerheid, je wilt goede adviezen van het cb opvolgen....maar dit is absoluut GEEN goed advies. Je baby van 1 maand in slaap laten huilen is onmenselijk. 9 Maanden lekker bij je in de buik gezeten, veilig en geborgen en dan na een maand zou hij al aan de grote boze wereld overgeleverd moeten worden door alleen in slaap te vallen?! Dat kun je echt neit van een baby verwachten. Die heeft je nodig, je warmte, liefde, geur enz. Daar heeft een baby behoefte aan, niet aan alleen gelaten worden. Je gevoel geeft feilloos aan wat goed is en wat niet. Je hart voelt verscheurd als je je baby laat huilen, DUS is dat niet goed. Wie weet wat er aan de hand kan zijn?? En als er niks aan de hand is, je baby heeft behoefte aan jou nabijheid en als je dat kan en wil geven is dat het allerbeste. Het alleen in slaap vallen komt vanzelf. En ook dan, als het een periode goed ging kan het ook zommaar ineens weer gebeuren dat hij niet meer alleen in slaap valt (tijdelijk) heel veel succes. Ik vind trouwens dat ze zulke adviezen bij het buro helemaal niet horen te geven bij zulke jonge kinderen!!!!
@TS; kijk even bij nieuws enzo, naar het topic over truuk bij huilbaby's! Misschien heb je daar wat aan! (Heb enkel startpost gelezen, dus ws kom ik er zo achter dat meer mensen deze tip geven ).
Ik zou ook niet laten huilen. Op die leeftijd viel ze hier ook vrij moeilijk in slaap. Later werd het makkelijker. Ze heeft wel een tijdje gehad dat ze zich in slaap jengelde. Maar dat was niet hartverscheurend huilen. Ik kon dan aan het huiltje horen of ze ging slapen of niet. Bij de oppas huilde ze vaak wel even, maar dat was binnen 5 min. ook weer over. Inmiddels huilt ze nooit meer bij het slapen gaan. Ik leg haar weg, geef haar speen en knuffel en eigenlijk hoor ik haar niet meer. Soms kletst ze wat. Dus het komt echt wel goed, maar geef je kleintje even de tijd.
ik vind een maand ook nog wel erg jong. het wordt vanzelf makkelijk en beter. wij zijn pas met laten huilen begonnen met 9 maanden.
Ik sluit me aan bij Mermaid's reactie. En vooral, volg je gevoel. Helaas is zo'n CB niet alwetend. Ik heb zelfs in een kinderziekenhuis gewerkt waar artsen mij om advies vroegen over slapen bij baby's, terwijl ik daar gewoon op kantoor werkte en daar echt niet voor ben opgeleid. Maar ze weten het gewoon zelf ook niet allemaal hoor. Het komt echt vanzelf hoor. Soms is dat alleen een beetje moeilijk te geloven als het je eerste is, je vermoeid bent, mensen om je heen vertellen dat hun kind gelijk gaat slapen, maar met een maand oud is het heel gewoon dat het nog zo gaat.
ja maar vanaf wanneer wel laten huilen? ik vind het lastig. de laatste tijd is het in slaap vallen altijd een gevecht. hij wil niet slapen, maar word heel chago als ie niet gaat slapen. bij mij gaat ie huilen en in zn bed ook. ik probeer het altijd wel. soms huilt een beetje zeurderig zeg maar dan laat ik hem liggen, maar op het moment dat ie helemaal overstuur word haal ik hem er toch echt uit
Ik heb mijn dochter met 11 maand voor het eerst laten huilen. Was het zooo ontzettend zat! Ze weigerde gewoon te slapen overdag en 's nachts. Ze heeft 1x bijna een uur gehuild en toen heeft ze het nooit meer gedaan.. Mijn zoontje laat ik nu ook nog niet huilen. Hij is 8,5e maand, maar als hij huilt, huilt hij omdat hij iets heeft. Soms is het zeurderig, dan laat ik hem liggen, maar anders haal ik hem gewoon weer op en probeer ik het op een later tijdstip weer een keer. Dus nee, ik zou met 3 maand ook nog niet beginnen met laten huilen.
