Op de vrijdagen bedenk ik me ook regelmatig dat het me echt horror lijkt om 5 dagen per week alleen te zijn met beide kinderen. Ik vind het zo bijzonder dat er veel vrouwen zijn die dit zelfs leuk vinden! Ik denk dat ik overspannen zou raken, en dat bedoel ik serieus. En ja, ik vind ze echt super super lief hoor Het ligt aan mij, niet aan hen.
ik werk alleen op de woensdagen de rest van de dagen ben ik dan ook bij de meiden thuis. Heb ook 9 mnd ouderschapsverlof gehad en vond het heerlijk. Al zou ik nu de ene dag werken niet meer willen missen hoor. Ik heb doordat ik zo lang thuis heb gezetten en heerlijk op elkaar afgestemd ritme, dat ik ook eigenlijk ook wel heel snel zo met 7 weken denk ik. Ik heb zeeen van tijd voor mezelf maar ook voor de meiden apart en samen. Ik geniet echt. Ik weet gewoon elke dag waar ik aan toe ben. Hoelaar kan ik wat afspreken, hoelaat eten, tot hoelaat slapen. Als ze slapen in de middag ga ik lekker filmpje kijken, lekker achter de naaimachine, beetje opruimen. Heerlijk!!!
Hey meid, Begrijp wat je bedoelt bij mij schelen ze een jaar en heb er in het begin ook moeilijk mee gehad.. Ik ben om te beginnen ze sàvonds in bad gaan doen samen met mijn man... Dat vond ik makkelijker.. Maar het word idd makkelijker ik doe ze nu weer zelf in bad maar dat komt ook omdat ze allebei kunnen zittn en dan eerst de kleinste aankleden en dan de oudste (die blijft ondertussen gewoon in bad zitten) Maar ik leg alles van te voren klaar in de badkamer dus ik ga nooit weg!! Ik ga trouwens samen met ze in bad doe zelf mijn badjas aan en kleed me aan als hun al klaar zijn... En die band is er echt wel hoor.. Ons jongste meisje heeft in het begin heel veel gehuild maar puur omdat ze astma heef en ernstige koemelkallergie en reflux.. Heb wel wat op haar gescholden klinkt heel grof maar kon het niet aan.. Maar ze is nu echt een onwijs mama`s kindje en k geniet nu zo ontzettend van ze!! Het heeft even geduurd.. Maar ik kijk niet met moeite terug gelukkig!! Meid heel veel sterkte en je mag me altijd pben!! Liefs Maaike
Heeft er iemand al gedacht aan een draagdoek? Omdat je het hebt over de band met je jongste jongetje? Scheelt ook een boel gehuil trouwens! Jij hebt dan even je handen vrij om gericht aandacht aan de oudste te geven (lunch, puzzeltje, spelletje, koekje eten) en intussen zit je heerlijk met je jongste tegen je aan te knuffelen, hij ruikt mama, hoort mama's hartslag en toch lijkt het voor je oudste niet of jij alleen maar met de baby bezig bent...
Goed idee van Ireen! Ik vind het vervelend voor je, maar heb geen meelij met je. Als je er twee kort op elkaar krijgt (alles binnen 2 jaar verschil vind ik kort) kan je dit verwachten. Ik heb een brak lijf en een kind dat erg druk is, het soms erg zwaar heeft en tig keer per nacht wakker wordt en nog nachtvoedingen krijgt. Pff, moet er niet aan denken nu zwanger te zijn/een kleine baby erbij te hebben, heb nu al soms geen tijd om lekker rustig te douchen! Dus petje af voor de moeders die zich erdoorheen worstelen hoor!
nou dat vind ik wel een harde opmerking. ik ben dwars door de pil zwanger geworden van de derde, terwijl ik er geestelijk en lichamelijk er nog lang niet aan toe ben. toch is de situatie straks zo dat ik 3 erg kleine kdr heb dus met alle zware momenten zou ik danniet mogen klagen? Verder wie zegt mij dat het met 1 schoolgaand kind en een baby niet veel zwaarder is. Beetje kort door de bocht dus als je het mij vraagt.
Hard? Doe ff normaal en lees m'n laatste zin nog eens goed en dan vooral de laatste zin met die knipoog. De meeste moeders worden hier bewust zwanger hoor en ook bewust zo kort op elkaar. En van mij mag je klagen hoor, maar je weet wel wat je te wachten staat, toch?
pfffff wat kun je weer heerlijk ongenuanceerd reageren. Ik heb de knipoog gelezen maar had niet het idee dat ik je hele berichtje met een knipoog moest lezen. maar alleen de laatste zin. Sorry maar ik kon niet in de toekomst kijken dus had geen idee wat ik moest verwachten van 2 kindjes kort op elkaar. Nou ervaar ik het ook niet als zwaar, het had mij juist veel zwaarder geleken als je er al 1 op school had zitten, omdat je dan continu in touw bent en je moeilijk een slaapritme kan ontwikkelen als je er steeds op uit moet op je oudste van school te halen.
@ joyce1838: maar jij wil dus medelijden? Ik vind het zwaar ja, 2 kleine kinderen (en ik denk eerlijk gezegd wel dat ik het zwaarder vind om ze kort op elkaar te hebben). Maar daarom hoef ik nog geen medelijden van iemand anders. Enkel begrip als ik bijna van mijn stoel val van de slaap
het ging mee meer om de wijze waarop ze het schreef. ze vond het vervelend voor ts maar had geen medelij omdat we hier bewust voor zouden hebben gekozen. Met andere woorden eigen schuld dikke bult. Maar goed zo las ik het. Ik hoef geen medelij maar ik hoef ook niet te horen dat ik hier bewust voor heb gekozen en daarom geen recht van klagen zou hebben.
