Ik heb even vluchtig de beign posten gelezen, weet dan ook niet of deze vraag al gesteld is. Voor de mensen die de zwangerschap zouden afbreken omdat jullie geen gehandicapt kindje willen, wat zouden jullie dan doen als jullie kind tijdens de geboorte zuurstof gebrek krijgt of een herseninfarct, waardoor het levenslang gehandicapt is? Of later tijdens het spelen ongelukkig valt, voor een auto loopt of van een klimrek valt en er een zn nek en rug breekt waardoor het zwaar gehandicapt raakt? Ik heb de geboorte van mn dochter namelijk geen garantiebewijs meegekregen zodat ik dr kan ruilen bij complicaties.
Ik denk dat jij christen bent? Wat was Jezus' strategie? Die praatte mensen niet naar de mond, Hij zei gewoon waar het op stond.
Maar wel overwogen, genuanceerd, doordacht, en vol respect.. en met de wijsheid die wij niet kunnen bevatten... en Hij zei ook..(hoe moeilijk ik dit soms ook vind): Oordeel niet opdat gij niet veroordeelt worde.. Nu is dit laatste wel erg moeilijk.. ook ik heb snel een oordeel klaar, maar heb wel geleerd dat zomaar zeggen waar het op staat niet werkt.
Ben je nou serieus zo dom.....? Mensen die een gehandicapt kindje weg laten willen waarschijnlijk niks anders dan graag een kindje. maar deze mensen kijken misschien wel naar het kindje zelf, en de gesprekken met artsen. Als een kindje geen normaal leven kan hebben, en je beëindigt daarom de zwangerschap heeft dat niks te maken met het kind wel of niet willen. Je kijkt naar je kind en in de toekomst van je kind. heb je wel eens gelezen hoe kwetsend je opmerkingen over kunnen komen voor ouders die dit hebben gemaakt en dit misschien wel lezen...:x. hoe kun jij het in vredesnaam je kind dood maken noemen, ik vind je opmerkingen om te kotsen, echt waar!!!!!
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar dit viel mij toevallig op. Deze afwijkingen worden meestal ontdekt bij de 20-weken echo. Naar mijn idee kun je een kindje dan helemaal niet weg laten halen (geboren laten worden) wanneer dit soort afwijkingen geconstateerd worden. Ik denk dat artsen hier niet aan mee werken. In mijn omgeving ken ik een jongetje met een klompvoet, ontdekt bij de 20 weken. Er is nooit geen sprake geweest van beëindiging van de zwangerschap. Er is wel verder onderzoek gedaan naar andere afwijkingen, maar alles was prima. Ook ken ik het verhaal van een kindje met een waterhoofdje. Ook ontdekt bij de 20 weken. Omdat artsen nog niet konden zeggen in hoeverre het kindje gehandicapt zou zijn, braken de artsen de zwangerschap niet af. Bij 28 weken bleek het vocht te zijn toegenomen en was de verwachting dat het kindje toch wel behoorlijk gehandicapt zou zijn. Maar de zwangerschap mag dan niet meer afgebroken worden.
Nee dat mag je niet zeggen. En ik geef even ongezoute mijn mening ik vind dat jij te ver gaat. Je loopt de boel op te stoken. Zal denk niet lang duren nu voor dat hier een slotje op komt omdat er mensen zo als jij te grof in hun mening zijn. En dat is mijn mening.
Haaaai, hier ben ik weer. Heb het toch nog best lang volgehouden he Wilde even zeggen, eens met pnirmal. De discussie loopt nu uit de hand en dat is jammer. Afgezien van een paar ongenuanceerde postings en persoonlijke aanvallen was het best interessant. Laten we het niet verpesten voor een ander en even nadenken over een post voor we 'm plaatsen. Je hoeft niet maar zo overal begrip voor te hebben, laten we elkaar in elk geval in de waarde laten
Duma kom op!!! Jeetje, waar ben jij mee bezig?! Zie wel even het verschil!!! Gehandicapt kind! Of weghalen omdat het niet uitkomt is toch een heel groot verschil? Dat je een mening hebt, prima! maar probeer even goed te formuleren wat je meent. Want dit gaat echt he-le-maal nergens over. Het toont meer van dat je niet weet waar je over praat!!!
