DAg meiden, misschien wat raar maar ik heb heel erg behoefte aan advies en steun van anonieme mensen die mijn situatie niet beoordelen. Ik ben 25 en weet sinds 2 weken dat ik ongepland zwanger ben van mijn 'vriendje' van 19. Ik ben gevalletje dikke pech, 1 keer condoom gescheurd buiten de ovulatie en gelijk raak. Na een week totaal in shock geweest te zijn omdat ik dit echt niet verwacht had ben ik de voor en nadelen op een rijtje gaan zetten. voor: 1. Ik wil graag kinderen, 2 ben erg tegen abortus want vind dat het eigen verantwoordelijkheid is dat je sex hebt en voor de gevolgen moet opdraaien, 3. weet zeker dat de vader, ondanks zijn leeftijd, er goed voor zal zorgen van mij houdt en ons niet in de steek laat. 4. diep in mijn hart vind ik het wel heel leuk tegen: 1 ik heb geen vaste baan omdat ik via een uitzendbureauwerk (40 u in de week) maar wat gebeurt er als er iets mis gaat en dat inkomen wegvalt. 2. ik kan geen kind opvoeden op een kamer van 25 m2 en urgentie krijgen we niet 3. ik heb het gevoel dat ik zijn hele toekomst verpest ook al denkt hij daar niet zo over. 4. Ik ben een enorme twijfelaar en weet niet of ik mijn leven met hem wil delen, ook al is hij de liefste van de wereld. Ik vind het erg moeilijk een beslissing te maken nu ik nog op een cruciaal punt in mijn leven sta. ik had het anders voor me gezien, ik heb een hbo opleiding en had graag willen gaan werken vanaf nu. Ik hoop dat jullie me misschien advies kunnen geven en wat steun. alvast erg bedankt!
Hey hey Ondanks alles alvast toch gefeliciteerd. Aangezien jezelf al aangeeft dat je erg tegen abortus bent zou ik hou het kind. Ben bang als je het weg laat halen dat je straks ontzettend veel spijt krijgt. Om je baan zou ik nu nog geen zorgen maken als je een bepaalde tijd achtereen gewerkt hebt krijg je iig ww en zwangerschaps uitkering van het uwv. Een woning zoeken wordt meschien iets moeilijker aangezien je geen urgentie krijgt maar gelukkig zijn daarin ook nog andere mogelijkheden in. Wil je iig heel veel sterkte en sccs wensen met je beslissing.
wat een luxe zeg...zwanger maar houden of niet??? daar ga ik maar verder niet op in. Ik vind dat de redenen die jij als nadelig opgeeft te zwak zijn om een abortus te overwegen. mocht het zo zijn dat je je baan verliest...dan betekent het toch niet dat je niet verder kunt zoeken naar een andere baan? vooral nu, je bent nog maar kort zwanger en als het zou gebeuren later in de zwangerschap dan bestaat er altijd nog iets als een ww. ruimte: dat is wat lastig idd maar tijdelijk particulier huren dan? ik vind niet dat jij voor jouw vriend moet beslissen of dat de komst van een kindje zijn toekomst zou verpesten. hoe kom je er uberhaupt bij dat een kindje je toekomst verpest? en of jij je leven met hem wilt delen...dat weten een hoop mensen niet van tevoren. maar wil jij je leven wel met je kindje delen? ik denk dat dat belangrijker is hoor.
Dank voor je reactie, we zijn indd aan het kijken nu voor huurwoningen, maar dat kost wat pfff. Ik ben blij dat ik wat reacties krijg van mensen die er buiten staan. aangezien de vader het heel graag wil houden en op een roze wolk ziet, en mijn ouders wel zeggen dat ze altijd achter me staan maar me toch wel constant met mijn neus op de negatieve feiten van de slechte start drukken. Ik hoop gewoon dat ik uit deze reacties een beetje informatie kan gaan putten
En ik vind het inderdaad, na het lezen van andere onderwerpen op dit forum bijna een schande om te zeggen dat ik niet zeker weet of ik het wel houden wil... maar de keus is gewoon ontzetten moeilijk omdat mijn of onze start uitermate kut is.
