Ikke!!! Goh die muts op de eerste van de 2 foto's die je geplaatst hebt. Sokken blijven hier goed aan. Hebben hem een tijdje bobuxjes aangedaan en adidas boxschoentjes en sindsdien doet hij het niet meer
Zo, net hele huis gepoetst. Krijgen straks de familie op bezoek. Hebben een kinderviering in de kerk en krijgen dan het kaartje dat tijdens het doopsel opgehangen is in de kerk mee naar huis. En familie gaat mee en komen dan een hapje eten nadien. Nu nog snel Ward bij m'n ouders oppikken en fruitpap geven en dan vertrekken! Fijn weekend! Geniet van het mooie weer
Spannende en drukke tijd dus Sabse! Herkenbaar verhaal van KDV... Toen m'n oudste ongeveer zo oud was als onze juni-kindjes nu zijn wij ook bezig geweest met verhuizen (ze was uiteindelijk bijna 11 maanden toen we definitief overgingen). Wij zijn toen verhuisd van Eindhoven naar Zuid Limburg, dus moest ook een ander KDV gaan zoeken. Dat vond ik denk ik nog wel het moeilijkste van de hele verhuizing, want wij waren ook heel erg tevreden met het KDV waar ze toen heen ging, ze had het daar zo leuk en had al wat vriendjes gemaakt en was heel dik met haar leidsters... Je moet dan toch maar afwachten of dat op het nieuwe KDV ook allemaal weer zo goed gaat lopen. Is helemaal goed gekomen gelukkig, maar was wel spannend en vond het ook wel moeilijk...
Je kunt opzich wel best duidelijk zien dat Maud en Marit zusjes zijn, maar ze hebben ook allebei wel echt een eigen koppie. Moet nog een hele zooi recente foto's op mn laptop zetten, dan zal ik er wel eens wat plaatsen hier
Ik was vandaag bij de Ikea en daar liep een stel rond met een babytje van 6 weken. Kon me al niet eens meer voorstellen dat Marit zo klein geweest is Laat staan dat ik dat van Maud nog kan voorstellen
Jvtje, herkenbaar! Nu Damien rechtop zit, maaltijden eet en flink wat haren heeft, vind ik hem niet echt meer een baby. Hm, Damien slaapt eigenlijk alleen nog maar in zijn bedje. We zijn vandaag even de stad in geweest en hadden gehoopt dat hij in de wandelwagen ook nog wat zou slapen, maar helaas. Hij was dus erg moe toen we thuis kwamen. Om 7 uur lag hij er al in, zonder avondeten, maar met een papfles.
wij vorige week in het zwembad eentje v 8 wk. Heerlijk zo kleintjes! Was hij nog maar eens zo klein! zijn er nog waar de baby nu moeilijker slaapt en niet graag meer alleen speelt? Maxim vandaag heel fel. echt schreeuwen als ik naar de keuken wandelde, of als ik hem in het park zette. zijn dutjes gingen al helemaal niet. doodmoe en toch niet willen slapen. vanmiddag gelukkig wel in slaap gevallen na 3x proberen of zo (na tijdje weer eruit omdat hij zn hele bed dan rondkruipt, en dan probeer ik half uurtje later nog een keer) Nu is hij weer moe, maar wil niet slapen. Muziekje werkt ook niet meer, vanmiddag wel!) zou het sprongetje kunnen zijn?
