Zucht. Het hele leven loopt natuurlijk altijd precies zoals jij het gepland hebt, dus mensen die in zo'n situatie zwanger raken doen dat altijd expres. We leven namelijk met een stelletje idioten op deze wereld.
Lees ik het nou goed dat de financiele verantwoordelijkheid voor het gezin voor het overgrote deel op de schouders van je vriend terecht komt en dat de kans jij ooit een uitkering zal krijgen aanzienlijk groot is (beperkt, geen diploma's, thuiswerkend...)? Als ik het verkeerd lees, dan hoor ik het graag. Maar mocht ik het bij kans goed lezen dan wil ik je bij deze laten weten dat naar mijn mening JIJ het niet goed op orde hebt. Je leunt op een ander. Wil je dat doen, doe het dan goed en trouw zonder huwelijkse voorwaarden... alleen dan kan je rekenen op enige inkomsten vanaf je vriend. Ik vind dat je wel vrij veel naïviteit vertoond... of je moet zo;n dijk van een cv hebben (maar dat lijkt me eigenlijk onmogelijk gezien jouw leeftijd, je gebrek aan diploma's en eerlijk gezegd ook je attitude) Bezint eer ge begint is volgens mij jouw stelling en daar ben ik het helemaal mee eens... maar doe dat dan zelf ook. jij vergelijk met bijstandsmoeders maar vergelijk jezelf eens met mij... gehuwd, 7 x modaal, een koophuis, beide een contract onbepaalde tijd en beide een cv om U tegen te zeggen (en beide nog nooit een dag werkloos geweest), beide in goede gezondheid voor de arbeidsmarkt... ik denk dat je ongeveer net zoveel verschillen zult opmerken tussen jou en hen en jou en mij... Waar ligt de grens... probeer die vooral niet te vinden.. hij is zo discutabel (zoals je hier al merkt). Zeg gewoon: Bezint eer ge begint!
Ik vind het jammer dat er door de TS niet inhoudelijk gereageerd wordt op serieuze posts, maar alleen maar gekat wordt op mensen die haar mening niet delen. Ik doe moeite om op haar vragen te antwoorden (de vragen over: zonder inkomen, zonder huis, zonder vader) en geef aan waarom het in die situaties allemaal best wel zou kunnen om kinderen op te voeden, maar er komt helemaal geen respons. In een discussie is het over het algemeen de bedoeling om op feiten/stellingen van anderen te reageren, en niet alleen wanneer er nadrukkelijk vraagtekens staan. Ik had op zijn minst toch wel een reactie terug verwacht.
Ik vind het ook zeer jammer dat ze niet reageerd, maar ja ik snap het doel ook niet van 2 topics over hetzelfde openen met precies dezelfde reacties :S kan aan mij liggen maar goed. DAisy als ik je goed begrijp, dat leef jij dus op andermans zak, maar lever je wel commetaar op alle mensen die niet volgens jou normen en waarden leven.. dit vind ik een beetje vreemd, want in iedere situatie is er wel wat.. Oftewel ieder huisje heeft zn kruisje.. je doet geheimzinnig over jou kruisje maar verwacht dat iedereen hun kruisje wel even op tafel legt. Op het moment dat iemand zn mening geeft, dan kat je ze af.. Probeer ze eens als een volwassen iemand te lezen en volwassen te reageren..
Ik wil alleen op dit stukje nog even reageren: "Nog heb ik het gevoel dat je mijn standpunt niet begrijpt! Waar ik op doel is als je al in een situatie zit waar niets op orde is! Dan ben je emotioneel ook niet op en top! Want het lijkt mij dat je je dag in dag uit zorgen maakt over de toekomst van jezelf je kindje etc. Ondanks je deze alle tijd en liefde van de wereld kan geven! Ben je er nooit voor de volle 100% bij want er liggen altijd onverwachtse kosten op de loer die je zorgen baren wanneer je van 500 euro in de maand met zen 2en rond moet komen!" Ik begrijp je standpunt wel, maar ik vind dat je niet eenduidig kunt zeggen of je alles of niets op orde hebt, dat is voor iedereen namelijk anders. Ik zou er persoonlijk niet voor kiezen om aan kinderen te beginnen als ik nog thuis woonde, of van een uitkering leefde oid - en heb daar mijn persoonlijke redenen voor. Maar voor een ander hoeft dit geen bewaar te zijn. Wat ik uit probeer te leggen is dat het begrip 'alles op orde hebben' te vaag is om concreet iets over te kunnen zeggen. En dat is ook de reden denk ik dat zoveel dames zo heftig reageren op jouw reacties. Omdat het (wellicht ongewild) overkomt alsof er maar 1 echte oplossing bestaat, en dat is natuurlijk niet waar. Jij en ik hebben een oordeel gevormd over onze situatie en besloten dat we de zaken genoeg 'op orde' hadden om aan kinderen te beginnen. Iemand anders doet precies hetzelfde, weegt de voors en tegens tegen elkaar af en komt ook tot een persoonlijke beslissing. Overigens denk ik dat wanneer je vanuit een minder dan ideale situatie aan kinderen begint, je je als ouder inderdaad meer zorgen zult maken over materiële zaken dan iemand zonder bijv financiële problemen. Maar dit soort zorgen zijn niet per definitie groter dan andere zorgen (emotioneel, psychisch fysiek etc), en zullen dus niet meer zijn weerslag op het kind hebben dan de zorgen van bijv. de carrieremoeder die een burn out heeft omdat ze teveel hooi op haar vork krijgt. Inhoudelijk valt er volgens mij gewoon niet zo heel veel meer dan dit over te zeggen, juist omdat het dus zo een ontzettend persoonlijke visie is. Maar goed, als je doel van het topic was om die meningen gewoon te horen zonder daar een oordeel over te vormen, of jouw visie op te leggen aan anderen, dan denk ik dat het vanaf het begin af aan gewoon een beetje mis is gelopen omdat dat niet echt duidelijk naar voren kwam uit je berichtjes. Verder hoop ik dat je aan mijn mening iets hebt gehad. En natuurlijk wens ik je succes met zwanger worden.
