Ik heb het hier nog net even met hem over gehad of hij het echt zo ervaarde, want dat is natuurlijk niet de bedoeling. Hij gaf inderdaad te kennen geschrokken te zijn van mijn reactie, maar ook dat hij het eruit flapte wat niet zijn bedoeling was. Nogmaals ik ben heel erg van wederzijds respect en blijkbaar heb ik dit verkeerd willen afdwingen door zo heftig te reageren. Nu heeft dit ook te maken dat er bij ons thuis vroeger alleen maar schreeuwen was waardoor ik letterlijk ineenklap op het moment dat er stem verheffing plaatsvind of dat er scheldwoorden worden gebruikt. Dit heb ik hem ook toegelicht. Nogmaals er is altijd in ieder relatie weleens ruzie maar ik ben van mening dat ruzie of discussie ook zonder schelden kan... Natuurlijk is dat ieder voor zich!! Even ontopic: De reden dat ik dit geopend heb is dus dat ik het moeilijk vind dat mensen zich laten kleineren om vervolgens te klagen en niks met de adviezen te doen!! Om vervolgens met oogkleppen verder te gaan in een relatie!
iedereen is anders opgevoed, iedereen heeft een ander voorbeeld van hun ouders, en daarom hebben al die mensen een andere kijk op hoe een relatie moet zijn. Ik heb het niet eens met - elkaar dingen verbieden. Mijn man en ik verbieden elkaar wel eens dingen, maar dat is alleen maar om elkaar te helpen. We begrijpen elkaar hier ook in. Met die andere punten ben ik het zeker eens.
Dat is hier ook natuurlijk al is het in mijn ogen dan niet verbieden maar elkaar ergens op wijzen.: Bijv hij heeft te hoge cholesterol en als hij dan een bakje salade weg wil eten met toast dan grijp ik wel in. Maar dan kan ik het hem niet verbieden maar wel aangeven dat ik het er niet mee eens ben en het niet gezond is. Uiteindelijk is het dan wel aan hem wat te doen. Of als weggaan en stappen als er weinig geld is dan steiger ik ook wel maar verbied het hem dan niet. Nu gaat hij dan uit zichzelf niet of verzet zijn afspraak.
Maar om eerlijk te zijn Myrthe, vind ik dat je zelf nu ook wel een beetje oogkleppen op hebt. Elke relatie heeft zware dieptepunten, die heb ik zelf ook gehad.. wel meer dan een jaar lang. Maar nu achteraf ben ik enorm blij dat we hebben doorgezet. Vooral met de komst van kinderen kan er van alles veranderen, tussenkomst van familieleden.. weet ik het. Het is zo makkelijk om eruit te stappen. En de dingen die hier geschreven worden zijn vaak uit woede of onmacht geschreven, even van je afschrijven. Het is dan ook heel makkelijk om van achter je beeldscherm even een advies te geven terwijl je zelf in een heel andere relatie zit. Je leest hier ook zo vaak ´nou ik zou opstappen hoor!´.. nou ik vraag me dat serieus af.
ik denk een beetje vergelijkbaar met mn voorgangers, maar ik denk dat iedereen een ander idee heeft van wat "normaal" is. Voor de 1 is ruzie sowieso not done en wij zijn van nature nogal opvliegende mensen, bij ons spettert het dan vaker als bij een ander. Maar, ik weet ongeveer waar je op doelt qua topics en dat vind ik ook veeel te ver gaan. De dingen die ik hier zie staan soms vind ik ook te extreem. Dat zou hier ook echt niet zo gebeuren, ook al kunnen wij elkaar wel eens lekker in de haren vliegen
Genegeerd worden is een van de pijnlijkste manieren... Men doet het nou eenmaal op zijn eigen manier. Schelden lijkt agressiever dan bvb negeren, maar ik vind het eigenlijk ´hetzelfde, maar in een andere verpakking´. En zo doen mensen het nou eenmaal, iedereen heeft zijn eigen verpakkingen. Ik schrik eerlijk gezegd meer van de reacties OP mensen die hier een relatieprobleem beschrijven. Het lijkt net of we allemaal lekker los mogen gaan en mogen roepen dat iemand haar partner zou moeten verlaten. Hapklare oplossingen via het beeldscherm. Zo werkt het niet. Dingen liggen genuanceerder en we mogen verder kijken dan de eerste zinnen.