Ik had gelezen dat ze rond 7 maanden graag in de buurt van hun moeder willen zijn. Als je dan even wegloopt, dat het dan brullen is. Het helpt door veel te praten als je even uit beeld bent. Hahaha, dat kruipen deed Damien vandaag ook. Hij was moe, dus ik brneg hem naar bed. Een hoop gebrabbel, dus ik ga even kijken. Ligt ie op een heel andere plek op zijn buik met zijn knuffels te spelen die hij verzameld had. O en nog iets: vrijdag kwamen mijn schoonouders langs toen mijn man thuis was en Damien begon ineens te krijsen toen hij ze zag! Doet ie wel vaker bij onbekende personen, maar een maand iemand niet gezien hebben, is voor hem dus zo lang dat hij ze als vreemde aanziet
Ja soms begint hij dan met een knuffel te spelen of met zn tutje , of ligt hij tegen de spiegel van de kleerkast te brabbelen (bedje staat ernaast) maar toenstraks had hij zich helemaal onder de dekens gefrommeld! Net ook weer. Ja las ergens anders iets over rond de 8mnd. Hier ook dinsdag, was bij mn ouders en zette hem langs mijn papa in de zetel zodat ik de spullen kon nemen om te vertrekken. Mee dat ik uit zicht ben begint hij daar te krijsen! Terwijl hij hem toch wel vaker ziet, elke week toch. En toen ik hem in de mc had gezet, en weer even weg was, was er niks aan de hand Gek he!
Had hem net opnieuw in bed gelegd, en hij was meteen stil. Nu zit hij weer te jammeren... Hoop dat hij dadelijk toch in slaap valt!
Hier ook een dametje dat het er niet altijd mee eens is wanneer ik haar in bed leg. Zelfs al wrijft ze zich de oogjes uit haar hoofd... Vanavond ging het wel goed gelukkig (hoewel, moet nu niet te hard zeggen, want ze moet zometeen nog een flesje krijgen), maar gister was echt dikke drama. Krijsen dat ze kan Marit is ook het allerliefste bij mama. Papa en oma (die ze ook bijna dagelijks ziet) zijn ook wel ok, maar kan niets op tegen mama. Nu heb je de 1e eenkennigheidsfase ja en rond 11 maanden zo'n beetje nog weer een keer. @Vogelinnetje: ik vind Marit gelukkig wel nog echt een baby Natuurlijk niet meer zo heel klein en pasgeboren enzo, maar toch nog duidelijk baby. Maar scheelt hier misschien ook dat ik haar zus als referentie heb. Die liep al met amper 6 maanden en had rond die tijd ook haar 1e tandjes al. Daar was dus met een half jaar al niks baby-achtigs meer aan Marit heeft nog geen tandjes (ook al zitten ze hard te duwen) en ze zit en staat dan wel, maar lopen doet ze nog niet (hooguit af en toe eens een verdwaald pasje). Dus wat dat betreft loopt ze wat achter op haar zus. En is ze voor mij dus ook net even wat langer m'n kleine baby
@Meisje89: hopelijk slaapt hij nu al..? Soms hebben ze ook gewoon een dag dat ze niet lekker in hun vel zitten. Dus kan dat ook zijn, toch? Verder herken ik het huilen bij weglopen. Of ze is lief aan het spelen en ik loop in de buurt van haar. Ik zie haar kijken en zodra ik weer weg loop gaat ze huilen. Zal een periode zijn denk ik. En wie zei dat.. Vogelinnetje? Dat van de schoonouders? Onze meid huilt niet snel bij vreemden, maar bij hun het laatste bezoek wel. Ze ziet ze ook niet vaak, maar als mijn schoonvader haar aansprak was het sowieso huilen en mijn schoonmoeder kon in haar ogen ook weinig goed doen. Vond het wel lullig voor ze, maar ja ze ziet ze ook zelden (en dat ligt niet aan ons).
Online Hier ook eenkennigheid, maar het begint minder te worden bij mensen die hij al wat vaker gezien heeft. Dat heeft een tijdje geleden echt anders gegaan. Maar als hij bij mij op de arm is en hij kan dan rustig kennismaken en dan naar hen gaat het beter. Hier een zoontje dat compleet uitgeput was na de hele aandacht van vanavond Zonder een kick te geven in bed gelegd en in slaap gevallen... Ben benieuwd voor vannacht, want het gaat toch erg vlotjes... Ward slaapt gelukkig wel nog in z'n mc of de buggy als we weggaan. Namiddag is m'n zus met hem gaan wandelen en hij heeft meer dan een uur geslapen. Dus daar hebben we geluk mee.
