Wat ben ik blij dit te lezen. Ik herken mezelf in een heleboel van de verhalen. Tijd voor jezelf nodig hebben. Niet graag bellen, moet er echt in een bui voor zijn. Eerst de kat uit de boom kijken bij nieuwe mensen. Ook in dit forum ben ik meer van het lezen dan van het reageren (sorry 30 plus mama's) Rustig zijn in een groep. Vriendinnen zie ik eens in de 2 maanden ongeveer, heb er ook niet zoveel. Maak niet zo makkelijk nieuwe vrienden, dat vind ik wel jammer. Ik vind het wel gezellig met de familie en met bezoek maar moet dit niet te vaak in de week hebben. Met mijn werk zie ik elk half uur iemand anders en dan gaat het prima. Als ik dan anderen hoor met hun vele afspraken en bijna elke avond wat te doen dan vond ik mezelf maar een beetje raar, maar nu weet ik het, ik ben introvert!
Ik ben ook introvert. Sociaal zijn heb ik echt moeten leren. Ik heb twee vriendinnen waar ik echt helemaal mezelf kan zijn. Ik leg wel makkelijk contact, dus ik ben inderdaad ook niet verlegen. Ik ben geen verhalenverteller. Als ik iets vertel, dan het liefst zo kort en zo snel mogelijk. Ik functioneer het beste in een groep. Dan kun je af en toe eens iets zeggen en rustig luisteren naar andere mensen. 1 op 1 vind ik lastig. Dan voel ik me ongemakkelijk. Dan word ik onzeker, en heb het gevoel dat ik niet zo veel te melden heb. Hebben jullie dat ook?
Hihi grappig. Ik vind het juist weer heerlijk in een groep juist omdat ik op de achtergrond kan blijven zonder dat het opvalt Zo hebben je dus ook weer verschillende vormen van introvert zijn.
Wauw, wat herkenbaar allemaal! Hier ook een introvert persoontje dus... Ik ben graag alleen thuis, zodat ik gewoon lekker mijn ding kan doen. Ik vind het wel gezellig hoor, met zijn tweetjes, maar als ik een dag vrij ben en mijn vriend niet, vind ik dat helemaal niet erg hihi! Bellen is hier een crime, verschrikkelijk. Ook ik denk altijd dat mensen er niet op zitten te wachten en weet ook nooit zo goed wat te zeggen. Het beantwoorden van mailtjes en smsjes moet ik meteen doen, anders ''vergeet' ik het. Vooral met smsen, daar heb ik vaak geen zin in! Ik kijk ook liever eerst de kat uit de boom, voordat ik actief aan een gesprek deelneem. Ik moet wel zeggen dat ik mezelf heb aangeleerd om spontaan sociaal te zijn, maar er zijn dagen bij dat ik er echt geen zin in heb en het liefst gewoon mijn mond dicht houd. Ik heb een grote vriendengroep, maar dat zijn voor het merendeel wel stelletjes waar mijn vriend de afspraken mee maakt. Ik heb een aantal hele goede vriendinnen en ik vind ook het wel gezellig om met hen af te spreken en wat te doen, maar vaak zie ik er eerst wel tegenop. Dan bedenk ik me dat ik dit en dat nog moet doen of dat ik gewoon liever lekker thuis ben... Ik ben ook niet zo van de drukte, vaak ga ik op dinsdagochtend winkelen, heeerlijk! In mijn eentje overal doorheen sjeezen! Of met mijn moeder op een druilerige dag, dan is het ook goed te doen. Op een terrasje zitten in de drukte vind ik echter geen probleem, heerlijk mensen kijken! Op mijn werk heb ik er geen problemen mee. Ik sta voor de klas en juist omdat ik rustig ben zorgt dit voor een prettige sfeer. Ook kan ik enorm lachen met de kinderen, dan kan ik ook wel heerlijk gek doen. Ik ben niet zo spontaan en amicaal als sommige collega's, soms baal ik daar wel van. Ik kan echt tegen mensen opkijken, terwijl dat eigenlijk nergens op slaat. Ook ben ik soms bang dat ze mij zien als een of andere saaie muts... Ik denk ook vaak twee keer na voor ik iets zeg of schrijf, want stel dat het verkeerd overkomt. Ik ben wel van het omhelzen of het geven van een knuffel in een verdrietige situatie, maar ik doe het niet zo snel omdat ik me dan afvraag of anderen daar wel op zitten te wachten. Het geven van drie zoenen doen bijna al mijn vrienden, dus dan doe ik dat ook maar. Alleen bij mijn beste vriendin niet, die weet dat ik ook wel blij ben om haar te zien zonder haar meteen te zoenen hihi! Mijn vriend is spontaner en socialer ingesteld. Hij begrijpt vooral mijn telefoon en mail probleem niet haha! Hij noemt me soms licht autistisch, als grapje hoor. Hij plant soms een heel weekend vol en komt er dan achter dat hij het zelf ook wel een beetje veel vindt, tja... Mijn zus is net zo als ik, dus ik wist wel dat er meer mensen zo zijn als ik, maar dat er zoveel mensen zijn had ik niet verwacht!
