Ik heb die HSP test ook gedaan en ben zeer waarschijnlijk ook een HSP'er. Op 3 vragen heb ik 'nee' ingevuld, de rest past precies bij mij... Maar dat bellen.... wat herkenbaar toch. Ik voel me altijd enorm schuldig als ik 'geen zin' heb om met vriendinnen te bellen. Het gevoel bekruipt me dan ook of ik wel 'een goede vriendin' ben. Omdat ik weliswaar de moeite niet eens neem om ze eventjes op te bellen om alleen te vragen hoe het gaat bijv.... Maar het gaat er gewoon bij mij om dat het dan een verplichting wordt én daar heb ik dus zo'n hekel aan. Iemand zei het al... ik neem ook wel eens niet op als m'n vriendin belt. Dan denk; ff niet. Maar 9 van de 10x bel ik ze binnen een half uur toch terug. want dat zit me dan toch niet lekker. Wat een toestand ha,ha.. Maar er gaat een nieuwe wereld voor me open, ik wist niet dat er een 'label' aan hing.
@miekie: ik zou het gewoon eens met je vriendin bespreken, hoe jij het voelt. Grote kans dat ze het wel doorheeft, maar het moeilijk vindt om bespreekbaar te maken. ik weet in elk geval van mezelf dat ik er echt aan moet denken, soms zelfs op de kalender moet zetten om weer eens wat van mezelf te laten horen.
Ik ben ook een typetje die het heerlijk vindt om thuis lekker op de bank te zitten...filmpje kijken, achter m'n laptoppie zitten...gewoon m'n eigen dingetje doen. Bellen heb ik een hekel aan. De paar vriendinnen die ik heb (op een paar vingers te tellen ) weten dat bellen niet mijn ding is en vinden dat geen probleem. Mijn vriend en ik hebben een hekel aan verplichtingen. Doen graag ons eigen ding. We hebben maar een paar vrienden die we echt niet iedere week zien. Soms zien we ze een hele poos niet...gelukkig heeft niemand daar moeite mee.
Hier ligt de telefoon (vaste lijn) trouwens constant van de haak... vraag me af waarom we dat ding hebben... even opzeggen dus. Ben volgens de test volledig HSP... maar het verwonderd me dat dit als iets 'aparts' beschouwd wordt, heeft niet iedereen last van al die dingen die ze opnoemen?
Hieronder nog een informatief stuk over hoogsensitiviteit waarin het goed wordt uitgelegd, vind ik. Een op de vijf mensen is hooggevoelig. Een op de vijf mensen heeft speciale antennes om subtiele signalen en prikkels uit hun omgeving te registreren. Het is een gave waardoor zij meer en intenser waarnemen dan anderen, gevaren eerder signaleren, eerder voelen waar iets niet klopt, sneller weten waar mensen in hun omgeving behoefte aan hebben. Zij hebben een zeer sterke intuïtie waardoor zij snel bepaalde kennis verwerven waar anderen langdurig naar moeten zoeken. Deze gave is voor henzelf, voor hun omgeving en voor de maatschappij van onschatbaar belang. Zij heeft echter ook een schaduwzijde. Doordat hooggevoelige mensen meer afgestemd zijn op het ontvangen van subtiele signalen, raakt hun systeem sneller van slag door prikkels van grovere aard en door een hoeveelheid en een diversiteit van signalen. Ze raken snel overvoerd en hebben dan veel tijd en rust nodig om weer te herstellen. Het is dus belangrijk dat ze van jongs af aan leren, zichzelf hiertegen te beschermen. Immers, een speciale gave brengt ook een speciale verantwoordelijkheid met zich mee. Lang niet iedereen heeft dat echter geleerd. Een hooggevoelig kind wordt heel vaak niet als zodanig herkend, integendeel: het krijgt vaak te maken met subtiele signalen dat het niet helemaal in orde is en niet echt aan het ideaal beantwoordt. Hierdoor kan het heel gemakkelijk een negatief zelfbeeld ontwikkelen. Veel hooggevoelige mensen lopen dan ook niet te koop met hun geaardheid. Het is immers niet een karaktertrek die in onze maatschappij op de top tien van de meest gewaardeerde persoonskenmerken voorkomt. Veel mensen proberen hun geaardheid te verbergen en passen zich zo goed mogelijk aan in de drukte en de snelheid van het arbeidsproces. Ze werken vaak part-time en gebruiken hun vrije tijd om zich terug te trekken, weer te herstellen van hun overbelast zijn. Zij leiden als het ware een dubbelleven. Helaas moeten velen van hen na een aantal jaren hiervoor toch de tol betalen: ze raken burned out en verdwijnen uit het