Ik zou het in jouw geval ook niet weg laten halen (al is het vanaf hier makkelijk praten). De redenen die je als 'tegen' opgeeft, zijn in mijn ogen allemaal overkomelijk. Als je de kleine eenmaal weg laat halen, is dat nooit meer terug te draaien. Qua financiën en leefruimte e.d. denk ik persoonlijk dat er altijd een oplossing komt. Je zult je wellicht een aantal jaar in moeten schikken en hulp van bijv. je ouders moeten accepteren, maar dat is dan niet anders. Qua 'leven delen met de papa'... tja... daar sluit ik me aan bij lennylenn. Wil jij met dit kindje je leven delen? Een partner kan in zekere zin altijd van voorbijgaande aard zijn (je weet nooit wat er gebeurt in het leven), een kindje krijg je voor altijd. Dit kindje zal jullie ook voor altijd aan elkaar binden, of je nou samenblijft of niet. Ik denk dat het het belangrijkst is voor het kindje dat het een stabiele papa en mama krijgt. Wat er in de toekomst gebeurt weet niemand en er komt altijd wel een oplossing! Succes met je keuze!
het kost idd wat maar je hebt wel voldoende ruimte. (gaan jullie ook samenwonen?) mocht dat niet zo zijn dan zou ik wel even goed nadenken over het particulier huren want in je eentje wordt het wel erg duur. en een slechte start zou ik het niet noemen eerlijk gezegd, het is niet ideaal maar zeker niet slecht. je hebt werk en een goede opleiding daar kom je al een eind mee vooruit hoor.
Bereid je voor op reacties die zullen komen. Maar ik vind het heeeel goed dat je er zo duidelijk over nadenkt. Ik zou het houden in jouw situatie. Ik ben beide keren mijn baan kwijt geraakt door de zwangerschap. Beide keren een uitzendbaan. Ik raakte deze kwijt doordat ik met Bekken Instabiliteit thuis kwam te zitten. Ik kreeg hierdoor wel gewoon een ziektewet uitkering tot aan mijn verlof en na het verlof kon ik weer werken. Hoewel de omstandigheden anders zijn (ik ben met dochter bij mijn ex weggegaan) heb ik ook met een kind op een kamer gewoond. Een kamer van 2,5 bij 4 meter met schuin dak (helft van de kamer kon ik niet goed staan). Leuk was anders, maar voor tijdelijk is het goed te doen. Tot ik een huurwoning kon krijgen (had genoeg punten op een gegeven moment). Ja het zijn punten waar je liever niet op zit te wachten, maar het is wel te doen. Als je zo tegen abortus bent dan zou ik zeker weten het kindje houden. en er dan gewoon alles op alles zetten dat de situatie er omheen verbeterd wordt.
Dat doet me veel goed om te horen! Ik weet diep van binnen wel dat het heus wel goedkomt. Ik heb op dit moment even veel behoefte aan goede raad en tips van mensen die er verstand van hebben
Misschien helpt mijn ervaring: Ik werd onverwacht maar zeer gewenst zwanger. Mijn lief en ikwaren oud 6 maanden samen en woonden en wonen nog steeds apart en 150 m uit elkaar. Ik woon dan wel ruimer dan jij, maar zó duur dat ik amper 60 tientjes in de week overhoud voor alles. Mijn vriend kan niets bijdragen, want hij zit in een schuldsaneringstraject. En toch...zijn we heel blij met onze dochter. Want weet je: op het moment dat je er voor kiest, gaan er op de gekste plaatsen deuren voor je open: regelmatig krijg ik van een gulle gever een zak vol nog prachtige tweedehands kleertjes, bijvoorbeeld. De kinderkamer kregen we kado van een collega die um eigenlijk op marktplaats wilde zetten, maar nadat ze ons verhaal had gehoord, hem schonk. Over je inkomen hoef je niet zo in te zitten, in het ergste geval kun je desnoods tijdelijk een ondersteuning van de sociale dienst vragen. Over banen en relaties: tja die zijn niet altijd voor eeuwig, weet ik uit ervaring. Maar een kindje wat eigenlijk gewenst is ( zo lees ik uit jouw woorden)aborteren is wel voor altijd weg! En zo'n beslissing kun je nooit meer terugdraaien. Wat al eerder is gezegd: het komt echt wel in orde. Misschien niet precies op de manier die jij in je hoofd hebt en misschien ook niet op het moment dat je het graag wilt, maar dingen komen echt jouw kant op. En vooral de eerste tijd heeft je kindje vooral liefde, warme kleertjes ( merk of geen merk, nieuw of tweedehands maakt dan geen jota uit!) en eten nodig en een lekker wiegje of bedje om in te slapen. Marktplaats is hier tegenwoordig heilig en als je goed speurt kunnen de duurdere dingen zoals luiers etc. vrijwel altijd wel ergens in de aanbiedinggekocht worden. Kies met je hart en niet met je hoofd...