Ik ben precies zo! Wil ook echt soms tijd voor mezelf. Bellen vind ik helemaal niks. Weet soms echt niet wat ik moet zeggen. Ben wel onzeker etc.. Heb niet echt goeie vriendinnen. Moet wel eerlijk zeggen dat ik het soms wel erg mis om iemand te hebben waar ik alles tegen kan zeggen en lol mee kan hebben(naast mijn man dan)
Dit topic is een feest van herkenning als wij visite krijgen, heb ik ook dat ze het liefst niet al te lang blijven Thuis ben ik ook het liefst alleen...vind het heerlijk...vaak heb ik dan ook helemaal geen behoefte aan geluid om me heen ( tv of radio ) Als ik een afspraak met iemand heb, zie ik er vaak tegenop, omdat het me benauwd en ik met gebonden voel, en liever alleen thuis blijf ( Meestal is het achteraf SUPER gezellig geweest ) maar ben vaak doodmoe naderhand Bij nieuwe mensen kijk ik graag de kat uit de boom...als ze me later nog eens tegen komen en ik ga helemaal los, dan zeggen ze vaak..wist niet dat jij zoveel kon praten en druk kon zijn van drukte in een winkel wordt ik stront chagerijnig, en als mn vriend onverwacht voorstelt iets te gaan doen schiet ik in de stress ( met als resultaat dat ik nu op dit moment dus alleen op de bank zit, maar me wel af zit te vragen of ik toch zal gaan zo wispelturig ben ik dan ook wel weer ) heel veel vriendinnen heb ik niet...het lukt me vaak niet om met alles en iedereen in contact te blijven....met die afspreken, dan weer met die, en dan weer met die, ook nog werken, met mn vriend dingen doen, mn ouders en zus bezoeken...krijg het al benauwd als ik er an denk, want dan hou ik geen ruimte genoeg over om bij te tanken Ik ben blij dat ik niet alleen zo ben Ik wordt ook wel eens licht autistisch genoemd....en ik zie best wel wat overeenkomsten met een autist
Ik word ook niet goed van drukte om me heen, harde geluiden (behalve af en toe harde muziek die ik zelf opzet), veel geluiden door elkaar, harde stemmen. Een vriendin opperde eens dat ik misschien hoogsensitief ben. Iemand hier wel eens aan hoogsensitiviteit gedacht?
Hoi meiden, Ik ben dus totaal niet intovert maar vroeg me iets af he... Misschien dat jullie mij het antwoord willen/kunnen geven! Ik heb een vriendin die ook introvert is. Wat ik dan nooit zo goed snap he, ze geeft duidelijk aan dat ze vriendschap wil, dat ze het leuk vind, als we dan afspreken is het super leuk en gezellig! Maar ik heb altijd het gevoel dat al het initiatief van mij af moet komen. Heel langzaam aan begon ik dat zat te worden en dan stop ik langzaam met zelf inititatief te nemen, en dan hoor ik gewoon steeds minder... Ik krijg dan wel te horen dat ze wat wil afspreken, dat ze me mist..maar initiatief tonen doet ze haast niet. Ik kan dit dus moeilijk begrijpen en kan hier dus heeeeel onzeker door worden! Heb het zelfs gewoon recht op de man af gevraagt, of ze mijn vriendinnetje nog wel wil zijn. Tranen, ja tuurlijk wilde ze dat, ze vind het soms zo moeilijk, te druk met zichzelf en haar huisje, maar ze wil me niet kwijt... Maar waarom toont ze dan geen initiatief? Laat ze van alles afhangen van mij? Snapt ze dan niet dat ze mij als vriendin ook kan verliezen door haar introverte gedrag? Begrijp me niet verkeerd, ik heb het wel over echte hechte vriendschap, ze is er wel echt voor me als er iets is, kan altijd bij haar terecht etc...Maar ze kan me ook zo verdomd onzeker maken door totaal geen initiatief te tonen. hihi zo ben benieuwd wat jullie kijk hierop is!