Ik herken wel wat je schrijft. Ik zie ook vaak relaties waar ik van denk.. oke?? Laatst kreeg ik van een vriendin te horen dat zij en haar vriend vonden dat mijn man maar veel van mij pikte... Alleen omdat ik vind dat mijn man klusjes moet doen. Ik vind het stom van mijn man dat ik het uberhaupt moet vragen. Hij hoeft mij ook niet te vragen om de was te doen dat heb ik ook altijd klaar zonder te mopperen. Maar als ik dan naar hun relatie kijk denk ik dat zij behoorlijk over haar heen laat lopen. Maar daar zeg ik verder niks van. Zij zegt overigens wel vaak tegen haar vriend je moet maar blij zijn dat maxennada niet je vriendin is want dan.. Mijn instelling is je bent beide volwassen je hebt samen een kind dan hoeft de één niet als een puber door het huis te lopen. Je past je beide aan. En ik mopper echt wel eens, ook schreeuw ik wel eens, schelden in de vorm wat ben je ook een sukkel, klootzak enz. Mijn man is meer de stille geniepige kan dan echt zo'n gemene opmerking maken en dan niks meer zeggen. Maar gelukkig koelen we snel af en blijven we nooit lang boos. Maar ik accepteer zijn manier van woede uiten en hij de mijne. In de eerste jaren van onze relatie echt niet hoor dan kon ik een week lang boos blijven over iets wat hij had gezegd. En hij op mij omdat ik ging schreeuwen (dat was hij niet gewend) Ieder uit zijn boosheid anders. Gelukkig weet ik nu dat wat mijn man in zijn boosheid zegt hij niet meent. Hij komt er gelukkig ook altijd op terug. En mijn schreeuwen en stampen is ook meer een frustratie uiting. Als je elkaar maar begrijpt denk ik! En tja als je dan naar een relatie kijkt die anders is snap je niet meteen hoe iemand is. Ik kom over als een super onredelijke diva en mijn man als een respectloze klootzak. Als ik dus naar relaties kijk van anderen denk ik vaak van dat kan echt niet\!!Maar meestal van beide kanten want in het geval van mijn vriendin doet zij ook dingen die niet door de beugel kunnen in mijn opzicht. Verder heb ik jaren geleden al geleerd de vuile was niet buiten te hangen. En dan vooral niet over mijn man. Want ik geloof dat iedereen vond dat ik bij hem weg moest gaan en nu zijn we super gelukkig!! Veel mensen zien mij als de boeman in onze relatie omdat ik wel vertel hoe ik zelf reageer enzo maar dat vind ik niet zo erg.
Vaak zetten ze hun verhaal neer om even stoom af te blazen denk ik. Maar doorgaans zijn de adviezen "wegwezen daar". Dat is gewoon niet realistisch, en ik vraag mij echt af hoeveel van die adviezen zelf op worden gevolgd als puntje bij paaltje komt. Want geloof me, dan ga je dingen echt anders bekijken. Ik kom uit zo'n situatie (man met verslaving met alle ellende van dien - geestelijke mishandeling, geld dat zomaar weg was, een vent die soms niet thuis kwam, zich letterlijk en figuurlijk lam zoop in de kroeg enz enz enz), waarbij de hele wereld riep "wegwezen daar!!!", en rationeel gezien zag ik dat zelf ook wel, maar ik kon het gewoon niet. Ik werd zelfs boos op die mensen die het tegen me zeiden. Ik hield van de man die diep onder de drank verstopt zat en ik kon gewoon niet vertrekken. Ik heb volgehouden, en het resultaat is dat we er 100x sterker uit zijn gekomen (en drankvrij ). En geloof me dat ik vroeger altijd riep: DAT gaat mij niet overkomen, als dat gebeurd, benik onmiddelijk weg"... jah ... totdat je er zelf inzit.
