Ik heb altijd geroepen dat ik het geslacht van m'n kindje vooraf niet wilde weten, maar na het zien van onze uk werd ik toch ook wel heel erg nieuwsgierig. Mijn vriend wilde het sowieso al erg graag vooraf weten. Ook vertellen we met trots aan iedereen die er naar vraagt, dat we een klein mannetje krijgen. Toch wordt hier vaak heel raar op gereageerd met opmerkingen als: * Nou, dan is de lol er toch al vanaf als je het vooraf weet? * Snap niet dat mensen het willen weten, gaat er toch om dat het gezond is en niet om wat het is. * Die pret- en 3D echo's zijn echt onzin. Kost je alleen maar extra geld. Vroeger had je dat soort dingen tenminste niet en lieten mensen zich nog gewoon verrassen. Kan me hier enorm aan irriteren, want waarom moet ik mezelf verantwoorden voor onze keuze. Tegenwoordig is het heel normaal en kan het allemaal, dus waarom niet. We zijn er echt niet minder blij om al ie geboren wordt, omdat we al weten dat het een jongen is. Is dit herkenbaar of ben ik de enige die dit soort vage opmerkingen krijgt?
Oh nee hoor, ik hoor de opmerkingen ook wel. Maar ik heb er echt poep aan. Bij onze dochter wisten we dat het een meisjes zou worden en nu willen we het weer weten. Ons kind en onze zwangerschap, dus het kan me echt een mijn kont oxideren wat een ander er van vindt. Ene oor in andere oor weer uit.
Bij mij is het andersom. Wij willen het geslacht niet weten. We doen trouwens wel een 3d echo. Ik kan het niet volhouden om mijn kind tussen de 20ste week en de bevalling niet te zien terwijl de mogelijkheid gewoon bestaat. Maar, tegenwoordig is het meer regel dan uitzondering ( heb ik het gevoel ) dat mensen het geslacht willen weten. Als wij dus vertellen dat wij het niet willen weten en dus ook nog niet weten krijgen we als reactie: * Jullie weten het al, maar willen het gewoon niet zeggen. * Wedden dat jullie het gaan vragen bij de 20 weken echo Dat insinueert eigenlijk dat wij liegen. Als er iets is wat ik verafschuw is het liegen wel. Heel irritant En van sommige mensen krijg ik zelf deze opmerking * Ik vind het nu wel lastig om gepaste kleding voor jullie kind te kopen nu ik niet weet of het een jurkje of een broekje is. PARDON? JE HOEFT NIETS TE KOPEN VOOR MIJN KIND! Wij zijn de ouders/ verzorgers en als je iets wilt kopen is het leuk en aardig, maar het is geen must. Ooo, dan gaan mijn hormoontjes echt tekeer hoor!! maar succes ermee
Het is nooit goed, wil je het wel weten, is het onzin. Wil je het niet weten, dan vinden ze dat ook raar.
Ik heb het idee dat het nooit 'goed' is. Iedereen heeft toch zo zijn mening. Wij hebben er voor gekozen om het wél vooraf te weten en zeggen ook dat we het weten..alleen we zeggen niet welk geslacht het wordt Wij krijgen ook vaak van die opmerkingen, oh, dan weet ik niet wat ik moet kopen. En zoals iemand anders hier al zei, je MOET niets kopen, je mag.
Wij waren vanaf het begin al vrij duidelijk dat wij het wilde weten. De mogelijkheid is er en ik ben geen suprise ei. Mensen gaan daarom ook niet in discussie met ons Merk wel dat bijv. de wat oudere mensen het inderdaad wat raar vinden dat je het al weet.