Nee sorry ik verdien het dubbelen van wat mijn vriend verdiend! Dus heb je niet helemaal goed opgevat! Alles nog iets?
Je bedoelt.. Anders nog iets? Ja.. Mooi dat je het dubbele verdient (zegt me verder niet zoveel maar goed...) maar hoe garandeer jij nou dat je in de toekomst het zo goed hebt en houdt zoals je het nu hebt? Als jij het dubbele verdient en je vriend besluit (of jij) de relatie te verbreken dan krijg je alleen kindalimentatie (en jij moet misschien wel alimentatie betalen). Je huis moet je uit of moet je in je eentje opbrengen. Thuis werken met een baby gaat nog net maar met een dreumes of peuter is nauwelijks te doen. Zonder diploma's, met een beperking en heel jong zijnde is hierin niet bepaald een voordeel. Je hoeft het van mij niet te vertellen hoor maar ik vind dat je vrij naief overkomt en dat je van anderen vraagt om uitspraken te doen en zelf niet bereid bent inzage te geven. Ik begrijp inmiddels vanuit het andere topic dat je wat op je woorden terug komt. Nogmaals volgens mij is je boodschap (het is verstandig om financieel e.d. redelijk op orde te hebben (what ever that may be) voordat je aan kinderen begint) redelijk maar je woorden zijn op z'n minst onzorgvuldig gekozen. Daarin valt nog wel wat te leren.
Het is dus deze toon die je aanslaat die iedereen hier tegen de borst stuit. Als je dan zo volwassen ben, laat dat dan ook zien in de reacties de je geeft....
@Daisyvdh... Sorry moet toch even reageren hoor.Ben nu al twee dagen aan het bedenken wat te gaan zeggen tegen je.Heb dus ook op mijn handen gezeten al die tijd. Ik ben een "oudere" moeder,die alles al vanaf haar 20ste goed geregeld heeft.Ik en mijn man(toen vriend) wilden ook graag jong kinderen.We hadden(hebben)een koophuis,beiden een baan waar we met veel plezier en tevredenheid gingen werken. Beide ontzettend gezond.Ik een MBO diploma en bij een HBO diploma.Geen schulden,niets van dat.Konden lekker sparen,en kwamen niets te kort. Na een aantal jaren nog niet zwanger...Onderzoeken in het ziekenhuis,nog meer onderzoeken en de klok tikte door. Nou daar ging onze droom.Vijf dagen voor mijn 31ste zijn onze twee prachtige dochters geboren.Mooier kon het niet zijn.Dit wilden we zo graag.Onze meiden zijn nu bijna 3,5.Ik werk nog steeds,ondertussen wel een andere baan,voor 16 uur in de week.Mijn man werkt nu al 15 jaar voor dezelfde werkgever. Helaas pas ik ook niet in jouw ideale wereldje,ik was namelijk niet "jong" meer. Maar van de andere kant,ik heb geen uitkering,geen bijstand,nog steeds samen met dezelfde partner,en nog steeds gelukkig. Maar maakt ons dat nu betere ouders of slechtere ouders dan ouders die onverhoopt tegenslagen hebben moeten verwerken?Misschien in de vorm van...Baan verloren?Partner verloren of iets dergelijks? Het gaat om LIEFDE!Heb elkaar lief.Dat kan met een baan in loondienst,maar dat ook zeker met een uitkering. Wie ben jij in godsnaam,om te oordelen over mensen die het niet altijd even gemakkelijk hebben?Wij zegt dat een moeder met een uitkering niet 1000x beter en liever is voor haar kind dan ik ben? En wat maakt leeftijd uit?Helemaal niets.Onze kinderen komen niets te kort omdat ik nu eenmaal een wat oudere moeder ben.Zoals ook kinderen niets te kort komen,waarvan de ouders misschien wel helft minder te besteden hebben. Ik ben van mening dat liefde het belangrijkste is wat je een kind kunt geven. Sorry voor mijn lange verhaal,maar wordt soms een beetje simpel dat mensen een topic openen om alleen maar mensen af te katten als ze hun mening geven.En dan gaat het mij niet om de reacties van de mensen die reageren,maar in dit geval echt om ts.
Een prostituee verdient wel tien keer het dubbele Die vriendin van jou, pest zij haar kind of doen die kinderen op school dat?
Pff heb ik dus helemaal voor niets op jouw vragen gereageerd.Zou je misschien de moeite willen nemen om op mijn reactie te reageren aub? En over welke topic heb je het nu?
Ja hoor wil best reageren vind het super dat je 2 dochters heb gekregen na jaren knokken!!! Groetjes!!
Oh meis, bespaar je de moeite. Ik heb in haar andere topic ook al 2x een reactie gepost met daarin wat vragen, maar daar reageert ze ook niet op. Ze reageert alleen als mensen iets zeggen wat haar niet aanstaat, maar ergens inhoudelijk op in gaan...ho maar.