ik snap het wel meis, onze start was ook niet zoals vele mensen hopen, wij woonden nog op niet eens samen...beiden op kamers tot ik zwanger bleek te zijn. geloof mij je wordt dan echt in 1 klap creabea om ervoor te zorgen dat je zal krijgen wat je wilt. ik heb heb mijn kamer toen opgezegd om geld te sparen en ging bij mijn vriend inwonen op zijn kamer. alle extraatjes dat we aan geld binnen kregen spaarden we op. we hielden het ook echt niet stil dat we opzoek waren naar een woning en maar goed ook want via via zijn we binnen 3 maanden aan een leuke huurwoning gekomen. het waren soms even pittige tijden maar meid wat je ervoor terug krijgt..het is het echt allemaal waard! en hoe we de toekomst inzien? dat valt niet te voorspellen we wonen nog samen zijn gelukkig en hebben alles dat we willen en straks nog een tweede erbij. dus meid denk goed na he, ik was 23 toen ben nu 25 en ben zo ontzettend blij dat we toen samen de keuze hebben gemaakt ervoor te gaan.
Doe geen abortus. De omstandigheden waar je nu in zit zijn vaak zo verholpen. Het zijn maar materiele dingen. Waar altijd een mouw aan te passen is. Ik heb een zoon die ook niet gepland was, alleen opgevoed. Ik zou hem echt voor geen goud meer willen missen. Het is ook moeilijk en zwaar geweest, maar ben zo blij dat ik hem heb laten komen. We hebben zoveel lol samen. Een abortus kun je nooit meer terug draaien. Krijg je spijt, dan zul je er mee moeten leven. Ik heb een vriendin die 20 jaar geleden een abortus heeft ondergaan en nu nog begint te huilen als ze erover praat. Ze heeft enorme spijt en is een tijdje overspannen geweest ervan. Ze heeft nu gezonde kinderen, maar die pijn van: hoe het kindje zou zijn geweest en wat het zou zijn geweest enz. gaat niet meer weg. Denk er niet te makkelijk over. Sterkte met je keuze.
owja en nog iets....bang zijn om je baan kwijt te raken?? lief, ik werkte bijna 3 jaar bij 1 werkgever en mijn contract moest bij 20 weken zwangerschap verlengd worden tot een vast contract. nou mooi niet gebeurd! en ik was de kostwinner thuis. nu zit ik wel in de ww en moeten we het met 500 euro minder per maand doen, who cares!! we kunnen de rekeningen betalen en we hebben eten en elkaar dat is het belangrijkste. wees niet bang hoor
Ik vind uberhaupt redenen tegen te zwak, maar das iets anders.. Je zegt t zelf al.. Je vind t eigenlijk wel leuk.. je hebt een man die zijn verantwoordelijkheid zal nemen.. je bent TEGEN abortus..(waarom overweeg je het dan???) en ook jij vind dat je als je seks hebt dan je verantwoordelijheid moet nemen.. Nou ik zou zeggen.. Doe dat.. Geniet van het grootste wonder op deze aardbol.. Prijs je gelukkig dat het je zo makkelijk gegeven is.. Dat niet iedere situatie makkelijk of zelfs verre van ideaal is klopt, maar de jouwe is niet zo heel erg als ik de verhalen hier soms lees.. en die moeders redden het ook!!!.. Klinkt nu wat gallig, maar je topictitel stuitte me een beetje tegen de borst.. Het is een WONDER met hoofdletters.. en ook met kinderen kun je werken (ook fulltime) er zijn genoeg carriere moeders.. je Leven stopt niet hoor.. het wordt alleen intens rijker.. en het veranderd, maar dat hoeft niet negatief te zijn hoor.. dat hangt af van jezelf en hoe je hier in staat!!.. ik zou zeggen GA ER VOOR!!... een goed opgeleide vrouw als jij kan dat heus wel.. niet zo twijfelen..
