Haha, ja, ik ben niet zo goed in korte beschrijvingen. Maar ondanks dat het voor ons allemaal vervelend is, die onzekerheden, wel fijn dat jullie het herkennen en dat het dus normaal is. Mamavan3boefjes, wow 7 zwangeren! Dan hebben jullie een jong team of niet? Bij ons op de vk kan ik bijna van iedere collega de dochter zijn, haha. Tijm, jeetje ben jij nog aan het werk? Hoe lang na je cerclage ben je weer gaan werken? En vind je dat niet eng? Heb je een zittend beroep? Bramtim, wat fijn dat het herkenbaar is wat ik schrijf. Goed dat je het aan gaat kaarten, dan praat je er in ieder geval met een specialist over. Wat zou het fijn zijn he, als Jurre en Sam elkaar kennen daarboven en met elkaar kunnen spelen. En natuurlijk met alle kindjes van de meiden hier. Een vriendin van me heeft vorig jaar haar zoontje verloren bij 25 weken en we troosten elkaar ook met de gedachte dat zij bij elkaar zijn nu.
mamavansam hoe gaat het? Lukt het al een beetje wat vertrouwen in de cerclage te krijgen? Ik doe inderdaad overwegend zittend (denk)werk en heb met mijn werkgever afgesproken om vanaf een week na het plaatsen van de cerclage halve dagen te werken. Mag natuurlijk altijd eerder naar huis als het niet goed voelt en voor nu dan ook 'blij' als ik zo meteen helemaal thuis kom te zitten. Meeste collega's hebben er gelukkig alle begrip voor, vooral nadat ze de vroeggeboorte van ons dochtertje vorig jaar van dichtbij hebben meegemaakt. Maar er zijn soms ook mensen die bepaalde opmerkingen maken waaruit ze niet lijken te snappen dat het niet voor je lol thuis zitten is...ach, ja..... Bramtim, hoe is het vandaag gegaan bij de gyn?
Ha meiden, mamavansam hoe is het? Is je buik een beetje rustig? Kom je de dagen een beetje door in bed? En wanneer moet je voor controle? 7 zwangeren ja, idd veel jonge meiden in het team. We zijn met 3 meiden weer tegelijk zwanger, net als de zwangerschap van Femke, is wel erg leuk om allemaal kids van ongeveer dezelfde leeftijd te hebben. Tijm tja die opmerkingen en het onbegrip... mijn familie begrijpt het nu gelukkig een stuk beter dan de vorige keer. Worstenbrood hoe was het bij de gyn? Heb je een beetje duidelijkheid gekregen? Papatya loop je nog steeds rond zonder cerclage? Of ben je inmiddels bevallen? Bramtim wat zei de gyn dat je niet lekker in je vel zit? Kon hij/zij er iets mee? Gekke week hier, mijn opa is maandagnacht overleden. Hij was verstandelijk erg achteruit gegaan het afgelopen 1,5 jaar, wij zagen hem heel weinig, maar toch een heel raar idee dat ik nu geen opa's en oma's meer heb. En ik kan vrijdag niet naar de begrafenis natuurlijk dat is een nog veel vreemder gevoel. Ik heb mijn moeder gevraagd om foto's van hem te maken en mijn zus maakt foto's op de begrafenis zodat ik toch terug kan kijken hoe het geweest is. Nou ben ik morgen ook nog jarig... dus een hele rare week. Mijn buik houdt zich gelukkig rustig, althans mijn baarmoeder is rustig en mijn darmen willen niet echt werken... Gelukkig sukkelen we zo de dagen door en komen we hopelijk 'vanzelf' over de 26 wkn. Moet zeggen dat het ondanks de frustraties wel een beetje 'went' het thuis zitten. Gisteren heeft een moeder van een van mijn beste vriendinnen (onze buurvrouw) heerlijk badkamer en wc gesopt. Het blijft irritant dat ik het niet zelf kan doen, maar het is wel heerlijk dat ze het wil doen. Doordat we veel hulp van verschillende mensen hebben hoef ik niet op één iemand heel veel beslag te leggen dat is wel fijn. liefs
mamavan3boefjes: gecondoleerd met je opa. Jammer dat je er niet bij kunt zijn zeg. Goed om te lezen dat je je er een beetje aan toegegeven hebt dat je thuis bent. nog eventjes en je bent voorbij de 26 weken. Tijm: super dat ze op je werk zo begripvol reageren. Vandaag bij de gyn geweest maar heb afgelopen maandagavond ook een paar uurtjes in het ziekenhuis doorgebracht. Had best veel harde buiken en steken vaginaal dus dacht even op en neer te gaan voor een check. Nou..... dat werd dus bloeddruk, uitwendige en inwendige echo en een ctg van drie kwartier oh en twee urinechecks waarvan eentje met katheter. Alles is helemaal in orde. Vandaag bij de gyn hebben we dan ook de vaginale even laten zitten. Wel gewoon uitwendige echo en heb aangegeven dat ik erg op zie tegen de bevalling. Niet het bevallen zelf maar de angst om daarna weer met lege handen te staan. Uiteraard begrijpt hij het en geeft aan dat zij natuurlijk ook graag willen dat alles goed gaat en dat ik daar op moet proberen te vertrouwen. Besloten ook vandaag dat mijn cerclage er door Lotgering uitgehaald gaat worden aangezien hij hem anders gezet heeft als mijn eigen gyn zou doen. Dan weten we ook meteen dat het goed gebeurt en hoeft hij niet te friemelen.
