Lastige situatie meis. Moelijk he om toe te geven dat je relatie niet deugd, Maar je moet niet kijken na wat de ander doet maar ook wat je zelf doet. Je accepteerd het gewoon zelf, Het lijkt er op dat je wijnig eigenwaarden hebt. Zo komt het op mij over. Je moet echt voor je zelf gaan kiezen hoe moelijk dat ook is. Want geloof me anders zit je er over tien jaar nog zo bij. Je hoeft het niet opsnelle sprong te doen als het te dicht bij voor je komt wat als moeder wil je toch dat de (Vader in de buurt blijft) Merk ook dat er een andere cultuur mee speelt lijkt me lastig om mee omte gaan zo te horen uit een cultuur waar de vader moeder hoog in het vaandel staan en begreep ook dat er een taalprobleem was tussen jou en je schoonmoeder dat is lastig. Zijn zus probeert te stoken en het lukt haar, Je moet proberen daar niet meer op in te gaan zo hebben ze vat op je. Laat haar gaan ze zal toch niet veranderen. Je vriend de keuze is aan jou wat je er mee doet. Als hij terug komt toch eens een heel goed gesprek voeren van dit pik ik niet langer. En als het zo door gaat moet ik voor mezelf gaan kiezen of we wel of niet bij elkaar passen. Maar het blijft lastig denk rustig na wat je zelf wilt, wij hier kunnen wel zeggen we pikken het niet maar we kunnen niet in jou hart en/hoofd kijken. Iemand los laten is moeilijk en zeker als je er met twee kindjes er alleen voor komt te staan. Je moet het wel zelf willen. Meis heel veel sterkte en denk rustig na over wat je zelf wel en niet wilt.
Nou ik begrijp er weinig van, ik geloof niet dat het alleen gaat om wat er gezegt is (dus door wat schoonma gezegt heeft). Ik denk dat er wel meer scheelt aan jullie relatie dan alleen die uitspraak...maargoed mocht het echt alleen om schoonma zus e.d. gaan nou dan vind ik het echt heel onvolwassen van je man!
heeeel moeilijk ... ben het toch wel met veel eens. moet wel eerlijk zeggen dat de geschreven stukken er ook apart uitzien maar vind het ook zeer kinderlijk overkomen.
Ben benieuwd hoelang TS dit door laat gaan, want waar trek je de grens??? Je laat jezelf als n voetveeg behandelen, volgende keer mept hij je misschien t huis door.... maar dat vind je misschien ook wel normaal...............
Ik ken jullie situatie verder niet, maar misschien had hij al langer het idee om jullie te verlaten, maar wist hij niet hoe hij het in moest kleden. Vind het wel een enorme laffe rotstreek van hem. Ik wens jou en je kindjes veel sterkte toe.
Wat een mama's kindje zeg! Hoe hou je het vol? Ik snap denk ik wel dat je je kids een papa en een mama gunt, maar kennelijk kunnen papa en mama het niet zo heel erg goed met elkaar vinden. Succes in ieder geval!
ik denk dat dit nog lang doorgaat. er zijn al verschillende topics over ditzelfde onderwerp van haar geweest zoals ookal eerder gezegd werd ergens. er zijn al pagina's vol adviezen gegeven toen maar er wordt steeds niks mee gedaan helaas. dus dit zal weer vervagen to er een nieuw hoofdstuk aan toegevoegd gaat worden ben ik bang.
Ow ik ben dus niet de enige die dit vindt. Ik dacht ik zeg er maar niks van. Maar ik heb het verhaal 5 keer moeten lezen om het een beetje te kunnen volgen. Heel erg wazig allemaal.
pfffffffff........hoe oud zijn jullie? nu is het ineens weer goed en vaag je wat er met die zus moet gebeuren??....vraag jezelf eens goed af wat er met jezelf en je relatie moet gebeuren! Wat een vermoeiend gedoe en om wat.....om wat iemand heeft gezegd?!?! echt heel erg puberaal. Zorg voor jezelf en je kids...het is niet slecht om zonder vent door het leven te gaan.
hai, Zelf zijn mijn ouders ook gescheiden en ik vondt dat toen heel erg,en weet dan ook zeker dat het niet goed voor kinderen is welke leeftijd dan ook.Ik zal dan ook niet weggaan alleen voor de kinderen al niet! Zijn moeder heeft dingen verdraait,daar lijkt het op,ruzie maken doen we trouwens nooit waar de kinderen bij zijn als er ruzie mocht zijn. Ik denk dat ik ook niks meer hierover moet openen,ik accepteer het blijkbaar dan moet ik ook niet zeuren. dit onderwerp mag gesloten worden!