Ik denk houden. Je situatie is niet perfect maar wel goed en je hebt zoveel positieve gevoelens bij je zwangerschap. Er kunnen altijd onverwachte dingen gebeuren, mensen die al 5 jaar hetzelfde werk doen kunnen toch hun baan kwijt raken. Je weet het niet, misschien ben jij over een jaar wel miljonair. Ik vind dat je het al behoorlijk voor elkaar hebt voor iemand die een abortus overweegt. Wat betreft de relatie met de vader ben ik het minder met de andere reacties eens. Je blijft altijd aan elkaar verbonden en niet zomaar verbonden, je moet samen beslissingen kunnen nemen over het belangrijkste in je leven, je kind. Hebben jullie al eerder voor problemen gestaan en kunnen jullie samen wel goed dingen oplossen?
Zooo al die reacties, dat had ik niet v erwacht, veel dank daarvoor! Ik weet inderdaad dat aan spulletjes goed te komen is via marktplaats, familie, ouders etc. gelukkig ben ik ook al heel lang oppas van 4 jongens waarvan de jongste nu 1 is en met geluk kan ik daar heel wat van krijgen. we zijn bezig met het uitzoeken van huurwoningen dat gaat niet al te soepel maar we wachten op een gelukje. Voor de rest in het ergste geval kan ik terug naar mijn ouders op de zolder. Het enige wat ik inderdaad eng vind is de verbintenis. . Mijn vriend waar ik al best een tijd mee ga was een los-vast relatie, maar gelukkig wil hij mij en het kindje wel heel graag dus wat zeur ik eigenlijk dat ik zo twijfel en het niet weet omdat ik nog niet aan volwassenheid toe ben. Ik zit alleen zo met het feit dat ik alles aanders had verwacht, bedacht en gezien. en ik vind het voor hem zoveel erger omdat hij pas 19 is.
Ja, het leven loopt altijd anders dan je gehoopt en gepland had he? Hier kregen we ook een heel onverwachte verrassing en onze situatie was min of meer hetzelfde (beide nog HBO-studerend, piepkleine studio, geen cent te makken) en het is uiteindelijk allemaal goed gekomen (nou ja, de zwangerschap helaas niet, maar de tweede wel gelukkig). Het is moeilijk als je leven zo op z'n kop staat en je moet flexibel zijn. Want dit is hoe de zaken ervoor staan. Jullie kunnen dit kindjes echt meer dan genoeg bieden, er zijn er die het met veel minder doen. Ik vind het geen slechte start als het terecht komt bij ouders die het graag willen maar waarvan het even iets eerder kwam dan gepland. Je vriend staat achter je, je ouders willen je helpen en jij bent stiekem ook best blij, ik zeg: yay je bent zwanger!
Jee moeilijk moeilijk moeilijk, Ik ben ook wel een blij, maar het lijkt net of ik terecht ben gekomen in een film die niet over mij gaat! het is allemaal zo onwerkelijk en raar
Meid 5 jaar geleden heb ik met mijn hoofd gekozen in plaats van met mijn hart, Hier heb ik nu erg veel spijt van. Denk heel goed na en doe niks in een roes, Succes met je keuze.