hoi allen! ik ben patricia, 31 jr en nu 13 weken zwanger van mijn 2e kindje. ik heb geen kindjes verloren, maar wel is mijn zoontje tim met 33,2 geboren. ook was de couv tijd nogal spannend. hierdoor en door mijn "stortbevalling" is er een risico op cervixinsuff. en dus op vroeggeboorte. van cerclage is voorlopig nog geen sprake. wel zijn er familiair wat risico verhogende factoren. ook komt nu toch een lichte traumatische ervaring weer helemaal naar boven en de angst voor herhaling... maar wil graag even zeggen dat ik met jullie meeleef! vandaag mijn eerste cervixmeting gehad: 13 wk : 3,6 cm de gyn leek niet ontevreden, maar hier al een paar keer vroege waardes boven de 5cm gelezen, dus niet echt gerust ook zit ik al vanaf 5weken thuis met hg, overmatig braken, iig nog 2 weken verplicht thuis. wens jullie allen een zo lang mogelijke zwangerschap en gezonde kindjes toe! groet, patricia
Sorry voor 't inbreken, zal mij maar eerst even voorstellen: Ik lees hier al een tijdje mee, heb ook diagonaal het hele topic eens doorkruist en veel herkenbare verhalen gelezen. Ook ik ben een cerclage-mama. Eerste kindje verloren aan 20w, tweede werd op 33w geboren na cerclage op 24w. Nu 30w zwanger van de derde, met preventieve cerclage op 13w. Ik wou even reageren op onderstaande: Mijn eerste cervixmeting van deze zwangerschap was op 10 weken: 7mm! Na plaatsing van de cerclage is de cervix gegroeid tot zo'n 2cm en dat was hij op de laatste controle (27w) nog steeds. Wel met volledige bedrust. Succes allemaal! Hopelijk houden we het allemaal vol tot minstens 36 weken!
PAtricia en mama maya welkom hier. Het begint lekker druk te worden maar wel zo gezellig. Patricia: als je er niet gerust op bent, moet je het gewoon uitspreken. Kijk ik ben geen gyn maar ik zit nu ook op 35-40 mm ongeveer en veel meer is het niet geweest. Is een cerclage wel een optie mocht het minder worden? mamamaya: wat leuk dat je net voor me aan de beurt bent. 7mm is niet veel zeg. Dat lijkt me ongelooflijk schrikken. Hier: zojuist de afspraak gemaakt voor het verwijderen van de cerclage. Vandaag over precies 8 weken. Heerlijk om af te tellen.
Ja, dat was schrikken inderdaad. Ik had het erg verwacht, maar niet zo erg. Die eerste weken, maanden, heb ik vaak schrik gehad. Het kwam en ging, de onzekerheid. Kennen jullie allemaal wel, heb ik al gemerkt. Sinds week 27/28 ongeveer ben ik wel veel kalmer geworden. Met baby komt het vast wel goed, alleen droom ik nog steeds van een kindje op de kamer i.p.v. ver weg in een glazen bakje... Wel spannend dat je al weet wanneer die cerclage eruit gaat. Wordt bij mij per controle bekeken: komt er tractie, dan gaat hij er meteen uit. Anders ten laatste rond 37w (denk ik, nog niet concreet besproken).
