Wow Floor, dat is wel heel heftig! Gelukkig is mijn sm over het algemeen erg lief en respecteert ze mijn keuze dat ik mijn moeder bij de bevalling wil en haar liever niet. Daarbij zal ze de weken erna er veel zijn, omdat ze om de hoek woont en mijn moeder woont 100km verderop. Het is dus geven en nemen. Dat kan ze goed. Ze heeft ook wel geprobeerd om de babykamer in te richten, maar dat heb ik het ene oor in en andere eruit laten gaan. Heb samen met vriendlief een praktische indeling kunnen maken met behulp van leden van dit forum ( ander topic ) en de aankleding bepaal ik ook zelf! Gelukkig xxx
Jemig floorfilla, wat een psycho schoonmoeder heb jij. Vraag me toch af waarom jou ouders geen recht hadden het het eerste te horen? Mijn mond viel open van die zin... alsof zij dat te bepalen heeft. Hier gelukkig weinig naamergenissen, al blijft mijn familie zijn naam op zijn engels uitspreken... en hij is toch echt op zijn nederlands bedoeld zucht. Zij zeggen Djulien i p v Julian, beetje irri, maar ik blijf hem gewoon stoicijns goed uitspreken en valt het kwartje binnenkort nog niet dan gooi ik het in de groep haha.
Haha; het zijn idd je hormonen (sorry; ik ben al lang van de hormonen af en zie er nu de humor wel van in, maar ooooo wat kan je last hebben hiervan zeg)! De naam Damian vind ik prachtig! Ik denk echt dat je schoonmoeder het leuk vindt om je te pesten ermee...met Dirk. Maar je moet gewoon zeggen tegen haar dat het ongetwijfeld je hormomen zullen zijn maar dat je het echt niet leuk vindt en erg blij zal worden van het feit dat ze je zoontje Damian gaat noemen. Of als je er tegenop ziet, gewoon je vriend haar dit laten vertellen! Veel succes ermee!
hier ook al een naamergernis. mijn sm wou dat als wij een zoon kregen dat we hem gingen noemen naar mijn man, zijn vader en opa. die hebben allemaal dezelfde naam en ik ben echt niet te beroerd om een leuke familienaam door te geven, maar die naam vind ik echt afschuwelijk! (ja, de naam van mijn man vind ik ook lelijk!) ons zoontje heet dus niet hetzelfde als mijn man, en dat heb ik ook al meteen gezegd dat ik die naam absoluut nooit zou gaan gebruiken. ook niet als doopnaam, want onze kinderen hebben geen doopnamen gekregen.
ja jo,heb 4 lang geen leuke contact met me schoonmoeder gehad,mijn eerste bevalling heb ook als trauma ervaren,zij belde continu het ziekenhuis of me zoontje er al was en naar paar keer bellen was hij er eindelijk net 5 sec op de wereld en had ze de zuster ook al aan de foon en toen zei zuster ja hij is er ,en nu komt het,god verd. jullie hadden me moeten bellen en wat zijn jullie stelletje piep piep piep piep,en toen later sprak ze mijn vriend en zei direct je opa en oma hebben recht om 5 min langs te komen,uhhh nee zei neemt het recht en vroeg niet eens mij. en ze was ook met 2 min naast mijn bed,terwijl ze nog met bezig waren lag gewoon compleet naakt op de bevallings bed. en haar eerste reactie was ook nog "je had naar mij moeten luisteren " mijn vriend en ik keken elkaar aan van wat slaat dit op. dit heb ik zeer traumatisch ervaren
OMG, ik denk serieus dat ik haar geslagen had, en ik heb nog nooit iemand geslagen, maar ik denk echt dat ik haar neergeknuppeld had.