Je kunt het evt ook inkleden als..."frummel wilde niet meewerken, dus we kunnen/konden het niet zien" Bij opmerkingen als: "jullie weten het wel, maar willen het niet zeggen" Of gewoon keihard... Nee, inderdaad we willen het niet zeggen. Ik was zelf ook zo hoor, bij de eerste wilde ik het in eerste instantie niet weten, vriendlief wel, en net voor de twintig weken heb ik ook gezegd oké ja, ik wil het weten. Ook nu wilden we het weer weten, maar omdat frummel dus in eerste instantie diep met het kontje in mijn bekken lag.... we weten het nu dus pas sinds vorige week (24+5)
Hier weten we het wel, maar hebben ervoor gekozen dit voor ons te houden. Inderdaad op het willen weten hele wisselende reacties gehad en dat we het niet willen vertellen wordt door een hoop mensen ook niet geaccepteerd. Maar ja, hun probleem! Vind het alleen minder leuk dat mensen zo gaan lopen vissen, waardoor we continu heel erg moeten oppassen wat we zeggen. Beetje jammer!
Wij hebben vrijdag onze 20 weken echo en willen het dolgraag weten. Daar zijn we van het beging af aan allebei overeens geweest. Maar die opemrkingen herking ik ook. Bij ons wordt elke keer weer gezegd "maar dan is het toch geen verassing meer" Ik zelf ben best makkelijk daarin en zeg altijd terug "nou ik weet ook niet wiens ogen/haar/karakter krijgt of hoe het straks allemaal gaat,dus verassingen genoeg " Heb ook weleens gewoon gezegd waarom vraag je het dan Vinden ze wel niet zo leuk maar ja ik ook niet.
Leuk om jullie reacties te lezen. Zoals jullie ook zeggen, het is toch nooit goed. De mogelijkheden zijn er tegenwoordig en dat is alleen maar mooi. Waarschijnlijk had de oudere generatie het vroeger zelf ook gedaan als de mogelijkheden er waren. Ik ga er meestal ook gewoon tegenin hoor, het is ons kind en wij beslissen hoe en wat. Daarna krabbelen ze vaak wel terug. Kan het alleen niet uitstaan dat mensen vinden dat ze standaard overal commentaar op geven. Ookal vind je het stom, houd je dan gewoon je mond dicht. Scheelt weer een discussie. De opmerking dat mensen het idd stom vinden als je het niet wilt weten, omdat zij dan niet weten wat ze voor je kindje moeten kopen is ook belachelijk. Ze hoeven idd niets te kopmen en als ze op kraamvisite komen en iets mee willen nemen, weten ze toch al wat het is. Zelfde discussies moet je overigens ook nog wel eens voeren als je sommige etenswaren laat staan. Ben echt niet zo strikt, maar rauw vlees etc. doe ik gewoon echt niet. Meteen commentaar hoor, dat dat vroeger heel anders was etc........Ook de jongere generatie trouwens (hebben zelf (nog) geen , dus komen er tzt vanzelf wel achter als ze zover zijn).
Jammer dat zowel bij het geslacht wel willen weten als niet mensen zoveel negatieve reacties krijgen. Ik bedoel dit is jullie/ons kindje en niet die van hun Ik heb gelukkig tot nu toe leuke reacties omdat de meeste mensen die vragen of wij het willen weten het zelf dolgraag ook willen weten wat er in mijn buikje groeit Een enkele reageert suf als ik zeg dat we t willen weten maar vaak reageer ik dan zoiets al "ach, scheelt me weer een extra naam zoeken en, ook zo lullig als je de helft van de kleertjes niet aan kan doen omdat t dan verwijft is of juist te stoer " Sja ieder zijn keus toch! Ik respecteer het enorm dat er nogsteeds veel mensen zijn die het wel volhouden tot de geboorte. Dit wou ik zelf ook altijd maar ik weet nu dat ik dat simpelweg niet vol hou en net als bij de TS-er wil mijn ventje het wel dolgraag ook weten
het is nooit goed he, wij willen het niet weten en met name mijn schoonmoeder is daar toch niet blij mee geloof ik. gelukkig is de keuze aan ons
Haha hier nog een.... Mijn s.moeder zei tegen ons "als ik het geslacht weet na de 20 weken echo, dan krijg je een setje kleding voor de baby" Dus ik zeg "Maar jullie krijgen van ons niks te horen hoor" Waarop zij weer zegt "ja, maar ik wil het wel weten" Ja eh, hallo WIJ willen het niet weten.... Wat had ze dan verwacht, dat ze meemocht naar de 20 weken echo en dat wij even onze oren dicht zouden houden als de echoscopiste het geslacht aan mijn schoonmoeder laat zien
8 februari horen m'n man en ik (hopelijk) of we een jongen of meisje krijgen. We willen het daarna ook gewoon openbaar maken, dus houden het niet voor ons. Andere stellen om ons heen die zwanger zijn houden het wel voor zich, en die zeggen dan; "Huh? Ga je het vertellen? Dat is toch niet leuk?" Wij zien niet in waarom we het geheim moeten houden. Ik zou dolblij zijn als ik ons toekomstige kindje gewoon 'dochter'/'zoon', of 'hij'/'zij' kan noemen, ipv 'de baby'. Het maakt het gewoon weer wat echter, ofzo.