arbeidsproces. Hierdoor verdwijnt een ongelooflijke hoeveelheid talent uit het arbeidscircuit. Doordat veel hooggevoelige mensen ofwel een teruggetrokken leven leiden ofwel zich zo goed mogelijk aan de niet- of minder sensitieven aanpassen, wordt voor de mensen buiten hun directe omgeving vaak niet duidelijk waar zij behoefte aan hebben om goed te kunnen functioneren en zich helemaal te kunnen ontplooien. THE HIGHLY SENSITIVE PERSON De Amerikaanse psychologe en onderzoekster Elaine Aron zelf een Highly Sensitive Person, zoals zij het noemt, heeft het aangedurfd zichzelf als onderzoeksobject te nemen en haar ervaringsdeskundigheid te combineren met wetenschappelijk onderzoek. Globaal gesproken onderscheidt zij twee soorten HSP's: degenen die gelukkig zijn met een teruggetrokken bestaan en zoveel mogelijk het risico om overbelast te raken vermijden en degenen die enerzijds een drang hebben om naar buiten te treden en risico's aan te gaan en anderzijds ook weer snel overbelast zijn. De laatsten leven het grootste deel van hun tijd met een innerlijk conflict: ze leven als het ware met de ene voet op het gas- en met de andere op het rempedaal. (bron: www.gevoeligheidalskracht.nl)
Ik kende HSP al een jaartje of 10...tenminste van het bestaan er van. Heb er zelfs een boek over maar deze nooit gelezen (ach...zo heb ik er nog wel een paar ) En het nagelaten een test te doen....maar zo net toch de test gedaan en....wat ik al die tijd eigenlijk al dacht.. ik mag dat eticketje er ook bij plakken Misschien toch dat boek eens lezen.... 2 vragen met nee beantwoord en 1 twijfel toch met ja...rest allemaal ja. Vraag me nu af OF ik dat boek nog wel heb...kan t goed tijdens de laatste opruim actie weg gedaan hebben.... (en daarom doe ik dus niet graag boeken weg!)
Ik ben ook wel redelijk introvert, maar ik herken niet alle punten. Eigenlijk is het meer dat ik wel graag op mezelf ben, maar gezelschap ook erg gezellig vind. Maar niet elke dag, ik vind het dus ook heerlijk om op mijn vrije dagen lekker met de kindjes thuis te keuvelen, heb dan ook geen behoefte (en tijd) om bezoek te ontvangen. Laat mij maar de halve dag in pyjama lopen, lekker op ons gemak, de kindjes lekker in bad doen enzo. Mijn ouders zijn dan wel welkom maar verder niemand . Ik ben dus wel graag op mezelf, maar leuke visite mag van mij gerust lekker lang blijven, dat vind ik wel gezellig, vind het dan juist ook wel jammer als ze weg zijn, voelt ineens zo leeg. Maar toch ook wel weer lekker . En familieweekenden vind ik juist erg leuk, maar dat doen we alleen met het leuke deel van onze familie. In ons trouwen heb ik ook erg veel zin, niet om zelf in het middelpunt te staan, maar gezellig iedereen bij elkaar. Met leuke mensen bel ik ook wel graag, fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen en te horen hoe het met hun gaat. Volgens mij ben ik eigenlijk helemaal niet zo introvert meer nu ik teruglees . Sinds ik kinderen heb (zeker nu we er 2 hebben) ben ik veel makkelijker erin geworden, socialer, heb ook minder tijd voor mezelf nodig. Ik vind dat wel fijn, dan heb ik er straks ook geen moeite mee als er vriendjes of vriendinnetjes van Eva willen spelen/mee eten. Daar was ik altijd bang voor, dat ik me daarbij niet op m'n gemak zou voelen.
jawel, ik heb wel last van de dingen die ik opnoemde bij HSP de bedrijfspsycholoog heeft hier goed bij geholpen o.a. omdat ik hsp ben en tegen een burn out aan zat, ben ik daar heen gegaan....nu gaat het heel goed, en accepteer ik mezelf ook veel beter zoals ik ben
Oooo...dat heb ik ook zo vaak gehoord! Als iemand mij dan leert kennen, dan hoor ik ook vaak; ja in t begin was ik bang dat je me niet moest, je kijkt altijd zo arrogant. En bedankt weer!
Heb ik nog nooit gehoord over mezelf. Maar wel dat ik niet zo makkelijk "benaderbaar" ben...weet niet meer welke woorden ze nou precies gebruikten.. Maar dat ik iets uitstraal waardoor anderen zoiets hebben van...daar ga ik maar geen praatje mee maken want daar zit ze vast niet op te wachten. En ik weet echt niet hoe ik dan kijk of doe dat men dat denkt? En dus ook niet hoe ik dat dan verander...