dit topic mag niet dicht omdat er een aantal mensen zijn die niet met normen en waarden zijn opgevoed en hier hun dingen komen verkondigen, maar die moeten een officiele waarschuwing krijgen of een ban!!!! en nu weer ontopic en reageer gewoon niet meer op de personen in kwestie....negeren negeren negeren
Mensen, Ik wil niemand kwetsen. Ik zeg alleen hoe ík het zie. En ja, dat zal best mensen kwetsen. Netzoals het voor mij pijnlijk is te lezen, dat iemand haar kind weg laat halen/weg heeft gehaald. Het idee alleen al... En ja, dat mag wél gewoon gezegd worden. Maargoed, ik kijk naar splinters in de ogen van andere mensen, terwijl ik de balk in mijn eigen ogen niet zie.
Ik weet dondersgoed dat een mening een mening is!! maar lees je opmerkingen eens terug. Daar haal ik dus uit dat je echt niet weet waar je het over hebt, maar dat je in de rondte trapt!
Duma, het is niet zo zeer wát je zegt, er zijn zoveel mensen die dezelfde mening hebben. Het is wel de manier waarop je het zegt. Alles mag gezegd worden, maar met beleid
Je kunt niet vergelijken vind ik, met een kindje wat niet een normaal leven kan hebben. Of een kindje wat even niet 'past'. Dat is een vergelijking van helemaal niks.
Ik geloof best dat het pijnlijk is, uit je stukje haal ik uit dat het bij jullie moeilijk of niet lukt? Ik ken je verder niet natuurlijk. Maar dat betekend niet dat andere mensen deze keuze niet mogen maken. De opmerking "Een kindje word vermoord/weggehaald terwijl andere ze niet kunnen krijgen" stuit me altijd tegen de borst. Niet dat jij t gezegd heb want dat is niet zo maar algemeen gezien lees ik dat heel vaak. Maar, omdat iemand anders niet kan krijgen, moeten anderen het houden? Ik denk dat dat juist zorg voor veel baby en kindermoorden en zelfs gezinsdrama's als je met tegenzin een zwangerschap in stand houd. Maar, dit is zelfs iets heel anders, deze kindjes zijn vaak gewoon gepland en gewenst en als je een kind die zwaar gehandicapt is niet aankunt dan is dat zo, kun je iemand wel dingen het te laten komen maar wat bereiken ouders en kind daarmee? Niets!?
Maar dat is en blijft een heeeeeeel andere situatie, omdat je dat gewoon niet van tevoren weet! Daar gaat het hele topic over: als je TIJDENS DE ZWANGERSCHAP al te horen krijgt dat......
Ik wil ook graag reageren op de stelling: Nee, ik zou de zwangerschap niet afbreken, uit geloofsovertuiging en ik werk met mensen met een handicap (al 12 jaar) eerst met mensen met een ernstig meervoudige handicap, en nu met mensen met een licht verstandelijke handicap en psych. problematiek, ook heb een broertje en een zusje met een handicap. waar ik vroeger tegen aan liep was niet alleen dat ik een zusje en broertje met een handicap had, maar vooral de buitenwereld, ik werd zeg maar vergeten, het was altijd, hoe is het met zus/broer en 'oja, jij bent de zus van" Dat maakte het voor mij moeilijk, ik zeg niet dat het makkelijk was, ik heb er op dit moment hulp voor om uit zoeken wie ik ben en wat ik wil. Maar ik zou mijn broertje en zusje niet willen missen. Wat mij verbaast is het beeld wat veel mensen van mensen met een handicap hebben: * Bijv. Een beetje het syndroom van Down bestaat niet, het is of wel of niet, vaak maken de bijkomende handicap het 'erger" Oorzaak van Downsyndroom: Chromosomen zitten in alle lichaamscellen. Ze zijn de dragers van de erfelijke eigenschappen. Er zijn 23 paar chromosomen. Gewoonlijk zitten in elke cel twee stuks van ieder chromosoom. Maar bij Downsyndroom