Ik heb nog helemaal geen negatieve reacties gehad (of de rotopmerkingen komen niet bij me aan ) Ik vertel iedereen gewoon dat ik een zoon verwacht, en heb alleen maar leuke en lieve reacties gehad!
Allereerst lekker laten kletsen hoor! Wij wilden het bij beiden weten en houden het bij beiden voor onszelf. De meeste mensen vinden het "belachelijk"... Eerst is er commentaar voor de 20-weken echo (veeeeel leuker om het als verassing te houden!) en na de 20-weken echo is er commentaar omdat we het niet willen zeggen Aan het einde van mn vorige zwangerschap werd het echt vervelend.... mensen hoopten contant dat we ons verspraken.... zeg je "hij" zie je wel het wordt een jongetje!
Hier liegen we er wel over. Toen we nog niet wisten of we het wilden weten zeiden mensen tegen ons ´als jullie het weten dan krijg ik je toch wel zover dat je het zegt´ en meer van zulke opmerkingen dus nu zeggen we gewoon dat we het niet willen weten maar we willen het heel erg graag weten.
Mensen moeten zich er gewoon lekker niet mee bemoeien. Bah! Word echt misselijk als ik zulke opmerkingen lees... Natuurlijk gaat het er om dat je kindje gezond is. Dus? Is het zo'n crime om het geslacht te willen weten?! Denk aan kleertjes kopen voor een jongetje/meisje, spulletjes voor een jongetje/meisje, nouja al dat soort dingen. Daarom wilde wij het onder andere heeeel graag weten!! Ik wou zo graag schattige meiden-kleertjes kopen of stoere jongenskleertjes.. En toen we wisten dat we een dochter kregen, heb ik ook haar kamer met roze accenten ingericht. (gordijntjes, schilderijtjes, dat soort dingen) Nou daarom is het leuk. En mensen die het niet willen weten vinden dat wat minder belangrijk om alles in "de juiste kleur" in te richten.. Dan is het hartstikke leuk om het als verrassing te houden! Lekker belangrijk zeg.. Sorry.
Klopt! Hier ook de tegenovergestelde ervaring van TS namelijk....Ik krijg juist het idee dat het tegenwoordig juist heel normaal is om het geslacht vantevoren te weten. Wij willen het geslacht NIET weten. Wij laten ons verrassen bij de geboorte. In onze omgeving vinden de meeste mensen dat maar raar. Ze snappen echt niet waarom we het niet willen weten. Ze kunnen of willen het maar niet begrijpen. Het is toch handig in verband met het kamertje of de kleding om het geslacht alvast te weten? Daarvoor hoeven wij echt het geslacht niet te weten! Collega's vinden het apart, mijn schoonzus is te nieuwsgierig en vindt het jammer dat wij het niet vantevoren willen weten, schoonouders zitten zelfs al te vissen naar de naam (dan moeten ze lekker wachten tot de geboorte)...de enigen die ons begrijpen, is eigenlijk mijn kant van de familie (ouders + zusjes).