Zijn er nog meer oudere moeders op het forum, met kleine kindjes? Nu Jesse op de peuterspeelzaal zit, merk ik toch wel dat de meeste moeders echt een stuk jonger zijn. Ook geen wonder, want ik was al 42 toen ik zwanger raakte van Jesse. Inmiddels ben ik 46 en breng ik tweemaal per week m'n zoon naar de peuterspeelzaal, en soms halen/brengen z'n grote broers hem ook wel, die al 26 en 24 zijn. Ook hier lees ik voornamelijk jonge moeders. Ben ik de enige veertiger, of zijn d'r nog meer verstopt? En zoja, hoe ga jij hiermee om?
Ik wordt volgende maand 42, en de jongsten zijn ruim 3 en breng ze uiteraard ook naar de peuterschool. Eerlijk gezegd kan ik bij de meeste moeders niet eens de leeftijd schatten, ligt er ook aan denk ik hoe ze eruit zien, vroeg of laat rimpels etc. Ik sta er nooit echt bij stil, en voel me ook niet echt 'oud' als ik er sta. Ik zit er ook helemaal niet mee. Voel je je er soms ongemakkelijk bij of is dat het niet?
Ik ben 41 en sta altijd gezellig met de jongere moeders te kletsen bij de psz. Ik merk er niet zo veel van en heb er ook niet echt last van.
Lijkt me wel heel speciaal dat hij twee hele grote broers heeft. En mis je misschien de aansluiting van je eigen generatie een beetje? Die zijn net als jij eigenlijk al uit de hele klein kinderen, ( Wel leuk om nog een kleintje er bij te krijgen denk ik met zulk groot leeftijdsverschil)( Sommige zijn zelfs al grootouders! En kijken ze misschien anders tegen dingen aan dan als je al wat ouder bent, lijkt me ook logisch. Maar neem aan dat je jong van geest en hart bent en dat je op die manier toch aansluiting vind, En misschien zijn er wel moeders eind 30? of niet? Als mijn jongste naar de peuterspeelzaal gaat ben ik ondertussen 38 en naar de basisschool 40 dan zal ik ook wel tussen de jongere moeders staan. Nu valt het nog mee met me 36. In juli word ik 37. Zit hier tussen het wal en het schip zeg maar. Al hoe wel de mensen mij geen 36 geven. Vaak zeggen ze nog ben je rond de 30 wel een mooi compliment
Ik ben 38 en mijn jongste is 9 maanden. Ik heb geen 'last' van de jonge mama's maar ben er ook helemaal niet mee bezig. Ben net bevriend geraakt met één mama van het kdv, zij is 10 jaar jonger! Maakt niets uit.
Ach... niet dat ik er echt veel moeite mee heb hoor, maar soms mijmert een mens wel es wat... Eigenlijk heb ik er zelf geen last van hoor, ik stoei en ren en doe gek met Jesse, net als 20 jaar geleden met onze eerste kids... maar het lijkt me misschien straks voor Jesse wel vreemd dat hij best oude ouders heeft. Stel je voor dat ze hem ermee zullen pesten ofzo... Natuurlijk was het voor hemzelf ook leuker geweest als hij 15 jaar geleden geboren was, maarja, als dat niet lukt... en we waren zo blij dat hij na zoveel jaren wachten alsnóg kwam! Kindjes krijg je helaas niet op bestelling, he? En er zijn natuurlijk best veel oudere ouders, moeders die eerst lang gewerkt hebben voor ze kinderen kregen. Of mensen met een 'tweede leg' ... Die zijn toch ook wel es rond de veertig. Behalve van de kleine, ben ik natuurlijk ook moeder van twee volwassen jongens, en ik heb veel vriendinnen van m'n leeftijd, die ook grotere kinderen hebben. Ik denk eigenlijk dat het meeste verschil nog ligt in het feit dat we al zulke grote jongens hebben. Ik koop pampers voor de jongste en onze oudste haalt komend voorjaar (hopelijk) z'n bul van Chinees! Zo'n verschil is dat.... Ze hebben allebei wel verkering, maar nog geen trouwplannen. Anders had ik ook meteen oma kunnen zijn! We moeten misschien gewoon ook proberen om weer meer vriendschappen met 'jonge gezinnen' aan te boren, denk ik. Zodat Jesse ook wat leuks te spelen heeft de komende jaren.