Mijn oudste heeft dat een hele tijd gehad bij m'n zwager. Hoewel ze helemaal niet eenkennig is en nooit problemen heeft (gehad) met vreemden, heeft ze het echt een hele poos volgehouden om in tranen uit te barsten als ze m'n zwager zag... Denk dat ze dat nu pas een half jaartje ofzo niet meer heeft en ze is inmiddels al ruim 2,5...
Sabse: Maxim ligt idd heerlijk te slapen Hier is ook mama de favoriet! Zelfs als papa er is, vanaf ik in beeld kom wil hij bij mij zitten. Heel vervelend voor papa (tot traantje wegpinken toe, ocharme) maar kan er niks aan doen! Toenstraks ook, echt schreeuwen, en hij blijft dan naar mij kijken om te zeggen van "waarom mag ik nu niet bij u zitten!" en dan neem ik hem, en hij is onmiddellijk stil! Jvtje: op 6mnd al lopen, wauw! Toenstraks stond Maxim recht in zijn park, ik was aan het bellen met mijn mama. Nadat ik klaar was gaf ik hem de telefoon (hij bleef er naar kijken alles wat mooie knopjes heeft trouwens, tv kastje (zapper), gsm) En hij liet prompt allebei zn handjes los van de spijlers om de telefoon te nemen hahaha Had wel mijn hand achter tegen zijn rug, maar hij had niet eens door dat hij eigenlijk alleen nog niet hoort te staan Zat lekker geinteresseerd naar de telefoon te kijken, dan weer naar mij glimlachen Toen ik telefoon terug nam, greep hij weer naar de spijlers, alsof er nooit iets gebeurd was De gekkerd hihihi
@ Meisje: Zo leren ze het! Ze denken dat de telefoon heb steun geeft M'n collega haar zoontje liep alleen als hij zich kon vasthouden. Op een dag had hij een potlood vast en liep hij overal rond met de potlood stevig vast. Hier eentje die daarstraks goed gevallen is... Hij wilde zich van de ene kant van het park naar de andere kant vastnemen, maar dat was natuurlijk te ver. Meestal heeft hij dat op een bepaald moment wel door, maar nu was hij zo fier (familie was aan't kijken) dat hij wat hevig was en daar ging ie... Arme duts! Maar na een stevige huilbui, bracht een stukje brood de nodige afleiding. Hij is nu precies klein beetje geschaafd op z'n voorhoofdje maar het bloedde niet ofzo. Tja, de spijltjes van het park zijn hard. Daarstraks ook voor het eerst een stukje brood helemaal opgegeten. Van de week braakte hij er nog op, dus wilde het uit z'n mondje halen toen het er helemaal instak, maar ik mocht er niet in. Ineens was z'n mondje leeg... En onze hond blijft nu mooi naast de eetstoel zitten, want het brood belandt nogal vaak op de grond... Hond vindt dat ABSOLUUT niet erg
@Meisje: Moest haar wel nog vasthouden hoor, bij het lopen Helemaal los lopen deed ze met 10 maanden. Wat Nijntje zegt over dat iets vasthebben is wel herkenbaar... M'n oudste wilde ook steeds iets vasthebben als steun bij staan & lopen. Op een gegeven moment had ze alleen nog een bal vast. Ja, dat gaf natuurlijk totaal geen steun, maar zij had het idee van wel, want ze had immers wat vast Daarna had ze wel heel snel door dat zo'n bal toch eigenlijk niet zo heel veel steun geeft en liep ze ook binnen de kortste keren echt los Herkenbaar trouwens die blik... Als Marit bij papa zit en ik kom langs, dan zou ze het liefst uit zijn armen willen springen... @Nijntje: Marit is al een paar keer hard achterover gekukeld als ze op de grond zat te spelen... Zit er wel nog altijd bij, maar ja, soms ben je dan toch net te laat... En we hebben een siergrind vloer, da's best hard...