Hierdoor krijg ik trouwens het idee om een kennis even een kaartje te sturen, die een tijdje geleden haar moeder is verloren.
Ik vind niet dat jij daar over kan en mag oordelen. Gevoelens liggen voor iedereen anders en de een kan het makkelijk een plek geven en de ander niet. Je zegt zelf al dat die vrouw het moeilijk heeft, geen familie meer heeft etc dus laat haar gewoon even op haar beurt alles een plek geven
Ik denk dat TS probeerd te zeggen dat het verdriet van haar collega ts haar leven gaat beinvloeden, nou sorry maar ik snap dat die collega steun nodig heeft maar op deze manier gooit ze alles op TS haar schouders. De een heeft meer rouw tijd nodig dan de ander dat zeker, en dat respecteer ik, maar niet op deze manier, TS heeft ook nog een leven en ik kan me voorstellen dat TS niet elke keer gebeld wil worden want elke 3 kwartier dat TS met haar praat drukt dat ook een domper op TS haar leven, en waarschijnlijk gaat zij zich ook iedere keer down voelen, dat mag toch de bedoeling ook niet zijn? Wel snap ik dat haar collega geen andere familie heeft om het mee te delen, maar zo kan het ook niet. Dus ik snap best dat TS zegt,, uhhh genoeg! Het gaat mijn leven beheersen!
Bedankt! Jij verwoordt precies wat ik bedoel!! Al komt het bij vaak anders over en snappen mensen mij verkeerd
Dat is inderdaad niet de bedoeling.. begrip en medeleven kan ver gaan, maar het mag niet jouw leven gaan beheersen..vandaar dat ik ook zei dat ontwijken..(dus niet meer vragen hoe het gaat) iig een goede optie is.. klinkt misschien hard, maar als ik naar mezelf kijk zou ik dat liever hebben dan dat iemand tegen mij zou zeggen.. nu is het wel genoeg hoor.. ik wil het niet meer horen.. Dat hakt er dan wel heel hard in.. Maar ja.. jij wil wel jouw leven leiden en niet steeds geconfronteerd worden met haar verdriet.. ook heel logisch.. jij kunt er niets mee maar zit er vervolgens wel mee.. dat is ook niet gezond... Als je goed kunt praten (dus als ze redelijk dichtbij staat) zou je in een gesprek dit ook kunnen aangeven.. Dat je met haar meeleeft en haar graag zou willen helpen maar dat je niet weet hoe en dat je nu haar moeiten op je schouders draagt zonder dat je er iets mee kan..Zolang jouw functioneren hierdoor eronder lijdt is het wel belangrijk dat jij nu voor jezelf op komt..maar wees wel heel voorzichtig in je woordkeuze..!!!....