Ik ben 36, merk er bij het kdv niets van (veel mama's van mijn leeftijd) maar hier op het forum ligt de gemiddelde leeftijd een stuk lager. Weet niet of je mij misschien ook te jong vindt haha. Maar ik herken je verhaal wel, hier ook weleens het idee dat we 'te laat aan een kind zijn begonnen' maar ja, we kunnen het niet meer terugdraaien natuurlijk.
Oh, ik had je verhaaltje niet zo snel gelezen, ik was net wat aan het editten in m'n vorige reply. Maar ik denk niet dat het te laat is hoor. Wij genieten enorm van onze kleine man. En eerlijk gezegd ben ik nu een betere moeder dan toen ik 20 was. Nu ben ik zoveel milder en wijzer en geduldiger geworden. Toch lijkt het me later voor onze zoon wat minder prettig, zulke ouwe knakkers op z'n middelbare school enzo... maarja, wie weet vindt hij het ook wel niet erg. We gaan in elk geval wel goed proberen om met onze tijd mee te gaan.
Weet je.. na de geboorte van Kick dacht ik echt "Je moet niet aan je eerste kind beginnen met je laatste ei"... gelukkig heb ik nog een dochter mogen krijgen (en wie weet wat er allemaal nog volgt.. hihi) maar hebben we die afweging niet allemaal...? te vroeg aan kinderen, te laat aan kinderen begonnen etc etc... Volgens mij is het allemaal niet zo belangrijk. Ik vind het geen voordeel om een moeder te hebben die 16 of 24 jaar ouder is dan jij als kind.. Natuurlijk besef ik me dat mijn kinderen minder lang zullen mogen 'genieten' van ouders maar dan laten we die tijd die we wel hebben dubbel tellen. Volgens mij zijn kinderen daar helemaal niet mee bezig! Mijn vader overleed toen hij 52 was.. ik was toen 20.. welke garanties biedt het leven? Geen enkele! Dat zie je ook maar met de nare berichten die ons soms ook via ZP bereiken..
Tja, dat kan inderdaad ook. Helaas is mijn vader al overleden met 40, toen ik net tien jaar was. Wat een verschil kan het toch zijn he? De één sterft rond de veertig, en een ander krijgt nog een nieuw leven te verzorgen! Inderdaad, laten we elke dag dubbel genieten! Een heel goede tip!
Hai, ik word in de zomer 43 en heb een dochtertje van 3 en een zoontje van bijna 2. Dus eh, ik ben ook laat begonnen . Helaas door medische redenen, 10 jaar eerder moeder worden leek mij ook een beter idee. Maar goed, het leven komt zoals het komt. Eerlijkgezegd sta ik er niet zo vaak bij stil. Kindjes houden me jong, hahaha. En eigenlijk vind ik dat je amper kan zien hoe oud die andere moeders bij de psz zijn hoor. Sommigen lijken wel 60 en dan zijn ze 35, hahaha.
Ik ben net 41 geworden en zwanger van de derde. Bij de eerste was ik 36 en bij de tweede 38. Ik heb er geen moeite mee, nou heb ik ook wel de mazzel dat mijn leeftijd nog niet zo is af te lezen. Het was ook een bewuste keuze, ik ben de ware pas op mijn 34e tegengekomen maar zou eerder sowieso geen kinderen willen hebben gehad. Ik voelde mij er nog niet klaar voor, ik heb het idee nu veel meer uit het leven te hebben gehaald qua ervaringen, reizen etc. Het zal wel een beetje in de genen zitten, mijn moeder was 42,5 toen ze mij kreeg. En het leven biedt geen garanties idd, mijn vader is ook al op vrij jonge leeftijd overleden. Het lijkt mij wel heel apart Kisbaba om al twee van die groters te hebben rondlopen en dan nog een nakomertje te hebben.
Ik wil ook even reageren als twintiger! (28 om precies te zijn) Het valt mij juist op bij het kdv dat er vele ouders zijn bij het dagverblijf die de 35 al gepasseerd zijn! Ik denk dat (van de ouders die ik zie) 3 kwart toch eind dertig is en een kwart twintigers. Dat viel mij ook op bij zwangerschapsgym, het grootste gedeelte was toch wel eind dertig! Er waren ook enkele twintigers!