Zit hier stiekem te gniffelen, het klinkt allemaal zo bekend in de oren. Vooral ook die drie zoenen. Blèèègh, wat is het nut daarvan. En dan vooral bij binnenkomst én vertrek. Gewoon groeten en afscheid nemen is toch ook genoeg denk ik dan.
@Miekie, wat ik al snel heb, ook al ken ik iemand al jaaaaren. Ik voel me snel teveel, ben bang dat ik totaal niet boeiend ben. Dus denk dan al snel...tja, waarom zou ik ze lastig vallen. Heb ook vaak het idee, dat mensen dingen van mij vinden, wat vast niet zo is. Klinkt een beetje warrig allemaal hihi, weet niet goed hoe ik het uit moet leggen.
Ik herken het wel van een vriendin van mij. Zij neemt ook bijna altijd het initiatief. Ik doe het ook niet expres, maar zij wil mij gewoon vaker zien dan ik haar. Het klinkt wat rot, maar ik hoef mensen eigenlijk niet heel vaak te zien. Helpt dit wat?
Oh wat is dit allemaal herkenbaar! Wist helemaal niet dat hier ook een woord voor was, introvert... Dacht altijd dat ik gewoon verlegen was ofzo. Maar ik herken me echt helemaal in jullie verhalen dus ik denk dat ik ook gewoon introvert ben. En helaas is dit niet echt handig icm vriendschappen... Ik lees hier lekker mee, doet toch wel goed om te lezen dat ik niet alleen ben met dit probleem
@Miekie, ik neem uit mezelf ook wel contact op met vriendinnen hoor, hier is het gewoon 50/50. Ik heb gewoon voornamelijk vriendinnen die net zo zijn, die niet constant bellen of af willen spreken. Ik weet niet hoe frequent jullie normaal wat afspreken, maar misschien als je daar wat meer tijd tussen laat zitten, dat ze zich daar fijner bij voelt. Maar ik ben het met je eens hoor, het contact hoeft niet altijd van jou kant te komen.
Heel herkenbaar allemaal! Ik noem mezelf trouwens niet introvert, maar hooggevoelig. Op deze site staat wat dit betekend. Wat betekent het dat je hooggevoelig bent? | Hooggevoelig
Ik heb even de test gedaan Ben niet hooggevoelig. Heb ook niet veel problemen met harde geluiden oid. Denk wel dat HSP en introvert veel samen kunnen gaan. @Meisjesmama: waar merk jij die hooggevoeligheid vooral aan? Ik denk dat mijn vriend wel meer bij de beschrijving past dan ik. Hij is ook introvert. @Miekie: ik zou het gewoon eens rustig met je vriendin bespreken. En dan vooral ook vertellen hoe jij het voelt als het merendeel van het initiatief van jou moet komen. Het initiatief nemen zal misschien wat meer moeite kosten bij je vriendin, maar als jullie echt vrienden zijn dan denk ik wel dat ze dat voor je over heeft Misschien helpt het ook om te benadrukken dat je het niet als ongelegen ziet of vervelend als ze belt (blijkbaar hebben wij introverten daar vaak last van ) Hoe doen jullie het trouwens met bedrijfsuitjes en borrels? Ik merk dat ik die een beetje vermijd. Vooral dingen die in de avond zijn. Ik wil 's avonds gewoon tijd om bij te tanken! Het is allemaal al druk genoeg met overdag werk en ook nog Thijmen!