Ik ben van mening dat mensen geen oogkleppen op hebben.. het ligt zo aan de situatie, aan hoe je bent opgegroeit en hoe je mentaliteit is. ben je een doorzetter of ben je een opgever. zie je het goede in een mens of alleen het kwade. Mijn huidige partner hefft een behoorlijke rugzak om met een verleden er in. Het kwam in het begin van onze relatie vaak voor dat hij me uitschold. Nu we er achter zijn waarom hij dat deed en wat de werkelijke oorzaak is doet hij het niet meer. Vaak hebben we het er nog over, en hij bedankt me dan voor mijn doozettings vermogen en dat ik wel altijd in hem gezien heb dat hij een goed en liefdevol persoon is. Maar zijn verleden heeft hem gemaakt tot wat hij is. Niet iedereen is in staat om zo te kijken, en niet iedereen kan dat.
Ja precies dat denk ook. Het is zo makkelijk roepen vanuit je eigen vertrouwde omgeving. Maar als je man een probleem heeft (in welke vorm ook) is dat heel vervelend en soms misschien zelfs onmogelijk om mee te leven maar dat betekend niet dat je opeens niet meer van iemand houdt. Dat stopt niet in ene ofzo. En tja, de een zal dan kiezen om op te stappen en de ander om te vechten en maar te kijken waar het schip strand.
myrthe ik weet precies wat en wie je bedoeld met dit topic. was het toevallig net aan het lezen waar jij op doelt. ik sta vaak ook met open mond te lezen hoe sommige mensen over zich heen laten lopen. behandeld worden als een smerige dweil en dat zelf nog accepteren ook. voorbeeld: oude vriendin van mij had 7jaar een relatie. zij had heel sterk het gevoel dat hij vreemd ging. na jaren dit hebben aangehoord van haar dat ze het maar blijft denken hebben we hem een keer flink getest. Ik heb hem met ander email adres en andere naam en foto op msn aangemeld. zal het lange verhaal inkorten, binnen een week had 'ik' een date met hem. hij vertelde zn adres, stuurde foto's en zei ook wanneer 'ik' veilig kon langs komen (wanneer zijn vriendin er dus niet zou zijn) Deze kerel ging vreemd bij het leven, liep achter alles aan wat maar boobs had. had maar 1week nodig om te zien hoe smerig hij bezig is! en dat na dikke 7jaar relatie. heb die vriendin alles laten lezen en laten zien. adres alles klopte. en nóg bleef zij nog 2jaar bij hem! uiteindelijk heeft hij het uitgemaakt want hij vond het te snel gaan TE SNEL?!?! zucht maargoed wat ik dus bedoel is dat zij flink met zich liet spelen. en inderdaad, dit soort vrouwen vragen er zelf om. ok vragen misschien niet maar zolang ze er niks aan doen en adviezen niet gebruiken, dan heb ik er geen medelijden mee hoor. ik lees trouwens dat er gescholden wordt tijdens ruzie's enzo, ben ik dan echt 1 van de weinige die nooit ruzie heeft met hubby? goeie meningsverschillen hebben we zeker maar echt ruzie? nee misschien 2x gehad in onze hele relatie. wat bij ons goed helpt is dat we in een melige bui elkaar gewoon even helemaal uitkafferen voor de lol, even onderliggende frustratie stiekem kwijt flink gillen en schreeuwen tegen elkaar op de meest lollige manier. en dan kunnen we er weer heerlijk tegen aan voor paar maanden scheelt ook ontzettend veel dat wij over alles en altijd praten
hier hebben wij ook wel eens ruzie en vliegen de nodige woorden eruit. maar dan nog wil dat niet zeggen dat het gemeend word... Elke huisje heeft zn kruisje er bestaat gewoon geen perfecte relatie.. al denk ik sowieso dat iedereen een perfecte relatie anders ziet..
