Onze meid heeft het trouwens al prima door hoor, ze wijst ook degene aan die ze wil hebben haha, ze heeft nu ringetjes met paardje en gouden met bling bling ze kijkt net zo vrolijk hier maar ik vind ook dat het per kindje verschilt (en hoe je verder aankleed e.d.) of het aso word ja of nee
misschien is mijn tiktoon dat wat harder dan mijn bedoeling was.. Ik was oprecht in de veronderstelling dat juweliers het niet deden voor een bepaalde leeftijd (ik meende 4 jaar) HEt is allerminst mijn mening geweest te veroordelen..
Ieder zijn eigen keus natuurlijk. Zelf zou ik het niet doen maargoed, dat is mijn mening. Mijn dochtertje mocht ze met 5 jaar laten prikken omdat ze het toen zelf graag wilde. De jongste wil nu ook omdat ze haar zus ziet maar ze is pas 2, dat wordt nog even wachten dus!
Een baby, zo puur en zuiver, ik zou het echt niet doen. Mijn moeder heeft het bij mij ook heel vroeg laten doen en ik zit nu met gaatjes in mijn oren en ik haat(!) oorbellen. Maar goed, so be it, ik hou niet minder van mijn moeder. Maar persoonlijk had ik graag de keuze gehad. Mijn dochter krijg ze dus de komende jaren niet.
Ik vind het overdreven te stellen dat het zielig is. Lastig vind ik het. Aan de ene kant vind ik het wel schattig staan. Alleen is het in Nederland wel een beetje ordi In andere landen ( waaronder Italië en Spanje) is het juist normaal om het vroeg te doen. 11 weken vind ik persoonlijk te vroeg.
Ik begrijp gewoon absoluut niet waarom je een kindje van 11 weken nota bene moedwillig twee gaten in haar oren wil laten maken, puur omdat JIJ dat mooi vindt.... maar goed, als dat jouw overtuiging is moet je het vooral doen. Ik mocht van mijn ouders pas oorbellen na mijn 18e, en toen ik zo oud was wilde ik ze niet meer en nu ben ik erg blij met mijn ongeschonden oorlelletjes . Mijn dochter zal ze dus ook zeker niet krijgen. Komt nog bij dat ik sieraden bij zo'n jonge baby uberhaupt niet vindt passen, maar goed, dat is mijn mening.
Mijn meis heeft ze met 11 weken gekregen. Natuurlijk heeft ze gehuild, maar dat doet ze ook met een ander soort prik en daar heeft ze ook geen trauma aan over gehouden. Dat er mensen zijn die het ordinair vinden, moet je niet aantrekken. Smaken verschillen. In bepaalde culturen is het normaal. Ik begrijp deze opmerking overigens nog steeds niet, zal ik nooit begrijpen denk ik. Ik vind het zelfs kwetsend overkomen. Het voordeel, ze beschouwt ze als eigen. Ze kan zich niet herinneren dat ze zijn gezet. Ze hebben nog nooit gezweerd, omdat ze er niet aan kon zitten op die leeftijd. Je kan het makkelijk schoonhouden.
tja daar komt ook weer een cliche, maar ik vind pijn en huilen voor een vaccinatie ook wel een heel ander doel dan voor oorbelletjes.
ja maar dat kan ook gebeuren als je zelf oorbellen had gewild met 4/5 en daarna spijt had toch? Dan moet je wachten tot je 21e want dan ben je officieel (en lichamelijk) pas in staat om een beslissing te maken en de volledige consequenties te overzien (aangezien voor deze tijd je hersens nog niet volledig zijn ontwikkeld) Kindjes van 5/6 kunnen zoiezo nog niet dat soort beslissingen maken toch? Dus in hoeverre is het eigen keuze als ze het willen omdat ze het overal zien en beinvloed worden e.d. NIet dat het erg is hoor, als iemand wil wachten is dat ook een goed iets maar echt zelf ervoor kiezen (bewust) kan je natuurlijk ook niet als je 6 jaar bent..
ik denk dat je dat niet moeten voelen zo, het is idd smaak, ik vind alles van goud sowieso ordinair, net zoals een mat bij kleine jongetjes en van die echte originele nikes. Dat is gewoon mijn idee.
Ooh reltopic! Mijn dochters hebben ook beide oorbellen...... heel ordinair Hier (Spanje) krijgen echt bijna meisjes al in het ziekenhuis net na de geboorte (de 2e dag) oorbellen in geschoten. Ik heb het het met 2 maanden laten doen, bij een apotheek. Perfect gegaan staat ook mooi enz maar vond het wel verschrikkelijk hoor om te laten doen...
Nou inderdaad erg cliche.. Het gaat om de vergelijking trauma aan over houden. Dat heeft ze niet van de vaccinaties. En zo kan je eeuwig door blijven gaan. Je kind 5 of 10 minuten laten huilen... kan dat dan wel? Kies je ook bewust voor misschien is het wel pijn. Beetje flauw, maar dat vind ik jouw reactie ook. Ik was doodsbang voor gaatjes laten schieten. Ik durfde pas toen ik 13 was. Ik heb het mijn ouders altijd kwalijk genomen, want mijn zus had ze als baby zijnde gehad. Ik wilde haar dat dus besparen. Voor mij is het dus een goedbedoelde actie geweest. Dat jij er anders over denkt, prima...
Netjes dat ze het in een apotheek daar doen, ik was toen in Spanje (we hebben daar 2 huizen) maar daar wilde ze het toch niet doen hoor, ik wilde een armbandje uitzoeken en ze dachten dat ik kwam voor oorbellen, die mevrouw vond het maar niets ik zeg nee joh ze is te jong nog (3 maanden was ze toen) We hebben nu hele leuke bellen, heel erg subtiel vind ik zelf.. en erg fijn met kleine kinderen (die kleine ringetjes)
mijn schoonzus komt uit brazilie en die vertelde ook al dat dit in ziekenhuis werd gedaan vlak na de geboorte vind het wel heel erg vroeg maar ja dat is mijn mening en weet zeker dat veel vrouwen mijn keus ook niet respecteren
blijkbaar vinden niet veel mensen goud ordinair want die Ben Saunders met gouden tanden kan ook TVOH winnen haha (effe geintje tussendoor)
Een baby/kind is mooi van zichzelf,stralende onschuld,puur natuur. Die hoeven naar mijn mening niet verfraaid te worden met sieraden,en al helemaal niet die door het huidje gaan. Maar hey,das mijn mening,ieder voor zich he.
Ga je nu prikken tegen ziektes vergelijken met prikken voor gaatjes voor oorbelletjes?? Ik wil me hier zó niet in mengen maar echt ik kan hier niet tegen. Ok maar TS wilde de voors en tegens hier zijn ze: voordeel: mama blij nadeel: kindje niet blij
ja sorry, ik vind goud echt het meest vreselijke dat ik ooit gezien heb, dat mag toch? Ik kan bij iemand met een gouden trouwring ook nooit zeggen dat ik hem mooi vind. Voor mij is het echt ordi. ik heb het niet over een trauma, dat zal wel los lopen. Maar jij zei, ze huilde ook bij de andere prikken. Ik laat mijn dochter het liefst niet huilen, een prik is voor mij bittere noodzaak, dus dan zal ik mij daar overheen moeten zetten. Maar ik vind dit dus een ander doel, dat bedoelde ik ermee.