@ Kaboutertje, spannend! Ik duim voor je! @ Suus, ja hoor, gewoon netjes om de 2 dagen en de ovutestjes in de gaten houden. Maar ik heb nu alweer helemaal zin in de volgende keer haha
Nee hoor 0,0 hoop. Mijn temp is gewoon laag. Dus nee hoor missie 2/1 mislukt. We hebben er nog 2 ( zei ze heel hoopvol )
Ik hoop, net als Suus, dat je er helemaal naast zit. Al herken ik zelf de signalen van mn lijf ook altijd goed, helaas soms. Toch blijf ik nog duimen voor je!
Ik dacht het ook te weten, maar 2 maanden terug wist ik ZEKER zwanger te zijn. Niet dus. En nu dacht ik het van niet... Ik hoop dat dat besmettelijk is. Suus
He meiden, zij heeft bij haar eerste zwangerschap haar dochtertje verloren met 26 wk, Haar zoon werd vorige week 1 jaar. ze wilde wel een tweede, maar ze waren er niet voor bezig Ik kan niet aan mijn lichaam voelen of ik zwanger ben, het is elke keer anders bah
Zo jeetje dat is wel heftig als je je kindje bij 26 weken kwijt moet raken Dan denk je voorbij de veilige grens te zijn en dan gaat het toch nog fout...
Angelica, dat is wel verschrikkelijk... Ik vind het wel heel mooi dat ze daarna een gezond kindje hebben mogen krijgen en nu weer zwanger mogen zijn (van hopelijk een gezond kindje). Maar kan me voorstellen dat als ze er niet mee bezig zijn, dat het dan extra steekt... Misschien zouden wij dat hier ook eens moeten proberen, misschien dat het helpt8)
Foutje van het zkh. haar navelstreng zat niet op de juiste plek bij de placenta dus ze is gestorven door te weinig voeding naar binnen te krijgen. ze liep achter in de groei.
Maar had het ziekenhuis daar wat aan kunnen doen dan? Of het kindje geboren laten worden en dan alles eraan doen om het kindje te redden?
ze geniet ook niet van haar zwangerschap. Ben een paar keer meegeweest naar het zkh omdat ze niets voelde was wel heftig.
Nee, na zoiets te hebben meegemaakt denk ik niet dat je ooit nog van een zwangerschap kan genieten. Met mijn dochtertje ben ik ook wel tientallen keren naar het ziekenhuis gegaan omdat ik haar niet voelde... Weet zij wel van jullie situatie af?
ja, ze weet alles en ze is super lief. Vanmorgen zei ik, wanneer ga je me het vertellen? Toen werd ze rood ik vertel dus niets van de iui, dan zegt oh ze is naar de tandarts
Fijn hoor, zo'n lieve collega. En weet je wat het is, gezien haar achtergrond weet zij ook dat het niet allemaal vanzelf gaat en vanzelfsprekend is, dat scheelt ook weer! Ik hoop voor je dat je snel mag volgen meis! Wanneer kan je een testje doen?