Thuis of ziekenhuis bevallen

Ikzelf wilde bij de eerste graag in het ziekenhuis bevallen. Ik was nog jong en ons huis had een wenteltrap waardoor ik het zelf niet aandurfde. Achteraf een goede keuze omdat mijn bloeddruk erg hoog opliep en mijn weeen niet daalde. Hierdoor werd ik overgedragen aan de gynecoloog en heb na de bevalling nog een week in het ziekenhuis gelegen met zwangerschapsvergiftiging.

Bij ons 2e kindje dacht ik, als die bevalling weer zo heftig wordt, wil ik graag in het ziekenhuis zijn. Maar onze dochter werd meteen naar binnekomst op de verloskamers geboren, net op tijd dus. We mochten ook meteen naar huis dus bij nummer 3 dacht ik, dat ga ik ten eerste niet halen en ik wilde ook graga thuis zijn voor de andere 2 zeker omdat de oudste nu natuurlijk alles bewust meebeleefde. Binnen een uur na de eerste wee was onze 3 hummel er. Het was heerlijk mijn eigen spullen, eigen bed, eigen douche en na de bevalling en douchen weer heerlijk mijn eigen bedje in. Ik vond dit heerlijk!!

 

Ohja en die troep....niks van gemerkt!! Was al weg voordat ik overeind kwam. Trouwens.....dat hoef je dan toch niet zelf op te ruimen hahahah

 

Ik wil ook graag naar het ziekenhuis. Heeft eigenlijk niets met de viezigheid te maken hier... Dat zal me worst wezen, echt...
Mijn redenen om voor een bevalling in het ziekenhuis te kiezen zijn:
*1: Mijn leeftijd (35+) en een miskraam 4 jaar geleden; gewoon een veiliger gevoel.
*2: Dit wordt ons eerste kindje; ik zou het fijn vinden als mijn man de bevalling ook enigszins "relaxed" kan beleven; dat íe niet als een gek met washandjes, vuilniszakken, emmers of wat dan ook moet gaan sjouwen. Maar gewoon lekker langs me zitten, handje vasthouden en intens genieten van mijn geschreeuw, haha

 

Dat is gelukkig niet zo hoor! Thuis hoeft een man ook echt NIETS te doen hoor!!!
Mijn exvriend zat gewoon naast me op ons bed om mijn handje vast te houden. De kraamzorg en de verloskundige zorgen overal verder voor.

Mijn eerste bevalling was dus thuis.. bewust voor gekozen en heeeel goed bevallen!
Nu weer hopelijk thuis.. ik ben bij de 1e al in 2 uurtjes bevallen dus ik heb zelfs weinig keuze denk ik haha. Maar ik vond het ook echt heerlijk om na de bevalling gewoon lekker onder mn eigen douche te kunnen stappen en daarna lekker in mn eigen bed terug te kunnen. Ik heb verder echt NIETS aan viezigheid of wat dan ook gezien. Terwijl ik stond te douchen werd mn bed verschoond en ik heb zelfs geen idee waar ze alles zo snel hadden gelaten

Als er complicaties zijn of een verhoogd risico zou ik er uiteraard gewoon voor kiezen om in een ziekenhuis te bevallen hoor. Het is niet zo dat ik het uit eigen belang gevaarlijker zou gaan maken. Maar ik geloof wel dat een thuisbevalling in principe net zo veilig is. Ook woon ik 5 minuten met de auto van het ziekenhuis af.. als ik ergens ver van een ziekenhuis zou wonen zou dat me ook al wel weer flink laten twijfelen.

 

Ik denk dat ik ook voor het ziekenhuis ga.
Volgens mij kan het me op het moment zelf weinig schelen of ik nou thuis ben of niet. Bij beide heb je een vk aan je bed en is je vriend bij je. Ik vind het ziekenhuis gewoon een wat veiliger idee, geeft me iets meer rust denk ik.