@bramtim, in principe ligt cerclage nu niet in het directe behandelplan. in ieder geval niet preventief. mijn gyn neemt me gelukkig wel heel serieus, dus mochten er snelle veranderingen in cervixlengte voordoen, zal het behandelplan ook worden aangepast. maar wetende dat je van 3,6 cm naar volledige ontsluiting kunt gaan in 1 dag heb je helaas nooit zekerheid. @mamamaya 7 mm is idd wel heeeeeeel kort, ben er gewoon sprakeloos van. maar wel fijn dat dan cerclage toch een goed hulpmiddel is. wij hadden gewoon de pech vorige keer dat weeenremmers niet hielpen en dat de longetjes van onze kleine vent echt nog niet sterk genoeg waren. maar toen ik bij de couv kwam en de arts hersenvocht zag aftappen (na 2x mis geprikt te hebben) dan breekt gewoon je hart en wordt de realiteit keihard duidelijk. gelukkig doet onze vent het nu echt supergoed en heeft hij er echt niets aan overgehouden, maar de angst je kindje te verliezen is op dat moment echt ondraaglijk. en dan kun je om half 4 snachts je man bellen dat je kind slecht ligt.... dat wil ik gewoon niet meer meemaken. ook heb ik in mijn achterhoofd het feit dat als het cervixinsuff. is dat de bmh zwakker wordt met volgende zwangerschappen... we gaan er maar vanuit dat deze wurm nog lekker blijft zitten! kan helaas zelf niets doen dan me over te geven aan de experts. ben iig blij mijn verhaal kwijt te kunnen! bedankt voor jullie luisterend oor (oog )! groetjes p
Ha meiden, welkom op het forum. Mamamaya, 7 mm? Dat is al bijna verstreken... Wat goed dat de cerclage er om zit en dat hij toch iets langer is geworden. patriciapaj, idd lastig om je over te geven aan de specialisten. Bij mij hebben ze mijn baarmoederhals nooit gemeten, alleen uitwendige echo's om te kijken of er funneling te zien is (ontsluiting van binnenuit, dat kun je zien als de vliezen niet meer mooi rond lopen). Alleen bij twijfel een inwendige echo. Waar ik me over blijf verbazen is dat het zo veel gynaecologen tegenstaat om een cerclage te plaatsen. Waarom zou je het risico nemen om een noodcerclage te zetten met alle risico's of een kind te moeten verliezen. Tuurlijk zijn er risico's dat het bij het zetten van een preventieve cerclage ook fout gaat, maar die risico's zijn een heeeeeeel stuk kleiner dan bij het zetten van een noodcerclage.
Hoi meiden Het is al weer een tijdje geleden dat ik gereageerd heb; het is ook zo druk nu met een kleintje erbij . In de tussentijd heb ik wel steeds met jullie meegelezen en ik wil alle nieuwe dames dan ook van harte welkom heten. Het is best gek om te lezen dat sommigen van jullie nog zo'n lange weg te gaan hebben en dat anderen intussen al weer zo ver zijn. Het is nog maar zo kort geleden dat ik in hetzelfde schuitje zat. Ik kon me gewoon niet voorstellen dat ik straks een gezond kindje in mijn armen zou sluiten en nu is mijn droom toch realiteit geworden. Af en toe vind ik het nog steeds heel onwerkelijk. Het was ook zo'n zware zwangerschap, niet alleen geestelijk maar ook lichamelijk. Het doet me goed om te lezen dat het bij iedereen tot nu toe voorspoedig verloopt. Ik weet zo goed wat jullie allemaal doormaken! Onze Daan is morgen al weer een maand oud! Het gaat zo snel! Hij doet het hartstikke goed en groeit als kool. Ik geniet me helemaal suf, ook al zijn de gebroken nachten behoorlijk gebroken, zeg maar. Het is best pittig, omdat ik al sinds een maand of vier heel slecht slaap maar het is even doorbijten. Het is ook een heerlijk kereltje! Mijn cerclage zou eigenlijk met 37 weken verwijderd worden, maar de bevalling is toch spontaan op gang gekomen waardoor het bandje eerder verwijderd moest worden. Dat ging niet zonder slag of stoot. Het deed zo enorm veel pijn! Uiteindelijk bleek de cerclage in het weefsel te zijn vastgegroeid en moest ik uiteindelijk toch nog naar de OK om het operatief te laten verwijderen. Daarna had ik al meteen 3 cm ontsluiting en zette de bevalling door. Aangezien ik al twee dagen last had van voorweeen en ik daardoor nauwelijks geslapen had, was ik voorafgaand aan de bevalling al bek af. Het was dan ook enorm zwaar! Gelukkig hoefde ik maar ruim 5 minuten te persen, want toen was Daan er al. Wel veel bloed verloren, want binnen no time stond een heel team van artsen en verpleegkundigen aan mijn bed om het bloeden te stoppen. Ik moet zeggen dat ik zoooo blij was dat de hele zwangerschap voorbij was... Geen stress meer over de kleinste dingetjes en eindelijk een gezond kleintje in mijn armen... Een hele grote opluchting!