als ik niet zolang in de weeen zat en ik een knuppel naast me bed had dan had ik zeker gedaan,maar dan had ik dan ook tikje harder geslagen dat nooit meer bij kwam
Hoi hier geen schoonmoeder maar een eigen moeder. Toen ik in het ziekenhuis was en dacht dat het helemaal fout ging heb ik in mijn emotie's tegen mijn buik Berend gezegd en sinds die tijd noemde ze standaard haar ongebore klein zoon Brammetje. Tijdens zwangerschap genegeerd, omdat ik niet 100% zeker wist of ze het had gehoord. Daarna bleef ze hem constant Brammetje noemen. Terwijl ik toch echt meerdere malen duidelijk heb gezegt Dat hij Berend hete. Daarna elke keer gezegt Brammetje ik ken geen Brammetje. Nu hij 1 jaar is hoor ik het niet meer.Maar ben op zulke momente echt niet aardig geweest voor mijn moeder. groetjes Tanna
Ik zou gewoon antwoorden op de vragen maar dan met Damian ipv Dirk. Dus 'hoe gaat het met Dirkje??' 'ooh, met DAMIAN gaat alles prima hoor!' 'Hoe is het met Dirkje's kamer??' 'Gaat prima, DAMIAN zal er vast heerlijk in gaan slapen!' En dat gewoon stug volhouden!
hmm ik heb het anders gedaan... hier was ik nl zelf diegene die iedereen over de zeik kreeg met een andere naam toen ik zwanger was van mijn 1e, en ik geen flauw idee had of het jongetje/of meisje werd, heb ik de ongeborene de naam Wullemke gegeven.. mijn vader heet Wilhelmus en ik zei dus dat we Wullemke daarvan hadden geleid. Je wilt niet weten hoe vaak ik die man boos aan de lijn heb gehad met de mededeling dat ik kind een andere naam moest geven want met Wullemke zou die alleen maar gepest worden. Doordat ik dus 9 maanden lang Wullemke heb gebruikt, was iedere andere naam dus helemaal in orde
Heiligen Cosmas en Damianus, twee broers, beide geneesheer in de 3e eeuw na Christus, zijn patroonheiligen van artsen, apothekers en andere beroepen uit de medische sector. Engels: Saints Cosmas and Damian Duits: Cosmas und Damian Frans: Côme et Damien Spaans: Cosme y Damián Italiaans: Cosma e Damiano Dus hoezo duivels? Misschien als je dit aan je schoonmoeder vertelt, dat ze meer waardering krijgt voor de naam? Het is maar hoe je er naar kijkt... De naam van onze zoon, bijvoorbeeld. Ilias is ook de Arabische variant op de profeet Elia. In het Turks is het İlyas (mijn oma is Turks), maar wij vonden de versie met de i na de l mooier, makkelijker voor Nederlanders én er was nog een (voor mij leukere) betekenis voor Ilias met de i: Ilias is namelijk ook een epos van Homerus, de voorganger van de bekendere Odyssee. In het Engels heet dit boek Iliad. De titel is afgeleid van Ilios (?), Ilion (Grieks) en Ilium (Latijn) en is de oude naam voor Troje. Deze herkomst van de naam vind ik zelf veel interessanter. Helemaal omdat wij niets met religie hebben en wel wat met mythologie en Homerus
Als je schoonmoeder deze lijn nou voortzet naarmate het kindje ouder wordt en leert praten, zou ik je kindje leren om Demian tegen je schoonmoeder te zeggen. Leert ze wel hoe irritant dat is.
Hahahaha iedereen vond mij het type om mijn zoon een zeer aparte naam te geven... Vanaf het moment dat ik wist dat ik een zoon kreeg (17weken) heb ik hem constant Zorro genoemd! Kwaaaad dat mijn broer altijd werd als ik dat zei & zowat iedereen in mn omgeving verklaarde me voor gek! Hahahaha
Maar Dirk is toch een hele mooie naam??? Grapje...m'n vriend heet zo. Het lijkt me een vervelende situatie. Ik denk dat ik het gewoon had gezegd. Een voorzichtige melding....en anders nog een keer je vriend laten zeggen. Neem aan dat dat wel zal helpen toch?
Wat vreselijk irritant! Vind dat je het nog goed oppakt! Ik zou het onacceptabel vinden als iemand mijn kind 'even' een andere naam geeft. Hallo, het is mijn kind, toch!? Zou echt even je vriend aanspreken. Helaas weet ik uit ervaring dat het moeilijk is om over zijn moeder te beginnen :S
Pff wat vervelend zeg! Wilde wel even zeggen dat je de allermooiste naam hebt uitgekozen voor je zoon, haha