 

Ik ben thuis bevallen en nu als het aan mij ligt weer. Het is denk ik een gevoelskwestie - waar voel jij je prettig bij? Ik heb veel vertrouwen in mijn eigen gevoel en hou er niet van om dingen onnodig te medicaliseren. Dit maakt dat voor mij een thuisbevalling fijn is. Als je je wel heel veilig en fijn voelt in een ziekenhuis kan dat voor jou wel een hele goede keuze zijn. Ik sta er gewoon zo in, in principe thuis of er moet een reden komen die tot complicaties zou kunnen leiden of mijn gevoel dat zegt 'niet thuis bevallen'. Vond het overigens heerlijk om even onder m'n eigen douche te stappen en vervolgens zo m'n schone bedje in - kindje aan m'n zijde heerlijk! (die 'troep' ruimen de kraamverzorgster + vk heel snel en discreet op) En zo ook tijdens de ontsluitingsfase - in mijn eigen huis op mijn manier weeen opvangen. In een ziekenhuis zou ik me niet zo op gemak hebben gevoeld wat voor mij remmend had gewerkt, daar ben ik van overtuigd.

 

Ik zou niet thuis willen bevallen. Veel te veel risico's.
Het schijnt dat 1 op de 3 thuisbevallingen toch naar het ziekenhuis moeten.

En het ziekenhuis is goed bevallen.

 

ik ga naar het ziekenhuis. omdat ik een heftige bevalling achter de rug heb met mijn zoontje was ik toen niet in het ziekenhuis geweest had hij nu niet geleefd.

ik het een grote bende vond. bij het breken van de vliezen had ik 7 celstof matjes onder me liggen en nog liep alles naast het bed een grote goene zee prut. toen de bevalling ingeknipt overal zat bloed en jawel fynn werd geborgen en weer een golf water overal en weer op de vloer.

alleen daarom wil ik bevallen in het ziekenhuis.

ik wil gewoon lekker de zekerheid hebben dat ik alles bij de hand heb en ook een team van artsen die bij complicaties gelijk klaar kunnen staan.

als een thuis bevalling niet goed gaat en het in een kwestie van leven of dood dan ben je snel te laat in het ziekenhuis

 

k ben zo blij dat ik in het zh ben bevallen want anders moest ik toch naar het zh alleen dan met de ambulance en dat lijkt me echt een hel

 

Ik wil, net als jij, gewoon lekker thuis bevallen. Heerlijk, in je eigen omgeving, lekker knus, lekker intiem. En die troep, die wordt echt wel voor je opgeruimd hoor, daar hoef je niet zo bang voor te zijn.

Het ziekenhuis heb ik in mijn leven al veel te vaak gezien en voor mij hoeft al die medicalisering niet. Zolang het ook maar enigszins kan wil ik daar liever weg blijven (hoewel ik een fantastisch ziekenhuis heb).

 

Ik zou wel thuis willen bevallen maar het kan niet omdat ik 2 hoog woon..dus dan maar in het ziekenhuis..maar vind ik ook niet erg..

 

Ik zou graag thuis bevallen maar dat dat gaat niet ivm gezondheid en vriend heeft ook liever dat ik in het ziekenhuis beval,, duss dat word ziekenhuis.

 

bij de eerste probleemloos en goed bevallen in mijn eigen huis. Nu bij de tweede moet ik in het ziekenhuis, omdat ik overgewicht heb en ze het protocol hebben aangepast...ergens wel balen, maargoed, ik heb me er al bij neergelegt. In het ziekenhuis proberen ze er ook wat leuks van te maken merk ik!