Ik word volgende maand 40 en we hebben een zoon van ruim 2 maanden.Om verschillende redenen is hij er gewoon niet eerder gekomen.en inderdaad ook bij ons op het KDV zie ik meerdere oudere ouders.
Nou, ik vind het wel heel leuk om al jullie reacties te lezen! Best fijn om te weten dat ik niet de enige ben. (maar wel de raarste moeder ongetwijfeld, hahaha, met een kind van 26 en eentje van nog net twee. Ik vind ook dat Jesse ons heerlijk jong houdt. We zitten weer helemaal in Nijntje, Teletubbies en Thomas de trein enzo, Maar morgen gaan we ook onze oudste van Schiphol halen die drie weken voor z'n studie in China was. Tja, zo kan 't gebeuren. Gelukkig vinden de oudste twee het wel heel leuk, en ook meteen al toen we het vertelden van de zwangerschap toen. 't Is zo leuk om te zien hoe ze met hun broertje optrekken.
Mijn moeder kreeg mijn oudste broer toen ze 20 was en mij toen ze 40 was . Was wel grappig, ik werd op mijn 3e al tante... Dat kan bij jou ook gaan gebeuren Kisbaba! Nou ja, dan wordt jouw zoontje oom natuurlijk.
En vond je het niet erg om een oudere moeder te hebben? Zaten er nadelen, of misschien wel voordelen aan? Of stond je er eigenlijk niet zo bij stil?
Eerlijkgezegd stond ik er niet zo bij stil. Voor een kind zijn volgens mij ouders gewoon ouders hoe oud of jong of mooi of lelijk of rijk of arm of enz. ze ook zijn Vond het altijd wel erg leuk om bij mijn oude broers en zussen te logeren. En ik werd natuurlijk ook heel erg verwend met verjaardagen enzo. Dat ik zelf nu een "oude" moeder ben vind ik ook niet zo raar, had er zelf natuurlijk ook 1. Maar mijn moeder werd altijd wel 10 jaar jonger geschat en ik gelukkig zelf ook. Zou het niet leuk vinden om voor oma aangezien te worden. Dachten ze van mijn vader nl. altijd, dat dat mijn opa was.
Ook wij zijn oudere ouders. Ik ben 42 en mijn dochter is 3. Mijn partner pas later ontmoet. Hij is 43. Ik heb er op zich geen probleem mee dat ik wat ouder ben. Alleen onze dochter heeft geen opa,s en oma,s meer. Die zijn allemaal op jonge leeftijd overleden, De vader van mijn man is redelijk onverwachts overleden toen onze dochter net was geboren en mjn moeder is vorig jaar overleden.Allebei waren ze 65 jaar. Andere opa en oma waren in de 40. En dat maak je wel eens "bang" Je heb dan wel eens zo iets van hadden wij elkaar maar eerder ontmoet dan hadden we er eerder voor kunnen gaan.
Mijn moeder was 40 toen ze mij kreeg. Er zaten voordelen en nadelen aan. Ik had een broer van 12 jaar ouder en een zus van 14 jaar ouder. Dat vonden vriendjes juist altijd wel heel stoer! Alleen vanaf mijn 12e is het contact met mijn broer+zus wel erg verwaterd, zij waren echt bezig met hun relatie en ik begon flink te puberen. Dus ik miste het idee van een broer en zus hebben wel, ook omdat ze toen uit huis waren enzo. Mijn vader werd wel eens voor mijn opa aangezien, dat vond ik wel grappig. Nadeel was wel weer dat ik maar 1 oma had en die is helaas ook overleden toen ik 14 was. Nu ben ik 23 en is mijn moeder 63.. Soms had ik wel eens jongere ouders willen hebben.. ook omdat mijn zoontjes dan veel langer mijn ouders zouden meemaken enzo. Ik heb er zelf ook wel erg bewust voor 'gekozen' (voor zo ver je dat kunt kiezen) om jong kinderen te krijgen. Mijn moeder was erg overbezorgd en ze waren vaak toch wel wat ouderwets.. maar goed, dat heeft niet eens echt met leeftijd te maken denk ik.