Hoi meiden, Juno, wat leuk om iets van je te horen/lezen. Het klinkt als heerlijk genieten met je mannetje! Lijkt me ook zo raar, als je ineens het doel hebt bereikt waarvoor we dit allemaal doen. Kan me er nog niets bij voorstellen, net als jij destijds. Ik kan me ook nog heel goed herinneren dat ik dit forum voor de eerste keer zag toen ik net bevallen was van Sam en nu lig ik hier in een bed in de woonkamer met cerclage. En alle goede verhalen hier doen me erg goed! Geniet lekker van je zoontje! Toen jouw cerclage op de ok werd verwijderd kreeg je toen een ruggeprik of ben je helemaal onder narcose gegaan? Mamavan3boefjes, nog gefeliciteerd met je verjaardag! Heb je bezoek gehad gisteren? En natuurlijk ook gecondoleerd met je opa. Heel raar als je ineens geen opas en omas meer hebt. Hopelijk worden er vandaag mooie fotos gemaakt! Leuk dat je collegas kindjes in dezelfde leeftijd hebben. Zie jij je collegas ook naast je werk? Wat ik me afvraag, is het zo dat je er aan went dat je veel hulp moet vragen. Ik vind het zo raar om hier vanuit een bed aanwijzingen te geven waar alles staat en wat er in huis moet gebeuren. Gelukkig hier ook veel hulp van verschillende mensen, maar toch raar om alles uit handen te moeten geven. Tijm, erg herkenbaar wat je omschrijft over die opmerkingen. Hier hebben al zoveel mensen (die verder van me af staan) gezegd: Wat heerlijk dat je in november pas weer hoeft te werken! Mijn antwoord is dan standaard dat ik echt liever gewoon tot aan mijn verlof zou willen werken, dan 20 weken op bed liggen in de hoop dat we een levend kindje krijgen en dan lijken ze het ineens wel te snappen. Bramtim, jeetje wat is dat schrikken als je ineens in het ziekenhuis ligt. Gelukkig was alles goed, maar zo zie je maar hoe kwetsbaar alles/de situatie is. Wel heel fijn dat je kunt gaan aftellen naar het verwijderen van de cerclage, heerlijk lijkt me dat zeg! Patriciapaj, welkom hier op het forum. Gelukkig heb je geen kindjes verloren, maar dat wil niet zeggen dat het niet moeilijk is geweest wat je hebt meegemaakt en nu ook weer. Helaas herken ik het braken/misselijk. Gelukkig geen hg gehad, maar soms was ik zo opgelucht als ik wel moest braken, want dan zakte het misselijke gevoel heel even. Maar ben blij dat dat nu ietsjes minder wordt, en sinds een week of 2 hoef ik niet meer iedere avond te braken. Mamamaya, ook jij welkom hier. Fijn dat je inmiddels al 30 weken bent, maar ik hoop van harte dat de kleine nog zeker 7 weken blijft zitten! Ik kan me voorstellen dat je schrikt als je bmh maar 7 mm is. Gelukkig is het wel wat gegroeid na de cerclage, maar eng is het wel. Hier heb ik mijn eerste week in bed erop zitten, nog maar 14 te gaan! Ik tel op dit moment voor mezelf nog tot 30 weken, dan zal er een kleine last van mijn schouders vallen, maar natuurlijk haal ik liever de 37 weken. Maar omdat 14 weken toch beter klinkt dan 21 weken houd ik het voorlopig daarop. As maandag mijn eerste controle na de ok. Hoe vaak wordt bij jullie een inwendige echo gemaakt om de bmh te meten? Van tevoren met mijn gyn besproken dat dit wekelijks gedaan wordt, maar ik twijfel daarover nu. Aangezien je het liefst niets prikkelt van onder. Maar ja, aan de andere kant wil ik wel dat het goed in de gaten wordt gehouden. Ik ben benieuwd hoe jullie en jullie gyn daarover denkt en ik ga het zeker as maandag bespreken. Ik merk dat ik al een beetje een ritme begin te krijgen en dat ik nog steeds erg positief ben. Positiever dan voor de cerclage, wat voor mij een teken is dat ik vertrouwen begin te krijgen en dat had ik zo nodig!