zitten er van het 21ste chromosoom meestal geen twee, maar drie stuks in iedere lichaamscel. Dit is zo bij 93 tot 96 van de 100 mensen met Downsyndroom. * Het beeld van mensen met een handicap is vaak niet correct: Wanneer heb je een waardevol bestaan? Als je geld verdient? als je presteert? Als je er "normaal" uitziet? dus met een "normaal" formaat hoofd, en geen kwijl? Mijn ervaring met deze mensen (vooral enstig meervoudig gehandicapten) is dat ze ons iets te bieden hebben, ze laten ons zien wat het leven inhoudt, genieten van de kleine dingen, gewoon jezelf zijn, ook al is dat in onze ogen niet altijd gepastHeel veel "probleemgedrag" komt uit frustratie, het niet begrepen worden door buitenstaanders, communicatieproblemen, het niet passen in het beeld wat voor ons "normaal" is.enz. vaak externe factoren. We leven veel te snel, en als je een stoornis in je verwerkingsgebied in de hersenen hebt, en je kunt het allemaal niet zo snel volgen, is het toch logisch dat je boos wordt. Als je in je rolstoel zit, en je wordt ineens vooruit geduwd terwijl niemand iets zegt, is het toch logisch dat je schreeuwt? Als je je te pletter verveelt, omdat het iedereen het zo druk heeft, en je je niet kunt bewegen, dan zoek je toch zelf een activiteit (bijvoorbeeld met poep een mooi schilderij op de muur maken8)) Ik zeg daar mee niet dat het allemaal makkelijk is: vooral voor ouders en brusjes, want wat ik het moeilijkste in mijn werk vind is dat ik vaak gewoon niet weet wat er bedoeld wordt met bepaald "gedrag" . Lichamelijke medische problemen kunnen voor heel veel zorgen zorgen, dus ik bagataliseer en idealiseer het niet, ik heb heel veel verdriet bij ouders gezien, en het doet mij ook ontzettend veel verdriet als ik niet kan voldoen aan wat iemand nodig heeft! Maar kijk door de kwijlende schreeuwende mens heen en je ziet vaak een geweldig persoon met een eigen karakter en persoonlijkheid. We leven in een maatschapij waarin we alles kunnen en willen vormen naar ons eigen hand. Wat ik in de afgelopen jaren in dit werk geleerd heb, is dat ze nog kunnen genieten van kleine dingen, ontzettend veel humor kunnen hebben, en de gave hebben van het overgeven aan zorgende handen. Ik moet er toch niet aan denken dat ik iedere dag door vele verschillende handen aangeraakt en verzorgd word en dat iedereen het weer anders doet.Zo een heel lang verhaal, maar het moest me toch even van het hart!!!
Dat is zo. Stel het kind is gewoon echt niet levensvat baar( Mis standen daar gelaten van wat ik gelezen hebt van dat het kind achter af wel gezond was, Het zal je maar gebeuren pff) Bijvoorbeeld ze kunnen nu echt wel zien of het kind hersens heeft of niet. Stel het kind heeft geen hersens dan is het vrij wel zeker dat het gelijk na de geboorte overlijd. Wil je dat het kind dan nog aan doen en je zelf dat soort vragen zijn pas eerlijk. Of ze zien dat het geen rug heeft of geen lever of wat dan ook want ook dat kan gebeuren bijvoorbeeld geen lever als dat kind geboren word dan heeft het ook geen kans om te leven, Je kunt dan wel zeggen zorg dan voor een orgaandonor maar die zijn niet gelijk bij de hand en zonder lever kan je niet leven. Dit is dan heel zwart wit gedacht van mij. Weet het maar het gebeurt en als ouders dan kiezen om de zwangerschap af te breken. ( Vind het niet een kiezen in dat soort gevallen heb je geen keuze.s meer) Dan te kiezen uit liefde voor je kind door het dan niet geboren te laten worden. Want dat is ook liefde.