sja, wat mij betreft niet echt een discussiepunt. Sommige dingen mogen gewoon niet omdat ik dat als ouder niet okay vind. En dat kan van alles zijn, gewoon vanuit de opvoeding die je als ouder wil meegeven. En daar moet je gewoon duidelijk in zijn en vanaf het begin. Je kan niet eerst je 1jarige op de bank laten klimmen om een jaar later te zeggen dat het niet mag, dat is onduidelijkheid scheppen denk ik.
Mijn zoontje mag van mij (denk ik) redelijk veel. Bij gevaarlijke dingen of die dingen die je gewoon niet doet zeg ik nee en zet ik hem weg. Kan ik soms wel 10 keer doen, het is een volhoudertje. Stopcontacten mag niet (logisch), katteneten opeten en met hun water spelen ook niet, zo van die dingen Hij speelt wel heel graag met de kabel van mijn laptop, die trek ik dan uit zodat het niet gevaarlijk is en laat ik hem maar doen. (veel zullen dit misschien ook niet goed vinden) Ik vind dat hij zoveel mogelijk mag proberen zelf te ontdekken, maar ik hou hem wel altijd in het oog. En vanaf dat hij het begrijpt wil ik ook wel uitleggen, waarom iets niet mag.
Haha, hier ook, en Julia loopt nu bijvoorbeeld soms ergens heen met zo'n vingertje en dan roept ze 'Nie noe! Niet noe!'
ik zeg zooo vaak nee tegen mijn dochter en ze luitert prima , ze komt ook eigenlijk nergens aan wat ze niet mag al probeert ze me afen toe wel uit of t altijd nee blijft. haha heel grappig om te zien maar ik heb een goed pokerface .... ik zie t bij mijn schoon zus die kinderen luisteren totaal niet , komen overal aan en terroriseren hun moeder , gister zat ze hier zowat te huielen en vroeg mij wat ze moest doen , maar ze heeft t al zover laten komen dat t moeilijk is om ze te corigeren , kind was zo overstuur toen ze hem eidelijk es op de gang zetten , hij ging bijna overgeven (kind staat bijna nooit op de gang ) ze zei laats ook ik laat ze maar doen want ik ben geen politie agent en dat is naar mijn mening helemaal fout
Waarom is het beperken van dingen een rem op de ontwikkeling? Het luisteren en begrijpen van nee en waarom iets niet mag hoort toch ook bij het ontwikkelen?
ik ben ook wel voor het uitleggen waarom iets niet mag, maar dat hoeft echt niet elke keer. Hij zit soms aan de tv en dat wil ik absoluut niet hebben, af en toe met uitleg, maar: nee, daar mag je niet aankomen, of nee, niet aan de televisie zitten moet ook genoeg zijn. Ik zeg best vaak nee op een dag, maar goed daar heeft hij ook de leeftijd voor en een kind moet regels hebben om zich goed te kunnen ontwikkelen. Hij mag wel de trap op lopen, doe ook niet moeilijk als hij aan de ramen zit(ramen tot de grond), de bank op klimmen, deuren dichtdoen, plantjes watergeven (zonder water) maar dan weer niet de gevaarlijke dingen natuurlijk, hij mag niet aan de spulletjes op de vensterbanken komen, niet aan de tv, aan de gordijnen sjorren, niet op tafel klimmen. maar er zijn ook wel wat dingen waar we misschien wel onduidelijk over zijn zit ik net te denken.. hij mag wel aan de tel van mijn vriend komen, maar niet aan die van mij (want die is nieuw en die van mijn vriend is een oud ding) maar denk dat we dit wel moeten veranderen, want het is voor hem dan ook niet duidelijk denk ik. ach, opvoeden is niet makkelijk!