Mamavan Sam: wat een heerlijk positief bericht: vertrouwen krijgen is heel waardevol. Ik krijg elke twee weken een inwendige echo om de bmh te meten. Maar wel met de afspraak dat ik maar hoef te bellen als ik me onzeker voel en dan mag ik meteen langs komen. Ik voel me daar prima bij tot nu toe. Is denk ik ook per persoon verschillend. Gewoon datgene doen waar jij je fijn bij voelt want dat is het allerbelangrijkste.
Juno: proficiat met je kindje, en met de termijn die jullie haalden, daar droom ik ook van sè... kindje van +3 kilo, zàlig MamavanSam: ik kreeg een meting via inwendige echo eerst om de 4 weken, en nu om de 3 weken... En ja, je moet de hele periode opdelen in stukjes, zodat je telkens weer een mijlpaaltje kan halen: 20 (halfweg), dan 25 (levensvatbaar), 28 (goeie kansen), 30 (niet meer extreem prematuur), nu streef ik naar 33 (zoals vorige kindje) en dan hopelijk 36 (normaal gezien mee met mij naar huis)... Ik ben net weer op controle geweest en 't was allemaal goed nieuws, joepie! Hals is 25mm lang en er is nog altijd geen funneling. Baby ligt met hoofdje onderaan, maar nog niet ingedaald, een handje zat daar onderaan ook nog tussen te kriebelen Gewichtje is geschat op 1600g en daar ben ik héél blij mee, dat begint erop te lijken. Ik schrok er wel van dat het hoofdje al bijna 8cm is Maar alles gaat goed dus, en ik mag nog steeds thuis blijven rusten.
mamamaya en patriciapaj welkom!! Sta er toch van te kijken hoeveel vrouwen (helaas) last hebben van een zwakke baarmoedermond. Bij ons in het ziekenhuis worden slechts enkele cerclages per jaar geplaatst. mamavansam fijn dat je er vertrouwen in krijgt! Ik merk bij mezelf wel dat ik de komende weken weer heel spannend ga vinden. Kindje wordt groter en er komt dus meer druk op te staan. Gelukkig heb ik elke twee weken controle en wordt er heel voorzichtig met inwendige echo mijn baarmoederhals opgemeten. Ik leef dus ook maar van afspraak naar afspraak en zal een klein beetje opgelucht adem kunnen halen als ik de 25 weken heb gehaald. Juno77, jouw verhaal en die van veel anderen hier, biedt me een enorm stuk hoop!! Fijn dat je mannetje het zo goed doet Bramtim, wat fijn dat je weet wanneer je cerclage er uit mag.
Ik kreeg een ruggenprik, maar wel weer een andere dan toen de cerclage werd gezet. Het enige dat werd verdoofd was de baarmoedermond, terwijl bij het zetten van de cerclage mijn billen, benen en tenen ook bijna verdoofd waren.
Ha meiden, mamavansam wat fijn dat je de eerste week er weer op zit. Inderdaad die zwangerschap in stukjes knippen... heel herkenbaar. Mijn cerclage gaat er morgen over 14 weken (15 mei) uit. Nog 3 weken dan hebben we gelukkig de 26 wkn gehaald, dan nog 4 tot de 30, dan 2 tot de 32 (eigen zkh bevallen) en dan het liefst door tot de 37 wkn dan hebben we geen gezeur meer met bloedsuikers prikken bij die kleine, opgenomen blijven op de afd, maar gewoon lekker naar huis mijn kraambed in met onze kleine smurf in de wieg naast ons bed... Het lijkt allemaal zo onmogelijk ver weg! Ik zie regelematig collega's naast mijn werk, alleen je merkt dat iedereen het zo druk heeft met werk en thuis dat er nog niet veel collega's langs zijn geweest. Het vragen om hulp vind ik niet makkelijker worden, zit nog steeds erg gefrustreerd op de bank aanwijzingen te geven. Als ik 30 wkn ben dan gaat Femke over naar haar nieuwe kamer, dan moet ik iemand anders vragen om schoon te maken... daar baal ik zo van, dat wil ik zelf doen! Net als de babykamer, moet ik ook weer aan iemand anders overlaten... Wat mij iets gerust stelt is dat ik veel mensen heb die ik allemaal iets 'kleins' kan vragen zoals bijvoorbeeld de wasmachine aanzetten oid. Maar ik denk dat die frustratie tot het eind blijft. Ik ga trouwens iedere week op controle en heb nog geen inwendige echo gehad om mijn bmh te meten dus heb geen