Ik zal even proberen uit te leggen wat de situatie is: Vorige week mijn pols gebroken en meteen mijn werk gebeld. Ik ben woonbegeleider bij verst. gehandicapten, een pittige groep. Ik vertelde van mijn pols en de reactie van mijn leidinggevende was: Oei, tja, deze week wordt sowieso niks meer, maar we hebbe maandag ( vandaag) wel weer contact en dan zien we wel even of je wat administratie kunt doen... Oke, op zich niks op tegen, maar ik vond dat sowieso al een lichtelijke ego reactie... Maar later dacht ik er over na en had ik zoiets van: hoe kom ik daar? ik mag niet rijden en fietsen met 1 arm en een kind op de fiets is bloedlink en de kleine zal toch naar de opvang moeten dan. daarbij heb ik nog flink pijn, omdat ik de arm toch wel af en toe gebruik, ik moet de kids toch verzorgen, mijn man is de hele week van huis.. Ze mogen me best werk brengen ofzo, prima... Wat vinden jullie hiervan?
Nou ja, ik vind niet dat ze kunnen verwachten dat je na een week al vervangende werkzaamheden gaat doen. Zoals je zelf al aangeeft heb je nog flink pijn en zolang dat zo is zou ik niet gaan werken. Ik vraag me ook af of dit zomaar kan, of dat het via de ARBO moet.
Tja heel simpel... ziektewet. Dat het op je werk druk is of er is geen vervanging is dat heel jammer maar niet jouw probleem. Ik zou het gewoon uitleggen en begrip hebben voor hun kant maar als het voor jou niet mogelijk is om te komen met een gebroken pols, dan houdt het gewoon op.
Ben het eens met degene boven mij. Jij voelt het beste wat je kan en niet kan, en daar moeten ze het mee doen heel simpel. Als jij zegt ik kan niet komen om deze en deze reden, kunnen zij niet gaan zeggen je kan wel. En vind het netjes van je dat je alsnog zegt dat ze je werk kunnen brengen, dan toon je toch je wil.
nou als je nog last heb lijkt het me dat je beter nog even thuis kan blijven maar als ik jou was zou ik at stukje over het vervoeren van je kinderen enzo niet zeggen want uiteindelijk is dat hun probleem niet en dan zouden ze je het best lastig kunnen maken, dat is tenminste mijn ervaring. en als jij eigelijk vind dat je nu niet kan werken mogen hun je NIET verplichten om te komen ze moeten je dan doorsturen naar de bedrijfsarts en die oordeelt of je wel of niet kan werken, dat is niet aan je afdelings hoofd succes ermee, groetjes sapje
ik snap jou en vind ook dat ze je best nog even met rust kunnen laten, maar helaas werkt het meestal niet zo. Ik denk dat als ze je komen halen, je idd zult moeten gaan werken. Ik werk in de kinderopvang en als ik bv een been breek ofzo, dan wordt je thuis opgehaald en moet je ook administratief gaan doen.
Jammer dat ze zo reageerden. Doe eerst maar eens rustig aan. En daarna kun je inderdaad voorstellen dat ze iets komen brengen. Naar je werk is niet mogelijk. Met 1 arm fietsen is echt te gek. Niet doen. Dus ziektewet of werk thuis.
het werkt vaak zo dat je gewoon moet werken, mijn man is in aug geopeerd aan zijn knie, en heeft er nog 2 weken flink last van gehad en mocht ook niet autorijden, maar toen hij na 2 weken zei : het gaat al iets beter moest hij meteen weer beginnen ( verpleegkundige thuiszorg) (zijn werk zit 45 km verderop) hij kreeg niet eens administratie aangeboden, hij moest maar gewoon eventueel een kruk meenemen, uiteindelijk heeft hij wel gezegd je kunt me de pot op, ik ga niet 45 km in een auto rijden terwijl het nog helemaal niet mag, ik vertrouw het nog niet, dan brengen jullie maar iets van administratie hier.... dat wouden ze ook niet, dus na nog eens 1,5 week extra thuis te hebben gezeten kon manlief weer gewoon werken.
Vind ik ook prima hoor! Als ze dat willen doen, kom ik graag! Maar ik denk dat daar geen gelegenheid voor is, maar wie weet!
Je hebt als werknemer ook wel een plicht om alles in het werk te stellen om (als het gezondheidstechnisch goed genoeg met je gaat) op je werk te verschijnen. Tuurlijk, als je nog pijn hebt enz. moet je gewoon nog thuis blijven, maar al moet je een taxi nemen of met de bus gaan om op je werk te komen, dan moet je dat toch echt doen als je kunt werken. Overigens zijn veel werkgevers dan ook nog wel bereid die taxi (gedeeltelijk) voor je te vergoeden.
Ik weet niet... Ik vind dat je werkgever met meer begrip had mogen reageren. Maar aan de andere kant mag er ook verwacht worden dat je op zoek gaat naar een oplossing. Iemand die je kleine naar de opvang brengt, jij die met het openbaarvervoer naar je werk gaat. Of eventueel iemand die je kan brengen. Misschien kan je aan je leidinggevende uitleggen dat je pols nog zeer doet en dat je moeilijk zit qua vervoer ed omdat je man deze week niet thuis is. Wellicht heeft hij/zij daar wel begrip voor en kun je nog een extra week thuis blijven?
Een gebroken pols gewoon in het gips zonder verdere complicaties lijkt mij geen reden om wekenlang thuis te zitten. Indien je werkgever vervoer voor je regelt en/of de kosten voor openbaar vervoer vergoedt zal je toch moeten gaan werken lijkt mij. Zo wordt het ook bij ons bedrijf geregeld.
Ja goed idee. taxi betaald door de baas. Eerst even langs het KDV en daarna door naar het werk. Ik denk een prima oplossing.
Heb zoiets ook eens gehad. Kon met een gebroken enkel niet op mijn werk komen, maar kon best werken (in mijn geval: les geven). Elke dag door een collega of de directeur gehaald en gebracht. Op mijn werk de nodige ondersteuning gekregen (lokaal op begane grond, krukje voor mijn been). Als ze dat jou ook aanbieden, zou ik daar zeker op ingaan. Ben je echt niet in staat om te werken vanwege de pijn, dan ziekmelden.
Begrijp me niet verkeerd hoor! Ik WIL wel werken en zeker als de werkgever meedenkt. Ik wil zelf ook best oplossingen bedenken, maar was gewoon benieuwd hoe jullie dit zouden oplossen.
Gewoon de situatie zoals ie is voorleggen aan je leidinggevende en samen met hem/haar tot een redelijke oplossing komen.
dat is de nieuwe poortwachters wet een collega op mijn werk had iets gescheurd in de voet maar zij moest maar kijken hoe ze op het werk kwam maar moest wel komen
heb ik hetzelfde meegemaakt.....kon niet lopen van de pijn...werk ook in de zorg....hoefde niks met clienten te doen, maar administratief werk...en aangezien dat niet met je voet hoeft moest ook maar zien hoe ik kwam