Hihi ik hoef ook geen medelijden hoor enkel steun en begrip. Tweede kwam hier ook totaal onverwacht. Bij de eerste heb ik door middel van clomid zwanger moeten raken en bij de tweede door de pil heen! Leven kan raar lopen. Ik heb mazzel dat mijn eerste zo makkelijke slaper is (vanaf 3 maanden) Toch is de tweede makkelijker dan mijn eerste want die krijste gewoon tot 12 uur de eerste weken maar dat vergeet je zo snel en bij een eerste weet je niet beter, nu weet ik hoe het is als ze gaan doorslapen en dat je weer tijd voor jezelf hebt. Ik heb lieve makkelijke kids en daar ben ik dankbaar voor alleen genieten zit er nog niet in zoals ik al schreef. Daarom hoef ik ook geen medelijden. Oudste heeft nu trouwens koorts en geeft de hele dag al over, zo zielig! En op momenten zoals deze vind ik het dan niet zo zwaar, gek toch!? De oudste gaat 2 dagen naar kdv maar de ochtenden en de avonden is het nog spitsuur. Overdag kan ik dan schoonmaken en de was doen wat er anders niet van komt. Mijn schoonmoeder en eigen mama komen wel eens helpen maar die werken ook doordeweeks. Maar ik heb wel dat moederinstinct dat ik zelf voor mijn kids wil zorgen dus kan dan niet rustig even slapen als ik ze beneden hoor huilen. Vrouwen blijven ingewikkelde wezens haha. Vind jullie reacties wel heel lief en geeft me ook hoop waardoor het soms wat zonniger is en ik vertrouw er dan maar op dat ik straks ook van de jongste zo kan genieten. Weet nog zo goed dat toen de eerste 4 maanden was ik elke avond bij zijn bedje stond en gewoon buikpijn kreeg omdat ik zo gek om hem ben en zoveel van hem kan houden. Naar dat gevoel zoek ik nu ook bij de jongste. Zoals jullie misschien al door hebben is geduld niet een van mijn sterkere punten haha
@ts: dat gevoel komt zeker! Anders zou je je er nu niet druk over maken. Die zorg is hetzelfde gevoel van liefde in een ander jasje. Sterkte met de oudste, zielig hoor, als je kindje ziek is!
Ik heb niet echt een tip, ik heb nog maar 1 kind. Ik kan me echter nog heel goed herinneren dat ik in het begin super trots op mezelf was als we om 11 uur alletwee beneden met kleren aan en buiken vol. Dan vond ik dat ik hard gewerkt had. Het lijkt me dat dat met een groter kind wat rondloopt nog moeilijker is. Daarom vraag ik me af of het geen optie is om rigoreus te schrappen in je verplichtingen en sommige zaken wat makkelijker te maken. Bijvoorbeeld: mijn zoontje vind het ook vreselijk om omgekleed te worden. Soms heeft hij zo'n honger als hij wakker wordt dat er geen land met hem te bezeilen is. Dus geef ik hem eerst te eten en kleed ik hem daarna pas om. Soms zet ik hem zelfs even voor de tv zodat hij niet eens merkt dat ik zijn pyama uittrek. Het is een ongelooflijk zwaktebod en pedagogisch geheel onverantwoord, maar soms echt even nodig om je geduld te kunnen bewaren. Daarnaast heb je misschien een vaste oppas of een oma of opa die even wil inspringen, zodat jij met de jongste eens lekker alleen kan zijn. Dan heb je de kans om elkaar even in alle rust te ontdekken. En misschien wil een vriendin een keer helpen om samen wat huishoudelijke taken te doen. Met z'n tweeen kun je veel meer doen in een uur en dan heb je daarna dus meer tijd voor wat anders. Durf om hulp te vragen aan mensen om je heen. Een forum is best even lekker, maar vriendinnen kunnen echt een handje helpen en volgens mij zou dat best even lekker zijn!
Misschien heb ik er overheen gelezen, maar hoe zit het met papa? Ik doe het ochtendritueel altijd samen met mijn man, ook als ik de deur niet uit hoef en de kinderen niet naar de opvang gaan. Zowel ik als de kinderen zijn aangekleed en hebben gegeten voordat hij de deur uit gaat (en ik ook gedoucht). De jongste doucht samen met mij (2 keer per week) en de oudste gaat altijd 's avonds in bad (ook wanneer mijn man thuis is).
De papa gaat hier elke ochtend om half 7 de deur uit. Voordat we in het weekend allemaal klaar zijn is het zo 2 uur verder dus ga niet om half 5 op doordeweeks haha
hier slapen de meiden tot 9.00 en gaan er om 19.00 weer in. Dus met al die luxe, mag ik overdag ook wel een beetje hard werken
Mijn begrip heb je meid! Ik val met 1 al om van de slaap, dus kan me voorstellen hoe het met 2 kleintjes is! Ja, nog steeds na 21 maanden, heb geloof ik al 6x door mogen slapen, maar ik hoef geen meelij en ik geef dat ook niet. We worstelen ons er wel doorheen! Ooit wordt het beter, maar het is met kleine baby's en dreumesjes gewoon niet zo makkelijk. (en dan ben ik ook nog eens zo'n gekke mama die 5 lange dagen met dat handenbindertje thuis zit).
Jep, jij bent kennelijk een uitzondering die er niet bewust voor gekozen heeft opnieuw zwanger te worden. Jammer dat je vindt dat ik meelij met je zou moeten hebben daarom. Ik zou dolgraag zwanger willen zijn hoor, maar omdat de omstandigheden er niet naar zijn beter van niet en gezien mijn leeftijd is dat een heel moeilijke en pijnlijke beslissing geweest dus hou nou op met je gezielig alsjeblieft en tel je zegeningen!