idee hoe kort/lang de mijne is. Op de uitwendige echo kan je hem ook goed zien en kun je goed zien of er funneling is te zien. Dat vind mijn gyn het belangrijkste. Bij twijfel zal hij hem wel inwendig meten, maar dat heeft hij bij Femke geloof ik 1x gedaan. Juno wat fijn om weer een succesverhaal te lezen dat alles goed is gegaan!!! mamamaya wat fijn dat alles goed was! Kun je er weer opgelucht even tegen. Bij mij was de echo gisteren ook goed, moet woensdag weer terug omdat mijn gyn volgende week vrijdag (weer) naar een congres is. Hier weer een minder dagje, last van mijn darmen en een opstandige puberpeuterdochter... Ze zit nu heel lief assepoester te kijken (voor de ... x) maar vanmorgen kon ik haar wel achter het behang plakken. Merk dat het voor haar ook lastig is dat ik weinig kan, veel mensen over de vloer wat ze alleen maar erg leuk vindt, maar toch anders dan anders. liefs
Vanmorgen een beetje bloedverlies toen ik uit bed kwam... Dan zakt de moed me weer helemaal in mijn schoenen en zit mijn hart bovenin mijn keel. Waarschijnlijk van het inbrengen van de vaginale supps, alles is natuurlijk zo goed doorbloed maar die angst is echt killing! Hadden we de komende drie weken maar gehad, dat we over de 26 wkn heen zijn, dan hebben we tenminste met iedere dag erbij meer kans dat die kleine het goed blijft doen. Heb bedacht dat ik mijzelf als ik de 26 wkn haal maar een cadeautje ga geven, de nieuwe babycollectie van noppies voor de zomer is helemaal leuk! Moet toch iets bedenken om mijzelf op de been te houden. Gisteren nog een flinke huilbui gehad, dat lucht zo op. Sorry hoor, moest effe spuien,hoe is het met jullie allemaal???
Mamavan3boefjes: als ik je berichtje lees, herken ik de angst die ook ik heb gehad en besef ik echt zo ontzettend goed hoeveel mijn gevoel al verandert is de afgelopen weken. "Kan hier dus terugkijken op die vervelend en onzekere periode en wil je dus echt heel heel veel sterkte wensen de komende weken. Waarom zeg ik dit dan... weet niet.... wil je alleen laten weten dat ik het herken en dat het echt over gaat. Maar ja daar heb je niks aan. Ik zou inderdaad de nieuwe noppies collectie alvast in voorbestelling zetten en jezelf zeker trakteren!!
Hoi meiden, Hier gaat het nog steeds goed! Gister een wat minder dagje gehad qua gevoel in mijn buik. Had redelijk vaak last van een zeurend gevoel. Mijn vriend houdt het erop dat de kleine aan het groeien is en ik denk dat het komt doordat ik geen ontlasting heb gehad en dat dwars zit. Maar vandaag gaat het weer super! Lekker samen vroeg opgestaan en ik heb heerlijk lang gedoucht en voor het eerst deze week weer een leuk jurkje aangetrokken en dat voelt al meteen anders. Net gezellig samen geluncht, toch fijn zo'n weekend! Dus jullie krijgen allemaal niet wekelijks een inwendige echo. Ik ga het morgen echt eens goed bespreken. Wil natuurlijk graag weten hoe het ervoor staat, maar ik wil geen onnodige risico´s nemen. En ik moet er ook vanuit gaan dat als mijn buik rustig is en ik geen bloedverlies heb, alles goed is van binnen. Mamamaya, wat super dat alles goed was bij je controle! Daar doe je het allemaal voor he. Mamavan3boefjes, jeetje wordt jouw cervix nooit opgemeten? Zijn ze daar bij jullie altijd zo terughoudend in of is dat jouw verzoek? Bramtim, erg fijn dat je gewoon aan de bel mag trekken, als jij daar behoefte aan hebt. Gewoon het idee dat dat mag, is al genoeg vaak. Als ik hier die pijnlijke verhalen van cerclages verwijderen lees, ben ik aan het overwegen om tegen die tijd te vragen of het sowieso op de ok mag. Misschien een beetje overdreven, maar normaal gesproken ben ik helemaal niet kleinzerig...op mijn cervix na, die is zo ontzettend gevoelig (zoals bij iedereen wrs), maar dan kan ik gewoon niet ontspannen. Ik stop er weer mee, er staat visite aan de deur. Fijne zondag nog!