Mijn menig is dat als je nooit ruzie hebt iemand in de relatie de 'baas' is. Want je kunt het niet altijd met elkaar eens zijn. En dat hoeft ook niet. Ik heb wel vaker een meningsverschil maar heb ook een goede relatie. En hier is ook wel gescholden en met deuren gegooid. Maar we maken het altijd goed en soms komen we er niet helemaal uit. En dan laat ik of hij het rusten want zo belangrijk was het dan ook niet. De perfecte relatie bestaat niet. En je zelfs na 25 jaar huwelijk kun jij of hij nog wel iets doen waarvan je denkt, wtf. Dit is een persoonlijke mening
Maar wat je hier schrijft zijn twee heel verschillende dingen. Wij hebben eerlijk waar nooit ruzie, geen van ons beiden is 'de baas', maar we zijn het heus ook wel eens niet eens, hoor. Alleen laten wij dat geen ruzie worden. Wat wel eens voorkomt bij 'moeilijke' onderwerpen is dat we het gewoon even laten rusten als we merken dat (1 van ons) er bozig van aan het worden is, en dan komen we er later op terug als we beiden rustig zijn en er over nagedacht hebben. Op die manier heb je dus nooit ruzie, maar ben je het dus zeker ook niet altijd eens
Met ruzie bedoel ik een iets fellere discussie. En hier loopt de spanning wel eens op Ja en wat is ruzie? Dat kan voor jou een meningsverschil zijn waar je toch uit komt. Hier komen we er ook wel eens niet uit en dan geven we allebei niet toe Maar komt wel weer goed hoor. Maar je je hebt ook mensen die zeggen dat ze het altijd eens zijn en dat bedoel ik meer met wat jij gecuote hebt. Je kan het volgens mij nooit altijd eens zijn.
Ik ben het met je eens. Maar bij de mensen waar het wel zo "fout' gaat die kunnen er niet uit anders waren ze er in eerste instantie ook niet in beland.
Wij hebben ook nooit ruzie, dat is kinderachtig vind ik. Discussies kunnen wij voeren op een volwassen manier en elkaar's mening respecteren. Op tijd stoppen om er een andere keer verder over te praten.
De een pikt nou eenmaal meer dan de ander, én de een kan meer hebben dan de ander. Niet iedereen is hetzelfde, ik denk dat het daardoor komt. Hier komt 'spreekwoordelijke liefde' ook meer van mijn kant, mijn man is gewoon meer practisch ingesteld, heeft niet zoveel inlevingsvermogen als een vrouw, heeft een andere kijk op dingen en reageert vaak anders dan ik. Maar uiteindelijk is alles toch wel in balans, we zijn al bijna 15 jaar samen waarvan bijna 10 jaar getrouwd, hebben samen een bedrijf, een dochter.... Het knalt hier in huis geregeld weleens hoor, maar we maken ook samen plezier, lachen nog altijd wel om elkaar en kunnen moeiteloos 4 weken samen op vakantie. Aan de andere kant: bloemen koop ik echt wel zelf, op een romantisch verrassing hoef ik niet te wachten want die komt toch niet maar ben ik gelukkig met deze man? JA! En dat is uiteindelijk toch waar het om draait. Als je geen lol meer samen hebt, is het voor ons einde oefening denk ik. Maar dat is volgens mij nog láng niet zo en ik weet ergens gewoon zeker dat wij voor altijd samen blijven.
ja en nee ... vaak "groeit" zo'n foute relatie. Het sluipt erin, en voordat je er erg in hebt is het te laat. Ik geloof nooit dat iemand er bewust voor kiest om een relatie aan te gaan waarbij ze van te voren weten dat het fout is.
mijn partner heeft adhd en ik heb een bordeline persoonlijkheidsstoornis en adhd.. hier in huis gaat dus alles anders als bij een willekeurig ander gezin.. Hier in huis knalt het regelmatig, omdat we soms gewoon niet anders kunnen. de een kan goed praten en kan goed met zijn of haar emotie's omgaan. maar daar ligt bij ons het probleem. Ik vertoon bijna geen emotie's en als deze er al zijn, zijn ze zo heftig dat ik er geen raad mee weet. gelukkig hebben we door de jaren heen al goed geleerd hoe we elkaar het beste kunnen begrijpen, en hoe we er voor kunnen zorgen dat de mensen om ons heen zo min mogelijk last hebben van onze ruzie's. maar dat neemt niet weg dat ze er nog zeker zijn, en nog steeds in alle heftigheid. Het hoort gewoon bij ons. en het wil niet zeggen dat we nu zo'n foute relatie hebben.. helemaal niet zelfs.. we zijn ziels gelukkig met elkaar, en houden heel veel van elkaar.. bij ons is alle heel heftig, de ruzie's maar ook de verliefdheid.. en dat kun je niet in elke relatie zeggen..