Tja, wie weet had je het nog vele malen erger gevonden als je ouders niet gescheiden waren. Die van mij zijn pas veel te laat gaan scheiden, wij sprongen een gat in de lucht toen we dat nieuws hoorden. Waren hun optijd uit elkaar gegaan (voor de extreme ruzies en gekke toestanden) dan had ik het misschien ook wel heel erg gevonden. Door al te zeggen dat je zowiezo nooit bij hem weg zou gaan voor de kinderen laat al wel weten dat je denkt aan hoe jij je vroeger voelde en niet aan hoe je kinderen zich nu of over een tijd zouden voelen in de situatie.. Ik wens je er succes mee, maar het schiet zo in ieder geval niet op. Voor geen enkele partij.
Denk je dat het wel goed is voor je kinderen om in situatie te leven waarbij ze altijd bang moeten zijn dat papa weer eens z'n biezen pakt? Je kinderen zullen op den duur echt wel door hebben dat het niet goed tussen jullie gaat en dat zal de sfeer in huis niet veel goeds doen. Uiteindelijk denk ik dat je je kinderen meer pijn zal doen door samen te blijven terwijl jullie allebij niet gelukkig zijn, dan dat je bij hem weg gaat en een rustig en stabiel leven alleen met je kindjes opbouwt. Maar dit is natuurlijk maar mijn mening, je moet uiteraard doen wat jij zelf het beste vind.
Daar gaan we weer. Je vraagt om advies en steun, maar je doet er toch niks mee. Ik wens jou de kracht toe om er WEL iets mee te doen. Ik weet dat het niet makkelijk is, meis, maar je moet echt je ogen open doen. Voor jezelf maar vooral voor je kindjes want die krijgen hier meer van mee dan jij denkt.
Pfff ja hoor, het ligt aan zijn moeder, nou goed... hij is zelf gelukkig geen volwassen vent die zelfstandig kan nadenken!!! En over wel of niet scheiden: denk eens aan het welzijn van je kinderen en niet aan jouw eigen ideeën over vroeger. Ik kan je maar één ding adviseren: zoek in hemelsnaam hulp! Please! Want het is wel duidelijk dat jij hier alleen niet uitkomt. En hoe je het ook went of keert en hoe je het ook brengt, dit is voor je kinderen geen gezonde situatie ook al maak je misschien geen ruzie in hun bijzijn. Ze hebben dondersgoed door wat er aan de hand is!!
we kunnen schrijven wat we willen, maar ze doet er toch niks mee.. Beetje hopeloos dit, ze zoekt overal excuses en redenen voor om het minder erg te maken e.d.! En gescheiden ouders dat is echt niet altijd erg hoor. Hoe zou jij het vinden als je ouders net zolang bij elkaar blijven tot je bijvoorbeeld uit huis bent.. En niet echt gelukkig zijn. En als ze groter zijngaan ze het echt wel merken, zijn niet gek. Kies voor je eigen geluk. Dan worden je kids ook Gelukkig hoor!!
Inderdaad zeg! Twee kinderen hebben hier twee kindjes gekregen en die worden nu de dupe van deze trieste "relatie". @TS: doe je oogkleppen af meid! Je hebt nu twee kinderen voor wie je verantwoordelijk bent en die compleet afhankelijk zijn van jou, hun mama. Met deze LOSER, de "vader" van je kinderen, zul jij en dus ook je kindjes nooit een normaal gelukkig gezinsleven kunnen opbouwen. En geloof mij, dat zullen je kinderen je later veel kwalijker nemen dan wanneer je de relatie met hun vader verbreekt en hun de gelukkige zorgloze jeugd geeft waar ze recht op hebben! Wordt volwassen NU en als je dan niet sterk kunt zijn voor jezelf wees het dan voor je kinderen!!!! Ik heb echt ontzettend met die twee kleine ukkies te doen......
Nee joh, 2 ouders die ruzie maken en een papa die soms niet meer thuis wil komen.... Dat is goed voor je kindjes zeg!!! Goh wat zal dat voor hun een lekkere thuis situatie zijn! Meid open je ogen zeg!