rianneF; ik vind je best streng. je wilt dat het kindje volledig zich aan je leefstijl aanpast(hij mag zijn autotje niet op tafel leggen bijvoorbeeld)opvoeding betekent niet dat het kindje perfect geleerd heeft om met ouders te wonen. betekennis van 'nee' gaat ook verloren wanneer alles ongeveer 'nee' is, zonder een redelijke reden. ik weet niet wie het schreef maar goed: waarom zou een kindje van 1 jaar niet op de bank mogen klimmen? of van 2 jaar?dat snap ik ook niet. het is zo dat een kindje sommige dingen nu nog mag doen maar een jaar later wel... kind moet voorzichzelf of voor anderen geen gevaarlijke of pijnlijke dingen doen, voor de rest past je jezelf aan. als je wilt dat iets heel blijft dan zet het op een veilige plek. buiten bereik van de kinderen. je heb kinderen die thuis echt niks mogen die worden dan helemaal gek wanneer de ouders er niet zijn in de echte wereld. de bedoeling op deze leeftijd is het oefennen met zelf beheersing(want dat hebben ze echt nog niet op leeftijd 1-2)hij moet kunnen ff stoppen wanneer er gevaar is en leren vertrouwen op de ouders die hem waarschuwen.
Idd dat een kindje niet op de bank zou mogen klimmen, dat snap ik ook niet. Hier mag ze zelfs staan op de bank - dat is de enige manier waarop ze naar buiten kan kijken. Zodra ze lukraak over de bank gaat rennen zeg ik overigens wel nee. Nouja, iedereen heeft andere grenzen toch? Ik las trouwens dat een kindje de ene telefoon wel mag, en de andere niet. Hier is dat ook, en mijn dochter weet dondersgoed welke ze wel en niet mag hoor! Het valt me trouwens op dat ze, áls ze al eens iets gevaarlijks te pakken krijgt, of iets dat duidelijk van papa of mama is, ze het tegenwoordig netjes komt brengen en daarbij vragend kijkt, alsof ze wil zeggen: hé, dit is niet voor mij toch?
Geen speelgoed op de salontafel is voor de 1 misschien streng, maar er komt ook een stukje veiligheid bij kijken. Zoals gezegd, denk aan koffie en thee wat er kan staan, daar moet hij ook voor uitkijken maar als een kind druk aan het spelen is (op de salontafel), denken ze daar vaak niet aan. En hoezo streng? Moet ik hier ook opschrijven wat hij allemaal wel mag?
Een te grote mate van beperking is een rem op de ontwikkeling, net zoals een te grote mate van vrijheid dat is. Het begrijpen van Nee en het waarom zijn hele abstracte zaken in de dreumesleeftijd. Veel mensen verwachten echt teveel van hun kleine en sommige mensen verwachten echt te weinig. De reactie van een dreumes op "Nee" is aangeleerd... Oh, dat is niet de bedoeling. 10 minuten later zijn ze dat weer vergeten. Waarom het niet mag en dat er een consequentie aan zit is echt nog niet aan de orde. Een gemiddeld kind snapt rond de 3e verjaardag (!) wat consequenties zijn..
Klopt maar dan blijven ze het gewoon nog doen. En denk je dat je ze wat geleerd heb kan je weer op nieuw beginnen. Mijn advies is de dingen die echt nee zijn blijven nee. En de dingen die je wel goed vind als ja bestempelen. En er zijn altijd uitzonderings regels hier weer op maar een ding wees duidelijk, Leer van af dag een bijvoorbeeld als ze kunnen lopen en al iets kunnen begrijpen was in de wasmand gewoon zo jong mogelijk mee beginnen. Is misschien een raar voorbeeld maar je helpt je zelf er mee. Op een gegeven moment doen ze het uitzich zelf als ze 8 zijn en dan kan je weer opnieuw beginnen want dan vinden ze klusjes doen voor mama weer niet leuk Consequent blijven is de belangrijkste taak. Maar met beleid en met maten. Opvoeden lijkt lastig maar dat is het echt niet. Als jij als ouder bijvoorbeeld een dagje ziek bent en denk van komt morgen weer kan je de andere dag weer beginnen met je kind net zo als ze ziek zijn dan wat losser daarna proberen ze je weer uit. Opvoeden8)