Wij hebben het nooit gedaan. Ja alleen bij de eerste op advies van cb, maar dat ging absoluut tegen alle gevoel in. Dus dat was eenmalig. Nu de jongste bijna 20 maanden is, laten we haar nog steeds niet huilen. Dat werkt hier gewoon echt niet. Als ze neit wil slapen gaat ze nog even uit bed en wordt vanzelf moe genoeg om te slapen. En als ze een keer oververmoeid is en daardoor niet kan slapen, dan is even wiegen hier HET middel. Maar ja, ik ben van mening dat huilen atijd een teken is van dat er iets aan de hand is, maakt niet uit wat. Anders gaan ze wel gewoon slapen. Kan mama honger zijn, of gewoon honger, of nog niet moe genoeg, of juist TE moe enz. Maar goed als je zelf het gevoel hebt dat laten huilen wel de oplossing is, dan moet je dat gewoon doen. Zo heeft iedereen een ander kind en werkt het bij allemaal even anders. Volg je gevoel, dan moet het toch helemaal goed komen. Laat je in elk geval niet leiden door anderen. Die kennen jou kind niet.....
Ik vind het een slecht advies van je cb. Tot ongeveer 9 maanden kun je nog niet verwennen. Je kindje heeft 9 maanden veilig en geborgen in je buik gezeten, nu in de grote vreemde wereld. Hij heeft gewoon geborgenheid nodig en dat is bij mama en niet in dat grote bed. Ik zou zeggen, lekker bij je houden. Opties die je zou kunnen uit proberen: een draagdoek, in de box, een puckabag (dit geeft geborgenheid en werkte bij ons zoontje toen zeer goed). Ik zou zo'n kleintje nooit zo lang laten huilen. Logisch dat ze het niet meer doen als je dat een aantal dagen zou toe passen. Huilen is hun enige communicatiemiddel, maar als er niet op gereageerd wordt, waarom zouden ze het dan nog doen.
Ja leuk dat filmpje dat Rozemarijke noemt. Wie weet werkt het ook voor TS en ons allemaal , wel oppassen met dat wiegen als het niet direct werkt... Ik heb ook wel eens geprobeerd stevig shhhhjjjj in haar oortje te zeggen om tijdens een overstuur-huilbui tot haar door te dringen en haar te kalmeren, maar dat werkte toen niet helaas. Deze kindjes zijn ook niet echt overstuur die ze laten zien. Maar ik vind het wel een geloofwaardig verhaal hoor.
Meid, hou vast aan je gevoel. Ik laat mijn dochter NOOIT huilen. Tuurlijk moet je je kindje weg kunnen leggen overdag, maar laten huilen terwijl het pijn doet aan je hart... Zeker als ze zo jong zijn! Ze willen gewoon geborgenheid. Vind het ook een erg slecht advies. Ja, sommige kindjes hebben het kennelijk nodig... Maar die van jou duidelijk niet.
Je kindje is net een maand oud!! Ik kon mijn zoontje toen ook niet zomaar op bed leggen en heb dat ook nooit gedaan. Dan liep ik maar met hem rond tot hij (bijna) sliep en dan legde ik hem weer op bed. Soms moest ik hem helemaal bij mij (of bij mijn man) in slaap laten vallen. Soms kon ik hem eerst bijna in slaap wiegen en hem dan met half gesloten oogjes op bed leggen. Vaak bleef ik dan nog wel in zijn kamertje zachtjes rommelen. Dan viel hij verder wel in bed in slaap. Inmiddels kan ik ons zoontje als ik het goed time gewoon op bed leggen. (Te vroeg = hij gaat zich vervelen en gaat na een paar minuten huilen. Te laat = hij is al te moe en begint al te brullen als we met hem de trap op lopen.) Maar als we goed op zijn vermoeidheidssignalen letten en hem op het goede moment op bed leggen, gaat het prima. Vaak kletst hij nog eventjes, maar na uiterlijk een half uur slaapt hij. (Meestal binnen een paar minuten.) Hij is dus niet gewend / verwend geraakt doordat we hem de eerste weken gewoon lekker bij ons in slaap hebben laten vallen. Ik ben nog steeds blij dat wij als ouders ons eigen gevoel hebben gevolgd en ons zoontje niet (onnodig) hebben laten huilen. Het merendeel van de kindjes heeft in het begin die geborgenheid nog nodig, maar leert later echt wel vanzelf in slaap vallen. Bij het ene kind zal dit vlotter gaan dan bij de ander.