 

Als je eenmaal bezig bent, kan het je volgens mij niks meer schelen waar je bent, als dat kind er maar uit komt! Ik ben poliklinisch bevallen omdat ik wist dat (met name bij de eerste) veel vrouwen tijdens of kort na de bevalling naar het ziekenhuis moesten. Dat leek me helemaal vreselijk. Bovendien vind ik het inderdaad wel een veilig idee. Uiteindelijk heeft het team van het ziekenhuis twee keer op het punt gestaan de bevalling over te nemen. Uiteindelijk is het toch poliklinisch met de verloskundige gelukt, maar ze is wel geholpen door de verloskundige van het zh. (alleen hebben ze dat buiten de boeken gehouden, hihi.) De kleine zat vast en is uiteindelijk geboren met een flinke knip en fundusexpressie. Ze waren al bezig te prikken voor eenn weeën opwekkend infuus, maar dat lukte niet, ik heb moeilijke aderen. ik vond het niet erg dat het niet lukte, want dat gaf mij nog net even extra tijd om alles op alles te zetten en ook buiten de weeën om te persen zodat het dus uiteindelijk toch zonde rinfuus kon en ik na de bevalling gewoon naar huis mocht.

Maar al met al vond i het wfijn om in het zh te zijn, want de kleine zat duidelijk vast en ik begon op een gegeven moement toch ook wat spanning bij de vk te voelen van het moet wel NU gebeuren. Ik denk dat ik dat thuis toch enger had gevonden omdat je dan in geval van nood met een baby halverwege je geboortekanaal in een ambulance naar het zh moet.

 

hier ook zh.

vorige keer moest ik dat omdat ik bij een gyn liep. Nu wil ik weer in het zh.
Dochterlief wilde er niet zo graag uit en na 18 u flinke weeën op rug en benen was ik op. Ik had al 3 weken voorweeën dus je snapt wel dat ik niet zo gek lekker geslapen heb toen.
Na een knip, en nog eens verder knip, 2x vacuumpomp, navelstreng om het nekje...was echt wel blij in het zh te zijn.

 

De vorige keer ook in het zkh bevallen op medische indicatie. Ik had zwangerschapssuiker dus het moets. En ook nu ga ik weer voor een ziekenhuisbevalling. Ik heb het hier echt als enorm prettig ervaren in de kraamsuites!!! Zeer veel privacy en een eigen keukentje voor manlief koffie te pakken en alles. Maakte het een beetje huiselijker misschien voor mijn gevoel.

 

Ik ben in het zh bevallen, ivm overgewicht.
Uiteindelijk had het geen meerwaarde, want alles ging zoals het moest. Ik vond het bed k*t liggen en de verpleegsters irritant.

Maar goed, het scheelt wel rotzooi thuis.

Deze gaat weer poliklinisch als het goed is.

 

Ik heb nu geen keus omdat ik al een tijdje weet dat het een keizersnede wordt, maar daarvoor wilde ik ook liefst in het ziekenhuis bevallen. Ik ben 39, brengt zowiezo iets meer risico's met zich mee - in veel gevallen mag je dan niet eens meer thuis bevallen - en voor mijn gevoel was het ook net een stukje veiliger en gaf het iets meer rust.

Wel hebben ze hier in het ziekenhuis net een nieuwe afdeling geopend, het zgn. geboortehuis wat veel weg heeft van een kraamhotel. Alles in huiselijke sfeer, alleen de vk aan je bed en alle ruimte en tijd om te bevallen hoe jij wilt. En mocht er dan iets gebeuren, ben je natuurlijk gelijk in de goede handen. Dus totdat we wisten dat het een ks zou worden, was dat wel onze eerste optie.
Ik ben nu een aantal keren in het ziekenhuis geweest i.v.m. gesprekken en voorbereidingen op de ks, en ik merk echt dat het echt niet zo kil en afstandelijk is zoals je wel vaak hoort. Voor de gyn. en andere artsen is het ook nog steeds een bijzondere gebeurtenis, ik voel me echt in goede en kundige handen en dat heb ik toch het liefst uiteindelijk.

 

Hier wordt in het voorjaar een hagelnieuw ziekenhuis geopend, en ik las al op de website dat je dan lekker over roomservice kunt beschikken, hihi..... Was ook wel een van de redenen die mij over de streep trokken